اکثر گیمرهای ایرانی شرکت Namco Bandai را با دو عنوان Tekken و Ace Combat می‌شناسند، اما این شرکت صاحب عناوین بزرگی مانند Baten Kaitos (با توجه به این که این بازی برای کنسول GC منتشر شد , متاسفانه در ایران گیمرهای اندکی با آن آشنا هستند) و سری Tales است که محبوبیت عظیمی در بین طرفداران سبک RPG دارند.
TOV یازدهمین و آخرین قسمت منتشر شده از سری Tales است که توسط Yoshito Higuchi، که بر روی عناوینی چون Tales of the Tempest و Tales of the Abyss کار کرده و با جو بازی های سری Tales به خوبی آشناست، ساخته شده است. اما آیا TOV توانسته به یک عنوان موفق برای سری Tales تبدیل شود؟
داستان زیبا, پیچیده و در عین حال قابل فهم، همواره یکی از رکن های اساسی بازی های JRPG به حساب می‌اید. شرکت Namco نیز به خوبی این موضوع را درک کرده و از لحاظ داستان هیچ گاه برای سری Tales کم کاری نکرده است و TOV نیز از این قاعده مستثنی نیست. داستان TOV در سرزمینی به نام Terca Lumireis اتفاق می‌افتد؛ سرزمینی که منبع تمام قدرت های جادویی در آن اشیایی باستانی و مرموزی به نام Blastia است که از تمدن باستانی و قدیمی برای ساکنان آن به ارث مانده است.(نیروی جادویی باقی مانده از تمدن Esper ها در FFVI را به یاد دارید؟) مردم سرزمین Terca از نیروی Blastia برای کارهای روزمره خود نظیر حرکت دادن وسایل نقلیه، بیرون کشیدن آب از چاه و ... استفاده می‌کردند. در سرزمین Terca به غیر از انسان ها موجودات خطرناکی زندگی می‌کردند که وجودشان برای انسان ها خطرناک بود؛ به همین دلیل ساکنین Terca با استفاده از نیروی Blastia یک دیوار جادویی در اطراف شهر ایجاد کرده تا مانع از هجوم موجودات وحشی به داخل شهر شوند. اما این مانع جادویی علاوه بر اینکه مانع ورود افراد غریبه به داخل شهر می‌شد؛ به شهروندان Terca نیز اجازه خروج از شهر را نمی‌داد. به همین دلیل ساکنین Terca سال ها بود که از حصار شهر خارج نشده و از دنیای بیرون بی‌خبر بودند. در Terca تمام مردم شهر اجازه استفاده از نیروی Blastia را داشتند، اما امپراتور برای افزایش قدرت و ثروت خود استفاده از Blastia را در انحصار خود و اشراف درآورده و مردم عادی را از استفاده از Blastia محروم می‌کند. به این ترتیب روز به روز به فاصله طبقاتی مردم افزوده و اشراف ثروتمند تر و مردم عادی فقیر تر می‌شدند.
در این بین فردی به نام Yuri Lowell به همراه دوست قدیمی خود Flynn Saifo که آرزوی زندگی در یک جامعه برابر و عدالت جو را داشتند، تصمیم می‌گیرند برای تحقق اهدافشان از شهر خارج شده و به شوالیه های امپراتور بپیوندند. شوالیه های امپراتور از نوع خاصی از Blastia که Bodhi Blastia نامیده می‌شد، برای بالابردن مهارت و قابلیت های خود استفاده می‌کردند. به همین دلیل شوالیه های امپراتور تبدیل به قدرتمندترین و ماهرترین جنگجویان دنیا می‌شدند. Yuri که دیگر تبدیل به یک شمشیر زن ماهر شده بود، خیلی زود از اهداف و متدهای امپراتور خسته شده و تصمیم می‌گیرد از جمع شوالیه ها خارج شده و با بازگشت به Terca از حقوق مردم فقیر و بدبخت دفاع کرده و دوباره مفاهیمی چون عدالت و مساوات را در جامعه تحقق بخشد. Yuri به Flynn نیز پیشنهاد می‌دهد که به او پیوسته و به شهر بازگردند اما Flynn ترجیه می‌دهد در جمع شوالیه ها باقی‌مانده و درجات پیشرفت و ترقی را به بپیماید. البته Flynn نیز همانند Yuri به دنبال برقراری عدالت در جامعه بود, منتها با روش مخصوص خودش, یعنی گفتمان!
