ایده جمع آوری شخصیت های محبوب بهترین بازی های JRPG شرکت هایی نظیر Capcom, Gust, Namco Bandai و NIS در یک بازی مستقل، بسیار جالب به نظر می‌رسد، چرا که در این صورت می‌توانید اکثر شخصیت های مورد علاقه تان در بازی های مختلف را در تیم خود قرار داده و دمار از روزگار دشمنان بخت برگشه بازی در آورید. نظر شما چیست؟ اگر نظر شما مثبت است باید به شما بگویم که با کارمندان دو شرکت Compile Heart و Idea Factory هم عقیده هستید، چرا که عنوان جدید آنها، Cross Edge، بر پایه همین ایده ساخته و طراحی شده است. عنوانی که با ترکیب شخصیت های مختلف و سبک مبارزات متفاوت آنها با یکدیگر می‌تواند به یکی از بهترین JRPG های تاریخ تبدیل شده و سال های سال در خاطرات گیمرها باقی بماند. نظر شما چیست؟ اگر نظرتان مثل من مثبت است باید به عرضتان برسانم که شما هم مثل من دچار اشتباه بزرگی شده اید!!
Cross Edge جدید ترین عنوان JRPG کنسول PS3 است که به یکباره شخصیت های عنوان های مختلف سبک JRPG را در یک بازی مستقل جمع می‌کند. اگر شما از طرفداران عنوان هایی نظیر Disgaea, Y3, Mana Khemia و ... باشید بدون شک از دیدن شخصیت هایی نظیر Etna, Felecia و Morrigan و ... در کنار یکدیگر بسیار خوشحال خواهید شد. شما می‌توانید از میان شخصیت های متعدد بازی تیم منتخب خود را تشکیل داده و با ترکیب ضربات آنها با یکدیگر کمبو های دلخواه خود را به اجرا در آورید. تا به اینجای کار همه چیز عالی و رویاییست اما مشکل اصلی و نابود کننده CE از آنجایی شروع می‌شود که تنها نکته برجسته CE تا پایان بازی همین ترکیب ضربات با یکدیگر است و طراحان بازی اصلی ترین فاکتور یک بازی یعنی نوآوری و سرگرم کننده بودن را فراموش کرده اند.
سیستم مبارزات در CE به صورت RPG های نوبتی کلاسیک است که سرعت در آن حرف اول را می‌زند. در CE صحنه های نبرد به دو قسمت تقسیم شده و شخصیت های بازی و دشمنان هر کدام در یکی از دو ناحیه قرار می‌گیرند، اما از این جا به بعد، مبازات CE با دیگر بازی های های هم سبک خود فاصله می‌گیرد. در CE شرط پیروزی در مبارزات تنها نابود کردن تمامی دشمنان نیست و برای پیروزی در مبارزات لازم است که ناحیه مربوط به دشمنان را تسخیر کرده و تمام شخصیت هایتان را در ناحیه دشمن قرار دهید.
برای تسریع در مبارزات اجرای ضربات با استفاده از تریگرهای L1 و R1 انجام شده و شما با زدن این کلید ها می‌توانید ضربات مورد نظر خود را به اجرا در آورید و دیگر خبری از منو های انتخاب ضربات نیست! این اصرار سازندگان به سریع بودن مبارزات و استفاده از روش های عجیب و غریب باعث بهم ریختگی گیم پلی بازی و آسان شدن بیش از حد مبارزات آن شده است. متاسفانه سرعت بسیار بالای مبارزات CE به جای اینکه همانند عنوانی چون SO4 مبارزات را از حالت کسل کنندگی در آورد باعث بی سر و ته شدن مبارزات شده است به طوری که در اوایل بازی به هیچ وجه متوجه نخواهید شد که مبارزات کی شروع و کی پایان یافتند!!
