سال 2064. سالی که انسان ها بالاخره موفق شدند با ارتکاب به بزرگترین اشتباه خود سیاره زمین را نابود کنند. بزرگترین اشتباه تاریخ بشر؛ جنگ! اکنون ماه ها از آن واقعه تلخ و دردناک می‌گذرد و زمین دیگر جایی برای بخشیدن به انسان ها ندارد. سیاره خاکی و آبی زیبای ما بر اثر این جنگ به تلی از خاک تبدیل شده است و دیگر جای زندگی نیست. این پایان کار زمین است... انسان ها باید اینبار تاوان سختی برای اشتباه خود بپردازند. تنها راه بقای انسان ها و نوع بشر زندگی در سیارات و منظومه های دیگر است که فاصله زیادی با منظومه ما دارند و سفر به آنها غیر ممکن است. اما بار دیگر نبوغ انسان ها، این فرزندان ناخلف زمین همه چیز را به نفع آنها تغییر می‌دهد. با اختراع Warp Gate ها، کلید سفر به سیارات دیگر، فصل جدیدی در تاریخ بشر رقم می‌خورد. سال SD0001، شروع دوباره انسان ها! مدتی بعد از اختراع WG ها، اولین برخورد با موجودات فرا زمینی رخ می‌دهد. به این ترتیب انسان ها در سال SD0010 به دنبال حیات، سفر به "اقیانوس ستاره ها" را آغاز می‌کنند...
Edge Maverick جوانی شجاع و همانطور که حتما حدس زده اید مبارزی ماهر و عدالت جو و عاشق پیشه!! به همراه دوست دوران کودکی خود Reimi Saionji، که تیر انداز ماهریست، دو تن از داوطلبین نیروهای SRF هستند که به عنوان اولین گروه برای اعزام به سیارات دیگر عازم سفر دور و دراز خود و البته داستان ما شده اند.
اشتباه نکنید! بخشی که خواندید شروع داستان یک بازی FPS و یا استراتژی آینده نگر نیست! بلکه شروع داستان چهارمین و آخرین قسمت از مجموعه SO است که تاکنون میهمان چهار نسل از کنسول های خانگی بوده است. اصولا مشخصه اصلی داستان های سری SO تمی علمی/ تخیلیست که چند صد سال بعد از نسل حاظر اتفاق می‌افتد، اما اینبار نویسندگان داستان SO4 به جای انتخاب تمی مشابه به سمت داستانی واقع گرایانه و بیشتر علمی روی آورده اند که چه از لحاظ جو و اتمسفر و چه از لحاظ شخصیت ها و مکان ها هیچ ربطی به عنوان های قبلی این مجموعه ندارد! البته با توجه به اینکه اینبار شماره جدید SO برای یک کنسول جدید منتشر می‌شود، این روند باعث شده که گیمرهای تازه وارد هیج گونه چالشی برای انجام این عنوان نداشته باشند اما این تصمیم به هیچ وجه به مزاق طرفداران قدیمی مجموعه خوش نخواهد آمد.
در پایان کاملا شوک بر انگیز شماره قبلی SO یعنی Till the end of Time شخصیت اصلی بازی Fayt متوجه می‌شود که خود و تمام دوستان و سزمین و دنیایشان یک دنیای مجازی به نام Sphere هستند که توسط یک کامپیوتر هوشمند کنترل می‌شوند!! این کشف عظیم و صدالبته بی نهایت جذاب با اینکه عملا ساخت ادامه ای بر داستان های قبلی را غیر ممکن می‌کرد، اما خود می‌توانست آغاز جدیدی برای داستان و سری SO باشد. یعنی چیزی که تمام طرفداران مجموعه از شماره چهارم و آخرین قسمت سری SO انتظار داشتند. اما سازندگان به جای ادامه دادن این داستان مهیج، به خاطر ساده کردن کار کاملا به آن پشت کرده و داستان SO4 را کاملا بی ربط به داستان اصلی نوشته اند!! البته اندک اشارات مستقیم و غیر مستقیم به داستان اصلی در بازی می‌شود اما این صحبت ها آن چیزی نیست که ما از داستان بازی انتظار داشتیم. بگذریم...
