Mortal Kombat 9 ( 2011) Review
با سلام
بالاخره بازی رو توی همه ی قسمت هاش تموم کردم و جا داره که یک نقدی راجع به بازی بنویسم.
شاید همه مون یادمون بیاد که اون زمان ها اولین مورتال کمبات روی آتاری ها اومده بود. مردم و بچه ها چه صف هایی می ایستادند تا بتونن یک دست فایت برن. بعد از اون نسخه ی دوم و سوم بازی رو کنسول محبوب اون زمان ها ، یعنی سگا اومد. و در نهایت معروف ترین نسخه ی خودش رو با عنوان Ultimate Mortal kombat 3 ریلیز شد که تمامی شخصیت های معروف و طلایی بازی در اون بودن. اون زمان ها مورتال کمبات نه تنها به خاطر یک بازی فایتینگجذاب ، بلکه بخاطر نکات ریز درشت اطراف بازی به محبوب ترین ها تبدیل شد. یکی از این نوآوری ها همین فیتالیتی های بازی بود که پس از شکست طرف می توان حرکت درد ناکی روی طرف برای کشتن وی انجام داد. ولی بعد ها مورتال کمبات در نسخه های جدیدش شروع به آوردن شخصیت های جدید کرد که کم کم اثر خود را از دست داد. که دیگر به جایی رسید که با یک فایتینگ سوپر قهرمانان به نام DC Universe مخلوط شد و یک بازی جدید به نام Mortal Kombat vs. DC Universe بیرون آمد.
ولی بعد از مدت ها سازندگان بازی قصد دارند که دوباره یادی به گذشته بکنند. خبر شروع به ساختن نسخه ی نهم مورتال کمبات همه را خوشحال کرد ولی خبری دیگر آن ها را بیشتر خوشحالکرد. و آن این بود که شخصیت های این نسخه بازی همه همان شخصیت های نسخه های 1 و 2 و 3 سری بازی مورتال کمبات هستند. این یعنی دوباره همان شخصیت های اصیل بازی به بازی برگشتند!
مورتال کمبات با سر و صدای زیادی شروع به کار کرد و توانست مخاطبان زیادی رو جذب خود کنه. هر روز اخبار جدید از شخصیت ها و فیتالیتی ها و ایکس ری ها و نوآوری ها مخاطبان خود را بسیار خشنود ساخت. تا بالاخره بازی ریلیز شد.
بازی برای برخی شاید خشنود نبود ولی توانست خیلی ها را جذب خود کند . حالا به نقد بازی می پردازیم تا همه ی نکات بازی را زیر ذره بین قرار دهیم.
گیم پلی
به جرئت می توان گفت مهمترین بخش یک بازی فایتینگ بخش گیم پلی آن است. مورتال کمبات 9 گیم پلی بسیار سریع و زیبایی را برای پلیر ها پدید آورده بود. کمبو های شخصیت ها متفاوت بود ولی نمی شد گفت که شخصیت ای از شخصیت دیگری قوی تر ساخته شده است ، زیرا شخصیت ها دارای کمبو های متفاوتی بودند. بعضی از کمبو ها مقدار زیادی از هلث حریف را کم می کردند ولی برخی از آن ها کمتر. در عوض برخی از کمبو های شخصیت ها در کنار هم قوی تر می شدند و برخی نه. از طرفی دیگر تعداد کمبو ها نیز متفاوت بود. همچنین با استفاده از سوپر متر می توان حالت دوم و قوی تر هر کمبو را اجرا کرد. پس با هر شخصیتی می توان بسیار قوی شد به شرط آن که خوب با آن تمرین کرده باشیم. این خصوصیت مهمی در بازی محسوب میشه که می تونه روی نمره اش تاثیر زیادی بذاره. اگر قبل از شروع بازی دکمه ی استارت را نزنید خود به خود یک بازی نمایشی نشان داده میشود که در اون دو CPU قوی و در حالت expert با هم مبارزه دارند. در اون قسمت می بینید که اگر دو طرف حرفه ای باشند چه گیم پلی سریعی خواهیم داشتم. این هم خیلی نکته ی خوبی در گیم پلی بازی محسوب میشود. سیستم ایکس ری ها و throw هم در جلوتر بررسی میشود. نمره ی این قسمت 96 از 100 است.