مهم ترین بخش گیم پلی CE که سازندگان تمرکز ویژه ای بر روی آن داشته اند اجرای کمبوهای متعدد و ترکیبی است که انصافا بسیار پر تعداد و جذاب طراحی شده اند اما این کمبو های زیبا نیز قربانی سرعت بالا و کنترل مزخرف بازی شده اند و جذابیت خود را به زودی از دست می‌دهند. یکی دیگر از ایرادات بازی در این بخش آسان بودن اجرای کمبو هاست. برای اجرای کمبو های مختلف بازی کافیست که در کنار یکی دیگر از اعضای گروه قرار گرفته و با دادن جهت یکی از دکمه های تریگر را فشار دهید، درست به همین سادگی و چرتی! البته به شرطی که تا قبل از اجرای کمبو ها دشمنان بی عرضه بازی زنده مانده باشند! چون اصولا دشمنان کم تعداد CE احمق و بی شعور هستند و به راحتی خودشان را در مقابل سلاح های شما قرار می‌دهند تا با فرم های مختلف کشته شوند.
هر کدام از شخصیت های بازی یک نوار AP مخصوص به خود دارد که با پیروزی در مبارزات بسته به مقدار استفاده از آنها مقداری پر می‌شود. با پر شدن نوار AP یک قابلیت جدید و مرگبار برای شخصیت مورد نظر قابل انتخاب می‌شود که اجرای آن هیچ جنبدنده ای را بر روی صفحه مبارزات زنده نمی‌گذارد. هر کدام از این کمبو ها یک انیمیشن مربوط به خود را دارد که قبل از اجرا ضربه به نمایش در می‌آید. اگرچه این انیمیشن ها بسیار زیبا کار شده اند اما پس از مدتی آنها نیز تکراری شده و بر روی اعصاب گیمر ها پیاده روی می‌کنند. البته همه آنها با زدن دکمه مربع قابل رد کردن هستند و شما می‌توانید از شر دیدن آنها برای هزارمین بار راحت شوید اما در این صورت خود ضربه ها ناقص شده و نصف جذابیت خود را از دست می‌دهند چرا که شما تنها شاهد اجرای نصف ضربات بوده اید!
یکی از ویژگی های CE وجود شخصیت های فراوان است که شما می‌توانید از میان آنها گروه خود را انتخاب کرده و بازی را به جلو پیش ببرید. هر کدام از شخصیت های بازی با توجه به اینکه مربوط به یک بازی مستقل هستند ضربات و ویژگی های مربوط به خود را دارند که همین امر باعث شده تنوع مبارزات و ارزش تکرار بازی چند برابر شود. هر کدام از اعضای تیم چهار نفره شما در طول مبارزات با استفاده از یکی از کلید های دایره، ضربدر، مربع و مثلث قابل انتخاب هستند و شما تنها مجبور به انتخاب یکی از شخصیت ها برای مبارزات نیستید.
خوشبختانه CE دست گیمر ها را برای ارتقا شخصیت ها نسبتا باز گذاشته و امکانات متعددی برای دادن تغییر در شخصیت هایشان در اختیار آنها قرار می‌دهد، به عنوان مثال شما علاوه بر ارتقا ضربات و سلاح های شخصیت هایتان می‌توانید خصوصیات ظاهری و نوع لباس پوشیدنشان را نیز تغییر دهید. تنوع این شخصی سازی ها به قدری است که کم کم این بخش به محبوب ترین قسمت بازی تبدیل شده و شما ساعت های زیادی را صرف تغییر دادن شخصیت های مورد علاقه خود خواهید کرد. البته همه اینها به شرطی است که از سیستم بی سر و ته منو های بازی سر در آورده و از چرخیدن در آنها گیج نشوید!!
شاید خنده دار به نظر برسد ولی یکی از سخت ترین قسمت های بازی که حتی از شکست غول آخر بازی نیز سخت تر است پی بردن به نحوه عمل کرد منو های بازی است! در CE پنج منو مختلف وجود دارد که شما مجبور هستید برای انجام کوچک ترین کار به منوی مخصوص خودش رجوع کنید. مثلا هنگامی که قصد دارید شخصیت های خود را ارتقا دهید برای ارتقا دادن سلاح ها باید به یک منو و برای تغییر در لباس ها به یک منو و ... بروید. این سوئیچ های پی در پی در منوها به قدری اعصاب خرد کن است که ممکن است شما به کلی قید ارتقا شخصیت های خود را بزنید!
یکی از خنده دار ترین معذلات بازی سیستم مرگ بازیست! در CE به علت ساده بودن بازی مردن به هیچ وجه معنی ندارد و اگر شما به زور هم قصد مردن داشته باشید باز هم نخواهید مرد! چرا که فرشته مرگ در دنیای CE بسیار پولکی است و با گرفتن 1000 سکه طلا از خیر قبض روح کردن شما می‌گذرد!!
