یه سری از بازی ها هستند که فقط بهشون علاقه دارم و برام زودگذرن ولی دارکسایدرز جزو اون بازی هایی برام قرار گرفت که عاشقشم .. هر دو نسخه رو چند بار تموم کردم و واقعا هنوز هم مشتاقم که یه بار دیگه برم ..
خب بدون شک نسخه دوم کامل تر و حرفه ای تر و بسیار گسترده تر بود.
ولی شماره 1 از لحاظ داستان و شخصیت پردازی کمی بهتر بود .. مخصوصا شخصیت وار که هنوز عاشقشم .. عاشق اون ابهت و خونسردی آخرالزمانیش و مرموز بودنش ... با اون صداگذاری شاهکار که هنوز آخرین دیالوگش توی دارکسایدرز 1 توی گوشمه ... Not alone ...
ولی محیط و اتمسفر نسخه دوم بهتر بود و البته "مرگ" هم شخصیت کمی نبود .. واقعا دلم براش تنگ شده ...
دارکسایدرز جزو بهترین بازی های این نسلم بود ...