گرافیک
در این نسخه روی گرافیک هم خیلی زیاد کار شده بود و بدون شک می توان گفت که شاهد یک گرافیک عالی و بدون نقض هستیم. درسته که نکاتی کوچکی نیز در گرافیک بازی مشکل داشت. به عنوان مثال در یکی از مراحل story mode بازی زمینی با تکسچر های خیلی کم کیفیت می بینیم که واقعا توی زوق می زند. ولی در کل می توان گفت بخش گرافیک بازی بسیار عالی و نجیب است. نمره ی این قسمت 97 از 100 .
یک بازی فایتینگ هرگز داستانی در خودش نداره و هرگز شاهد چنین بخشی در چنین بازی هایی نیستیم. ولی چون در بازی قسمتی به نام Story Mode داریم پس چنین قسمتی نیز در نظر گرفته میشود. شخصیت های مورتال کمبات همیشه یک اسطوره بوده اند. اسطوره هایی مرموز. شاید همه ی آن ها قدرتی ماورایی دارند و قصد تصرف جهان را دارند. همیشه مرموز در نقاطی از جهان زندگی می کنند و فقط برای نبرد محل زندگی شان را ترک می کنند. این چنین شخصیت پردازی همیشه توی ذهن همه نقش بسته بود. ولی در قسمت story mode شاهد بودیم که همه ی مبارزان یک جا جمع شده اند ، با هم صحبت می کنند ، می جنگند ، برای این که قهرمان مسابقه شوند. شاید سازنده های بازی این بازی را با مبارزات تکواندو اشتباه گرفته بودند. و فقط در این قسمت منتظر بهونه ای برای شروع یک نبرد بودند. به عنوان مثال نبرد جکس با جانی کیج . این قسمت بازی کاملا یک بخش بی خود و اضافی بود و کاملا اون روحیه مخصوص بازی و شخصیت هارو شکست و از بین برد. نمره ی این بخش 68 از 100 . این نمره هم فقط بخاطر داشتن همان داستان کلیشه ای بازی بود.
با سلام
بالاخره بازی رو توی همه ی قسمت هاش تموم کردم و جا داره که یک نقدی راجع به بازی بنویسم.
شاید همه مون یادمون بیاد که اون زمان ها اولین مورتال کمبات روی آتاری ها اومده بود. مردم و بچه ها چه صف هایی می ایستادند تا بتونن یک دست فایت برن. بعد از اون نسخه ی دوم و سوم بازی رو کنسول محبوب اون زمان ها ، یعنی سگا اومد. و در نهایت معروف ترین نسخه ی خودش رو با عنوان Ultimate Mortal kombat 3 ریلیز شد که تمامی شخصیت های معروف و طلایی بازی در اون بودن. اون زمان ها مورتال کمبات نه تنها به خاطر یک بازی فایتینگجذاب ، بلکه بخاطر نکات ریز درشت اطراف بازی به محبوب ترین ها تبدیل شد. یکی از این نوآوری ها همین فیتالیتی های بازی بود که پس از شکست طرف می توان حرکت درد ناکی روی طرف برای کشتن وی انجام داد. ولی بعد ها مورتال کمبات در نسخه های جدیدش شروع به آوردن شخصیت های جدید کرد که کم کم اثر خود را از دست داد. که دیگر به جایی رسید که با یک فایتینگ سوپر قهرمانان به نام DC Universe مخلوط شد و یک بازی جدید به نام Mortal Kombat vs. DC Universe بیرون آمد.
ولی بعد از مدت ها سازندگان بازی قصد دارند که دوباره یادی به گذشته بکنند. خبر شروع به ساختن نسخه ی نهم مورتال کمبات همه را خوشحال کرد ولی خبری دیگر آن ها را بیشتر خوشحالکرد. و آن این بود که شخصیت های این نسخه بازی همه همان شخصیت های نسخه های 1 و 2 و 3 سری بازی مورتال کمبات هستند. این یعنی دوباره همان شخصیت های اصیل بازی به بازی برگشتند!