یکی دیگر از مشکلات اساسی CE نداشتن داستانی معقول است. داستان CE به قدری افتضاح و بی سر و ته است که به راحتی می‌توان گفت CE اصلا داستانی ندارد. مکالمات میان شخصیت ها نیز به قدری زیاد و خسته کننده است که خواندن همه آنها احتیاج به داشتن صبری طولانی و اعصابی فولادین است اما خوشبختانه اینبار سازندگان به گیمرها رحم کرده و امکان رد کردن آنها را به گیمرها داده اند. به این ترتیب شما می‌توانید با زدن دکمه دایره مکالمات را متوقف و یا با زدن دکمه مربع سرعتشان را زیاد کنید.
اما یکی از قابلیت ها بازی که هنوز هم من فلسفه وجود آن را درک نکرده ام امکان مکالمه خودکار است!! به این صورت که شما می‌توانید با زدن دگمه Select در شهر ها بازی را بر روی حالت گیمر خودکار قرار دهید!!! در این حالت شخصیت های شما به صوت خودکار با NPC وارد صحبت شده، سوالات لازم را از آنها پرسیده و در صورت لزوم وارد مبازات می‌شوند. از آنجایی که به پایان بردن مبارزات نیز تنها با زدن دو دکمه امکان پذیر است این سوال در ذهن گیمرها بوجود می‌آید که اصلا نقش آنها در بازی چیست؟
یکی از جذابیت های بازی های RPG گشت و گذار در شهر ها و نقشه ها و پیدا کردن آیتم های مخفی مختلف است اما CE حداقل لذت این کار را نیز از گیمر ها می‌گیرد، چرا که با زدن دکمه مربع در درون نقشه ها تمامی آیتم ها نمایان شده و فقط زحمت حرکت و بداشتن آنها بر دوش گیمرها باقی می‌ماند. این کار که دسته کمی از تقلب کردن ندارد بازی را بیش از بیش راحت کرده و ارزش تکرار آن را به شدت پایین می‌آورد چرا که با یکبار تمام کردن بازی دیگر هیچ نکته کشف نشده ای برای گیمر ها باقی نمی‌ماند.
گرافیک CE جدا شرم آور و باعث شرمندگی هیولای شش کیلویی سونی است! اما با این حال بسیار سلیقه ای است. به این معنی که ممکن است یا عاشق آن شوید و یا از آن متنفر. گرافیک بازی ترکیبی از اسپرایت های دوبعدی در محیط های نیمه سه بعدی است. هر چقدر اسپرایت شخصیت ها بسیار زیبا و دوست داشتنی کار شده کیفیت بافت های محیط ها افتضاح از کار در آمده است. محیط های بازی کاملا بی جزییات طراحی شده اند و حوصله شما را به زودی سر خواهند برد.
متاسفانه CE بر خلاف Disgaea 3 از طراحی هنری خوبی نیز بهره نمی‌برد و به راحتی در رده بازی های دسته چندم نسل قبل قرار می‌گیرد. شاید با خودتان بگویید که اصولا بازی های JRPG، مخصوصا آثار IF و GUST هیچگاه به خاطر گرافیکشان مطرح نبوده اند اما Atelier Rorara به همه نشان داده است که می‌توان با حفظ استیل دو بعدی شخصیت ها گرافیک زیبا و جذابی ارایه داد.
خوشبختانه موسیقی CE بسیار زیبا کار شده و کیفیت آن به حدی است که ممکن است بازی کردن را فراموش کرده و به گوش دادن قطعات موسیقی بازی بپردازید. قطعات موسیقی بازی کلکسیونی از تم های مربوط به شخصیت های مختلف بازی است که اکثرا ساخته استاد ساکورابا هستند. در CE عملا هیچ گونه صداگذاری برای شخصیت ها وجود ندارد و دیالوگ ها تنها از طریق دیالوگ باکس ها ادا می‌شود. خوشبختانه قطعات وکال انگلیسی بازی نیز به کیفیت نسخه ژاپنی بازی است و از گوش دادن به آنها لذت فراوانی خواهید برد.
