در سال گذشته Infinity Ward شرکتی که در اصل خالق سری عناوین Call Of Duty محسوب می‌شود این عنوان را به فضای جنگ های مدرن وارد کرد و می‌توان گفت که در کار خود بسیار هم موفق بود. قبل از عرضه شدن Call Of Duty 4 شرکتی به نام Treyarch نسخه سوم این سری بازی ها را ساخته بود. در فاصله عرضه نسخه سوم تا چهارم Treyarch مشغول به ساخت Call Of Duty World At War بود که در اصل نسخه پنچم این سری عناوین محسوب می‌شود. سیاستی که Activision ناشر این بازی به کار برده و یک سال در میان ساخت عنوانی از این سری را بر عهده IW گذاشته. شاید خیلی از دوستداران CoD این سری را به خاطر کیفیت بالای ان می‌پسندیدند و این کیفیت مدیون شرکتی همچون IW است. اینبار Treyarch دوباره این بازی را به زمان جنگ جهانی دوم بازگردانده و سعی دارد تا این واقعه بزرگ را از زاویه ای دیگر به نمایش بگذارد. زاویه ای که تا کنون در سری CoD شاهد ان نبودیم. در شماره های قبلی تمرکز بازی بیشتر بر روی نبرد های امریکایی ها، انگلیسی ها و روس ها با المان ها بود. در این نسخه شاهد وقایع بعد از حمله کردن ژاپن به Pearl Harbor و حمله کردن المان به روسیه هستید. صحنه هایی که تا کنون ان را در سری CoD مشاهده نکردید. همچون نسخه چهارم این دو جبهه توسط دو نفر روایت می‌شوند. یکی از انها سربازی روسی به نام Dimitri Petrenko هست و دیگری که امریکایی می‌باشد Miller نام دارد. بعد از حمله کردن هواپیما های ژاپنی به Pearl Harbor امریکایی ها با اعزام نیرو های بسیاری سعی در تلافی داشتند. شما در نقش یکی از این نیرو ها ظاهر می‌شوید. در ان سوی جنگ المان ها قسمتی از خاک روسیه را اشغال کرده اند. در ابتدای این قسمت مشاهده می‌کنید که در کنار تعدادی زیادی جسد نیم جان بر روی زمین هستید ولی در ادامه با کمک فرد دیگری نجات پیدا کرده و وارد صحنه نبرد می‌شوید. در کل از نظر داستانی سری CoD در مرتبه پایینی قرار داشته و این شماره هم از این قاعده مستثنی نیست. نحوه روایت داستان (بهتر است بگوییم شرح وقایع جنگ) همانند نسخه چهارم به این صورت می‌باشد که در هنگام Load شدن مراحل توضیحات مربوطه همراه با صحنه های جنگ برای شما به نمایش در می‌ایند. می‌توان گفت که عناوینی همچون CoD ضعف اصلی خود را در این بخش و عنوانی مانند BIA قدرت خود را نشان میدهند. در کل همواره داستان در سری CoD تنها بهانه ای برای شروع مبارزات نفس گیر ان به حساب امده و می‌اید.
همچون گذشته این عنوان هم دارای گیم پلی سریع، جذاب و نفس گیری هست. گیم پلی را می‌توان به عنوان مهم ترین و بهترین بخش CoD WaW دانست. بخشی که کاملا شبیه به نسخه چهارم طراحی شده. در ابتدا Treyarch برنامه های زیادی برای ساخت این عنوان داشت، همچون اضافه کردن وسایل نقلیه و درگیری های تن به تن نکاتی که در CoD 3 به کار رفته بودند. اما به نظر می‌رسد با محبوبیتی که CoD 4 بدست اورد Treyarch نیز تمام نقشه های خود را برای طراحی گیم پلی تغییر داد. گیم پلی بازی دارای سرعت قابل قبول و مناسبی می‌باشد. چیزی که همیشه یکی از ارکان موفقیت سری CoD بوده و هست. مراحل بازی کاملا خطی طراحی شده اند و برای اتمام انها یک راه بیشتر وجود ندارد. گیم پلی بازی چیزی حدود 5 الی 6 ساعت به طول می‌انجامد ولی در همین مدت کوتاه شما را بسیار سرگرم می‌کند. اسلحه ها دارای تنوع خوبی هستند و با اضافه شدن چند نوع جدید نیز به یکی از نکات قوت بازی تبدیل شده اند. تمامی اسلحه هایی که در شماره های قبلی دیده اید در این نسخه نیز گنجانده شده اند. به جز این اسلحه ها یک سری اسلحه که مخصوص نیروهای ژاپنی هستند نیز قابل استفاده اند. یکی از نکات جالب و جذاب CoD WaW وجود Flame Thrower می‌باشد. اسلحه ای که بعضی از مراحل را به شدت اسان کرده. اتشی که این اسلحه ایجاد می‌کند به جز اتش زدن دشمنان بر روی محیط نیز تاثیر می‌گذارد و این در بخشی از گیم پلی بازی تاثیر خود را نشان می‌دهد. همچون نسخه قبل در CoD WaW امکان استفاده از حمله هوایی در بعضی از مراحل وجود دارد، البته در این شماره استفاده از حمله هوایی در بعضی از موقعیت ها به خاطر طراحی خاص انها به یک امر اجباری تبدیل می‌شود. بعضی از اسلحه ها دارای سر نیزه اند. اگر دشمنی شما را غافل گیر کند و قصد کشتن شما را با سر نیزه داشته باشد، ابتدا بر روی زمین می‌افتید و اگر در لحظه مناسب کلید خاصی را بزنید از کشته