Animal Crossing چیست + جورنال شیرین 7 روزه ی من ??

[Z-fan]

​

چی؟ نمیدونید انیمال کراسینگ چی ـه و از کجا اومده؟ ولی احتمالا یه مدتیه اسم اش رو این ور و اون ور زیاد شنیدید و براتون سواله از کجا میاد این فرنچایز و چرا و کجاش این قدر محبوبه؟
این که ایده ای در مورد یکی از پرفروش ترین فرنچایزهای نینتندو ندارید مسلما تقصیر شما نیست. من خودمم مثل شما تا یه مدت پیش هیچی در مورد این سری نمیدونستم .
تحت توطئه هر ملعونی بوده یا جبر شرایط و... کشور و مردم ما به صورت عمومی از موهبت نینتندو بعد از دوران میکرو بی نصیب موندن و خب انیمال کراسینگ مسلما فرنچایزیه که بعد اون دوران خلق شده.
به هر حال من این جا با زبون خیلی شیوا و ساده تو بخش اول این تاپیک چیزی که طی چند ماه تو تاپیک بازی Animal Crossing: New Horizons جمع آوری کردم رو قراره این جا به صورت تکمیل شده در اختیار همه قرار بدم تا با تاریخچه سری آشنا شید

تو بخش دوم هم که برگرفته از نوشته های همون تاپیکه، شرح میدم که دقیقا فلسفه پشت طراحی این سری چیه

تو بخش سوم هم جورنال شیرین یه هفته ای خودم رو میذارم که قصه 7 روز اول من تو Animal Crossing: New Horizons رو شامل میشه. یکم بی ربطه ولی خوندنش خالی از لطف نیست

یکم طولانی میشه بنابراین معذرت میخوام

بخش اوّل: تاریخچه مجموعه​

انیمال کراسینگ... از کجا اصن شروع شد!؟

قبل این که بخوام توضیح بدم انیمال کراسینگ چی هست و چی نیست، باید یکم تاریخچه بگم... اصولا وقتی اسم نینتندو میاد همه فکر می کنن، زلدا و ماریو (و اگه یکم بهتر باشن) پوکمون... اخیرا دوستان یکم چشاشون بازتر شده و بازی های دیگه رو هم می بینن، ولی اساسا ایرونی جماعت، بقیه فرنچایزهای بزرگ نینتندو مثل فایر امبلم، انیمال کراسینگ و زنوبلید و... رو نمیشناسن و وقتی من با ذوق از این چیزا تعریف می کنم شبیه آدم هایی به نظر میرسم که دارن نون خشک های ته نونوایی ابراز علاقه می کنن

مخصوصا انیمال کراسینگ... اگه صرف موفقیت تجاری بخوایم به بازیه کنیم... فروش کل سری با 4 تا نسخه اصلی و دو تا نسخه فرعی تو طول عمرش (تا آخرین آمار تو مارس 2017) نزدیک 32 میلیون نسخه بوده که با فروش سری گاد آف وار (که اونم چهار تا نسخه اصلی و سه تا نسخه فرعی داره) تا آخرین آماری که ازش ارائه شده برابری می کنه! (مقایسه چرتیه اگه بخوایم منطقی باشیم ولی فکر کنم دید خوبی میده که این سری واقعا چقدر گنده است)

سوالی که پیش میاد این نیست که حالا چرا این سری گنده است. اون رو بعدا میگم
سوالی که پیش میاد اینه که این همه گندگی یهو از کجا اومده؟ بالاخره بازیت خوب هم باشه باید یه پشتوانه تاریخی ای پشتش باشه و یه روندی داشته باشه
منم از این جا به بعد این مورد رو میخوام توضیح بدم.

اگه یکم مطالعات تون بهتر از متوسط گیمرهای این انجمن باشه، یحتمل باید بدونید که انیمال کراسینگ سری ای بود که نینتندو سال 2001 و تو دوران گیم کیوب استارتش رو زد دیگه نه؟
؟؟
؟

نــــــــــه!!!
بهتون اشتباه رسوندن... اصل بازی از دوران گیم کیوب شروع نشده و باید در حقیقت یخورده عقب تر برگردیم


نفس های آخر 64

برگردیم به ایام عجیب N64... همون جور که میدونید با این که نینتندو زورش رو زد که با ابهت تمام فرنچایزهاش رو وارد فضای سه بعدی کنه با N64 و یه سری از خفن ترین بازی های تاریخ رو براشون بده، پلی استیشن با CD.. عملا فقط با CD از روی نینتندو عین تریلی رد شد ... N64 دچار شکست تجاری نشد به هیچ وجه ولی پلی استیشن تقریبا سه برابرش فروخت... نینتندو که به خودش اومد تصمیم گرفت با یه افزونه Disk Drive این کمبود رو جبران کنه... ولی به لطف نبوغ مدیریتی یامائوچی ها این پروژه با سر به سنگ خورد و با کلی تاخیر و مشکل عرضه و ... آخرای 1999 این Disk Drive تحت عنوان N64 DD دادن بیرون و کلا 15 هزار تا نسخه فروخت... گفتم که... رفت تو دیوار