در مجموع Cross Edge عنوانی است که ایده های خوب و جذاب خود را نتوانسته به خوبی پیاده سازی کند و در نهایت از چیزی بیش از یک بازی ضعیف نتوانسته فرا تر رود. اگر از علاقه مندان به بازی های RPG قدیمی شرکت های Capcom, Namco Bandai, NIS و GUST هستید CE می‌تواند برای مدتی شما را سرگرم کند اما در غیر این صورت پیشنهاد ما به شما این است که پول خود را با خرید این بازی دور نریزید!
Cross Edge جدید ترین عنوان JRPG کنسول PS3 است که به یکباره شخصیت های عنوان های مختلف سبک JRPG را در یک بازی مستقل جمع می‌کند. اگر شما از طرفداران عنوان هایی نظیر Disgaea, Y3, Mana Khemia و ... باشید بدون شک از دیدن شخصیت هایی نظیر Etna, Felecia و Morrigan و ... در کنار یکدیگر بسیار خوشحال خواهید شد. شما می‌توانید از میان شخصیت های متعدد بازی تیم منتخب خود را تشکیل داده و با ترکیب ضربات آنها با یکدیگر کمبو های دلخواه خود را به اجرا در آورید. تا به اینجای کار همه چیز عالی و رویاییست اما مشکل اصلی و نابود کننده CE از آنجایی شروع می‌شود که تنها نکته برجسته CE تا پایان بازی همین ترکیب ضربات با یکدیگر است و طراحان بازی اصلی ترین فاکتور یک بازی یعنی نوآوری و سرگرم کننده بودن را فراموش کرده اند.
سیستم مبارزات در CE به صورت RPG های نوبتی کلاسیک است که سرعت در آن حرف اول را می‌زند. در CE صحنه های نبرد به دو قسمت تقسیم شده و شخصیت های بازی و دشمنان هر کدام در یکی از دو ناحیه قرار می‌گیرند، اما از این جا به بعد، مبازات CE با دیگر بازی های های هم سبک خود فاصله می‌گیرد. در CE شرط پیروزی در مبارزات تنها نابود کردن تمامی دشمنان نیست و برای پیروزی در مبارزات لازم است که ناحیه مربوط به دشمنان را تسخیر کرده و تمام شخصیت هایتان را در ناحیه دشمن قرار دهید.
برای تسریع در مبارزات اجرای ضربات با استفاده از تریگرهای L1 و R1 انجام شده و شما با زدن این کلید ها می‌توانید ضربات مورد نظر خود را به اجرا در آورید و دیگر خبری از منو های انتخاب ضربات نیست! این اصرار سازندگان به سریع بودن مبارزات و استفاده از روش های عجیب و غریب باعث بهم ریختگی گیم پلی بازی و آسان شدن بیش از حد مبارزات آن شده است. متاسفانه سرعت بسیار بالای مبارزات CE به جای اینکه همانند عنوانی چون SO4 مبارزات را از حالت کسل کنندگی در آورد باعث بی سر و ته شدن مبارزات شده است به طوری که در اوایل بازی به هیچ وجه متوجه نخواهید شد که مبارزات کی شروع و کی پایان یافتند!!
مهم ترین بخش گیم پلی CE که سازندگان تمرکز ویژه ای بر روی آن داشته اند اجرای کمبوهای متعدد و ترکیبی است که انصافا بسیار پر تعداد و جذاب طراحی شده اند اما این کمبو های زیبا نیز قربانی سرعت بالا و کنترل مزخرف بازی شده اند و جذابیت خود را به زودی از دست می‌دهند. یکی دیگر از ایرادات بازی در این بخش آسان بودن اجرای کمبو هاست. برای اجرای کمبو های مختلف بازی کافیست که در کنار یکی دیگر از اعضای گروه قرار گرفته و با دادن جهت یکی از دکمه های تریگر را فشار دهید، درست به همین سادگی و چرتی! البته به شرطی که تا قبل از اجرای کمبو ها دشمنان بی عرضه بازی زنده مانده باشند! چون اصولا دشمنان کم تعداد CE احمق و بی شعور هستند و به راحتی خودشان را در مقابل سلاح های شما قرار می‌دهند تا با فرم های مختلف کشته شوند.
