بود دیگه!
منظورم اون جو سیاه و اینا نیست، چون بتمن های برتون هم از اون نظر خیلی خوب بودن و همون Batman Returns خیلی تاریک بود به نظرم.
(البته مدل تاریک بودنش خیلی فرق داشت با کارهای نولان)
این رو حالا نمیدونم اسمش رو میشه واقع گرایانه گذاشت یا چیز دیگه، ولی کلاً بتمن های نولان سعی داشتن بیشتر شبیه دنیای امروزی باشن تا یه دنیای متفاوت. یعنی خبری از اتفاقات خاص یا villainهای عجیب غریب نبود و حتی کسی مثل Ra's al Ghul هم که یکی از تخیلی ترین دشمنان بتمن هست، هیچ قدرت ویژه ای نداشت.
یا مثلاً Batmobile به جای اینکه یه حالت فانتزی داشته باشه، یه وسیله نظامی تانک مانند بود. کلاً تریلوژی نولان یه جوری بود که آدم میتونه دنیای فیلم ها رو توی همین سال 2014 و وسط یکی از ایالت های آمریکا تصور کنه، در حالی که مثلاً فیلم های برتون این طوری نبودن و یه حال و هوای خاصی داشتن. یا عشق من یعنی سری انیمیشنی 92 حال و هوای نوآر محشری داشت که خیلی دوست دارم همچین چیزی رو توی فیلم های بعدی بتمن ببینم.
البته من خودم از طرفدارهای بتمن های نولان هستم در کنار برتون، ولی کلاً برای ایجاد تنوع دوست دارم فیلم های بعدی بیشتر شبیه اونا باشه. حالا نه اینکه یه دفعه سر و کله یکی مثل Clayface یا Man-Bat توی فیلم پیدا بشه، ولی یه نیمچه تخیل و فانتزی ای بدک نیست! 