علاوه بر Edge و Reimi، 8 شخصیت قابل بازی دیگر نیز وجود دارد که خوشبختانه همگی آنها طبق روال ثابت SO اسم های عجیب دارند! Lymle Lemuri Phi جنگجوی کوچک گروه، Faize Sheifa Beleth فیلسوف مو سبز!، Bacchus D-79 رباتی شدیدا منطقی، Meracle Chamlotte دختری گربه سان (که شدیدا تقلیدی از مجموعه Ys است!!)، Sarah Jerand فرشته عینکی بالدار!، Myuria Tionysus جادوگری جوان و Arumat P.Thanatos مبارزی مو سفید و خشن که با داس خود هدیه ای جز مرگ برای کسی ندارد، افرادی هستند که Edge و شما را در این سفر خطیر همراهی خواهند کرد. در TLH برای روایت بهتر داستان از تعداد نسبتا زیادی Cute-Scense طولانی استفاده شده است که بعضی از آنها به نظر بیش از اندازه طولانی و یا کاملا اضافه می‌آیند. متاسفانه این CS های طولانی با اینکه به روایت بهتر داستان بازی کمک شایانی می‌کنند اما روند گیم پلی بازی را کمی کند و کسل کننده نیز کرده اند که این امر در مغایرت با تم اصلی بازیست و برای تازه واردان نیز غیر قابل تحمل می‌باشد.
بدون شک مشخصه اصلی و بارز سری SO که اصلا خود SO بنیان گذار آن است، اکشن سریع و نفس گیر و مبازات تا سر حد مرگ آن است که خوشبختانه به طور تمام و کمال به TLH راه یافته اند و حتی به نقطه اوج بازی نیز تبدیل شده اند. مبارزات و کلا گیم پلی TLH بهترین قسمت بازی است که انصافا بسیار زیبا و عالی از کار در آمده اند. مبارزات کماکان سریع و برق آساست و شما را در طول مبارزات کاملا پای تلوزیون میخکوب می‌کند! مبازات در TLH به صورت کاملا Real Time می‌باشند و بازی هیچ فرصتی برای فکر کردن و عمل بیهوده!! به شما نمی‌دهد. با اینکه این اکشن صرف عملا امکان اتخاذ استراتژی های مختلف را از گیمرها می‌گیرد اما میادین مبارزات SO که جای فکر کردن نیست!
سیستم مبارزات مانند گذشته به این صورت است که پس از برخورد شما با دشمنان در Map ها، مبارزات در صحنه ای جدید و بزرگ دنبال می‌شود و شما می‌توانید به همراه سه یار دیگر خود که به زیبایی هر چه بیشتر توسط هوش مصنوعی کنترل می‌شوند، به کشتار دشمنان بپردازید. البته همانطور که گفته شد هوش مصنوعی بازی بسیار قویست و شما اینبار با دشمنانی که IQ شان در حد هویج است طرف نیستید!! بلکه با دشمنانی روبرو هستید که همه تصمیماتشان هوش مندانست و از یک لحظه غفلت به راحتی استفاده کرده و شما را از صحفه روزگار (البته روزگار که چه عرض کنم، صفحه کامپیوتر!!) محو خواهند کرد. نترسید! بازی آنچنان هم سخت نیست که نتوانید از عهده انجام آن بر آیید!!
در TLH شاهد نوآوری های جدیدی هستیم که لذت مبارزات را دوچندان می‌کنند. قابلیت هایی نظیر پرش، حمله از پشت، حمله از هوا به زمین و ... مواردی هستند که گیم پلی بازی را بیش از پیش هیجان انگیز می‌کنند. کمبوهای بازی اینبار بسیار بیشتر و متنوع تر شده اند و شما می‌توانید با ترکیب آنها با هم کمبوهای مختلف و مرگبار دلخواه خود را اجرا کنید. سلاح های مختلف و متنوع نیز یکی از بخش های جدایی ناپذیر سری SO است که با قدرت در TLH حضور دارند. (بهترین قسمت بازی برای من همین قابلیت ترکیب سلاح ها با یکدیگر است که مشاهده نتیجه آن و بلایی که بر سر دشمنان مظلوم!! بازی می‌آورد، برایم بسیار جذاب و مفرح است).
