ورود
ثبت نام
صفحه اصلی
اخبار بازی
بررسی بازی
حقایق بازیها
داستان بازی
بررسی سخت افزار
برنامههای ویدیویی
انجمنها
نوشتههای جدید
پرمخاطبها
جستجوی انجمنها
جدیدترینها
ارسالهای جدید
آخرین فعالیتها
کاربران
کاربران آنلاین
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
ورود
ثبت نام
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
Menu
Install the app
Install
فراخوان عضویت در تحریریه بازیسنتر | برای ثبت درخواست کلیک کنید
صفحه اصلی
انجمنها
موضوعات عمومی
سینما، گرافیک کامپیوتری (CG Art) و Comic
Movie Center
ارسال پاسخ
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
متن گفتگو
<blockquote data-quote="Origami 2008" data-source="post: 4697419" data-attributes="member: 112936"><p>محتوای نظرت یا بگیم همان نقد اصلا با امتیازی که میدی همخوانی ندارد! اینکه از فیلم خوشت نیامد به کنار و خودش یک پوین منفی است ولی اینکه خوشت نیامد و باز نکات مثبت فیلم را لحاظ میکنی، محتوایی که کاملا نمی توانم نویسنده آن را درک کنم. ریتم خوب و فست - پیست کنترل شده داستان که خودت اشاره کردی می تواند کریت بسیار باارزش به فیلم باشد.</p><p></p><p>[SPOILER="شخصیت شناسی هوارد"]شخصیت هوارد رتنر کلا شخصیت احمقی است و هدف برادران سفدی این بوده که این شخصیت به صرفا احمق و کاریزماتیک (که به خوبی به هم تلفیق شده) را در ان فضای ملتهب و خفه گیر و لحظه ای قرار بدن و نشون بدن که چه تصمیم های غیر منتظره ای برای پیشبرد اهدافش می گیرد. قطعا اصلی ترین نکته برای من در هر اثر سینمایی یا تلویزیونی، همذات پنداری با شخصیت است و کاملا در آن فضا پرالتهب برقرار شده، هر تصمیمی که هوارد می گیرد قابل قبول و حقیقی است. هوارد در همان وهله اول ایمان دارد که الماس واقعا ارزش یک میلیون دلار را دارد ولی می بینیم که بعد مزایده و حرف های آن فرد پشت تلفن (با صدای تیلدا سویینتون که جالب است بدونی اگر نشناختی!) کاملا می داند که دیگر ارزش الماس آن قدری که نیست برایش دست و پا می شکست و پس از تماس دوباره کوین گارنت، تصمیم می گیرد که به سراغ همان نقشه اول خود که یک نوع بیماری یا بهتر است بگویم اعتیاد به قمار تلقی می شود، روی بیاورد. گرچه خود الماس سمبل است و برای شناختن سمبل کار هرکسی نیست و بهتر است برای شناخت دقیق سمب الماس در فیلم به ویدیوهای تخصصی سینما در یوتیوب رجوع کنید.[/SPOILER]</p><p></p><p>در مورد موسیقی شاید اول بلند احساس شود که دقیقا همین طور است ولی رفته رفته ریتم خودش را پیدا می کند و هم رده گود تایم می شود. بازی سندلر بهترین بازی امسال است. چون هرگز او را این چنین ندیده بودم و کاملا رفتارهای احمقانه، شوخ طبعی ها و دیالوگ و لحن کنترل شده ای دارد و انگار تمام تکه های بازی های نصفه و نیمه کمدی های اخیرش را در این فیلم به هم متصل شده اند. تیپپ و گریم هم قطعا در هنرنمایی و خلق شخصیت رتنر کمک بسیار زیادی کرده است. با توجه به اینکه فینیکس قدرتمند تری در مستر و دیکاپریو بهتری در وال استریت و هوانورد (واقعا نمی فهمم که چرا هوانوردش را به زبان نمی آورید) دیده بودم، بازی سندلر غیر منتظره بود. البته این را حق می دهم که مخالفان فیلم زیاد هستند و بیشتر هم مخاطبان سینما