هر کدام از شخصیت های بازی یک نوار AP مخصوص به خود دارد که با پیروزی در مبارزات بسته به مقدار استفاده از آنها مقداری پر می‌شود. با پر شدن نوار AP یک قابلیت جدید و مرگبار برای شخصیت مورد نظر قابل انتخاب می‌شود که اجرای آن هیچ جنبدنده ای را بر روی صفحه مبارزات زنده نمی‌گذارد. هر کدام از این کمبو ها یک انیمیشن مربوط به خود را دارد که قبل از اجرا ضربه به نمایش در می‌آید. اگرچه این انیمیشن ها بسیار زیبا کار شده اند اما پس از مدتی آنها نیز تکراری شده و بر روی اعصاب گیمر ها پیاده روی می‌کنند. البته همه آنها با زدن دکمه مربع قابل رد کردن هستند و شما می‌توانید از شر دیدن آنها برای هزارمین بار راحت شوید اما در این صورت خود ضربه ها ناقص شده و نصف جذابیت خود را از دست می‌دهند چرا که شما تنها شاهد اجرای نصف ضربات بوده اید!
یکی از ویژگی های CE وجود شخصیت های فراوان است که شما می‌توانید از میان آنها گروه خود را انتخاب کرده و بازی را به جلو پیش ببرید. هر کدام از شخصیت های بازی با توجه به اینکه مربوط به یک بازی مستقل هستند ضربات و ویژگی های مربوط به خود را دارند که همین امر باعث شده تنوع مبارزات و ارزش تکرار بازی چند برابر شود. هر کدام از اعضای تیم چهار نفره شما در طول مبارزات با استفاده از یکی از کلید های دایره، ضربدر، مربع و مثلث قابل انتخاب هستند و شما تنها مجبور به انتخاب یکی از شخصیت ها برای مبارزات نیستید.
خوشبختانه CE دست گیمر ها را برای ارتقا شخصیت ها نسبتا باز گذاشته و امکانات متعددی برای دادن تغییر در شخصیت هایشان در اختیار آنها قرار می‌دهد، به عنوان مثال شما علاوه بر ارتقا ضربات و سلاح های شخصیت هایتان می‌توانید خصوصیات ظاهری و نوع لباس پوشیدنشان را نیز تغییر دهید. تنوع این شخصی سازی ها به قدری است که کم کم این بخش به محبوب ترین قسمت بازی تبدیل شده و شما ساعت های زیادی را صرف تغییر دادن شخصیت های مورد علاقه خود خواهید کرد. البته همه اینها به شرطی است که از سیستم بی سر و ته منو های بازی سر در آورده و از چرخیدن در آنها گیج نشوید!!
شاید خنده دار به نظر برسد ولی یکی از سخت ترین قسمت های بازی که حتی از شکست غول آخر بازی نیز سخت تر است پی بردن به نحوه عمل کرد منو های بازی است! در CE پنج منو مختلف وجود دارد که شما مجبور هستید برای انجام کوچک ترین کار به منوی مخصوص خودش رجوع کنید. مثلا هنگامی که قصد دارید شخصیت های خود را ارتقا دهید برای ارتقا دادن سلاح ها باید به یک منو و برای تغییر در لباس ها به یک منو و ... بروید. این سوئیچ های پی در پی در منوها به قدری اعصاب خرد کن است که ممکن است شما به کلی قید ارتقا شخصیت های خود را بزنید!
یکی از خنده دار ترین معذلات بازی سیستم مرگ بازیست! در CE به علت ساده بودن بازی مردن به هیچ وجه معنی ندارد و اگر شما به زور هم قصد مردن داشته باشید باز هم نخواهید مرد! چرا که فرشته مرگ در دنیای CE بسیار پولکی است و با گرفتن 1000 سکه طلا از خیر قبض روح کردن شما می‌گذرد!!
یکی دیگر از مشکلات اساسی CE نداشتن داستانی معقول است. داستان CE به قدری افتضاح و بی سر و ته است که به راحتی می‌توان گفت CE اصلا داستانی ندارد. مکالمات میان شخصیت ها نیز به قدری زیاد و خسته کننده است که خواندن همه آنها احتیاج به داشتن صبری طولانی و اعصابی فولادین است اما خوشبختانه اینبار سازندگان به گیمرها رحم کرده و امکان رد کردن آنها را به گیمرها داده اند. به این ترتیب شما می‌توانید با زدن دکمه دایره مکالمات را متوقف و یا با زدن دکمه مربع سرعتشان را زیاد کنید.