سیستم ارتقای قابلیت ها و سلاح های بازی نیز به زیبایی عمل کرده و واقعا در بازی موثر عمل می‌کند، به طوری که شما قوی تر شدن آنها را به خوبی حس کرده و همیشه به دنبال قوی تر شدن و در نتیجه شرکت در مبارزات سنگین و خونین تر هستید. سطح افزایش Level شخصیت ها و قابلیت و سلاح ها نسبت به بازی های قبلی سری افزایش پیدا کرده و دیگر محدود به 50 و 70 نیست. علاوه بر ضربات و کمبوهای بی شمار بازی، هر کدام از شخصیت ها ضربات ویژه و بی نهایت قدرتمندی دارند که در مواقع اضطراری می‌توانند نتیجه مبارزات را کاملا به نفع شما تغییر دهند. با به پایان بردن مبارزات طولانی و مرگبار TLH، بازی پاداش این تلاش و مبارزه خستگی ناپذیر شما را داده و آیتم ها و قابلیت های جدید برای افراد گروهتان قابل انتخاب خواهد شد.
مبارزه با رییس های بازی یکی از جذاب ترین قسمت های بازیست. این مبارزات اکثرا طولانی و نفس گیر طراحی شده اند به طوری که بعد از پایان هر کدام از آنها عرق سردی بر روی صورتتان خواهد نشست! متاسفانه با اینکه اکثر رییس های بازی موجودات بزرگ و غول پیکر هستند اما شما بیشتر از یکبار شانس مبارزه با حریفی که هزاران برابر از خود و صفینه تان بزرگتر است ندارید.
TLH سرشار از مراحل و ماموریت های جانبی متعددی است که به پایان بردن هر کدام از آنها جوایز ویژه ای به همراه دارد. متاسفانه اکثر این ماموریت ها با اینکه زمان به پایان بردن بازی را طولانی تر می‌کنند، اما بر خلاف خود بازی به هیچ وجه چالش بر انگیز نیستند و به راحتی می‌توان همه آنها را به پایان برد و از جوایزی که مثل نقل و نبات آزاد می‌شوند، استفاده کرد!! البته با اینکه این مورد کمی توی ذوق طرفداران قدیمی SO میزند اما در کنار دریایی از جذابیت های بازی اصلا به چشم نمی‌آید. اگر از طرفداران RPG های سخت هستید به هیچ وجه دلزده نشوید چرا که با به پایان بردن بازی چند مرحله مبارزه جدید آزاد می‌شود که از لحاظ سختی کاملا مناسب حرفه ای ها است و سختی در آن بیداد می‌کند! در اکثر این مراحل فوق العاده سخت که به راحتی آسانی ماموریت های جانبی را جبران می‌کنند!!، دشمنان آشنایی از عنوان های قبلی به چشم می‌خورند که حس بسیار خوش آیندی را به قدیمی های SO القا می‌کنند.
مسافرت های کهکشانی و سفر به سیارات مختلف یکی از بخش های مفرح سری SO است که در TLH نیز در ابعاد وسیع تر و زیبا تر حضور پررنگی دارد. در TLH حدود 6 سیاره مختلف وجود دارد که شما می‌توانید با صفینه های بزرگ و زیبای خود به آنها سفر کرده و علاوه بر اکتشاف و سیاحت، از نزدیک با مردمان و فرهنگ آنها آشنا شوید! این سیارات به قدر کافی بزرگ و زیبا طراحی شده اند که مدت ها وقت شما را صرف گشت و گذار در خود کنند.
گرافیک TLH یکی از بخش های بازیست که به نظر می‌رسد هنوز جای کار دارد. با اینکه گرافیک بازی مخصوصا در مقایسه با شاهکار غیر قابل هضمی به نام Infinite Undiscovery (عنوان قبلی tri-Ace) بسیار زیبا به نظر می‌رسد اما از مشکلات اساسی و فراوانی رنج می‌برد. مدل سازی شخصیت ها با اینکه زیبا به نظر میرسند اما کاملا پلاستیکی و بی روح هستند و به هیچ وجه حس زنده بودن در آنها دیده نمی‌شود. مراحل و محیط های بازی با اینکه بزرگ و وسیع طراحی شده اند اما فاقد جزییات لازم و کافی هستند و اکثر این محیط ها خالی به نظر میرسند.