علاوه بر Flynn شخصیت های نزیر:
Judith زن جوان و خشنی که متدهایش متفاوت با Flynn بوده و عقیده دارد باید همه زورگویان را با کشتنشان ادب کرد. (شخصیت Judith به شدت یادآور Kenshin است!)
Estellise Sidos Heurassein دختر جوان و شمشیر زن ماهری که به کتاب خواندن علاقه شدیدی دارد.
Raven سامورایی سالخورده ای که گذشته بسیار مرموزی دارد.
Rita Mordio یک دختر محقق و دانشمند که زیر کنترل امپراتور است.
Karol Capel پسر بچه شیطون ولی مبارز که با چکش خود مرگ را به مخالفان خود هدیه می‌کند.
Repedo سگ بی نهایت بامزه ای که همیشه پیپ صاحب قبلیش, در دهانش است!
نیز Yuriرا در این مسیر, یاری می‌کنند.
داستان نسبتا عمیق و فلسفی TOV الحام گرفته شده از کتاب Fung Wan نوشته خانم "ستسوکا جیونگ" است که در واقع نمود مشگلات و فسادهای دولت کره در یک دنیای جادویی و خیالی است. البته داستان TOV حاوی نکته خاصی که آن را تبدیل به "بهترین" کند، نیست ولی نسبت به عناوینی چون Blue Dragon و Enchanted Arms و ... که از داستان کلیشه ای و خسته کننده رنج می‌بردند، از کیفیت خوبی برخوردار است. روایت داستان در TOV به لطف Anime های فوقالعاده زیبا که توسط شرکت I.G.Production (خالق سری Ghost in the Shell و Hot Teachers و Tsubasa) ساخته شده اند، بسیار روان و عالی کار شده که باعث می‌شود گیمرها به راحتی به تمام جنبه های داستان پی ببرند.
یکی دیگر از رکن های اساسی بازی های RPG طراحی شخصیت های متنوع است به طوری که تمام سلایق را پوشش داده و هر گیمر بتواند به راحتی با حداقل یک کارکتر به خوبی ارتباط برقرار کند. شخصیت های TOV نیز به لطف طراحی های آقای Kosuke Fujishima از تنوع خوبی برخوردار بوده و یک مجموعه متنوع را شامل می‌شود. تمامی شخصیت های بازی همانند شماره های قبلی سری در کلاس "Mangoki" (کلاس طراحی شخصیت های Anime ها) طراحی شده اند تا TOV برای طرفداران قدیمی مجموعه، یک حس آشنا داشته باشد. یکی از نکات مثبت بازی در این قسمت اصالت شخصیت ها و نو بودن آنهاست به طوری که شخصیت های بازی بر خلاف عنوانی چون Tales of the Abyss (یکی دیگر از کارهای سازنده TOV) که شخصیت هایش یک کپی بردای از Tales of the Rebirth بود، به هیچ وجه تقلیدی و الگو برداری شده نیستند.
عامل اصلی موفقیت و محبوبیت سری Tales ارایه یک گیم پلی سریع و پر زد و خورد و متفاوت با عناوینی چون Star Ocean و Atelier Iris (که هر دو به داشتن یک گیم پلی سریع و اکشن معروفند) بوده است. TOV نیز راه برادران بزرگتر خود را ادامه داده و یک گیم پلی سریع و جذاب که تلفیقی از سبک های Action و RPG همزمان است ارایه می‌دهد. مبارزات در TOV بر خلاف شماره های قبلی به صورت تصادفی (Random Encounter) نبوده و همانند FFXII شما می‌توانید قبل از مبارزات دشمنان را در شهر ها و سیاهچاله ها ببینید. اصول مبارزات کماکان به صورت سابق بوده؛ به این صورت که شما می‌توانید از بین هشت شخصیت قابل بازی چهار شخصیت را انتخاب کرده و با آنها وارد مبارزات شوید. از میان این چهار شخصیت، کنترل یکی از آنها در اختیار شما و کنترل بقیه در اختیار هوش مصنوعی بازی قرار می‌گیرد. مبارزات از طریق زدن دکمه های حمله، جادو، دفاع و پرش انجام شده و شما می‌توانید با دادن جهت های مختلف کمبوهای متعددی را اجرا کنید.