که از فیلم راضی نبودند. قطعا اگر گود تایم را دوست نداشتی (نمی دانم دیدید یا نه!) از این هم خوشتان نمی آید</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Origami 2008, post: 4697419, member: 112936"] محتوای نظرت یا بگیم همان نقد اصلا با امتیازی که میدی همخوانی ندارد! اینکه از فیلم خوشت نیامد به کنار و خودش یک پوین منفی است ولی اینکه خوشت نیامد و باز نکات مثبت فیلم را لحاظ میکنی، محتوایی که کاملا نمی توانم نویسنده آن را درک کنم. ریتم خوب و فست - پیست کنترل شده داستان که خودت اشاره کردی می تواند کریت بسیار باارزش به فیلم باشد. [SPOILER="شخصیت شناسی هوارد"]شخصیت هوارد رتنر کلا شخصیت احمقی است و هدف برادران سفدی این بوده که این شخصیت به صرفا احمق و کاریزماتیک (که به خوبی به هم تلفیق شده) را در ان فضای ملتهب و خفه گیر و لحظه ای قرار بدن و نشون بدن که چه تصمیم های غیر منتظره ای برای پیشبرد اهدافش می گیرد. قطعا اصلی ترین نکته برای من در هر اثر سینمایی یا تلویزیونی، همذات پنداری با شخصیت است و کاملا در آن فضا پرالتهب برقرار شده، هر تصمیمی که هوارد می گیرد قابل قبول و حقیقی است. هوارد در همان وهله اول ایمان دارد که الماس واقعا ارزش یک میلیون دلار را دارد ولی می بینیم که بعد مزایده و حرف های آن فرد پشت تلفن (با صدای تیلدا سویینتون که جالب است بدونی اگر نشناختی!) کاملا می داند که دیگر ارزش الماس آن قدری که نیست برایش دست و پا می شکست و پس از تماس دوباره کوین گارنت، تصمیم می گیرد که به سراغ همان نقشه اول خود که یک نوع بیماری یا بهتر است بگویم اعتیاد به قمار تلقی می شود، روی بیاورد. گرچه خود الماس سمبل است و برای شناختن سمبل کار هرکسی نیست و بهتر است برای شناخت دقیق سمب الماس در فیلم به ویدیوهای تخصصی سینما در یوتیوب رجوع کنید.[/SPOILER] در مورد موسیقی شاید اول بلند احساس شود که دقیقا همین طور است ولی رفته رفته ریتم خودش را پیدا می کند و هم رده گود تایم می شود. بازی سندلر بهترین بازی امسال است. چون هرگز او را این چنین ندیده بودم و کاملا رفتارهای احمقانه، شوخ طبعی ها و دیالوگ و لحن کنترل شده ای دارد و انگار تمام تکه های بازی های نصفه و نیمه کمدی های اخیرش را در این فیلم به هم متصل شده اند. تیپپ و گریم هم قطعا در هنرنمایی و خلق شخصیت رتنر کمک بسیار زیادی کرده است. با توجه به اینکه فینیکس قدرتمند تری در مستر و دیکاپریو بهتری در وال استریت و هوانورد (واقعا نمی فهمم که چرا هوانوردش را به زبان نمی آورید) دیده بودم، بازی سندلر غیر منتظره بود. البته این را حق می دهم که مخالفان فیلم زیاد هستند و بیشتر هم مخاطبان سینما که از فیلم راضی نبودند. قطعا اگر گود تایم را دوست نداشتی (نمی دانم دیدید یا نه!) از این هم خوشتان نمی آید [/QUOTE]
Insert quotes…
Verification
پایتخت ایران
ارسال نوشته
صفحه اصلی
انجمنها
موضوعات عمومی
سینما، گرافیک کامپیوتری (CG Art) و Comic
Movie Center
Top
نام کاربری یا ایمیل
رمز عبور
نمایش
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
مرا به خاطر بسپار
ورود
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی
همین حالا ثبت نام کن
or ثبتنام سریع از طریق سرویسهای زیر
Twitter
Google
Microsoft