Texture Loading ضعیف نیز از زیبایی های این محیط های گسترده کاسته و به همراه باگ های فراوان بازی خود تبدیل به دشمنی جدی و خطر ناک برای گیمرها می‌شود. اما در عوض دوربین بازی در طول مبازات بسیار قدرتمند عمل کرده و همیشه نمای کامل و مناسبی از صحنه های نبرد به نمایش می‌گذارد.
اما بزرگترین مشکل گرافیک TLH در طراحی موتور بازی و باگ های فراوان آن نیست، بلکه در طراحی و کارگردانی هنری ضعیف بازیست که باعث شده بازی از لحاظ بصری کاملا ضعیف و زشت به نظر برسد. استفاده بیش از اندازه طراحان از رنگ آبی تیره و دیگر رنگ های مرده باعث شده تا محیط های بازی شادابی و طراوت خود را از دست داده و لذت گشت و گذار در آنها کاهش یابد.
موسیقی TLH با اینکه زیباست اما به هیچ وجه مناسب اثری مانند SO4 نیست. قطعات ساخته شده برای TLH بیشتر مناسب یک اثر شادتر و کودکانه هستند تا عنوانی به جدیت و ابهت SO4! اما بزرگترین مشکل صداگذاری TLH که بازی به شدت از آن ضربه می‌خورد دوبله فوقالعاده ضعیف و سطحی انگلیسی بازیست. با اینکه دوبله بازی در نسخه ژاپنی زیبا کار شده است اما دوبله انگلیسی آن چیزی جز یک فاجعه نیست. حرکات لب (Lip Sinching) به هیچ وجه با دیالوگ ها گفته شده تطابق ندارد و کاملا مشابه IU به نظر میرسند.
برای به پایان رساندن TLH چیزی در حدود 30 تا 40 ساعت زمان لازم است که با توجه به حجم بالای بازی (بازی بر روی 3 DVD عرضه شده است) و پتانسیل بالای آن ناکافی به نظر می‌رسد. البته همین کوتاهی زمان به اتمام رساندن بازی باعث شده است تا ارزش تکرار آن بالا رود و شما چندین و چند بار و به بهانه های مختلف به بازی کردن آن بپردازید. با توجه به افراد انتخاب شده توسط شما برای به پایان بردن بازی، شاهد پایان های مختلفی خواهید بود که دیدن همه این پایان ها خود به اتمام رساندن چندین و چند باره بازی نیاز دارد. مطابق سنت همیشگی tri-Ace با 50 بار تمام کردن بازی آیتم خاصی به شما تعلق خواهد گرفت که به شما در مقابل تمامی ضربات مصونیت خواهد بخشید.
Star Ocean 4 The Last Hope عنوانی بود که در ابتدا قرار بود به صورت انحصاری برای کنسول PS3 ساخته شود اما بنا به دلایلی به یکی از عنوان های انحصاری کنسول X360 تبدیل شده و اکنون مایکروسافت و SE امید زیادی به آن دارند. البته با توجه به فروش ضعیف بازی و شایعات فراوانی که در این خصوص وجود دارد می‌توان به دارندگان کنسول PS3 نیز این امید را داد که مدتی بعد از عرضه کامل بازی بر روی X360، این بازی برای کنسول PS3 نیز منتشر شود.
در مجموع SO4 علارغم اینکه عنوانی جدید و انقلابی نیست و یک RPG کهنه به نظر می‌رسد، یک عنوان زیبا و جذاب است که می‌تواند ساعت ها از وقت شما را به خود اختصاص دهد. tri-Ace با TLH برای با دیگر ثابت کرده است که حرف اول و آخر در زمینه JRPG های Real-Time را میزند. پس اگر از علاقه مندان به سبک JRPG و مبارزات تا سر حد مرگ هستید، خود را برای آخرین پرش به "اقیانوس ستارگان" و مبارزه برای مرگ و افتخار آماده کنید...