شدن فرار کرده و طرف مقابل را با یک ضربه چاقو از پای در می‌اورید. همین مکانیزم در مورد سگ ها نیز اجرا می‌شود. مکانیزمی که کاملا در CoD4 ان را مشاهده کرده بودیم. تنوع مراحل به قدری خوب کار شده که در این مدت اصلا متوجه گذشت زمان نمی‌شوید و این عاملی به حساب می‌اید که شما را مجذوب بازی می‌کند. روند کلی گیم پلی همانند نسخه های قبلی طراحی شده و تغییر انچنانی در ان داده نشده. یکی از نکات خوب و جالبی که سازندگان به ان توجه کرده اند نحوه حمله نیروهای ژاپنی است. این نیروها با داشتن لباس های مخصوص بر روی زمین و در بین شاخ و برگ ها دراز می‌کشند و وقتی شما به انها نزدیک می‌شوید در یک حرکت سریع و غافلگیر کننده بلند شده و حمله می‌کنند. در روش دیگر انها با رفتن به بالای درختان شما را مورد اصابت گلوله قرار میدهند. راه های مختلفی برای از پای در اوردن دشمن ها وجود دارد. از جمله این راه ها می‌شود به منفجر کردن کپسول گاز دشمنانی اشاره کرد که از اسلحه Flame Thrower استفاده می‌کنند. دو مرحله در این نسخه وجود دارد که کاملا با دیگر مراحل متفاوت هستند. یکی از انها مربوط به رانندگی تانک می‌شود. البته در این شماره بر خلاف نسخه دوم نمای دید در مرحله تانک سواری به صورت سوم شخص طراحی شده که امکان دید بیشتر و کنترل راحت تری را برای شما به ارمغان می‌اورد. یکی از نقاط ضعف و غیر طبیعی این قسمت این است که سیستم سلامتی تانک مانند سیستم سلامتی شخصیت شماست و اگر مدتی مورد اصابت گلوله قرار نگیرید تانک شما به حالت اولیه خود باز می‌گردد. البته در این مرحله به نکاتی نیز توجه شده، مانند اینکه اگر به پشت یه تانک گلوله برخورد کند ان تانک صدمه بیشتری می‌بیند. در مرحله ای دیگر این وظیفه را دارید که در یک هواپیما با استفاده از مسلسل های ثابت قایق و هواپیما دشمن را نابود کنید. در اینجا با تغییر مکان در هواپیما این قابلیت را دارا هستید که از 4 مسلسل ثابت استفاده کنید. در کل این دو مرحله که روندی کاملا متفاوت با بقیه مراحل دارند جذابیت خاصی به بازی بخشیده اند و تا حدودی هم از تکراری شدن بازی کاسته اند. شاید بتوان صحنه اخر CoD 4 را به عنوان یکی از تاثیر گذار ترین صحنه های عناوین FPS دانست. Treyarch با استفاده از صحنه هایی همچون این سعی در این داشته که نمایی احساسی از جنگ جهانی دوم را نیز به گیمر نشان دهد. درست در اوایل بازی یکی از فرماندهان شما کشته می‌شود یا در انتهای قسمت ژاپن باز هم در طی یک اتفاق مافوق شما کشته می‌شود.
حتما شما بارها و بارها صحنه بر افراشته شدن پرچم روسیه در برلین را در بازی های مختلف مشاهده کرده اید، اما هیچ وقت به شخصه ان را تجربه نکرده اید. در این بازی در اخرین مرحله و اخرین سکانس شما این پرچم را بر افراشته می‌کنید. البته یکی دیگر از نکات جالب بازی اینجاست که شما در طول مراحل با اثابت چندین گلوله از پای در می‌ایید ولی در سکانس انتهایی شما تنها با خوردن یک گلوله کلت چنان صدمه ای می‌بینید که درست نمی‌توانید راه بروید. احتمالا این روش برای این به کار رفته که حس حماسی بودن را به شما منتقل کند، که واقعا جای تعجب دارد چون با روش های مختلف و واقع گرایانه تری نیز می شد این حس را به گیمر منتقل کرد. یکی دیگر از نکات مثبت بازی مربوط به میزان خون ریخته شده و قطع شدن اعضای بدن می‌باشد. به جرات می‌توان گفت که میزان خون ریخته شده از اصابت گلوله با بدن چندین برابر شده و این حس خوبی را به گیمر منتقل می‌کند. اگر گلوله Shot Gun یا RPG به دشمنی برخورد کند قسمت های بدن او جدا و با حالت خوبی بر روی زمین می‌افتد، نکته ای که در BIA HH ان را دیده بودیم ولی در این بازی شدت ان به مراتب بیشتر شده. در هنگام شلیک با اکثر اسلحه ها حس خوب و واقع گرایانه ای همچون شماره های قبل درک نمی‌کنید. عمده دلیل این ضعف به خاطر نبود لگد درست و مناسب است که حالتی غیر طبیعی در هنگام شلیک با اسلحه را به شما منتقل می‌کند. برگترین نقطه ضعف این عنوان هوش مصنوعی ان محسوب می‌شود. در شماره چهارم شاهد هوش مصنوعی خارق العاده برای یار های خودی و خوب برای دشمن ها بودیم. در این شماره AI چه در زمینه یار های خودی و چه در زمینه دشمن ها به قدری افت داشته که در همان اولین دقایق ضعف خود را نشان می‌دهد. دشمنان در بعضی از لحظه ها شما را می‌بینند ولی بی تفاوت از کنارتان رد می‌شوند، یا اینکه شما