N64DD مهجور که بنده خدا خیلی عمر هم نکرد​

حالا ربط انیمال کراسینگ به N64 DD چیه این وسط؟

N64 DD یه فانکشن (Function... خدا رو شکر دیگه مجبور نیستم تو این سایت های گیمینگ تک تک این چیزا رو فارسی کنم) داشت که ساعت دقیق منطقه ای رو به کنسول اضافه می کرد... انیمال کراسینگ بازی ای بود که قرار بود بر مبنای این فانکشن رو N64 DD عرضه شه! که خب تو همون دوران ساخت بازی، خبر تو دیوار رفتن N64 DD به گوش همه تو نینتندو رسید... شما که دلتون نمیخواد برای یه دیوایس 15 هزار نسخه ای بازی بسازید؟ میخواید؟

با این حال اینا تسلیم نشدن و تصمیم گرفتن بازی رو روی همون N64 بدن و عوضش تو خود کارتریج یه چیپ جدا برای محاسبه زمان واقعی منطقه شما بذارن... درسته، اگه شما سال 2001، تو ژاپن یه N64 داشتید و کارتریج (Dobotsu no Mori (Dōbutsu no Mori رو خریده بودید (همون اسم ژاپنی انیمال کراسینگ ـه) میتونید مطمئن باشید که کارتریج تون مجهز به یه ساعت دیجیتالی بوده

درسته، این لعنتی تو خودش ساعت داشته!​

اگه نکته رو فهمیده باشید دوبوتسو نو موری فقط توی ژاپن برای N64 عرضه شد و تازه اونم سال 2001 که عملا عمر N64 تموم شده بود و همه تو کف PS2 و Gamecube بودن...
و آمریکا و اروپا رنگ این دوبوتسو نو موری رو ندیدن تا این که گیم کیوب عرضه شد...

و گیم کیوب وارد می شود

نینتندو بالاخره تو سال 2001 گیم کیوب رو تو نسل ششم کنسول های خونگی میده بیرون که اونم بخاطر مینی دیسک، قیمت ارزون PS2 و موارد دیگه زیرپای PS2 عملا له شد و تقریبا یک ششم PS2 فروخت که بعدا زنگ خطر رو زد برای مدیریت نینتندو و ایواتا رو آوردن سرکار که زد نسل بعد همه رو له کرد )

نینتندو دید که "خب کنسول جدید، مخاطب ها جدید و پرذوق میاره و ظاهرا کسی هم دوبوتسو نو موری رو بازی نکرده آن چنان رو اواخر عمر N64" واسه همین تو یه پروسه سریع، "دوبوتسو نو موری +" برای گیم کیوب عرضه میشه که یه سری قابلیت های جدید، گرافیک پولیش شده تر و ... رو به بازی اضافه می کنه و سال 2001 در دسترس مخاطبا قرار می گیره... همون جور که خوندید اسم بازی "دوبوتسو نو موری +" بود که یعنی بازی فقط باری جاپونی ها عرضه شده بود. اون موقع نینتندو هنوز تو فاز اول ژاپن بعدا آمریکا و سپس اروپا بود! (ایواتا خیلی زور زد بعدها تا پروسه عرضه همزمان جهانی رو تو نینتندو راه بندازه) فلذا بر و بچ آمریکن! تقریبا یه سال بیشتر صبر کردند (یا نکردند... چون احتمالا اصن روحشون هم از این بازی خبر نداشته) تا Animal Crossing رو ببینند.

بالاخره سال 2002 غربی ها هم نسخه تماما غربی بازی رو تحت عنوان Animal Crossing دیدن... بازم البته بازی تو این پروسه لوکالیزیشن یه سری تغییرات کرد و یه سری اعیاد و ایونت ها تو بازی برای مخاطب های غربی اضافه کردن که دیگه خیلی هم بازی ژاپنی نباشه

بعد ژاپنی ها دیدن "واو چقدر محتوا اضافه داره نسخه غربی بازی" دوباره گرفتن بازی رو باز-لوکالیزیشن کردن به ژاپنی با تمام محتواهای جدید و تحت نام "دوبوتسو نو موری e+" دادن بیرون بازی رو

اروپایی های واقعا بدبخت (کلا تو تاریخ ریلیزهای عناوین نینتندو، اروپایی ها قشر به شدت بدبختی اند.. و هنوزم تقریبا هستند ) تازه سال 2004 دستشون به Animal Crossing میرسه... سه سال بعد از عرضه نسخه اولیه بازی رو N64!
البته چینی ها از اروپایی ها هم بدبخت تر بودند و بعد 5 سال دستشون به بازی رسید... خیلی وارد اون جزئیات نمیشیم

انیمال کراسینگ رو گیم کیوب واقعا عنوان موفقی بود... رو کنسولی که به زور بالای 20 میلیون پلیر بیس داشت تو یه سبک نسبتا جدید، 2.3 میلیون نسخه فروخت و استارت فرنچایز رو خیلی خوب زد... ولی میدونید کی انیمال کراسینگ واقعا ترکوند؟ وقتی رجی، Nintendo DS رو از تو جیب اش در آورد و شما اون دهکده گردی رو تونستید در ابعاد اون کنسول ریز جیبی تصور کنید

اون لحظه ای که رجی از تو جیبش DS رو درآورد قشنگ معادلات صنعت گیم به هم ریخت ​

دهکده تاشو!

یه سال بعد عرضه DS تو سال 2004، بازی دوم مجموعه تحت عنوان Animal Crossing: Wild World برای این کنسول عرضه شد
بازی کامل از اول برمبنای انجین جدید رو DS توسعه پیدا کرده بود... سازنده ها این بار با اطمینان با کله رفتن برای شبیه ساز کردن بازی با کلی Cuteness و حیوونای بامزه... بعلاوه کلی محتوای جدید..

