ورود
ثبت نام
صفحه اصلی
اخبار بازی
بررسی بازی
حقایق بازیها
داستان بازی
بررسی سخت افزار
برنامههای ویدیویی
انجمنها
نوشتههای جدید
پرمخاطبها
جستجوی انجمنها
جدیدترینها
ارسالهای جدید
آخرین فعالیتها
کاربران
کاربران آنلاین
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
ورود
ثبت نام
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
Menu
Install the app
Install
فراخوان عضویت در تحریریه بازیسنتر | برای ثبت درخواست کلیک کنید
صفحه اصلی
انجمنها
موضوعات عمومی
سینما، گرافیک کامپیوتری (CG Art) و Comic
Rate your last seen movie (قوانین پست اول حتما رعایت شود)
ارسال پاسخ
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
متن گفتگو
<blockquote data-quote="Origami 2008" data-source="post: 4688439" data-attributes="member: 112936"><p>[ATTACH=full]127461[/ATTACH]</p><p></p><p>1917</p><p></p><p>چند وقت پیش در هیاهوی خاموش سریال «Too Old To Die Young»، با نقل و قولی از کارگردان شبه مولف، نیکولاس ویندینگ رفن خوندم که چنین مضمونی داشت: «نویسندگی یک اثر خیال است ولی کارگردانی یک اثر رویارویی با واقعیت است.» سینما مرز بین خیال و واقعیت است و هرگز نباید تعادل بین این دو وجه برهم بریزد. جنگ یک واقعیت است. یک واقعیت عریان که برای تبدیل شدن به یک اثر نمایشی نیاز به یک خیال (قصه) دارد. نجات سرباز رایان و اینک آخرالزمان و فیلم کوبریک (Path of Glory) که شباهت های ریز و درشتی با اثر سام مندس دارد، این مرز را به بهترین شکل نگه داشته اند. مشکل فیلم 1917 دقیقا همین است؛ فیلم بیش از حد رئالیستیک است. این می تواند حتی یک نکته مثبت برای اهالی سینما تلقی شود ولی برای من خیر. سام مندس به لطف فیلمبرداری ریچارد دیکنز که اسکار دومش را بخاطر این فیلم بی شک به دست می آورد (اگر دست های پشت پرده در کار نباشد!) صرفا توانسته تصاویر عریان واقعیتِ جنگ را به مخاطب نشان دهد. قصه ای در کار نیست و شاید حتی طرح یک خطی برایش نوشته است. 1917 می خواهد هم مدمکس باشد، هم بازگشته ایناریتو و هم نجات سرباز رایان (همان طرح خطی که از این فیلم سرقت رفته!) و هم فیلم کوبریک ولی کاملا این موضوع را فراموش کرده که تمام این آثار برجسته آن خیال درون سینما را نگه داشتند. 1917 یک تجربه خوب است ولی در روزی که سینمای قدرت قصه گویی اش را از دست می دهد و قصه گویان خوبی که یک زمانی زیبایی آمریکایی، داستان عامه پسند ، عشق سگی و ممنتو می ساختند اکنون رویه ای دیگری را در پیش گرفتند. آیا سینما دیگر قصه نمی خواهد و قدرت تصویر سازی در اولویت است؟! 1917 صرفا یک مسابقه دو و میدانی که دونده اش باید به جای پرش از موانع، از روی مین و سیم خاردار و مواد منفجره بپرد!</p><p></p><p><span style="color: rgb(65, 168, 95)"><strong><em><span style="font-size: 18px">8/10</span></em></strong></span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Origami 2008, post: 4688439, member: 112936"] [ATTACH type="full" alt="127461"]127461[/ATTACH] 1917 چند وقت پیش در هیاهوی خاموش سریال «Too Old To Die Young»، با نقل و قولی از کارگردان شبه مولف، نیکولاس ویندینگ رفن خوندم که چنین مضمونی داشت: «نویسندگی یک اثر خیال است ولی کارگردانی یک اثر رویارویی با واقعیت است.» سینما مرز بین خیال و واقعیت است و هرگز نباید تعادل بین این دو وجه برهم بریزد. جنگ یک واقعیت است. یک واقعیت عریان که برای تبدیل شدن به یک اثر نمایشی نیاز به یک خیال (قصه) دارد. نجات سرباز رایان و اینک آخرالزمان و فیلم کوبریک (Path of Glory) که شباهت های ریز و درشتی با اثر سام مندس دارد، این مرز را به بهترین شکل نگه داشته اند. مشکل فیلم 1917 دقیقا همین است؛ فیلم بیش از حد رئالیستیک است. این می تواند حتی یک نکته مثبت برای اهالی سینما تلقی شود ولی برای من خیر. سام مندس به لطف فیلمبرداری ریچارد دیکنز که اسکار دومش را بخاطر این فیلم بی شک به دست می آورد (اگر دست های پشت پرده در کار نباشد!) صرفا توانسته تصاویر عریان واقعیتِ جنگ را به مخاطب نشان دهد. قصه ای در کار نیست و شاید حتی طرح یک خطی برایش نوشته است. 1917 می خواهد هم مدمکس باشد، هم بازگشته ایناریتو و هم نجات سرباز رایان (همان طرح خطی که از این فیلم سرقت رفته!) و هم فیلم کوبریک ولی کاملا این موضوع را فراموش کرده که تمام این آثار برجسته آن خیال درون سینما را نگه داشتند. 1917 یک تجربه خوب است ولی در روزی که سینمای قدرت قصه گویی اش را از دست می دهد و قصه گویان خوبی که یک زمانی زیبایی آمریکایی، داستان عامه پسند ، عشق سگی و ممنتو می ساختند اکنون رویه ای دیگری را در پیش گرفتند. آیا سینما دیگر قصه نمی خواهد و قدرت تصویر سازی در اولویت است؟! 1917 صرفا یک مسابقه دو و میدانی که دونده اش باید به جای پرش از موانع، از روی مین و سیم خاردار و مواد منفجره بپرد! [COLOR=rgb(65, 168, 95)][B][I][SIZE=5]8/10[/SIZE][/I][/B][/COLOR] [/QUOTE]
Insert quotes…
Verification
پایتخت ایران
ارسال نوشته
صفحه اصلی
انجمنها
موضوعات عمومی
سینما، گرافیک کامپیوتری (CG Art) و Comic
Rate your last seen movie (قوانین پست اول حتما رعایت شود)
Top
نام کاربری یا ایمیل
رمز عبور
نمایش
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
مرا به خاطر بسپار
ورود
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی
همین حالا ثبت نام کن
or ثبتنام سریع از طریق سرویسهای زیر
Twitter
Google
Microsoft