اما یکی از قابلیت ها بازی که هنوز هم من فلسفه وجود آن را درک نکرده ام امکان مکالمه خودکار است!! به این صورت که شما می‌توانید با زدن دگمه Select در شهر ها بازی را بر روی حالت گیمر خودکار قرار دهید!!! در این حالت شخصیت های شما به صوت خودکار با NPC وارد صحبت شده، سوالات لازم را از آنها پرسیده و در صورت لزوم وارد مبازات می‌شوند. از آنجایی که به پایان بردن مبارزات نیز تنها با زدن دو دکمه امکان پذیر است این سوال در ذهن گیمرها بوجود می‌آید که اصلا نقش آنها در بازی چیست؟
یکی از جذابیت های بازی های RPG گشت و گذار در شهر ها و نقشه ها و پیدا کردن آیتم های مخفی مختلف است اما CE حداقل لذت این کار را نیز از گیمر ها می‌گیرد، چرا که با زدن دکمه مربع در درون نقشه ها تمامی آیتم ها نمایان شده و فقط زحمت حرکت و بداشتن آنها بر دوش گیمرها باقی می‌ماند. این کار که دسته کمی از تقلب کردن ندارد بازی را بیش از بیش راحت کرده و ارزش تکرار آن را به شدت پایین می‌آورد چرا که با یکبار تمام کردن بازی دیگر هیچ نکته کشف نشده ای برای گیمر ها باقی نمی‌ماند.
گرافیک CE جدا شرم آور و باعث شرمندگی هیولای شش کیلویی سونی است! اما با این حال بسیار سلیقه ای است. به این معنی که ممکن است یا عاشق آن شوید و یا از آن متنفر. گرافیک بازی ترکیبی از اسپرایت های دوبعدی در محیط های نیمه سه بعدی است. هر چقدر اسپرایت شخصیت ها بسیار زیبا و دوست داشتنی کار شده کیفیت بافت های محیط ها افتضاح از کار در آمده است. محیط های بازی کاملا بی جزییات طراحی شده اند و حوصله شما را به زودی سر خواهند برد.
متاسفانه CE بر خلاف Disgaea 3 از طراحی هنری خوبی نیز بهره نمی‌برد و به راحتی در رده بازی های دسته چندم نسل قبل قرار می‌گیرد. شاید با خودتان بگویید که اصولا بازی های JRPG، مخصوصا آثار IF و GUST هیچگاه به خاطر گرافیکشان مطرح نبوده اند اما Atelier Rorara به همه نشان داده است که می‌توان با حفظ استیل دو بعدی شخصیت ها گرافیک زیبا و جذابی ارایه داد.
خوشبختانه موسیقی CE بسیار زیبا کار شده و کیفیت آن به حدی است که ممکن است بازی کردن را فراموش کرده و به گوش دادن قطعات موسیقی بازی بپردازید. قطعات موسیقی بازی کلکسیونی از تم های مربوط به شخصیت های مختلف بازی است که اکثرا ساخته استاد ساکورابا هستند. در CE عملا هیچ گونه صداگذاری برای شخصیت ها وجود ندارد و دیالوگ ها تنها از طریق دیالوگ باکس ها ادا می‌شود. خوشبختانه قطعات وکال انگلیسی بازی نیز به کیفیت نسخه ژاپنی بازی است و از گوش دادن به آنها لذت فراوانی خواهید برد.
در مجموع Cross Edge عنوانی است که ایده های خوب و جذاب خود را نتوانسته به خوبی پیاده سازی کند و در نهایت از چیزی بیش از یک بازی ضعیف نتوانسته فرا تر رود. اگر از علاقه مندان به بازی های RPG قدیمی شرکت های Capcom, Namco Bandai, NIS و GUST هستید CE می‌تواند برای مدتی شما را سرگرم کند اما در غیر این صورت پیشنهاد ما به شما این است که پول خود را با خرید این بازی دور نریزید!
Google