را دیده ولی شلیک نمی‌کنند. اوج ضعف AI بیشتر در بخش مربوط به نبرد های ژاپن خود را نشان می‌دهد. دشمنان با اینکه می‌توانند از فاصله دوری شما را از پای در اورند ولی به طور عجیبی ترجیح میدهند که به نزدیک امده و شما را با سر نیزه بکشند. در اصل AI دشمن ها طوری نوشته شده که انها را بیشتر به گوشت قربانی تبدیل کرده تا مانع ای بر سر راه شما. کاور گیری به بدترین نحو ممکنه انجام می‌گیرد و اکثر بدن دشمنان در هنگام کاور گرفتن قابل رویت می‌باشد. هوش مصنوعی یار های خودی در مرتبه بالاتری قرار دارد و ممکن است چیزی حدود 2 یا 3 نفر را در هر صحنه بکشند! زمانی که یک علفزار را با Flame Thrower اتش می‌زنید با تعجب می‌بینید که دشمن ها به جای اینکه به جای دیگری پناه ببرند در کمال حماقت به سوی علفزار رفته و اتش می‌گیرند. یکی از نقاط قوت گیم پلی بازی کردن به صورت Co-Op می‌باشد. شما می‌توانید بخش داستانی را به صورت Co-Op با سه نفر دیگر بازی کنید. در این حالت جذابیت بازی چند برابر شده ولی بازی به سرعت تمام می‌شود. اگر بازی را به اتمام برسانید یه مرحله در انتهای بازی ازاد می‌شود که در اصل هیچ ربطی به خط داستانی بازی ندارد. در این قسمت وظیفه دارید که در مقابل نازی های زامبی مقابله کنید. به این صورت که این زامبی ها از چند سو به اتاقی نزدیک می‌شوند و زمانی که به پنجره های اتاق رسیدند محافظ ان را خراب کرده و وارد اتاق می‌شوند. شما می‌توانید با کشتن تعداد زامبی بیشتر امتیاز بیشتری را کسب کنید و با استفاده از ان اسلحه های بهتری را خریداری کنید و بازی را ادامه دهید. همچنین هرچه بیشتر پیش بروید درجه سختی ان افزایش یافته و زامبی های بیشتری به سوی اتاق حمله ور می‌شوند. در کل CoD WaW دارای گیم پلی نرم، روان و سریعی است که چیزی در حدود 6 ساعت شما را سرگرم می‌کند. بخشی که در کنار نکات مثبت بسیار، ضعف بزرگی به نام هوش مصنوعی دارد.
موتور گرافیکی استفاده شده در CoD WaW همان موتور استفاده شده در CoD 4 ولی با کمی پیشرفت می‌باشد. در اصل این موتور بر اساس موتور گرافیکی بازی Quack 3 است که IW ان را پیشرفت داده. کیفیت تکسچر ها زیاد جالب نیست و این ضعف وقتی که به یک شی یا محیط از نزدیک نگاه می‌کنید خود را بیشتر نشان می‌دهد. در WaW کیفیت باران پیشرفت چشم گیری داشته و خیس شدن لباس شخصیت ها کاملا به چشم می‌اید. اتش دارای جلوه طبیعی و خوبی شده و به جز اینکه ظاهر خوبی به دست اورده تاثیر پذیری زیادی بر روی محیط می‌گذارد که این خود امتیازی برای بخش گرافیکی بازی به حساب می‌اید. انفجار ها تغییر انچنانی نسبت به نسخه قبل نداشته اند و همان طور خوب باقی مانده اند. طراحی چهره ها اصلا خوب نیست و کاملا حالت پلاستکی مانند دارند. سایه پردازی کاملا دینامیک و عالی کار شده و با تغییر محیط سایه ها نیز کاملا عکس العمل نشان میدهند. نورپردازی در سطح عالی نیست ولی کاملا در خدمت بازی بوده و باعث شده که گرافیک بازی همان طور به صورت هنری باقی بماند. انیمیشن حرکت های بدن شخصیت ها زیاد حالت طبیعی ندارد و کمی مصنوعی جلوه می‌دهد. این حالت بیشتر اوقات در مورد دویدن شخصیت ها صدق می‌کند ولی در بقیه حالات این قسمت نیز دارای طراحی مناسبی می‌باشد. اسلحه ها به خوبی طراحی شده اند و تفاوت انچنانی با نسخه های قبلی ندارند. افکت های استفاده شده نسبت به CoD 4 تغییر انچنانی نداشته و در اکثر موارد یکسان هستند. انعکاس نور در سطح بالایی قرار دارد و کاملا خود را نشان می‌دهد. زمانی که در اب نگاه می‌کنید تصویر تمام اجسام دور اطراف دیده می‌شوند. حتی زمانی که لباس ها خیس می‌شوند نور چراغ ها بر روی لباس ها انعکاس پیدا می‌کند. فیزیک بازی پیشرفت قابل توجهی داشته و در بعضی از مراحل این پیشرفت کاملا قابل لمس است. به طور مثال در یکی از مراحل قسمتی از یک خانه با اثابت یک گلوله تانک کاملا خراب می‌شود. البته این سکانس از پیش تعیین شده و ملاک خوبی برای سنجیدن فیزیک بازی نیست. اما در مرحله ای که وظیفه راندن تانک را دارید، زمانی که به نرده یا موانعی برخورد می‌کنید این موانع خراب شده و کاملا فیزیک بازی را نشان میدهند. البته در بیشتر مراحل فیزیک نقشی در گیم پلی نمی‌گذارد ولی جنبه بصری خوبی را ایجاد می‌کند. در کل گرافیک نسبت به CoD 4 در زمینه هایی پیشرفت و در اندک قسمت هایی افت داشته ولی در کل نمره خوبی را دریافت می‌کند.