این کوچولوی گوگولی نزدیک 12 میلیون نسخه فروخته​

مهم ترین چیزی که Wild World اضافه کرد قابلیت آنلاین بازی کردن و سر زدن به دهکده بقیه بود... این کار باعث شد بازی واقعا تبدیل به یه شبیه ساز اجتماعی تبدیل شه و یه کامیونیتی فعال رو دور خودش تشکیل بده و قویترین پایه انیمال کراسینگ رو بنا کنه

همه اینا بعلاوه پورتابل بودن بازی رو کنسولی که واقعا داشت عین بنز میفروخت (DS تا آخر عمرش بیشتر از 150 میلیون دستگاه فروخت که فقط PS2 با اختلاف اندک ازش جلوئه) باعث شد بازی به معنای واقعی بترکونه و 11.75 میلیون نسخه فروش داشته باشه

تو این نقطه بود که انیمال کراسینگ به یه فرنچایز مهم برای نینتندو تبدیل شد و پتانسیل اش برای همه مخاطباش به طور کامل درک شد!

شهری در دوردست ها

روزهای Wii نینتندو C گنده Capitalism رو جوری با فرنچایزهای خودش و بقیه می چلوند که ایام فعلی سوییچ خیلی مهربانانه به نظر می رسند در مقایسه
طبیعتا انیمال کراسینگ که داشت پاره می کرد بازار رو با عرضه اش رو DS برای نینتندو خیلی مهم بود
و تو نوامبر سال 2008 (که از قضا نقطه اوج فروش Wii تو تاریخ زندگانی شه) سومین انیمال کراسینگ تاریخ عرضه میشه.

سخه City Folk در نهایت عملکردش مثبت بود ولی با نگاه به متای 73 اش و فروش 4.3 میلیونی اش در مقایسه با Wild World میشه فهمید یه جای کار می لنگه
مسئله این جاست تفاوت سخت افزاری نامحسوس Wii نسبت به GC و تفاوت نامحسوس تم و گیم پلی بازی نسبت به خود Wild World باعث شده بود منتقدها لقب "ادامه نسبتا تکراری" به بازی بدن، با این وجود عموما نقدهای مثبتی دریافت کرد بازی و جدای ساختار خیلی مشابهش با نسخه قبلی، بازی خوبی بود

فروش بازی هم اساسا به خاطر این پایین تر بود که اگه کسی میخواست واقعا انیمال کراسینگ بزنه، DS و Wild World قطعا گزینه بهتری بودند، هم کامیونیتی فعال تری داشت بازی، هم ارزون تر بود، و هم بازی کردن با DS تو حالت دستی، هر جا هر وقت با یه دهکده تو جیبت، قطعا راحت تر نشستن پای Wii و نانچاک و ویموت دست آدم گرفتن بود، ویژگی ها و تغییرات City Folk تغییرات خوب و قابل توجهی بودن، اضافه کردن شهر مرکزی، ویس چت به واسطه میکروفون ویموت و کلی ایونت و شهروند های جدید، همه هر چند خوب ولی در کل نتونسنتن بازی رو از زیر سایه Wild World بکشن بیرون

البته این دوره Wii همزمان میشه با شیوع عناوین Shovelware (بخونید بازی های آشغال دوزاری Wii) که خیلیاشون سعی کردن با میمیک کردن و کپی ها درجه دو و سه از روی فرمول انیمال کراسینگ به یه نون و نوایی برسن. این در مورد عناوین لایسنسی روی Wii خیلی رایج بود اون موقع و خب از 2011 به بعد موجش خدا رو شکر خوابید

البته گفتم که... ملت خیلی دوست دارن یه دهکده خوش و خرم تو جیب شون داشته باشن، پس مشخصه نینتندو برای عرضه کنسول دستی بعدیش بخواد "حسابی" از این مسیر پول به جیب بزنه

تداخل دو دوران

وقتی 3DS سال 2011 عرضه شد، نه تنها جلوی ویتا و رشد غیر قابل توقف بازی های موبایل محکوم به شکست بود، بلکه به خاطر قیمت و ساپورت نرم افزاری عجیب غریبش داشت واقعا میخورد تو در و دیوار!
البته نینتندو یکهو آخر 2012 جوری ورق رو چرخوند و جاخالی داد که یهو سونی با ویتا رفتن تو دیوار خیلی موذیانه، نینتندو از قِبَل بازی های موبایل به روش خودش حسابی خورد و آخرشم کنسولش کلی فروش کرد و کلی سود کرد از کل قضیه
ولی دقیقا نینتندو 2012 و پشت بندش 2013 چی کار کرد؟

ساده است، در وهله اول قیمت غیر منطقی کنسول رو منطقی کرد و تو وهله دوم یه سری بازی داد که نشه از خیرشون به این راحتی ها گذشت
Luigi's Mansion 2، یه Zelda ـی جدید، ماریوی سه بعدی و دو بعدی جدید رو کنسول، پوکمون!
و صد البته Animal Crossing: New Leaf تو ژوئن 2013

شاید اگه ویتا میذاشت ملت دهکده خودشون رو با یه دستیار خوشمل که از قضا یه سگ شی زو هم هست بگردونن، اون جوری بهش انتقاد نمیشد و زمین نمیخورد همیشه این چیزا تو یه زاویه های خاصی پیچیده تر از چیزیه که فکر می کنیم

