ورود
ثبت نام
صفحه اصلی
اخبار بازی
بررسی بازی
حقایق بازیها
داستان بازی
بررسی سخت افزار
برنامههای ویدیویی
انجمنها
نوشتههای جدید
پرمخاطبها
جستجوی انجمنها
جدیدترینها
ارسالهای جدید
آخرین فعالیتها
کاربران
کاربران آنلاین
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
ورود
ثبت نام
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
Menu
Install the app
Install
فراخوان عضویت در تحریریه بازیسنتر | برای ثبت درخواست کلیک کنید
صفحه اصلی
انجمنها
موضوعات عمومی
سینما، گرافیک کامپیوتری (CG Art) و Comic
Rate your last seen movie (قوانین پست اول حتما رعایت شود)
ارسال پاسخ
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
متن گفتگو
<blockquote data-quote="Jill_v" data-source="post: 5038648" data-attributes="member: 140889"><p>Dogme 95</p><p>در سال 1995 Thomas Vinterberg و Lars von trier جنبش داگما را به منظور مجذوب کردن مخاطب و بازگشت سینما به ارزش های داستان پردازی و اکتینگ و اجتناب از تکنولوژی و افکت های سینمایی بجود اوردند تا نقش کارگردان پشت پروژه مشهود باشه و نه پول های کلان خرج شده در سینمای هالیوود. در واقع هدف از این جنبش این بوده که نشون بدن کیفیت کار ارتباطی با پول خرج شده نداشته زمانی که هر دو از وضع سینمای هالیوود و پولای بزرگ خرج شده ناراضی بودند. جنبشی که البته در سال 2005 به دلیل یکنواختی فیلم های تولید شده به پایان میرسه. در هر صورت این 2 فیلم پایین محصول این جنبش هستند که ناخوداگاه توجه مخاطب و به این جنبش جلب میکنند.(جنبش 10 قانون داشته مثل فیلمبرداری در صحنه با دوربین به روی دست به دور از افکت و نور پردازی و صدا پردازی غیر طبیعی یا نبود هرگونه اتفاق سطحی و غیر مهم مثل قتل و صلاح و... )</p><p></p><p>Breaking the waves اولین فیلم فون تریر بعد از استارت این جنبش بوده که تحت تاثیر شدید این جنبش بوجود امده ولی یه فیلم کاملا داگمایی محسوب نمیشه ( اولین فیلم کاملا داگمایی فون تریر The idiots هست)</p><p style="text-align: center"></p> <p style="text-align: center">[ATTACH=full]225989[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">Breaking the waves</p> <p style="text-align: center">8/10</p> <p style="text-align: center">شکستن امواج، تراژدی داگمایی خط شکن از لارس فون تریر کارگردان همیشه خط شکن سینما</p> <p style="text-align: center">در بزرگی و بت شکن بودن این تراژدی تلخ، سکانس پایانی زنگوله ها و چهره شخصیت مرد داستان کافیه</p> <p style="text-align: center">یا خط شکنی چند باره بث، دختر داستان و پا گزاشتن روی رسوم افراطیان مذهبی کلیسای روستا</p> <p style="text-align: center">رتبه 2 در لیست بهترین فیلم های سال 1996 از راجر ایبرت</p> <p style="text-align: center"></p> <p style="text-align: center">[ATTACH=full]225991[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">The celebration</p> <p style="text-align: center">7.5/10</p> <p style="text-align: center">تراژدی خانوادگی و رسوایی در جشن توماس وینتربرگ</p> <p style="text-align: center">این اولین فیلم داگمایی بوده و قطعا از بهترین ها هم هست </p> <p style="text-align: center">البته خود وینتربرگ به شکستن 2 قانون داگما در تنها یکی از صحنه های فیلم اعتراف کرده</p> <p style="text-align: center"></p> <p style="text-align: center"></p> <p style="text-align: center"></p> <p style="text-align: center"></p> <p style="text-align: center"></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Jill_v, post: 5038648, member: 140889"] Dogme 95 در سال 1995 Thomas Vinterberg و Lars von trier جنبش داگما را به منظور مجذوب کردن مخاطب و بازگشت سینما به ارزش های داستان پردازی و اکتینگ و اجتناب از تکنولوژی و افکت های سینمایی بجود اوردند تا نقش کارگردان پشت پروژه مشهود باشه و نه پول های کلان خرج شده در سینمای هالیوود. در واقع هدف از این جنبش این بوده که نشون بدن کیفیت کار ارتباطی با پول خرج شده نداشته زمانی که هر دو از وضع سینمای هالیوود و پولای بزرگ خرج شده ناراضی بودند. جنبشی که البته در سال 2005 به دلیل یکنواختی فیلم های تولید شده به پایان میرسه. در هر صورت این 2 فیلم پایین محصول این جنبش هستند که ناخوداگاه توجه مخاطب و به این جنبش جلب میکنند.(جنبش 10 قانون داشته مثل فیلمبرداری در صحنه با دوربین به روی دست به دور از افکت و نور پردازی و صدا پردازی غیر طبیعی یا نبود هرگونه اتفاق سطحی و غیر مهم مثل قتل و صلاح و... ) Breaking the waves اولین فیلم فون تریر بعد از استارت این جنبش بوده که تحت تاثیر شدید این جنبش بوجود امده ولی یه فیلم کاملا داگمایی محسوب نمیشه ( اولین فیلم کاملا داگمایی فون تریر The idiots هست) [CENTER] [ATTACH type="full" alt="unnamed.jpg"]225989[/ATTACH] Breaking the waves 8/10 شکستن امواج، تراژدی داگمایی خط شکن از لارس فون تریر کارگردان همیشه خط شکن سینما در بزرگی و بت شکن بودن این تراژدی تلخ، سکانس پایانی زنگوله ها و چهره شخصیت مرد داستان کافیه یا خط شکنی چند باره بث، دختر داستان و پا گزاشتن روی رسوم افراطیان مذهبی کلیسای روستا رتبه 2 در لیست بهترین فیلم های سال 1996 از راجر ایبرت [ATTACH type="full"]225991[/ATTACH] The celebration 7.5/10 تراژدی خانوادگی و رسوایی در جشن توماس وینتربرگ این اولین فیلم داگمایی بوده و قطعا از بهترین ها هم هست البته خود وینتربرگ به شکستن 2 قانون داگما در تنها یکی از صحنه های فیلم اعتراف کرده [/CENTER] [/QUOTE]
Insert quotes…
Verification
پایتخت ایران
ارسال نوشته
صفحه اصلی
انجمنها
موضوعات عمومی
سینما، گرافیک کامپیوتری (CG Art) و Comic
Rate your last seen movie (قوانین پست اول حتما رعایت شود)
Top
نام کاربری یا ایمیل
رمز عبور
نمایش
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
مرا به خاطر بسپار
ورود
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی
همین حالا ثبت نام کن
or ثبتنام سریع از طریق سرویسهای زیر
Twitter
Google
Microsoft