صداگذاری همواره در سری CoD یکی از بهترین ها بوده و هست. Treyarch در این زمینه نیز کارنامه قابل قبولی دارد، ولی این بازی را می‌توان به عنوان بدترین صداگذاری در کل سری CoD دانست. صدای اسلحه های ژاپنی اصلا کیفیت رضایت بخشی ندارند. اما این در خصوص اسلحه های امریکایی و روسی صدق نمی‌کند. هرچند کیفیت صدای اسلحه های امریکایی، روسی و المانی در سطح خوبی است ولی به هیچ وجه قابل مقایسه با عناوین قبلی نیست. صدای انفجار ها دارای کیفیت قابل قبولی می‌باشد و تغییر چندانی نداشته. صداگذاری شخصیت ها در سطح بالایی قرار دارد. این کیفیت بالا مدیون کسانی همچون Kiefer Sutherland و Gary Oldman می‌باشد که حس واقع گرایانه ای را به بازی منتقل کرده اند. یکی از نقاط قوت بخش صداگذاری مربوط به موسیقی می‌شود. در این شماره شاهد قطعه موسیقی هایی با تم راک هستید که واقعا باعث سریع تر شدن روند بازی شده اند. هرچند صداگذاری CoD WaW در سطح بالایی قرار دارد و اکنون هم از بسیاری از بازی ها جلوتر می‌باشد ولی مقایسه ان با صداگذاریی که توسط IW انجام می‌شد کاملا امری غلط است. تم موسیقی کاملا با محیط جنگ سازگار طراحی شده، به طور مثال در جنگ های ژاپن شاهد موسیقی هایی هستید که با طبل نواخته شده اند یا در بخش المان تم موسیقی به کار رفته تغییر کرده و بیشتر تمایل خود را به راک نشان می‌دهد. در کل بیشتر قطعات صدای استفاده شده از نسخه های قبلی وام گرفته شده و قطعه های جدیدی برای بیشتر بخش ها ساخته نشده اما این چیزی از ارزش های کار Treyarch کم نمی‌کند.
در CoD WaW شاهد بخش مالتی پلیر کاملا مشابه با نسخه چهارم هستیم. تمامی 6 مد قبلی نیز در این شماره حضور دارند و شما می‌توانید با دوستان خود هر یک از این 6 مد را انتخاب کنید و بازی کنید. سیستم درجه بندی و Perk ها کاملا مشابه با نسخه قبل طراحی شده و هیچ تغییری در ان داده نشده. اگر شما تعداد معینی از دشمنان را بکشید این قابلیت را دارید که از امکانات ویژه مانند حمله هوایی و... استفاده کنید. همانند نسخه قبل در این شماره نیز می‌توانید از کلاس های مختلف استفاده کنید و در ادامه کلاس های مخصوص خودتان را با اسلحه و تنظیمات دلخواه خود ایجاد کنید. در نسخه های کنسولی می‌توانید به صورت split screen با یک نفر دیگر با استفاده از یک کنسول این بخش را تجربه کنید. در ابتدا Treyarch اعلام کرده بود که امکان استفاده از وسایل نقلیه در بخش مالتی پلیر وجود دارد ولی به خاطر دلایلی که انها را ذکر کردیم این قابلیت از بازی اصلی حذف شده. در کل این بخش مانند گذشته دارای جذابیت های خاص خود است، البته این نکته را مد نظر داشته باشید که دیگر چیزی به نام اسلحه های خودکار در این بخش وجود ندارد و همانند بخش داستانی باید از اسلحه های مربوط به جنگ جهانی دوم استفاده کنید. شاید اگر سازندگان این عنوان مواردی را به این بخش اضافه میکردن جذابیت بازی چند برابر می‌شد ولی ان را به همان صورت قبل بازی گذاشته اند و تغییراتی در ان ایجاد نکرده اند.