البته اون اوایل یکم خلوت تر بود کاور بازی که تعریف می کنم چی میشه این وسط ​

متای 88 و فروش 12 میلیونی بازی به نظرم باید مشخص کنه که New Leaf قطعا از هر نظر عنوان موفقی برای نینتندو و فرنچایزش بوده، ولی موفقیت بازی به متا و فروشش ختم نمیشه اساسا
از معرفی تو E3 2010 تا عرضه از تو ژوئن 2013، بازی سه سال تو لیست انتظار ملت بود، و 6 ماه اختلاف عرضه بین نسخه ژاپن و عرضه جهانی اصلا کمکی به این ماجرا نمی کرد. سازنده ها قشنگ یه سال بعد از شروع توسعه این ایده به ذهنشون میرسه که برای دادن آزادی بیشتر به کاربرها، بهشون این بار نقش شهردار رو بده تا بهتر و راحتتر دهکده کوچیک شون رو توسعه بدن. این باعث یه تغییر جهت دهی تو کارگردانی بازی شد که طعم خاص جدیدی به سری Animal Crossing داد و بهبود های بصری به واسطه 3DS این حس رو تقویت کرد و بر خلاف Wii که گیمیک هاش اون قدره با ذات Animal Crossing هماهنگ نبود، گیمیک تصاویر 3D کنسول جدید نینتندو اتفاقا حسابی با نحوه نمایش و گردش تو سری جور در اومد و خیلی حس جالبی به کل قضیه می داد.

نتیجه مسلما موفقیت آمیز از اب در اومد و کیفیت ساخت و حجم ترسناک بالای محتوا تو بازی باعث شد تا سال ها بازی کامیونیتی بزرگ شو حفظ کنه... بازی مخصوصا بین افراد مسن تر خیلی محبوبیت پیدا کرد و اسم Animal Crossing رو بین گیمرهای جوون تر هم بیشتر جا انداخت (به استثنای ایران... این جا کلا همیشه یه چیزی هست این اسم ها نمی پیچه توش )

و آه... میدونید که انیمال کراسینگ پر شخصیت های حیوونی انتروپومورفیک (انسان نما) ـه... ولی تا عرضه New Leaf اصولا Tom Nook و K.K Slider آیکون های سری بودند، با معرفی دستیار شهردار جدیدتون، Isabelle سری آیکون اش عوض شد و شهردار بامزه New Leaf نماد مجموعه شد

دوره دوره جدید ایسابل بود اصن! تازه تو اکانت توییتر بازی هم کلی توییت می کرد!
سلطنتی می کردها، تازه اسمش هم راه دادنش تا نشون بده میتونه کلاد و اسنیک رو هم تیکه پاره کنه! ​

ولی این تمومش نبود، New Leaf به لطف آپدیت ها و کامیونیتی فعالش بازی ای بود که زیاد عمر کرد و تو همین مدت با سر محکم خورد تو یه دوران دیگه
دوران آمیبوها!
آمیبوها، یه مجموعه از فیگورین هایی بودن که نینتندو از شخصیت های مختلف اش تو مقیاس انبوه تولید می کرد و اگه تو بازی به واسطه NFC کنسول های Wii U یا 3DS و Switch این آمیبوها شناسایی می شدند یه سری جایزه مایزه و آیتم مایتم می گرفتید
آمیبوها از 2013 شروع به فعالیت کردن، و 2014 با (Smash Bros (WiiU/3DS آتیششون حسابی گرم تر شد و 2015 و 2016 که نقطه اوج شون بود New Leaf با یه آپدیت گنده ساپورت از آمیبو ها رو شروع کرده و خب طولی نکشید که اکثر فروشگاه های ویدیو گیم پر شد از آمیبوهای انیمال کراسینگ

موفقیت این قضیه اون قدر خوب بود و واسه نینتندو مهم بود که بازی تو 2016 اسم اش عوض شد و تبدیل شد به Animal Crossing: New Leaf: Welcome Amiibo
بعد یه مدت هم بازی رفت تو مجموعه Nintendo Select و باکس آرت نهایی چیزی شد که بالا می بینید
New Leaf به نینتندو اثبات کرد که با پشتیبانی دراز مدت میتونه تا بیشتر از سه سال از قِبَل یه بازی موفقیت کسب کنه و حتی چیزهایی مثل آمیبو هم این وسط کمک کننده بزرگ باشند

البته که... آمیبو ها باعث شدند چند سال دوره به شدت تاریکی برای سری Animal Crossing و طرفداراش رقم بخوره
بالاخره تاریخ هر سری بازی ویدیویی یه سری نقاط ترسناک و تاریک داره و به زودی به نقطه تاریک و تیره سری Animal Crossing میرسیم

تصور کنید نزدیک 4 سال از آخرین God of War ـی که عرضه شده گذشته (خودمون رو گول نزنیم، این جا همتون PS بازید، بهترین نوع مثال، انحصاری های خود PS ـه ) و خب شما همه این وسط منتظرید که "آقا نسخه بعدی چی شد" "کریتوس کجا رفت" "آترئوس کشت باباش رو یا نه؟" و... و سونی و سانتا مونیکا در یک حرکت ماهرانه دو سال بعد بهتون این بازی ها رو بدن
یه App مجانی رو PSN که کلا کتاب Lore تر و تمیز اساطیر نورس و یونان اند
یه بازی پازل (فقط هم پازل، تازه نه درجه یک اش) که منحصر به VR ـه
و یه بازی ناقص که عملا حکم چالش های موسفلهایم رو داره که گسترش پیدا کردن
همش هم رو PS5 که تازه خریدید روش God of War جدید رو بزنید... چطوره؟

