سلام.
تو این تاپیک قصد داریم تفاوت و شباهت ها (به خونید تقلید) این دو سری بازی رو با هم دیگه بررسی کنیم.
همونطور که می دونید این دو بازی یکی از تقریبا که نه تحقیقا گنده های سبک موسیقی/ریتمیک هستند. البته تا قبل از دخالت EA این عنوان فقط مخصوص Guitar Hero بود که بعد از قضایایی که برای هامونیکس پیش اومد یک رقیب سر سخت دیگر هم پیدا کرد. البته بخش اصلی مقایسه مربوط به بازی هایی است که بعد از جدایی هارمونیکس عرضه شد.
حالا نظر خودم:
به نظر خودم دو شماره اول یک شاهکار بود. بازی یه حال و هوای خاصی داشت. قشنگ حس پیشرفت از یه گروه آندرگراند به یه گروه معروف و حرفه ای رو به آدم القا می کرد. لیست آهنگ ها رو باید تو توالت چک می کردیم. انتخاب آهنگ ها و سلیقه سازنده ها تو انتخابشون واقعا عالی بود. این رو تازه وقتی فهمیدم که بازی های بعدی گیتار هیرو رو بازی کردم. البته متالیکا تا حدی به اون شماره های اول از نظر انتخاب آهنگ نزدیک شده بود.
راک بند سعی کرد یه چیز نو با همون فرمول بزرگ راه ها رو عرضه کنه. نظریه ساختن گروه و این که هر کس بتونه ساز منتخب خودش رو بزنه واقعا عالی بود جوری که گیتار هیرو بعد از شماره چهارم بدون کم و کاستی از اون نظریه تقلید کرد. انتخاب آهنگ ها و سلیقه بازی سازان بی نظیر بود. می تونید خیلی راحت این رو از روی لیست آهنگ ها بفهمید. بعلاوه کلی آهنگ که سر هر ماه مثل یه معتاد که تازه مواد زده سر حالتون می آورد.
این یه چکیده خیلی کوتاهی بود از مقایسه این دو ونظر من. منتظر نظراتتون هستم.
تو این تاپیک قصد داریم تفاوت و شباهت ها (به خونید تقلید) این دو سری بازی رو با هم دیگه بررسی کنیم.
همونطور که می دونید این دو بازی یکی از تقریبا که نه تحقیقا گنده های سبک موسیقی/ریتمیک هستند. البته تا قبل از دخالت EA این عنوان فقط مخصوص Guitar Hero بود که بعد از قضایایی که برای هامونیکس پیش اومد یک رقیب سر سخت دیگر هم پیدا کرد. البته بخش اصلی مقایسه مربوط به بازی هایی است که بعد از جدایی هارمونیکس عرضه شد.
حالا نظر خودم:
به نظر خودم دو شماره اول یک شاهکار بود. بازی یه حال و هوای خاصی داشت. قشنگ حس پیشرفت از یه گروه آندرگراند به یه گروه معروف و حرفه ای رو به آدم القا می کرد. لیست آهنگ ها رو باید تو توالت چک می کردیم. انتخاب آهنگ ها و سلیقه سازنده ها تو انتخابشون واقعا عالی بود. این رو تازه وقتی فهمیدم که بازی های بعدی گیتار هیرو رو بازی کردم. البته متالیکا تا حدی به اون شماره های اول از نظر انتخاب آهنگ نزدیک شده بود.
راک بند سعی کرد یه چیز نو با همون فرمول بزرگ راه ها رو عرضه کنه. نظریه ساختن گروه و این که هر کس بتونه ساز منتخب خودش رو بزنه واقعا عالی بود جوری که گیتار هیرو بعد از شماره چهارم بدون کم و کاستی از اون نظریه تقلید کرد. انتخاب آهنگ ها و سلیقه بازی سازان بی نظیر بود. می تونید خیلی راحت این رو از روی لیست آهنگ ها بفهمید. بعلاوه کلی آهنگ که سر هر ماه مثل یه معتاد که تازه مواد زده سر حالتون می آورد.
این یه چکیده خیلی کوتاهی بود از مقایسه این دو ونظر من. منتظر نظراتتون هستم.