ورود
ثبت نام
صفحه اصلی
اخبار بازی
بررسی بازی
حقایق بازیها
داستان بازی
بررسی سخت افزار
برنامههای ویدیویی
انجمنها
نوشتههای جدید
پرمخاطبها
جستجوی انجمنها
جدیدترینها
ارسالهای جدید
آخرین فعالیتها
کاربران
کاربران آنلاین
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
ورود
ثبت نام
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
Menu
Install the app
Install
فراخوان عضویت در تحریریه بازیسنتر | برای ثبت درخواست کلیک کنید
صفحه اصلی
انجمنها
موضوعات عمومی
سینما، گرافیک کامپیوتری (CG Art) و Comic
Anime & Animation Center (قوانین پست اول خوانده شود)
ارسال پاسخ
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
متن گفتگو
<blockquote data-quote="NaViiDii" data-source="post: 4914690" data-attributes="member: 31468"><p>اهم اهم</p><p>خب Dororo هم تموم شد. با یه گیف ۲ثانیهای از هیاکیمارو رفتم سراغش و کاملا جذبش شدم. داستان تلخ و تاریک خیلی خوبی داشت که حرفای زیادی داخلش بود و حتی تو دنیای واقعی هم کاربرد دارن. ازونور یه جاهایی کاملا تم بچگونه به خودش میگرفت مخصوصا به خاطر خود شخصیت دورورو و هم سن و سالاش. نکته جالب ترکیب این ۲ فضای کاملا متفاوت باهمدیگه بود که خیلی خوب مدیریت میشدن. داستان اصلی خیلی خوب بود و در کنارش شاخههای فرعی هم که اضافه کردن بودن و به قول معروف ساید استوریها، اونام خیلی جالب بودن. یکیشون خیلی دردنانک بود و حتی یه جورایی نقطه عطف زندگی هیاکیمارو بود. یه اشاره کوچیک میکنم که اسپویل هم نشه (داستان همون دختری که آواز میخوند). شخصیت دورورو و هیاکیمارو خیلی خوب کنار هم قرار گرفته بودن. هیاکیمارو شخصیتی که بیشتر زمان انیمه حرف نمیزد و حتی صدایی ازش درنمیامد اما کاملا میشد باهاش ارتباط گرفت و دوسش داشت. ازونور دورورو به شدت شلوغ و پر حرف که خیلی همراه خوبی بود برای آنیکی به قول خودش. گذشتهی دردناکی هم داشت این بچه ولی خیلی خوب با همه چی خودشو وفق داد و نقطه اوجش همون قسمتی بود که به اون جزیره میرن! طراحی شیاطین رو خیلی خیلی دوس داشتم. یا حتی شخصیتایی که در کنارشون زندگی میکردن. طبق معمول انیمههایی که دیدم اینجا هم شخصیت پردازیها و بک استوریها خیلی خوب و جالب بودن. با دیدن این انیمه میشه یه بار دیگه به این موضوع پی برد که هیچوقت نمیشه از انتخابا و تصمیمای اشتباه و خودخواهانه فرار کرد و بالاخره یه روزی گریبان آدم رو میگیرن. نکته بعدی اینکه چیزی که رو خون بنا بشه محکوم به فناست. در کل تجربه خیلی خوبی بود. اوایل سخت بود تحمل اخلاق و رفتار و دیالوگای دورورو ولی عادت کردم <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4 :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /> دلیلی واسه فصل دوم ساختنش نیست و نمیدونم حرفی ازش هست یا نه ولی امیدوارم بسازن چون دورورو خیلی دوس داشتنی شده بود آخرش <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4 :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /></p><p></p><p>موفق باشیم</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="NaViiDii, post: 4914690, member: 31468"] اهم اهم خب Dororo هم تموم شد. با یه گیف ۲ثانیهای از هیاکیمارو رفتم سراغش و کاملا جذبش شدم. داستان تلخ و تاریک خیلی خوبی داشت که حرفای زیادی داخلش بود و حتی تو دنیای واقعی هم کاربرد دارن. ازونور یه جاهایی کاملا تم بچگونه به خودش میگرفت مخصوصا به خاطر خود شخصیت دورورو و هم سن و سالاش. نکته جالب ترکیب این ۲ فضای کاملا متفاوت باهمدیگه بود که خیلی خوب مدیریت میشدن. داستان اصلی خیلی خوب بود و در کنارش شاخههای فرعی هم که اضافه کردن بودن و به قول معروف ساید استوریها، اونام خیلی جالب بودن. یکیشون خیلی دردنانک بود و حتی یه جورایی نقطه عطف زندگی هیاکیمارو بود. یه اشاره کوچیک میکنم که اسپویل هم نشه (داستان همون دختری که آواز میخوند). شخصیت دورورو و هیاکیمارو خیلی خوب کنار هم قرار گرفته بودن. هیاکیمارو شخصیتی که بیشتر زمان انیمه حرف نمیزد و حتی صدایی ازش درنمیامد اما کاملا میشد باهاش ارتباط گرفت و دوسش داشت. ازونور دورورو به شدت شلوغ و پر حرف که خیلی همراه خوبی بود برای آنیکی به قول خودش. گذشتهی دردناکی هم داشت این بچه ولی خیلی خوب با همه چی خودشو وفق داد و نقطه اوجش همون قسمتی بود که به اون جزیره میرن! طراحی شیاطین رو خیلی خیلی دوس داشتم. یا حتی شخصیتایی که در کنارشون زندگی میکردن. طبق معمول انیمههایی که دیدم اینجا هم شخصیت پردازیها و بک استوریها خیلی خوب و جالب بودن. با دیدن این انیمه میشه یه بار دیگه به این موضوع پی برد که هیچوقت نمیشه از انتخابا و تصمیمای اشتباه و خودخواهانه فرار کرد و بالاخره یه روزی گریبان آدم رو میگیرن. نکته بعدی اینکه چیزی که رو خون بنا بشه محکوم به فناست. در کل تجربه خیلی خوبی بود. اوایل سخت بود تحمل اخلاق و رفتار و دیالوگای دورورو ولی عادت کردم :D دلیلی واسه فصل دوم ساختنش نیست و نمیدونم حرفی ازش هست یا نه ولی امیدوارم بسازن چون دورورو خیلی دوس داشتنی شده بود آخرش :D موفق باشیم [/QUOTE]
Insert quotes…
Verification
پایتخت ایران
ارسال نوشته
صفحه اصلی
انجمنها
موضوعات عمومی
سینما، گرافیک کامپیوتری (CG Art) و Comic
Anime & Animation Center (قوانین پست اول خوانده شود)
Top
نام کاربری یا ایمیل
رمز عبور
نمایش
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
مرا به خاطر بسپار
ورود
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی
همین حالا ثبت نام کن
or ثبتنام سریع از طریق سرویسهای زیر
Twitter
Google
Microsoft