در کل با اینکه این شماره باز هم به زمان جنگ جهانی دوم بازگشته ولی همچنان به عنوان یک بازی موفق شناخته می‌شود. عنوانی از سری CoD که اینبار زاویه ای متفاوت از WWII را به نمایش گذاشته. صحنه هایی که تا کنون در این سری شاهد ان نبودید. همچون گذشته این عنوان از گیم پلی سریع، جذاب و درگیر کننده ای بهره می‌برد که با وجود مقدار زمان کوتاه گیمر را کاملا راضی می‌کند. بخش مالتی پلیر در کل تفاوت انچنانی با نسخه قبل ندارد و همان طور جذاب باقی مانده. می‌توان عمده تغییر در این قسمت را تغییر اسلحه ها نام برد. در CoD WaW دوباره تمامی تجهیزات و اسلحه ها به زمان جنگ جهانی دوم بازگشته اند. البته شاید برای بعضی ها همین اسلحه های قدیمی جذابیت بیشتری نسبت به اسلحه های نسخه چهارم داشته باشد. از نظر گرافیکی بازی پیشرفت انچنانی نداشته و مانند گذشته یکی از بهترین گرافیک های عناوین FPS محسوب می‌شود. هوش مصنوعی بزرگترین نقطه ضعف CoD WaW به حساب می‌اید. قسمتی که ضربه بزرگی به گیم پلی این عنوان وارد کرده. فیزیک نقش انچنانی در گیم پلی ندارد ولی از لحاظ بصری کمک به سزایی به این بازی کرده. صداگذاری با اینکه ضعف هایی دارد اما در کل نمره قابل قبولی را دریافت می‌کند. هرچند این بازی ضعف هایی نیز دارد اما به عنوان یکی از بهترین شبیه ساز های جنگ جهانی دوم می‌توان انتخابش کرد. اگر یکی از طرفداران این سر بازی ها و جنگ جهانی هستید هرگز این عنوان را از دست ندهید.
امتیاز کل :8.3 از 10
( امتیاز کل میانگین نیست)
همچون گذشته این عنوان هم دارای گیم پلی سریع، جذاب و نفس گیری هست. گیم پلی را می‌توان به عنوان مهم ترین و بهترین بخش CoD WaW دانست. بخشی که کاملا شبیه به نسخه چهارم طراحی شده. در ابتدا Treyarch برنامه های زیادی برای ساخت این عنوان داشت، همچون اضافه کردن وسایل نقلیه و درگیری های تن به تن نکاتی که در CoD 3 به کار رفته بودند. اما به نظر می‌رسد با محبوبیتی که CoD 4 بدست اورد Treyarch نیز تمام نقشه های خود را برای طراحی گیم پلی تغییر داد. گیم پلی بازی دارای سرعت قابل قبول و مناسبی می‌باشد. چیزی که همیشه یکی از ارکان موفقیت سری CoD بوده و هست. مراحل بازی کاملا خطی طراحی شده اند و برای اتمام انها یک راه بیشتر وجود ندارد. گیم پلی بازی چیزی حدود 5 الی 6 ساعت به طول می‌انجامد ولی در همین مدت کوتاه شما را بسیار سرگرم می‌کند. اسلحه ها دارای تنوع خوبی هستند و با اضافه شدن چند نوع جدید نیز به یکی از نکات قوت بازی تبدیل شده اند. تمامی اسلحه هایی که در شماره های قبلی دیده اید در این نسخه نیز گنجانده شده اند. به جز این اسلحه ها یک سری اسلحه که مخصوص نیروهای ژاپنی هستند نیز قابل استفاده اند. یکی از نکات جالب و جذاب CoD WaW وجود Flame Thrower می‌باشد. اسلحه ای که بعضی از مراحل را به شدت اسان کرده. اتشی که این اسلحه ایجاد می‌کند به جز اتش زدن دشمنان بر روی محیط نیز تاثیر می‌گذارد و این در بخشی از گیم پلی بازی تاثیر خود را نشان می‌دهد. همچون نسخه قبل در CoD WaW امکان استفاده از حمله هوایی در بعضی از مراحل وجود دارد، البته در این شماره استفاده از حمله هوایی در بعضی از موقعیت ها به خاطر طراحی خاص انها به یک امر اجباری تبدیل می‌شود. بعضی از اسلحه ها دارای سر نیزه اند. اگر دشمنی شما را غافل گیر کند و قصد کشتن شما را با سر نیزه داشته باشد، ابتدا بر روی زمین می‌افتید و اگر در لحظه مناسب کلید خاصی را بزنید از کشته شدن فرار کرده و طرف مقابل را با یک ضربه چاقو از پای در می‌اورید. همین مکانیزم در مورد سگ ها نیز اجرا می‌شود. مکانیزمی که کاملا در CoD4 ان را مشاهده کرده بودیم. تنوع مراحل به قدری خوب کار شده که در این مدت اصلا متوجه گذشت زمان نمی‌شوید و این عاملی به حساب می‌اید که شما را مجذوب بازی می‌کند. روند کلی گیم پلی همانند نسخه های قبلی طراحی شده و تغییر انچنانی در ان داده نشده. یکی از نکات خوب و جالبی که سازندگان به ان توجه کرده اند نحوه حمله نیروهای ژاپنی است. این نیروها با داشتن لباس های مخصوص بر روی زمین و در بین شاخ و برگ ها دراز می‌کشند و وقتی شما به انها نزدیک می‌شوید در یک حرکت سریع و غافلگیر کننده بلند شده و حمله می‌کنند. در روش دیگر انها با رفتن به بالای درختان شما را مورد اصابت گلوله قرار میدهند. راه های مختلفی برای از پای در اوردن دشمن ها وجود دارد. از جمله این راه ها می‌شود به منفجر کردن کپسول گاز دشمنانی اشاره کرد که از اسلحه Flame Thrower استفاده می‌کنند. دو مرحله در این نسخه وجود دارد که کاملا با دیگر مراحل متفاوت هستند. یکی از انها مربوط به رانندگی تانک می‌شود. البته در این شماره بر خلاف نسخه دوم نمای دید در مرحله تانک سواری به صورت سوم شخص طراحی شده که امکان دید بیشتر و کنترل راحت تری را برای شما به ارمغان می‌اورد. یکی از نقاط ضعف و غیر طبیعی این قسمت این است که