گرافیک (8)
مراحل و محیط های بزرگ و زیبا، مدل سازی بد شخصیت ها، استفاده از رنگ ها تند و زننده
موسیقی (7.5)
قطعات حماسی و زیبا اما مناسب برای آثار کودکان!!، دوبله بد شخصیت ها در نسخه انگلیسی بازی
گیم پلی (9.5)
بهترین و جذاب تین بخش بازی که هیچ ایراد کلی بر آن وارد نیست! مبازات سریع SO4 بهترین در نوع خود هستند
جذابیت (9.2)
یکی از جذاب ترین JRPG های نسل حاظر، داستان فراموش شدنی، Boss Fight های عالی و جذاب
امتیاز کل
8.3 از 10
Edge Maverick جوانی شجاع و همانطور که حتما حدس زده اید مبارزی ماهر و عدالت جو و عاشق پیشه!! به همراه دوست دوران کودکی خود Reimi Saionji، که تیر انداز ماهریست، دو تن از داوطلبین نیروهای SRF هستند که به عنوان اولین گروه برای اعزام به سیارات دیگر عازم سفر دور و دراز خود و البته داستان ما شده اند.
اشتباه نکنید! بخشی که خواندید شروع داستان یک بازی FPS و یا استراتژی آینده نگر نیست! بلکه شروع داستان چهارمین و آخرین قسمت از مجموعه SO است که تاکنون میهمان چهار نسل از کنسول های خانگی بوده است. اصولا مشخصه اصلی داستان های سری SO تمی علمی/ تخیلیست که چند صد سال بعد از نسل حاظر اتفاق می‌افتد، اما اینبار نویسندگان داستان SO4 به جای انتخاب تمی مشابه به سمت داستانی واقع گرایانه و بیشتر علمی روی آورده اند که چه از لحاظ جو و اتمسفر و چه از لحاظ شخصیت ها و مکان ها هیچ ربطی به عنوان های قبلی این مجموعه ندارد! البته با توجه به اینکه اینبار شماره جدید SO برای یک کنسول جدید منتشر می‌شود، این روند باعث شده که گیمرهای تازه وارد هیج گونه چالشی برای انجام این عنوان نداشته باشند اما این تصمیم به هیچ وجه به مزاق طرفداران قدیمی مجموعه خوش نخواهد آمد.
در پایان کاملا شوک بر انگیز شماره قبلی SO یعنی Till the end of Time شخصیت اصلی بازی Fayt متوجه می‌شود که خود و تمام دوستان و سزمین و دنیایشان یک دنیای مجازی به نام Sphere هستند که توسط یک کامپیوتر هوشمند کنترل می‌شوند!! این کشف عظیم و صدالبته بی نهایت جذاب با اینکه عملا ساخت ادامه ای بر داستان های قبلی را غیر ممکن می‌کرد، اما خود می‌توانست آغاز جدیدی برای داستان و سری SO باشد. یعنی چیزی که تمام طرفداران مجموعه از شماره چهارم و آخرین قسمت سری SO انتظار داشتند. اما سازندگان به جای ادامه دادن این داستان مهیج، به خاطر ساده کردن کار کاملا به آن پشت کرده و داستان SO4 را کاملا بی ربط به داستان اصلی نوشته اند!! البته اندک اشارات مستقیم و غیر مستقیم به داستان اصلی در بازی می‌شود اما این صحبت ها آن چیزی نیست که ما از داستان بازی انتظار داشتیم. بگذریم...
علاوه بر Edge و Reimi، 8 شخصیت قابل بازی دیگر نیز وجود دارد که خوشبختانه همگی آنها طبق روال ثابت SO اسم های عجیب دارند! Lymle Lemuri Phi جنگجوی کوچک گروه، Faize Sheifa Beleth فیلسوف مو سبز!، Bacchus D-79 رباتی شدیدا منطقی، Meracle Chamlotte دختری گربه سان (که شدیدا تقلیدی از مجموعه Ys است!!)، Sarah Jerand فرشته عینکی بالدار!، Myuria Tionysus جادوگری جوان و Arumat P.Thanatos مبارزی مو سفید و خشن که با داس خود هدیه ای جز مرگ برای کسی ندارد، افرادی هستند که Edge و شما را در این سفر خطیر همراهی خواهند کرد. در TLH برای روایت بهتر داستان از تعداد نسبتا زیادی Cute-Scense طولانی استفاده شده است که بعضی از آنها به نظر بیش از اندازه طولانی و یا کاملا اضافه می‌آیند. متاسفانه این CS های طولانی با اینکه به روایت بهتر داستان بازی کمک شایانی می‌کنند اما روند گیم پلی بازی را کمی کند و کسل کننده نیز کرده اند که این امر در مغایرت با تم اصلی بازیست و برای تازه واردان نیز غیر قابل تحمل می‌باشد.