مورتال کمبات با سر و صدای زیادی شروع به کار کرد و توانست مخاطبان زیادی رو جذب خود کنه. هر روز اخبار جدید از شخصیت ها و فیتالیتی ها و ایکس ری ها و نوآوری ها مخاطبان خود را بسیار خشنود ساخت. تا بالاخره بازی ریلیز شد.
بازی برای برخی شاید خشنود نبود ولی توانست خیلی ها را جذب خود کند . حالا به نقد بازی می پردازیم تا همه ی نکات بازی را زیر ذره بین قرار دهیم.
گیم پلی
به جرئت می توان گفت مهمترین بخش یک بازی فایتینگ بخش گیم پلی آن است. مورتال کمبات 9 گیم پلی بسیار سریع و زیبایی را برای پلیر ها پدید آورده بود. کمبو های شخصیت ها متفاوت بود ولی نمی شد گفت که شخصیت ای از شخصیت دیگری قوی تر ساخته شده است ، زیرا شخصیت ها دارای کمبو های متفاوتی بودند. بعضی از کمبو ها مقدار زیادی از هلث حریف را کم می کردند ولی برخی از آن ها کمتر. در عوض برخی از کمبو های شخصیت ها در کنار هم قوی تر می شدند و برخی نه. از طرفی دیگر تعداد کمبو ها نیز متفاوت بود. همچنین با استفاده از سوپر متر می توان حالت دوم و قوی تر هر کمبو را اجرا کرد. پس با هر شخصیتی می توان بسیار قوی شد به شرط آن که خوب با آن تمرین کرده باشیم. این خصوصیت مهمی در بازی محسوب میشه که می تونه روی نمره اش تاثیر زیادی بذاره. اگر قبل از شروع بازی دکمه ی استارت را نزنید خود به خود یک بازی نمایشی نشان داده میشود که در اون دو CPU قوی و در حالت expert با هم مبارزه دارند. در اون قسمت می بینید که اگر دو طرف حرفه ای باشند چه گیم پلی سریعی خواهیم داشتم. این هم خیلی نکته ی خوبی در گیم پلی بازی محسوب میشود. سیستم ایکس ری ها و throw هم در جلوتر بررسی میشود. نمره ی این قسمت 96 از 100 است.
گیم پلی سریع همراه با کمبو های فراوان
گرافیک
در این نسخه روی گرافیک هم خیلی زیاد کار شده بود و بدون شک می توان گفت که شاهد یک گرافیک عالی و بدون نقض هستیم. درسته که نکاتی کوچکی نیز در گرافیک بازی مشکل داشت. به عنوان مثال در یکی از مراحل story mode بازی زمینی با تکسچر های خیلی کم کیفیت می بینیم که واقعا توی زوق می زند. ولی در کل می توان گفت بخش گرافیک بازی بسیار عالی و نجیب است. نمره ی این قسمت 97 از 100 .
گرافیک و جزئیات زیبای بازی
داستان
یک بازی فایتینگ هرگز داستانی در خودش نداره و هرگز شاهد چنین بخشی در چنین بازی هایی نیستیم. ولی چون در بازی قسمتی به نام Story Mode داریم پس چنین قسمتی نیز در نظر گرفته میشود. شخصیت های مورتال کمبات همیشه یک اسطوره بوده اند. اسطوره هایی مرموز. شاید همه ی آن ها قدرتی ماورایی دارند و قصد تصرف جهان را دارند. همیشه مرموز در نقاطی از جهان زندگی می کنند و فقط برای نبرد محل زندگی شان را ترک می کنند. این چنین شخصیت پردازی همیشه توی ذهن همه نقش بسته بود. ولی در قسمت story mode شاهد بودیم که همه ی مبارزان یک جا جمع شده اند ، با هم صحبت می کنند ، می جنگند ، برای این که قهرمان مسابقه شوند. شاید سازنده های بازی این بازی را با مبارزات تکواندو اشتباه گرفته بودند. و فقط در این قسمت منتظر بهونه ای برای شروع یک نبرد بودند. به عنوان مثال نبرد جکس با جانی کیج . این قسمت بازی کاملا یک بخش بی خود و اضافی بود و کاملا اون روحیه مخصوص بازی و شخصیت هارو شکست و از بین برد. نمره ی این بخش 68 از 100 . این نمره هم فقط بخاطر داشتن همان داستان کلیشه ای بازی بود.