سیستم سلامتی تانک مانند سیستم سلامتی شخصیت شماست و اگر مدتی مورد اصابت گلوله قرار نگیرید تانک شما به حالت اولیه خود باز می‌گردد. البته در این مرحله به نکاتی نیز توجه شده، مانند اینکه اگر به پشت یه تانک گلوله برخورد کند ان تانک صدمه بیشتری می‌بیند. در مرحله ای دیگر این وظیفه را دارید که در یک هواپیما با استفاده از مسلسل های ثابت قایق و هواپیما دشمن را نابود کنید. در اینجا با تغییر مکان در هواپیما این قابلیت را دارا هستید که از 4 مسلسل ثابت استفاده کنید. در کل این دو مرحله که روندی کاملا متفاوت با بقیه مراحل دارند جذابیت خاصی به بازی بخشیده اند و تا حدودی هم از تکراری شدن بازی کاسته اند. شاید بتوان صحنه اخر CoD 4 را به عنوان یکی از تاثیر گذار ترین صحنه های عناوین FPS دانست. Treyarch با استفاده از صحنه هایی همچون این سعی در این داشته که نمایی احساسی از جنگ جهانی دوم را نیز به گیمر نشان دهد. درست در اوایل بازی یکی از فرماندهان شما کشته می‌شود یا در انتهای قسمت ژاپن باز هم در طی یک اتفاق مافوق شما کشته می‌شود.
حتما شما بارها و بارها صحنه بر افراشته شدن پرچم روسیه در برلین را در بازی های مختلف مشاهده کرده اید، اما هیچ وقت به شخصه ان را تجربه نکرده اید. در این بازی در اخرین مرحله و اخرین سکانس شما این پرچم را بر افراشته می‌کنید. البته یکی دیگر از نکات جالب بازی اینجاست که شما در طول مراحل با اثابت چندین گلوله از پای در می‌ایید ولی در سکانس انتهایی شما تنها با خوردن یک گلوله کلت چنان صدمه ای می‌بینید که درست نمی‌توانید راه بروید. احتمالا این روش برای این به کار رفته که حس حماسی بودن را به شما منتقل کند، که واقعا جای تعجب دارد چون با روش های مختلف و واقع گرایانه تری نیز می شد این حس را به گیمر منتقل کرد. یکی دیگر از نکات مثبت بازی مربوط به میزان خون ریخته شده و قطع شدن اعضای بدن می‌باشد. به جرات می‌توان گفت که میزان خون ریخته شده از اصابت گلوله با بدن چندین برابر شده و این حس خوبی را به گیمر منتقل می‌کند. اگر گلوله Shot Gun یا RPG به دشمنی برخورد کند قسمت های بدن او جدا و با حالت خوبی بر روی زمین می‌افتد، نکته ای که در BIA HH ان را دیده بودیم ولی در این بازی شدت ان به مراتب بیشتر شده. در هنگام شلیک با اکثر اسلحه ها حس خوب و واقع گرایانه ای همچون شماره های قبل درک نمی‌کنید. عمده دلیل این ضعف به خاطر نبود لگد درست و مناسب است که حالتی غیر طبیعی در هنگام شلیک با اسلحه را به شما منتقل می‌کند. برگترین نقطه ضعف این عنوان هوش مصنوعی ان محسوب می‌شود. در شماره چهارم شاهد هوش مصنوعی خارق العاده برای یار های خودی و خوب برای دشمن ها بودیم. در این شماره AI چه در زمینه یار های خودی و چه در زمینه دشمن ها به قدری افت داشته که در همان اولین دقایق ضعف خود را نشان می‌دهد. دشمنان در بعضی از لحظه ها شما را می‌بینند ولی بی تفاوت از کنارتان رد می‌شوند، یا اینکه شما را دیده ولی شلیک نمی‌کنند. اوج ضعف AI بیشتر در بخش مربوط به نبرد های ژاپن خود را نشان می‌دهد. دشمنان با اینکه می‌توانند از فاصله دوری شما را از پای در اورند ولی به طور عجیبی ترجیح میدهند که به نزدیک امده و شما را با سر نیزه بکشند. در اصل AI دشمن ها طوری نوشته شده که انها را بیشتر به گوشت قربانی تبدیل کرده تا مانع ای بر سر راه شما. کاور گیری به بدترین نحو ممکنه انجام می‌گیرد و اکثر بدن دشمنان در هنگام کاور گرفتن قابل رویت می‌باشد. هوش مصنوعی یار های خودی در مرتبه بالاتری قرار دارد و ممکن است چیزی حدود 2 یا 3 نفر را در هر صحنه بکشند! زمانی که یک علفزار را با Flame Thrower اتش می‌زنید با تعجب می‌بینید که دشمن ها به جای اینکه به جای دیگری پناه ببرند در کمال حماقت به سوی علفزار رفته و اتش می‌گیرند. یکی از نقاط قوت گیم پلی بازی کردن به صورت Co-Op می‌باشد. شما می‌توانید بخش داستانی را به صورت Co-Op با سه نفر دیگر بازی کنید. در این حالت جذابیت بازی چند برابر شده ولی بازی به سرعت تمام می‌شود. اگر بازی را به اتمام برسانید یه مرحله در انتهای بازی ازاد می‌شود که در اصل هیچ ربطی به خط داستانی بازی ندارد. در این قسمت وظیفه دارید که در مقابل نازی های زامبی مقابله کنید. به این صورت که این زامبی ها از چند سو به اتاقی نزدیک می‌شوند و زمانی که به پنجره های اتاق رسیدند محافظ ان را خراب کرده و وارد اتاق می‌شوند. شما می‌توانید با کشتن تعداد زامبی بیشتر امتیاز بیشتری را کسب کنید و با استفاده از ان اسلحه های بهتری را خریداری کنید و بازی را ادامه دهید. همچنین هرچه بیشتر پیش بروید درجه سختی ان افزایش یافته و زامبی های بیشتری به سوی اتاق حمله ور می‌شوند. در کل CoD WaW دارای گیم پلی نرم، روان و سریعی است که چیزی در حدود 6 ساعت شما را سرگرم می‌کند. بخشی که در کنار نکات مثبت بسیار، ضعف بزرگی به نام هوش مصنوعی دارد.