خوش اومدید... به یکی از تاریک ترین دوران هایی که هر فرنچایز و فن هاش بعد یه موفقیت گنده مثل New Leaf می تونن درگیرش بشن و عذاب بکشن به صورت مداوم درونش

کوه انتظارات

یه مدت کوتاه بعد از عرضه New Leaf، یه نرم افزار مجانی رو Wii U تحت عنوان Animal Crossing Plaza منتشر شد که آممم چیز خوبی برای تبلیغ کردن New Leaf روی 3DS بود، مخصوصا اون موقع که نینتندو شدیدا زور میزد یه دموگرافی مشتری های منعطف بین 3DS و Wii U درست کنه (که میدونیم تهش چی شد)

AC:Plaza حقیقتا یه App ساده بود که بیشتر شبیه یه فعالیت جانبی واسه Miiverse بود که میتونستید توش با حیوون های مختلف مجموعه تو همین پارکی که می بینید شروع کنید صحبت کردن... بدبختی این نرم افزار ساده، موقع عرضه یا محتوای ارائه شده اش نبود، چون هم موقع عرضه اش خوب بود هم F2P بودنش بقیه چیزها رو توجیح می کرد، مشکل این بود که این بازی، ملت رو با پدیده "انیمال کراسینگ HD" آشنا کرد که خب تا اون موقع هیچ انیمال کراسینگ HD ای نداشتیم و این در ادامه کلی انتظارات رو برد بالا که چرا Wii U هم یه انیمال کراسینگ HD نداره که با "کیفیت" بازی کنن ملت سری رو

نینتندو جای جواب دادن به این درخواست ها تصمیم گرفت ببینه شیره پلیرهای New Leaf رو هنوز چقدر میشه کشید؟

به همین منظور، نینتندو رو 3DS تو سال 2015 یه بازی Spin-off داد تحت عنوان Happy Home Designer که تمرکزش به جای ساختار کامیونیتی محور و شبیه ساز زندگی بودن انیمال کراسینگ های اصلی، به طور کامل روی کاستومایز کردن و چینش و... بود که از اسم اش هم مشخصه

گیم پلی این نسخه بر مبنای ماموریت شما واسه خونه ساختن واسه اهالی دهکده بودید، از آمیبوها هم کلی بهره گرفته بودند به صورت اختیاری تو بازی، و یه بخشی از ساخته های شما نه تنها میتونست به New Leaf منتقل شه، بلکه به خاطر ساختار کد های QR اش میتونستن حتی تو بازی های "آینده" سری هم اسکن بشن
بازی به نوعی به عنوان مکمل کل مجموعه بازاریابی شد. هر چند منتقدها به عنوان Spin-off خیلی تحویل اش نگرفتن ولی حقیقتا فروش خوبی داشت بازی
و همه منتظر بودن با تمام این تفاسیر "همگونی پلیر بیس 3DS و Wii U" و "محتوای قابل اشتراک بین نسخه های مختلف" و "نرم افزار پشتیبان و F2Pو..." کم کم خبرهای انیمال کراسینگ جدید روی Wii U بشه

و اوه فکر کردید نینتندو جواب این انتظارات رو چجوری داد؟

ریزش کوه!

ژوئن 2015، تو نمایش E3 شوم و ننگین اون سال که باعث شد خیلیا فاتحه نینتندو رو بخونن کامل (قبل این که تو E3 2016 با Zelda:BotW عین تریلی از روی همه رد شه) همگان شاهد معرفی ای بودند که قلب طرفدارهای مجموعه اش رو به هشتاد تیکه تقسیم کرد و خنده شیطانی نینتندو شنیده می شد که فکر می کرد نقشه شیطانی اش برای کشیدن شیره پلیرهای مجموعه انیمال کراسینگ به مرحله نهایی موفقیت آمیزش رسیده

درسته داریم در مورد لحظه معرفی Animal Crossing: Amiibo Festival صحبت می کنیم

کوتاه می کنم: بعد نزدیک به سه سال انتظار، یه اسپین آف board Game برای مجموعه به صورت انحصاری برای Wii U معرفی شد
خودتون تا تهش رو بخونید

همیشه من به این ویدیوی ری اکشن افسانه ای واسه درک عمق فاجعه نگاه می کنم، قشنگ می تونید لحظه ای که قلب پسره می شکنه رو بوکمارک کنید

​

بازی عملا یه اسپین آف تو فاز چیزی بود که Mario Party برای سری ماریوئه
با سه فرق اساسی
بازی به شدت تو موقع بدی و برای بد پلتفرمی عرضه شد، به نظرم لازم نیست بگم چرا
بازی احتیاج به آمیبو برای تجربه کاملش داشت همیشه
و در نهایت این که اصن در حد ماریو پارتی بازی خوبی نبود

ملت هم ماس ماس نیگاه نکردن، پدر نینتندو رو درآوردن

بازی جدا از این که یکی از بدترین متا اسکورهای ثبت شده لای بازی های خود نینتندو رو داره، خیلی راحت بدترین یوزر اسکور کل تاریخ نینتندو رو متاکریتیک رو داره (اگه حافظه ام درست یاری کنه) بازی عملا نمی فروشه و حتی تاثیر منفی هم روی فروش آمیبوها میذاره و نیت شرارت آمیز پشت شون رو هویدا می کنه

و هر چند آروم ولی بعد از این فاجعه تاریخی، نینتندو با بازی Animal Crossing: Pocket Camp تو سال 2017 روی گوشی های هوشمند، اوردن Isabelle به اسمش تو 2018 و خبر انتشار انیمال کراسینگ برای سوییچ تو 2019 تو همون سال (که تاخیر میخوره به 20 مارس 2020) آروم آروم نظر طرفدارا رو برمیگردونه تا برسیم به الان که Animal Crossing: New Horizons یکی از پرفروش ترین و محبوب ترین بازی های 2020 شده.

