ارسال پاسخ

اینا که من گفتم همشون اول روی ایکس باکس منتشر شدن خب ... بعدن شدن مولتی پلتفرم بنا بر منطق شما که میگید بزرگی مهاجم مقبره وابسته یه سونی و کنسولش بوده پس بایوور و رمدی و ان تا شرکت دیگه ام مدیون مایکرو ان به خاطر این بازی

ضمن اینکه اسکوور و کریستال داینامیک و ایدوس هم روی هر چیزی بازیشون رو بدن موفقه ... دلیل بر این نیست که اون زمان PS2 خیلی فن بیس بزرگی داشته و بی رقیب بوده بیایم موفقیت بازی رو بچسبونیم به هر کمپانی که دوسش داریم!

امتیاز زمان مهاجم مقبره و کلا زمانهای قبل تر اونقدری که الان مطرح هست مطرح نبودن فکر می کنم ... حداقل واسه من که نبود اون زمان

و مهاجم مقبره برای من همیشه یکی از بهترین بازیهایی بوده که ازش یاد کردم و همینطور تو دهن خیلی از کسای دیگه ...

 

شماره ی آخر خیلی کژوال پسندتر شده بود و به همین دلیل هم خیلی خیلی بیشتر مورد استقبال قرار گرفت مثل خیلی بازیای دیگه تو این سبک و بزرگترین نمونش همین آنچارتد

هسته ی اصلی این سبک بازیها معما و پازل هاشه که به خاطر پر رنگ تر شدنه وجهه ی سینمایی بازی ها کم کم داره جای خودش رو به معماهای سر دستی و فقط یه جور عکس العمل میده و چیزی که صرفا به خاطر خالی نبودن عریضه جاش رو پر می کنه!

آنچارتد تموم کردن یا مهاجم مقبره 2013 کار همه اس , هیچ سختی نداره , یه داستانیه که روایت میشه و مخاطب هم پا به پاش جولو میره و فقط فاعل قرار می گیره , به فکر کردن خاصی نیاز نداره ... چالش آنچنانی هم نداره ... چالش ذهنی واقعی رو نسخه های قدیمی مهاجم مقبره و کمی ایندیانا جونز داشتن... من تا حالا کسی رو ندیدم که تونسته باشه TOMB RAIDER : THE LAST REVELUTION رو بدون Walk Through تموم کرده باشه ... و این یعنی روح سبک اکشن ادونچر که کم کم داره ناپدید میشه