این سیستم که LMBS-ESR نام دارد، یک حسن و یک ایراد بزرگ دارد. حسن این سیستم این است که باعث می‌شود بازی ساده شده و گیمر های تازه کار نیز به راحتی بتوانند بازی را انجام دهند و اما ایراد بزرگ آن همین سادگی بیش از حد مبارزات است که بازی را برای گیمرهای حرفه ای بیش از اندازه ساده می‌کند. یکی دیگر از ایراداتی که بر گیم پلی بازی وارد است این است که به دلیل سرعت بالای مبارزات و اکشن تر شدن آن اجازه اتخاز استراتژی های مختلف به گیمرها داده نمی‌شود و به این ترتیب بازی از تبدیل شدن به یک RPG ناب، باز می‌ماند.
همانند دو عنوان Abyss و Symphonia (که سازندگان آنها همان سازندگان TOV هستند) سیستم OeverLimit در بازی حظور داشته و شما می‌توانید از طریق این قابلیت ضربات و جادو های قدرتمندتری را به اجرا در آورید اما بر خلاف دو عنوان قبلی، همانند AI درجه آن برای همه شخصیت ها یکسان است. با ارتقا دادن OL ها تکنیک های جدید تحت عنوان Bust Arts به شخصیت ها اضافه می‌شود که به شما اجازه اجرای کمبو های 50 تا 70 ضرب را می‌هد و شما می‌توانید با اجرای آنها دشمنان خود را به راحتی حفاری کنید!
در TOV هر شخصیت قابلیت دسترسی به دو مهارت خاص در طول مبارزات دارد که شما می‌توانید از آن ها به صورت جداگانه یا ترکیبی از طریق آنالوگ سمت چپ و دکمه A استفاده کنید. یکی دیگر از نوآوری های بازی "ضربات مرگبار" است که شما می‌توانید از طریق آنها همانند Phantom Brave به غیر از رئیس های بازی، تمام دشمنان بازی را با یک ضرب نابود کنید.
تا به اینجای کار ممکن است تصور کنید که با استفاده از قابلیت های معرفی شده خواهید توانست محل مبارزات را به گورستان دشمنان تبدیل کرده و جهنم را برای آنها به ارمغان آورید اما باید گفت که تصور شما کاملا خیالی است! TOV معرف سیستم جدیدی به نام Encounter Link است که عملکرد مشابهی با سیستم World Attack در VP دارد؛ به این صورت که هنگامی که شما با یک یا چند هیولا وارد نبرد می‌شوید، هیولاهای اطراف نیز از طریق امداد غیبی از وضعیت همکیشان خود مطلع شده و به کمک آنها می‌آیند اما به جای مبارزه عادلانه با شما، به افراد زخیره گروه حمله کرده و از آن بخت برگشته ها انتقام می‌گیرند! پس فراموش نکنید که در TOV جایی برای تفریح با دشمنان وجود ندارد! و باید تلاش کنید که با استفاده از قدرت های خود در کمترین زمان ممکن شر موجودات خبیث را کنده و خطر بزرگ Game Over شدن را از خود دور کنید.
سیستم ارتقا قابلیت ها یا همان Level Up کردن، بسیار شبیه FFIII کار شده است، به این صورت که با استفاده مکرر از یک جادو یا ضربه، آن قابلیت قوی تر می‌شود اما این سیستم انعطاف FFIII را نداشته و قدرت هر ضربه به صورتت مکرر افزایش پیدا نمی‌کند؛ بلکه همانند FFIX مقدار این قابلیت ها از پیش تعیین شده است و به تدریج در اختیار شخصیت ها قرار می‌گیرد.