تاریخچه مفصّلی بود نه؟ ولی اون قدر در مورد ذات سری و این که چه Component ها اجزایی انیمال کراسینگ رو تشکیل میدن توضیح نمیده
نوبت پرداختن به زاویه نسبتا گنگ تر ماجراست

بخش دوم: هسته تشکیل دهنده مجموعه​

حالا که تاریخچه سری رو میدونید (که قرار بود کوتاه بگم...) وقتشه ببینیم چجوری این سری اصن محبوبه؟
قیافش که شبیه این بازی موبایلی هاست... مگه نه؟
هوه هوه

یه بخش دراز دیگه قراره بخونید تا بفهمید اوضاع از چه قراره

هاردکور مثل چـــــی!

ولی قبل این که شروع کنم یه چیزی رو باید همیشه خاطر نشون کنید
همه قرار نیست از همه نوع بازی ای خوششون بیاد

شاید باورتون نشه ولی یه سری ها هستن که با زلدا حال نمی کنن؟ باورتون میشه ایضا با ماریو، کال آف، آنچارتد، GTA، گاد آف وار و...
مسئله ای که هست اینه که همه این بازی ها به شدت Streamline شده اند تا عموم گیمرهای عادی باهاشون درجا حال کنن و چیزی خارج از چهارچوب تعریف شده تو ذهن شون از "بازی خوب" ارائه نده. ولی خب شما هر چقدر Streamline و ساده و برو تو گلو (برو تو گلو از لحاظ فهم کانسپت، نه درجه آسونی و سختی) بازم یه عده هستند حال نمی کنن با بازی
به طور مثال میگم، المان اکشن و مرگ، تو تمام بازی های بالا حی و حاضر اند و واقعا یه قشری وجود دارند که با این المان حال نمی کنن و درکش نمی کنن
برای همین (مخصوصا قاطی PC Gamer ها و گیمرهای گوشی های هوشمند) میشه جماعتی رو پیدا کرد که با این بازی های به شدت محبوب و استریملاین شده کنار نیان و "درکش نکنن"

از اون ور هم بازی های Niche رو داریم، با فروش حداکثر 2 الی 3 میلیون نسخه ای (که اخیرا دارن بیشتر میشن)
سری هایی مثل Devil May Cry و Bayonetta ها که هک اند اسلش های تکنیکی سرعتی و چند لایه اند
سری های JRPG مثل Persona و Xeno که داستان های طولانی و مکانیک های ناآشنا زیاد دارن
یا سری های تاکتیکال و استراتژیک مثل Fire Emblem و XCOM
و حتی کل بازی های ژانر فایتینگ که اگه اسمش و مورتال کامبت رو فاکتور بگیریم، اکثرا فروش بلاک باستری ندارند
و ایندی های کوچیک تر، بازی های عجیب غریب تر با ایده های غیر قابل درک تر و... که خیلی زیادن، یه مثال اخیرش لای AAA ها، Judgement که ندیدم کسی تمومش کنه و تعریف نکنه ازش، ولی فکر نکنم فروش جهانیش به سه میلیون نسخه رسیده باشه بعد یه سال از عرضه اش

و خارج از تمامی این ها یه سری فرنچایز های مخصوصی وجود دارند که ایده شون به شدت Niche ـه و اصن برای عموم استریملاین نشده و نمیخوره، "متوسط گیمر موجود" با این بازی حال کنه ولی با این حال فروشی مشابه یا نزدیک به بازی های بلاک باستری تجربه می کنن و فن بیس "هاردکور" خفنی پشت سرشون هست (پسر لغت هاردکور و انیمال کراسینگ چه آهنگ خوبی دارن با هم مگه نه ) و حتی ابداع کننده ژانر و ساب-ژانری اند برای خودشون

فکر می کنید دارم در مورد انیمال کراسینگ صحبت می کنم؟ خب آره
ولی یه فرنچایز دیگه هم هست که به شدت با این توضیحات جور در میان
فکر کنم دیدنش بهتون یه ایده مبهمی از کل قضیه انیمال کراسینگ بده

Spoiler: حدس بزنید

خااار شباهت

مسئله ای که در مورد این نوع فرنچایز ها هست اینه که یا بعد تجربه شون، درک نمی کنید و میندازیدشون دور، با وقتی جذبش شید، تمومه! شما زندگی تون رو وقف اش می کنید
و این در مورد انیمال کراسینگ به صورت اختصاصی کاملا وارده و بی شوخی، با این که ژانر بازی به شدت کژوال ـه؛ انرژی و وقت و نتایجی که فن بیس این فرنچایز از خودشون نشون میدن، بی شباهت با فن های هاردکور یه فرنچایز بزرگ نیست و یکی از وفادارترین فن بیس رو لای فرنچایز های نینتندو داره

