تا به حال شده است که وقتی برای اولین بار وارد یک بازی می‌شوید، آن بازی آن قدر به نظرتان چرت و مزخرف بیاید که در جا از بازی خارج شده و با دیدن اولین سطل آشغال خود را از شر آن نجات دهید؟ اصولا اکثر بازی های شرکت Atlus جزو این دسته از بازی ها هستند. اما بازی های این شرکت با اینکه از لحاظ گرافیکی و تکنیکی در مقابل بازی های روز حرفی برای گفتن ندارند، در زمینه های دیگر مانند ارایه یک گیم پلی جذاب یا داستانی عمیق و پرکشش، از بسیاری از بازی های روز و سطح بالا جلو تر هستند. اما اگر این عنوان ها از لحاظ گیم پلی و داستان و ... همانند گرافیک بازی از رده خارج باشند، چه می‌شود؟ نتیجه کار بدون شک شاهکار غیر قابل هضمی به نام Spectral Force 3 خواهد شد!
اگر عناوینی چون Final Fantasy Tactics و Suikoden را با هم ترکیب کرده و به آن اندکی Hitman چاشنی کنیم!، نتیجه کار SF3 خواهد شد. SF3 اولین اثر از مجموعه است که در خارج از ژاپن منتشر شده و متاسفانه مایه یاس و ناامیدی طرفداران مجموعه نیز است.SF3 از هر لحاظ بازی ضعیف و سطح پایینی است که حتی با بازی های متوسط نسل قبل نیز قابل مقایسه نیست؛ اما در بین این نکات منفی فراوان و ظاهرا تمام نشدنی، داستان بی سر و ته بازی همچون ستاره درخشانی خودنمایی می‌کند! داستان بازی در نسخه جدید با مرگ سلطان شیاطین دنیای Never Land در آخر شماره قبلی، شروع می‌شود. بعد از مرگ پادشاه، حکومت های مختلف و گروه های کوچک شورشی برای تصاحب قدرت و تخت و تاچ با یکدیگر وارد جنگی بی امان می‌شوند. در میان این هرج و مرج ها، گروهی از مزدوران و آدمکش های حرفه ای، سازمانی به نام Norius را تاسیس می‌کنند تا با دریافت پول از گروه های مختلف، مخالفان آن ها را به قتل برسانند. گروه Norius به شغل شریف آدم کشی مشغول بودند تا اینکه ناگهان به طور اتفاقی رییس گروه به هلاکت رسیده و مسوولیت رهبری گروه بر عهده سرباز جوان و بی‌تجربه ای به نام Begina می‌افتد! Begnia نیز تصمیم می‌گیرد که به همراه سربازان بی‌کار دیگر به وضع مزدوران سر و سامانی داده و گروه خود را به اوج برسانند.تمام!
بخشی که خواندید مقدمه داستان یا به عبارت صحیح تر مقدمه جنگ های بیهوده و بی‌دردسر بازیست که هدف از انجام آنها فقط بدست آوردن پول و سلاح و تجربه است! در واقع می‌توان این گونه برداشت کرد که SF3 اصلا داستان ندارد! زیرا به غیر از مقدمه ای که در ابتدای بازی روایت می‌شود،در طول بازی هیچ اطلاعاتی به شما داده نمی‌شود و اگرم بشود به قدری این روایت داستان عجیب و نامفهوم است که عملا هیچ موجود زنده ای از آن سر در نخواهد آورد. مطمئن باشید که این مقدمه چندش آور نیز تنها به علت وجود دلیلی برای شروع مبارزات بی‌شمار بازی در نظر گرفته شده است، وگرنه آن هم در بازی وجود نداشت!
همانطور که گفته شد در سرزمین Never Land حکومت های مختلفی (10 حکومت) در حال مبارزه با یکدیگر هستند و شما می‌توانید از هر کدام از آنها ماموریت گرفته و آن را انجام دهید. با پیشرفت در بازی با توجه به کمک شما به گروه ها، بعضی از آنها از صحنه رقابت حذف شده و عرصه رقابت را برای سایر گروه ها باز می‌گذارند.
گیم پلی بازی و کلا اساس مبارزات یک تقلید محض و البته ناقص از شاهکار این سبک یعنی FFT است، به همین دلیل حداقل گیم پلی بازی به عذاب آوری قسمت های دیگر نیست. مبارزات همانند FFT در صفحه شطرنجی انجام می‌گیرد و شما می‌توانید از میان 40 شخصیت قابل بازی، 6 مبارز را انتخاب کرده و با آنها وارد مبارزه با سیل عظیم دشمنان شوید. هر ضربه و هر حرکتی که شخصیت های بازی انجام می‌دهند، بسته به نوع و قدرت آن، بین یک تا سه Action Point نیاز دارد. در ابتدای هر مبارزه نوار AP مقداری پر شده و شما باید با استفاده درست از ضربات و AP خود مبارزات را به اتمام برسانید. البته به هیچ وجه لازم نیست که نگران تمام شدن میزان AP خود باشید، زیرا دشمنان بازی بسیار پخمه و کودن هستند و به راحتی از شما شکست می‌خورند! البته بعضی از این دشمنان ناگهان بسیار جان سخت شده و مبارزات را برای شما بسیار سخت می‌کنند که با توجه به درجه دشواری بازی بسیار عجیب است! علاوه بر ضربات عادی، هر شخصیت چند تکنیک ویژه دارد که آسیب بیشتری به دشمنان وارد می‌کند. برای اجرای این ضربات درجه مثلا جدیدی به نام Shill Point لازم است که عملا همان درجه Mana Point است! درجه SP در طول مبارزات به آرامی پر شده و به شما این اجازه را می‌دهد که با استفاده از سلاح های نسبتا متنوع بازی، ضربات و کمبوهای جالبی را بوجود آورید.