یکی از نکات مثبت بازی موسیقی فوقالعاده آن است که با توجه به حضور استاد Motoi Sakuraba (آهنگ ساز Infinite Undiscovery و Atelier Iris) چندان هم دور از ذهن نیست! قطعات موسیقی بازی همانند اکثر کارهای Sakuraba، ارکستر سمفونی های بزرگ به همراه تک نوازی پیانو و سازهای سنتی ژاپنی است که Bonnie Pink، خواننده معروف ژاپنی، در آنها تم های اصلی را اجرا کرده است. تنها ضعف بازی در این قسمت دوبله های ضعیف شخصیت ها است که با توجه به دوبله قوی سری Disgaea توی ذوق می‌زند.
گرافیک TOV بسیار زیبا بوده و در نگاه اول هر بیننده ای را به یاد Anime های ژاپنی می‌اندازد. محیط های متنوع و رنگارنگ بازی بسیار شبیه عنوان قبلی شرکت Namco یعنی ES است که در واقع همین شباهت ها یکی از نقاط ضعف بازی است. TOV بیشتر به جای اینکه شبیه شماره های قبلی بازی باشد و حال و هوای سری Tales را برای طرفداران تداعی کند، آنها را به یاد ES می‌اندازد! در TOV برخلاف شماره های قبلی، از سبک Cell Shade کمتر استفاده شده که باعث شده مدل های شخصیت ها زیباتر و گرافیک بازی بیشتر یادآور عنوانی چون Naruto شود. برخلاف ES محیط های TOV وسیع تر و پر جزئیات تر طراحی شده اند و به لطف تکنولوژی های جدید، انمیشن های شخصیت ها بسیا روان تر و ضربات جادویی نسبت به شماره های قبلی بسیار زیبا تر اجرا می‌شوند.
همانند شماره های قبلی، قابلیت آهنگری و ساختن سلاح های جدید با استفاده از غنایم بدست آمده و آشپزی و پخت و پز، در بازی حضور فعالی دارند و شما میـوانید مهارت های صنعتی و آشپزی خود را در بازی محک بزنید.
متاسفانه TOV برخلاف بازی های روز بخش چند نفره جالبی نداشته و تنها شما می‌توانید در صورت داشتن چهار عدد گیم پد، کنترل هر چهار شخصیت در مبارزات را در اختیار گرفته و با دوستان خود به کشتار مشغول شوید.
اما یک ایراد کلی که همانند ES به TOV وارد است این است که بازی ارزش تکرار مجدد بالا ندارد، در واقع بازی تمام ایده ها و نوآوری های خود را در بار اول بازی کردن رو کرده و برای تکرار های مجدد چیز به خصوصی برای ارایه ندارد. البته کوتاهی نسبی بازی و ساده بودن آن تا حدودی این مشکل را بر طرف کرده و گیمرها را به تکرار مجدد بازی تشویق می‌کند.
در کل TOV اثری زیبا و جذاب است که علارغم اینکه چیز جدیدی نسبت به بازی های دیگر این سبک ارایه نمی‌دهد، با برخورداری از داستانی زیبا و گیم پلی ساده و روان تبدیل به یک اثر موفق برای طرفداران JRPG و مخصوصا گیمر های تازه کار شده است اما نمی‌توان آن را به راحتی به عنوان یک اثر جدید از سری Tales به حساب آورد. اگر به دنبال یک JRPG ساده و راحت می‌گردید، TOV بدون شک گزینه مناسبی برای شما است اما اگر به دنبال عنوان جدی تری می‌گردید، بهتر است دندان بر روی جگر گزاشته و تا انتشار IU صبر کنید!
گرافیک (9)
در یک کلام زیبا و رنگارنگ، طراحی هنری بازی بسیار زیباست اما بهترین نیست.
موسیقی (9)
قطعات موسیقی عالی، دوبله شخصیت ها ضعیف کار شده است
گیم پلی (7)
جذاب برای تازه کار ها، ساده برای کهنه کار ها، مبارزات در ابتدا جذاب اما در ادامه به سرعت تکراری می شوند
جذابیت (8)
داستان نسبتا قوی به همراه نوآوری های اندک، بازی نسبت به بازی های هم سبک حرف جدیدی برای گفتن ندارد
امتیاز کل (8.5/10)
آخرین ویرایش:
Google