یکی از چپتر های بازی
صداگذاری
صدا گذاری این بازی به نوبه ی خودش خوب بود. دوبلر بازی همون صدا گذار نسخه های قبلی بازی بود . فریاد های fatality و یا در اول ببازی فریاد fight توسط صداگذاری بازی در سه یا چهار حالت وجود داشت. گاهی اوقات آروم صدا پخش میشه و گاهی اوقات فریاد بلندی زده میشه. درسته حس نوستالژیکی به آدم راجع به بازی و نسخه های قبلش میده ولی صداگذاری بازی یکم صداش پیر شده و مثل گذشته ها نیست. صدای ضربه ها و موسیقی متن در حین فایت خیلی خوب طراحی شده بود. این قسمت هم نمره اش 92 از 100 میشه.
و اما قسمت جدید در نقد:
فیتالیتی ها ، پرتاب ها و هابیییییی >>> +5
فیتالیتی های بازی جدا خیلی زیبا طراحی شده بود و هر کدوم از دیگری جالب تر و قشنگ تر بودن. در بازی سیستم پرتاب به عقب و جلو هم وجود داشت که واقعا میشد با استفاده از اون کمبو های تمیزی زد که آخر هر کمبو یک ترو میشد قرار داد. و همچنین گاهی اوقات چهره ی مردی رو می دیدیم که از پایین سمت راست میومد و می گفت هابییییی! دقیقا مثل نسخه ی سگا بازی. این قسمت هم کاملا یک قسمت نوستالژیک و قشنگ بود.
سوپر متر و ایکس ری ها >>> +2
سیستم جدید سوپر متر هم بازی رو خیلی جالب کرده بود. شما می توانستید با زدن کمبو و یا دفاع حرکات دشمن یک نوار سه قسمتی را پر کنید. سپس می توانستید با زدن کلید دفاع همزمان با آخرین دکمه حالت قوی تر و دوم هر کدوم از فن ها رو اجرا کرد. اگر طرف مقابل در حال اجرای کمبو روی شما بود شما می توانستید با استفاده از دو ، سوم نوار یک ضد حمله داشته باشید. همچنین اگر نوار شما پر شد می توانید از حرکت ایکس ری استفاده کنید. یعنی حرکتی که خونی زیادی از طرف کم می کند و همچنین اجزای داخلی بدن که می شکند نشان داده میشود.
قسمت داستانی بازی >>> -6
همین طور که گفته شد کل ماهیت بازی زیر سوال رفت. این بازی نباید این قسمت رو می داشت.
خشونت بیش از حد >>> -2
گاهی اوقات برای بازی فایتینگ خوشنت لازم است ، ولی در این بازی خشونت از مرز خودش گذشته بود. به عنوان مثال فیتالیتی باراکا که طرف رو با شمشیرش می چرخونه و اجزای بدنش همچون دست و پا و سر و... را می برد و به این طرف و آن طرف پرت می کند. خشونت بازی بیش از حد زیاد بود و این یک نکته ی منفی در بازی هست.
قسمت چلنج تاور >>> +3
این قسمت دارای 300 قسمت جالب می باشد. شاید هر کسی حوصله نکند همه ی این مرحل رو بره ولی بعضی ها مثل خود بنده این قسمت رو نیز تموم کردم. این قسمت شاهد قسمت های جالب و و گاها فان همراه است که واقعا برای پلیر لذت بخش می باشد. مثلا نبرد بدون سر ، در زمین بر عکس و یا ...
این هم عکسی که بعد از پایان این قسمت می بینید :
در کل بازی خیلی زیبایی بود. از همه ی لحاظ ها زیبا بود غیر از داستان. و تونست نیاز های خیلی هارو رفع کنه. میان گین بخش های بازی 88.25 شد که با اضافه کردن و کم کردن نمرات قسمت تگ نمره ی کل بازی شد :
صدا گذاری این بازی به نوبه ی خودش خوب بود. دوبلر بازی همون صدا گذار نسخه های قبلی بازی بود . فریاد های fatality و یا در اول ببازی فریاد fight توسط صداگذاری بازی در سه یا چهار حالت وجود داشت. گاهی اوقات آروم صدا پخش میشه و گاهی اوقات فریاد بلندی زده میشه. درسته حس نوستالژیکی به آدم راجع به بازی و نسخه های قبلش میده ولی صداگذاری بازی یکم صداش پیر شده و مثل گذشته ها نیست. صدای ضربه ها و موسیقی متن در حین فایت خیلی خوب طراحی شده بود. این قسمت هم نمره اش 92 از 100 میشه.