خلاصه این بخش حرفم این که: انیمال کراسینگ با این که سری محبوبیه، برخلاف سری محبوب هایی که میشناسید از یه Niche خاص به این موفقیت رسیده. بازی مسلما برای همه نیست، ولی اگه ذره ای فکر می کنید به این نوع ژانر بازی و مشابهات اش (Harvest moon, Stardew Valley, Sims و...) علاقه دارید، مطمئن باشید انیمال کراسینگ یه کار عجیب خاص و محشر تو این زمینه است که هر کی رو گرفته ول نکرده

پس اگه وسط این بحث فکر کردید که زندگی کردن تو یه دهکده چه حالی میده و این قدر معروف شده، یادتون باشه یه بازی در مورد چند صد بار بی رحمانه مردن سر یه شوالیه پدرسگ و دویست بار گیر کردن تو تله های مختلف الان یه کالت دنبال خودش داره شده دیگه

خب بریم سر اصل مطلب، انیمال کراسینگ در مورد چیه اصلا

شهر غریب

ایده اصلی و فلسفه پشت شکل گیری انیمال کراسینگ، چیز قشنگیه، بهتره از کارگردان نسخه اول بازی بشنویم کل قضیه رو

نمیدونم چند نفر این جا Starfox بازی کردن، ولی یکی از کاراکترهای اون بازی با الهام کاتسویا اگوچی طراحی شده
اگه گفتید کدوم​

کاتسویا اگوچی که شخص عکس فوق باشن، کارگردان نسخه اول انیمال کراسینگ ـه و یکی از کله گنده ترین تهیه کننده های حال حاضر نینتندوئه.
در مورد انیمال کراسینگ و نحوه ساختش یه مصاحبه جالب داره اگوچی:

انیمال کراسینگ شامل سه تم کلی است؛ خانواده، دوستی و اجتماع. ولی دلیلی که من پیرامون این مباحث به جستجو پرداختم نتیجه غربتی بود که زمان نقل مکان به کیوتو داشتم. چیبا (شهر زندگی اگوچی) در شرق توکیو قرار داشت و فاصله به نسبت زیادی با کیوتو داشت. وقتی من به این جا نقل مکان کردم، خانواده ام و دوستانم را پشت خود ترک کردم. بعد از این بود که متوجه شدم چقدر از وقت گذراندن با آن ها لذت می بردم، و چقدر صحبت کردن با آن ها، بازی کردن با آن ها و... موارد مهمی [برایم] بوده اند. و تا مدت ها این سوال برایم به وجود آمده بود که چگونه می توانم همچین حسی را بازسازی کنم. و این گونه ایده پشت خلق انیمال کراسینگ به وجود آمد.

یا به طور خلاصه، کاتسویا اگوچی مثل میاموتو که تحت تاثیر محیط طبیعی پیرامونش و تصور ماجراجویی تو اون ها سراغ خلق زلدا رفت، به خاطر تغییر ناگهانی محیط زندگیش به خاطر کارش ایده Animal Crossing به ذهنش زد.
و وقتی به بازی نگاه می کنید، تجربه پلیر و اگوچی از این لحاظ خیلی شبیه هم اند. تو اولین انیمال کراسینگ، شما وقتی از قطار اول بازی پیاده می شید، ایده این نیست که با دشمن خفنی قرار بگیرید، هدف معینی روبروتون باشه یا حتی بگیم باید قرض های تام نوک رو بدید

بازی خیلی ساده میندازتت تو یه دهکده غریب، که هر جاش رندومه و غریب، لی اوت این دهکده هر دفعه که یه سیو جدید باز می کنید تغییر می کنه، از راستر 200 و خورده ای حیوون اش، هر دفعه، شانسی یه سری تو دهکده میان و میرن و این حس ـه که "وقتی وارد دهکده میشی، وارد یه محیط جدید واسه زندگی شدی" وجود داره
چالشی که انیمال کراسینگ جلوی پلیرهاش میذاره زندگی کردن تو این محیط جدیده است و هنر نینتندو اون جا ظاهر میشه که چطوری این محیط جدید رو شکل بده تا کشف کردن شخصیت هاش و زندگی کردن با هر کدوم شون لذت بخش و اعتیاد آور باشه

یک سبک، یک دنیا فاصله

به طور کلی هنر طراحی برای بازی خیلی مهمه و اگه مغز فندقی نباشید می تونید درک کنید که تو هر سبکی میشه شاهکار ساخت مجبور نیستید حتما ناتی داگ یا راکستار باشید و... انیمال کراسینگ یه کوه از Design Choice های نابغه وار اند که سر جمع تجربه خاصی رو میدن... البته یه مسئله ای پیش میاد!
من چرا باید Animal Crossing بازی کنم وقتی تو همین سبک بازی مثل Stardew Valley و Minecraft و Sims و... وجود دارند؟

جواب ساده است! به همون دلیل که کنار Call of Duty و Halo شما Doom هم میزنی
سبک یکیه ولی جواب هایی که به مخاطب های مختلف میده بازی کاملا متفاوته
بذارید باز کنم این قضیه رو