موتور گرافیکی استفاده شده در CoD WaW همان موتور استفاده شده در CoD 4 ولی با کمی پیشرفت می‌باشد. در اصل این موتور بر اساس موتور گرافیکی بازی Quack 3 است که IW ان را پیشرفت داده. کیفیت تکسچر ها زیاد جالب نیست و این ضعف وقتی که به یک شی یا محیط از نزدیک نگاه می‌کنید خود را بیشتر نشان می‌دهد. در WaW کیفیت باران پیشرفت چشم گیری داشته و خیس شدن لباس شخصیت ها کاملا به چشم می‌اید. اتش دارای جلوه طبیعی و خوبی شده و به جز اینکه ظاهر خوبی به دست اورده تاثیر پذیری زیادی بر روی محیط می‌گذارد که این خود امتیازی برای بخش گرافیکی بازی به حساب می‌اید. انفجار ها تغییر انچنانی نسبت به نسخه قبل نداشته اند و همان طور خوب باقی مانده اند. طراحی چهره ها اصلا خوب نیست و کاملا حالت پلاستکی مانند دارند. سایه پردازی کاملا دینامیک و عالی کار شده و با تغییر محیط سایه ها نیز کاملا عکس العمل نشان میدهند. نورپردازی در سطح عالی نیست ولی کاملا در خدمت بازی بوده و باعث شده که گرافیک بازی همان طور به صورت هنری باقی بماند. انیمیشن حرکت های بدن شخصیت ها زیاد حالت طبیعی ندارد و کمی مصنوعی جلوه می‌دهد. این حالت بیشتر اوقات در مورد دویدن شخصیت ها صدق می‌کند ولی در بقیه حالات این قسمت نیز دارای طراحی مناسبی می‌باشد. اسلحه ها به خوبی طراحی شده اند و تفاوت انچنانی با نسخه های قبلی ندارند. افکت های استفاده شده نسبت به CoD 4 تغییر انچنانی نداشته و در اکثر موارد یکسان هستند. انعکاس نور در سطح بالایی قرار دارد و کاملا خود را نشان می‌دهد. زمانی که در اب نگاه می‌کنید تصویر تمام اجسام دور اطراف دیده می‌شوند. حتی زمانی که لباس ها خیس می‌شوند نور چراغ ها بر روی لباس ها انعکاس پیدا می‌کند. فیزیک بازی پیشرفت قابل توجهی داشته و در بعضی از مراحل این پیشرفت کاملا قابل لمس است. به طور مثال در یکی از مراحل قسمتی از یک خانه با اثابت یک گلوله تانک کاملا خراب می‌شود. البته این سکانس از پیش تعیین شده و ملاک خوبی برای سنجیدن فیزیک بازی نیست. اما در مرحله ای که وظیفه راندن تانک را دارید، زمانی که به نرده یا موانعی برخورد می‌کنید این موانع خراب شده و کاملا فیزیک بازی را نشان میدهند. البته در بیشتر مراحل فیزیک نقشی در گیم پلی نمی‌گذارد ولی جنبه بصری خوبی را ایجاد می‌کند. در کل گرافیک نسبت به CoD 4 در زمینه هایی پیشرفت و در اندک قسمت هایی افت داشته ولی در کل نمره خوبی را دریافت می‌کند.