و اما قسمت جدید در نقد:
TAG
این قسمت شامل نکات خوب یا بد بازی میشه که از نمره ی کل بازی کم یا زیاد میشه.
فیتالیتی ها ، پرتاب ها و هابیییییی >>> +5
فیتالیتی های بازی جدا خیلی زیبا طراحی شده بود و هر کدوم از دیگری جالب تر و قشنگ تر بودن. در بازی سیستم پرتاب به عقب و جلو هم وجود داشت که واقعا میشد با استفاده از اون کمبو های تمیزی زد که آخر هر کمبو یک ترو میشد قرار داد. و همچنین گاهی اوقات چهره ی مردی رو می دیدیم که از پایین سمت راست میومد و می گفت هابییییی! دقیقا مثل نسخه ی سگا بازی. این قسمت هم کاملا یک قسمت نوستالژیک و قشنگ بود.
سوپر متر و ایکس ری ها >>> +2
سیستم جدید سوپر متر هم بازی رو خیلی جالب کرده بود. شما می توانستید با زدن کمبو و یا دفاع حرکات دشمن یک نوار سه قسمتی را پر کنید. سپس می توانستید با زدن کلید دفاع همزمان با آخرین دکمه حالت قوی تر و دوم هر کدوم از فن ها رو اجرا کرد. اگر طرف مقابل در حال اجرای کمبو روی شما بود شما می توانستید با استفاده از دو ، سوم نوار یک ضد حمله داشته باشید. همچنین اگر نوار شما پر شد می توانید از حرکت ایکس ری استفاده کنید. یعنی حرکتی که خونی زیادی از طرف کم می کند و همچنین اجزای داخلی بدن که می شکند نشان داده میشود.
قسمت داستانی بازی >>> -6
همین طور که گفته شد کل ماهیت بازی زیر سوال رفت. این بازی نباید این قسمت رو می داشت.
خشونت بیش از حد >>> -2
گاهی اوقات برای بازی فایتینگ خوشنت لازم است ، ولی در این بازی خشونت از مرز خودش گذشته بود. به عنوان مثال فیتالیتی باراکا که طرف رو با شمشیرش می چرخونه و اجزای بدنش همچون دست و پا و سر و... را می برد و به این طرف و آن طرف پرت می کند. خشونت بازی بیش از حد زیاد بود و این یک نکته ی منفی در بازی هست.
قسمت چلنج تاور >>> +3
این قسمت دارای 300 قسمت جالب می باشد. شاید هر کسی حوصله نکند همه ی این مرحل رو بره ولی بعضی ها مثل خود بنده این قسمت رو نیز تموم کردم. این قسمت شاهد قسمت های جالب و و گاها فان همراه است که واقعا برای پلیر لذت بخش می باشد. مثلا نبرد بدون سر ، در زمین بر عکس و یا ...
این هم عکسی که بعد از پایان این قسمت می بینید :
در کل بازی خیلی زیبایی بود. از همه ی لحاظ ها زیبا بود غیر از داستان. و تونست نیاز های خیلی هارو رفع کنه. میان گین بخش های بازی 88.25 شد که با اضافه کردن و کم کردن نمرات قسمت تگ نمره ی کل بازی شد :
90.25
امیدوارم باز هم از این بازی های در بین بازی های فایتینگ ببینیم.
نقد های قبلیم رو سایت های مختلفی برداشته بودند ، یک درخواستی دارم که اگر می خواهید بردارید لطفا با ذکر نام نویسنده در اول مقاله باشه.
با تشکر فراوان
مبین شاکری
اردیبهشت 90
نقد های قبلیم رو سایت های مختلفی برداشته بودند ، یک درخواستی دارم که اگر می خواهید بردارید لطفا با ذکر نام نویسنده در اول مقاله باشه.
با تشکر فراوان
مبین شاکری
اردیبهشت 90
Google