بدون شک مشخصه اصلی و بارز سری SO که اصلا خود SO بنیان گذار آن است، اکشن سریع و نفس گیر و مبازات تا سر حد مرگ آن است که خوشبختانه به طور تمام و کمال به TLH راه یافته اند و حتی به نقطه اوج بازی نیز تبدیل شده اند. مبارزات و کلا گیم پلی TLH بهترین قسمت بازی است که انصافا بسیار زیبا و عالی از کار در آمده اند. مبارزات کماکان سریع و برق آساست و شما را در طول مبارزات کاملا پای تلوزیون میخکوب می‌کند! مبازات در TLH به صورت کاملا Real Time می‌باشند و بازی هیچ فرصتی برای فکر کردن و عمل بیهوده!! به شما نمی‌دهد. با اینکه این اکشن صرف عملا امکان اتخاذ استراتژی های مختلف را از گیمرها می‌گیرد اما میادین مبارزات SO که جای فکر کردن نیست!
سیستم مبارزات مانند گذشته به این صورت است که پس از برخورد شما با دشمنان در Map ها، مبارزات در صحنه ای جدید و بزرگ دنبال می‌شود و شما می‌توانید به همراه سه یار دیگر خود که به زیبایی هر چه بیشتر توسط هوش مصنوعی کنترل می‌شوند، به کشتار دشمنان بپردازید. البته همانطور که گفته شد هوش مصنوعی بازی بسیار قویست و شما اینبار با دشمنانی که IQ شان در حد هویج است طرف نیستید!! بلکه با دشمنانی روبرو هستید که همه تصمیماتشان هوش مندانست و از یک لحظه غفلت به راحتی استفاده کرده و شما را از صحفه روزگار (البته روزگار که چه عرض کنم، صفحه کامپیوتر!!) محو خواهند کرد. نترسید! بازی آنچنان هم سخت نیست که نتوانید از عهده انجام آن بر آیید!!
در TLH شاهد نوآوری های جدیدی هستیم که لذت مبارزات را دوچندان می‌کنند. قابلیت هایی نظیر پرش، حمله از پشت، حمله از هوا به زمین و ... مواردی هستند که گیم پلی بازی را بیش از پیش هیجان انگیز می‌کنند. کمبوهای بازی اینبار بسیار بیشتر و متنوع تر شده اند و شما می‌توانید با ترکیب آنها با هم کمبوهای مختلف و مرگبار دلخواه خود را اجرا کنید. سلاح های مختلف و متنوع نیز یکی از بخش های جدایی ناپذیر سری SO است که با قدرت در TLH حضور دارند. (بهترین قسمت بازی برای من همین قابلیت ترکیب سلاح ها با یکدیگر است که مشاهده نتیجه آن و بلایی که بر سر دشمنان مظلوم!! بازی می‌آورد، برایم بسیار جذاب و مفرح است).
سیستم ارتقای قابلیت ها و سلاح های بازی نیز به زیبایی عمل کرده و واقعا در بازی موثر عمل می‌کند، به طوری که شما قوی تر شدن آنها را به خوبی حس کرده و همیشه به دنبال قوی تر شدن و در نتیجه شرکت در مبارزات سنگین و خونین تر هستید. سطح افزایش Level شخصیت ها و قابلیت و سلاح ها نسبت به بازی های قبلی سری افزایش پیدا کرده و دیگر محدود به 50 و 70 نیست. علاوه بر ضربات و کمبوهای بی شمار بازی، هر کدام از شخصیت ها ضربات ویژه و بی نهایت قدرتمندی دارند که در مواقع اضطراری می‌توانند نتیجه مبارزات را کاملا به نفع شما تغییر دهند. با به پایان بردن مبارزات طولانی و مرگبار TLH، بازی پاداش این تلاش و مبارزه خستگی ناپذیر شما را داده و آیتم ها و قابلیت های جدید برای افراد گروهتان قابل انتخاب خواهد شد.