SF معرف دو سیستم جدید به نام های Friendship Gauge و Rush Gauge است که با توجه به کیفیت بازی، برای گیمر ها حکم طلا را دارد! درجه FG به شما این اجازه را می‌دهد که به همراه یکی از اعضای گروه خود حرکات ترکیبی و کمبوهای جذابی را اجرا کنید. اما قسمت جالب تر، درجه RG است که شما می‌توانید با استفاده از آن تمامی افراد گروه خود را در وضعیت حمله قرار داده و در یک زمان به یک نفر حمله کرده و تمامی عقده های خود از بازی را بر سر آن دشمن بخت برگشته خالی کنید. این ضربات با توجه به میزان درجه آنها، متنوع و قدرتمندتر شده و لحظات لذت بخشی را (هر چند اندک) برای شما بوجود می‌آورند.
همچنین برای طولانی تر شدن بازی ماموریت های جانبی متعددی در نظر گرفته شده است که همگی آنها بدون استثنا مزخرف و تکراری هستند! وقتی که گفته می‌شود ماموریت های تکراری، واقعا منظور ماموریت های تکراری است چون در طول بازی ممکن است یک ماموریت چندین بار به شما محول شود! اکثر این ماموریت ها تنها به کشتن فردی خاص خلاصه می‌شود که با انجام دادن آنها اسلحه و قابلیت های جدیدی به شخصیت ها تعلق می‌گیرد. البته بعضی از این ماموریت ها بدون پاداش هستند! به عنوان مثال در یک قسمت از بازی فردی به شما قول می‌دهد که در صورت کشتن دشمنش، پول زیادی به شما بدهد اما بعد از انجام درخواست او، به شما می‌گوید هیچ پولی ندارد که به شما بدهد!! واقعا من هنوز متوجه نشده ام که این مسایل نکات طنز بازی هستند، یا اشتباهات سازندگان!!
گرافیک SF3 چه از لحاظ تکنیکی و چه از لحاظ فنی کاملا از رده خارج است و به هیچ وجه قابل مقایسه با بازی های نسل حاظر و حتی نسل قبل نیست! رنگ بندی محیط ها و مراحل نسبتا شاد و متنوع است اما در کنار کیفیت پایین بافت ها و جزییات کم محیط ها، اصلا به چشم نمی‌اید. همانطور که در ابتدا گفته شد گرافیک بازی در نگاه اول به قدری توی ذوق گیمر ها می‌زند (مخصوصا اگر عنوانی چون Valkyria Chronicles یا TOV را بازی کرده باشند!) که اکثر آنها از بازی کردن منصرف می‌شوند، اما اگر بتوانید گرافیک ضعیف بازی را تحمل کنید و بازی را ادامه دهید متوجه می‌شوید که گرافیک بازی در برابر قسمت های دیگر بازی مثل موسیقی آن بسیار با کیفیت و قوی کار شده است!
موسیقی بازی به قدری بد و ضعیف است که بیان نکات منفی آن از حوصله این مقاله خارج است! و در مورد آن تنها می‌توان گفت که موسیقی SF3 ضعیف ترین اثر موسیقی ساخته شده در ده سال اخیر است! علاوه بر قطعات موسیقی، صداگزاری بازی نیز مشکلات بسیاری دارد. به عنوان مثال زمانی که در حال قدم زدن هستید، صدای شکسته شدن چیزی به گوش می‌رسد!
در مجموع SF3 اثری فوق العاده ضعیف است که بازی کردن آن را حتی برای طرفداران سرسخت مجموعه نیز توصیه نمی‌کنیم، زیرا ممکن است با دیدن شماره جدید بازی محبوب خود، به کلی از بازی های SRPG زده شوند! اگر از علاقه مندان به سبک SRPG هستید بهتر است وقت ارزشمند خود را برای انجام SF3 هدر نداده و به جای هدر دادن پول خود، به فکر خرید Disgaea 3 باشید!
گرافیک (4)
در یک کلام زشت و از رده خارج، غیر قابل مقایسه با عناوین متوسط نسل قبل، طراحی مراحل برای نسل قبل، مدل سازی شخصیت ها برای دو نسل قبل!
موسیقی (3)
بدترین و مزخرف ترین موسیقی در بین تمام بازی های RPG تاریخ!، صداگزاری های اشتباه، قابل رقابت با آثار نسل اول کنسول های خانگی!
گیم پلی (6)
کاملا تقلیدی از دو عنوان FFT و Suikoden، به دلیل همین تقلید ها گیم پلی نسبتا قابل قبول است!
جذابیت (2)
بازی فاقد هر گونه جذابیتی است!، نبود داستان، مبارزات آسان و گاهی بسیار سخت بی هدف، ماموریت های تکراری
امتیاز کل (10/4)
آخرین ویرایش:
Google