صداگذاری همواره در سری CoD یکی از بهترین ها بوده و هست. Treyarch در این زمینه نیز کارنامه قابل قبولی دارد، ولی این بازی را می‌توان به عنوان بدترین صداگذاری در کل سری CoD دانست. صدای اسلحه های ژاپنی اصلا کیفیت رضایت بخشی ندارند. اما این در خصوص اسلحه های امریکایی و روسی صدق نمی‌کند. هرچند کیفیت صدای اسلحه های امریکایی، روسی و المانی در سطح خوبی است ولی به هیچ وجه قابل مقایسه با عناوین قبلی نیست. صدای انفجار ها دارای کیفیت قابل قبولی می‌باشد و تغییر چندانی نداشته. صداگذاری شخصیت ها در سطح بالایی قرار دارد. این کیفیت بالا مدیون کسانی همچون Kiefer Sutherland و Gary Oldman می‌باشد که حس واقع گرایانه ای را به بازی منتقل کرده اند. یکی از نقاط قوت بخش صداگذاری مربوط به موسیقی می‌شود. در این شماره شاهد قطعه موسیقی هایی با تم راک هستید که واقعا باعث سریع تر شدن روند بازی شده اند. هرچند صداگذاری CoD WaW در سطح بالایی قرار دارد و اکنون هم از بسیاری از بازی ها جلوتر می‌باشد ولی مقایسه ان با صداگذاریی که توسط IW انجام می‌شد کاملا امری غلط است. تم موسیقی کاملا با محیط جنگ سازگار طراحی شده، به طور مثال در جنگ های ژاپن شاهد موسیقی هایی هستید که با طبل نواخته شده اند یا در بخش المان تم موسیقی به کار رفته تغییر کرده و بیشتر تمایل خود را به راک نشان می‌دهد. در کل بیشتر قطعات صدای استفاده شده از نسخه های قبلی وام گرفته شده و قطعه های جدیدی برای بیشتر بخش ها ساخته نشده اما این چیزی از ارزش های کار Treyarch کم نمی‌کند.
در CoD WaW شاهد بخش مالتی پلیر کاملا مشابه با نسخه چهارم هستیم. تمامی 6 مد قبلی نیز در این شماره حضور دارند و شما می‌توانید با دوستان خود هر یک از این 6 مد را انتخاب کنید و بازی کنید. سیستم درجه بندی و Perk ها کاملا مشابه با نسخه قبل طراحی شده و هیچ تغییری در ان داده نشده. اگر شما تعداد معینی از دشمنان را بکشید این قابلیت را دارید که از امکانات ویژه مانند حمله هوایی و... استفاده کنید. همانند نسخه قبل در این شماره نیز می‌توانید از کلاس های مختلف استفاده کنید و در ادامه کلاس های مخصوص خودتان را با اسلحه و تنظیمات دلخواه خود ایجاد کنید. در نسخه های کنسولی می‌توانید به صورت split screen با یک نفر دیگر با استفاده از یک کنسول این بخش را تجربه کنید. در ابتدا Treyarch اعلام کرده بود که امکان استفاده از وسایل نقلیه در بخش مالتی پلیر وجود دارد ولی به خاطر دلایلی که انها را ذکر کردیم این قابلیت از بازی اصلی حذف شده. در کل این بخش مانند گذشته دارای جذابیت های خاص خود است، البته این نکته را مد نظر داشته باشید که دیگر چیزی به نام اسلحه های خودکار در این بخش وجود ندارد و همانند بخش داستانی باید از اسلحه های مربوط به جنگ جهانی دوم استفاده کنید. شاید اگر سازندگان این عنوان مواردی را به این بخش اضافه میکردن جذابیت بازی چند برابر می‌شد ولی ان را به همان صورت قبل بازی گذاشته اند و تغییراتی در ان ایجاد نکرده اند.
در کل با اینکه این شماره باز هم به زمان جنگ جهانی دوم بازگشته ولی همچنان به عنوان یک بازی موفق شناخته می‌شود. عنوانی از سری CoD که اینبار زاویه ای متفاوت از WWII را به نمایش گذاشته. صحنه هایی که تا کنون در این سری شاهد ان نبودید. همچون گذشته این عنوان از گیم پلی سریع، جذاب و درگیر کننده ای بهره می‌برد که با وجود مقدار زمان کوتاه گیمر را کاملا راضی می‌کند. بخش مالتی پلیر در کل تفاوت انچنانی با نسخه قبل ندارد و همان طور جذاب باقی مانده. می‌توان عمده تغییر در این قسمت را تغییر اسلحه ها نام برد. در CoD WaW دوباره تمامی تجهیزات و اسلحه ها به زمان جنگ جهانی دوم بازگشته اند. البته شاید برای بعضی ها همین اسلحه های قدیمی جذابیت بیشتری نسبت به اسلحه های نسخه چهارم داشته باشد. از نظر گرافیکی بازی پیشرفت انچنانی نداشته و مانند گذشته یکی از بهترین گرافیک های عناوین FPS محسوب می‌شود. هوش مصنوعی بزرگترین نقطه ضعف CoD WaW به حساب می‌اید. قسمتی که ضربه بزرگی به گیم پلی این عنوان وارد کرده. فیزیک نقش انچنانی در گیم پلی ندارد ولی از لحاظ بصری کمک به سزایی به این بازی کرده. صداگذاری با اینکه ضعف هایی دارد اما در کل نمره قابل قبولی را دریافت می‌کند. هرچند این بازی ضعف هایی نیز دارد اما به عنوان یکی از بهترین شبیه ساز های جنگ جهانی دوم می‌توان انتخابش کرد. اگر یکی از طرفداران این سر بازی ها و جنگ جهانی هستید هرگز این عنوان را از دست ندهید.
- گیم پلی :
- گرافیک :
- صدا گذاری :
- جذابیت :
امتیاز کل :8.3 از 10
( امتیاز کل میانگین نیست)
آخرین ویرایش:
Google