مبارزه با رییس های بازی یکی از جذاب ترین قسمت های بازیست. این مبارزات اکثرا طولانی و نفس گیر طراحی شده اند به طوری که بعد از پایان هر کدام از آنها عرق سردی بر روی صورتتان خواهد نشست! متاسفانه با اینکه اکثر رییس های بازی موجودات بزرگ و غول پیکر هستند اما شما بیشتر از یکبار شانس مبارزه با حریفی که هزاران برابر از خود و صفینه تان بزرگتر است ندارید.
TLH سرشار از مراحل و ماموریت های جانبی متعددی است که به پایان بردن هر کدام از آنها جوایز ویژه ای به همراه دارد. متاسفانه اکثر این ماموریت ها با اینکه زمان به پایان بردن بازی را طولانی تر می‌کنند، اما بر خلاف خود بازی به هیچ وجه چالش بر انگیز نیستند و به راحتی می‌توان همه آنها را به پایان برد و از جوایزی که مثل نقل و نبات آزاد می‌شوند، استفاده کرد!! البته با اینکه این مورد کمی توی ذوق طرفداران قدیمی SO میزند اما در کنار دریایی از جذابیت های بازی اصلا به چشم نمی‌آید. اگر از طرفداران RPG های سخت هستید به هیچ وجه دلزده نشوید چرا که با به پایان بردن بازی چند مرحله مبارزه جدید آزاد می‌شود که از لحاظ سختی کاملا مناسب حرفه ای ها است و سختی در آن بیداد می‌کند! در اکثر این مراحل فوق العاده سخت که به راحتی آسانی ماموریت های جانبی را جبران می‌کنند!!، دشمنان آشنایی از عنوان های قبلی به چشم می‌خورند که حس بسیار خوش آیندی را به قدیمی های SO القا می‌کنند.
مسافرت های کهکشانی و سفر به سیارات مختلف یکی از بخش های مفرح سری SO است که در TLH نیز در ابعاد وسیع تر و زیبا تر حضور پررنگی دارد. در TLH حدود 6 سیاره مختلف وجود دارد که شما می‌توانید با صفینه های بزرگ و زیبای خود به آنها سفر کرده و علاوه بر اکتشاف و سیاحت، از نزدیک با مردمان و فرهنگ آنها آشنا شوید! این سیارات به قدر کافی بزرگ و زیبا طراحی شده اند که مدت ها وقت شما را صرف گشت و گذار در خود کنند.
گرافیک TLH یکی از بخش های بازیست که به نظر می‌رسد هنوز جای کار دارد. با اینکه گرافیک بازی مخصوصا در مقایسه با شاهکار غیر قابل هضمی به نام Infinite Undiscovery (عنوان قبلی tri-Ace) بسیار زیبا به نظر می‌رسد اما از مشکلات اساسی و فراوانی رنج می‌برد. مدل سازی شخصیت ها با اینکه زیبا به نظر میرسند اما کاملا پلاستیکی و بی روح هستند و به هیچ وجه حس زنده بودن در آنها دیده نمی‌شود. مراحل و محیط های بازی با اینکه بزرگ و وسیع طراحی شده اند اما فاقد جزییات لازم و کافی هستند و اکثر این محیط ها خالی به نظر میرسند.
Texture Loading ضعیف نیز از زیبایی های این محیط های گسترده کاسته و به همراه باگ های فراوان بازی خود تبدیل به دشمنی جدی و خطر ناک برای گیمرها می‌شود. اما در عوض دوربین بازی در طول مبازات بسیار قدرتمند عمل کرده و همیشه نمای کامل و مناسبی از صحنه های نبرد به نمایش می‌گذارد.
اما بزرگترین مشکل گرافیک TLH در طراحی موتور بازی و باگ های فراوان آن نیست، بلکه در طراحی و کارگردانی هنری ضعیف بازیست که باعث شده بازی از لحاظ بصری کاملا ضعیف و زشت به نظر برسد. استفاده بیش از اندازه طراحان از رنگ آبی تیره و دیگر رنگ های مرده باعث شده تا محیط های بازی شادابی و طراوت خود را از دست داده و لذت گشت و گذار در آنها کاهش یابد.
موسیقی TLH با اینکه زیباست اما به هیچ وجه مناسب اثری مانند SO4 نیست. قطعات ساخته شده برای TLH بیشتر مناسب یک اثر شادتر و کودکانه هستند تا عنوانی به جدیت و ابهت SO4! اما بزرگترین مشکل صداگذاری TLH که بازی به شدت از آن ضربه می‌خورد دوبله فوقالعاده ضعیف و سطحی انگلیسی بازیست. با اینکه دوبله بازی در نسخه ژاپنی زیبا کار شده است اما دوبله انگلیسی آن چیزی جز یک فاجعه نیست. حرکات لب (Lip Sinching) به هیچ وجه با دیالوگ ها گفته شده تطابق ندارد و کاملا مشابه IU به نظر میرسند.
برای به پایان رساندن TLH چیزی در حدود 30 تا 40 ساعت زمان لازم است که با توجه به حجم بالای بازی (بازی بر روی 3 DVD عرضه شده است) و پتانسیل بالای آن ناکافی به نظر می‌رسد. البته همین کوتاهی زمان به اتمام رساندن بازی باعث شده است تا ارزش تکرار آن بالا رود و شما چندین و چند بار و به بهانه های مختلف به بازی کردن آن بپردازید. با توجه به افراد انتخاب شده توسط شما برای به پایان بردن بازی، شاهد پایان های مختلفی خواهید بود که دیدن همه این پایان ها خود به اتمام رساندن چندین و چند باره بازی نیاز دارد. مطابق سنت همیشگی tri-Ace با 50 بار تمام کردن بازی آیتم خاصی به شما تعلق خواهد گرفت که به شما در مقابل تمامی ضربات مصونیت خواهد بخشید.
Star Ocean 4 The Last Hope عنوانی بود که در ابتدا قرار بود به صورت انحصاری برای کنسول PS3 ساخته شود اما بنا به دلایلی به یکی از عنوان های انحصاری کنسول X360 تبدیل شده و اکنون مایکروسافت و SE امید زیادی به آن دارند. البته با توجه به فروش ضعیف بازی و شایعات فراوانی که در این خصوص وجود دارد می‌توان به دارندگان کنسول PS3 نیز این امید را داد که مدتی بعد از عرضه کامل بازی بر روی X360، این بازی برای کنسول PS3 نیز منتشر شود.
در مجموع SO4 علارغم اینکه عنوانی جدید و انقلابی نیست و یک RPG کهنه به نظر می‌رسد، یک عنوان زیبا و جذاب است که می‌تواند ساعت ها از وقت شما را به خود اختصاص دهد. tri-Ace با TLH برای با دیگر ثابت کرده است که حرف اول و آخر در زمینه JRPG های Real-Time را میزند. پس اگر از علاقه مندان به سبک JRPG و مبارزات تا سر حد مرگ هستید، خود را برای آخرین پرش به "اقیانوس ستارگان" و مبارزه برای مرگ و افتخار آماده کنید...
گرافیک (8)
مراحل و محیط های بزرگ و زیبا، مدل سازی بد شخصیت ها، استفاده از رنگ ها تند و زننده
موسیقی (7.5)
قطعات حماسی و زیبا اما مناسب برای آثار کودکان!!، دوبله بد شخصیت ها در نسخه انگلیسی بازی
گیم پلی (9.5)
بهترین و جذاب تین بخش بازی که هیچ ایراد کلی بر آن وارد نیست! مبازات سریع SO4 بهترین در نوع خود هستند
جذابیت (9.2)
یکی از جذاب ترین JRPG های نسل حاظر، داستان فراموش شدنی، Boss Fight های عالی و جذاب
امتیاز کل
8.3 از 10
آخرین ویرایش:
Google