زیرشاخه Social-Sim از ژانر گنده Life-Sim اصولا سه نوع مخاطب رو هدف قرار میگیره

• Recliner ها: اون جماعتی که تو زندگی مجازی شم حواسش به گل ها هست و آب شون میده، با همه حرف میزنه و کلا حال می کنه که زنده است این ها به عشق فراخت بازی و ریلکس بودنش این سبک رو انتخاب می کنن. ناخونکی به تمام جوانب بازی میزنن ولی سعی می کنن تا جای ممکن از زندگی مجازی شون لذت ببرند
• Collector ها: از اسم شون معلومه، همه آیتم ها، همه ماهی ها، همه غذاهایی که میشه درست کرد، همه قفسه های موزه اینا آدمایی اند که بازی ای که اصولا نباید تموم بشه رو به روش خودشون تموم می کنن و تا ته اچیومنت های بازی رو میخورن و بعدش بازی رو تف می کنن بیرون میرن سراغ بازی بعدی. قدرت فوق العاده ای دارند
• Stylist ها: این همون دختر فامیل تونه که تو Sims یه خونه فرا خفن میساخت بعد هیچ کس توش زندگی نمیکرد چون داشت تو سیو بعدیش یه خونه دیگه درست می کرد اینا جماعتی اند که عاشق تک تک المان های شخصی سازی بازی اند و دیدن سیوهایی که ساختن یکی از خفن ترین دستاوردهایی ـه که خیلی ها هیچ وقت نمی تونن بهش دست پیدا کنن

هر بازی تو این سبک اصولا در نهایت به یکی یا دو تا از این گروه ها بیشتر بها میده و اساسا بازی ای که توش بین سه نوع مخاطب تعادل کامل باشه واقعا نداریم. نه این که بازی رو هیچ کدوم از سه نوع مخاطب نتونن باهاش حال کنن. چرا! ولی وقتی بازی می کنید قشنگ متوجه می شید بازی داره به یه گروه خاص خیلی بیشتر لطف می کنه و واسه همین بازار اجازه میده به خاطر تنوع مخاطب ها، چند نوع از این بازی ها تو بازار همزمان با هم بترکونند

Animal Crossing تو نسخه اول یه بازی وحشتناک متمایل به دو مخاطب Recliner و Collector بود. و عملا به غیر از خونه خودت نمیتونستی خیلی چیزی بچینی و... (شما نمیتونستی حتی قیافه کارکترت رو بسازی، بر حسب یه سری سوالایی که اول بازی ازت میپرسه Generate میشد قیافه تون) به مرور زمان طی نسخه های آتی بازی بیشتر سمت Recliner ها متمایل شد. مخصوصا وقتی بازی کوچ کرد به DS، مخاطب هایی که عاشق روزانه بازی کردن بازی بودند به یه محصول ماورایی رسیدند! میتونستی هر جا DS ات رو وا کنی، یه ربع تا نیم ساعت بازی کنی، ببندی بری سر کارت. کالکتورها اون قدر محبت ندیدند تو ادامه سری و تنوع موارد قابل جمع آوری "اون قدر" تو مقایسه با پیشرفت های دیگه بازی جلو نرفت.
عوضش مخصوصا بعد عرضه New Leaf و بعدش Happy Home Designer، سری انیمال کراسینگ قشنگ آغوش وا کرد برای Stylist های عزیز و Ho Boy اگه بگم جواب نداد دروغ گفتم این تغییرات عظیم به مرور زمان Animal Crossing New Horizons رو به جایی میرسونه که تو عکس می بینید. (تغییر موزه تو نسخه اخیر به Collector ها هم خیلی محبت کرده)

با تمامی تغییرات و پیشرفت ها و... Animal Crossing یه بازی واسه Recliner هاست اول و آخر. و من تو این انجمن خیلی Recliner نمی بینم... چون آممم... شاید کسی بتونه کالکشن اچیومنت هاش یا جزیره خفنش رو این جا به رخ بکشه ولی گمون نکنم بشه لایف استایل رو به تصویر کشید. در هر صورت امر مشخصیه که این جماعت وجود دارند، اونم تو تعداد زیاد. یه جورایی یه جمعیت مخفی ای هستند لای گیمرها که هر وقت یه Animal Crossing عرضه میشه و سر هایپش می تونید پیداشون کنید و خارج از این بازه زمانی فقط تو سابردیت های بازی می چرخن

خب پس این حله، اگه بفهمیم چرا انیمال کراسینگ محبوبه، فهمیدن این که چرا خوبه کار راحتتریه
فقط باید بفهمیم چجوری میشه یه بازی خوب واسه Recliner ها ساخت و اون وقت دیگه همه چیز عین راهنمای تو کاتالوگ بازی های میکرو (که تو ایران پیدا نمیشدن) عیان است

Animal Crossing بازی گنده ایه! خیلی هم گنده! کاتالوگ آیتم هاش و دیالوگ هایی که تو بازی نوشته میشه و... تو ژاپن حکم دیکشنری دارن. پلیرهاش پاش 500 ساعت وقت میذارن بدون این که درگیر لیدربورد یا رنک و مِتای آنلاین بازی و... باشند. همچین چیز گنده ای اساسا باید رو چند تا ستون وایساده باشه تا سرپا بمونه و نریزه این همه مدت. Animal Crossing الان یه فرنچایز 20 ساله است و باید خیلی بنیان قوی ای داشته باشی که 20 سال بدون "انقلاب تو ساختار" و "ریبوت شدن" و... زنده بمونی... God of War و Zelda که نیست

Animal Crossing رو چهار تا ستونه که 20 ساله وایساده

زمان

مکانیک هسته ای بازی تو انیمال کراسینگ زمانه. و اگه با بازی های شعین اندرویدی آشنا باشید، باید با این المان آشنا باشید یخورده. ساعت بازی با ساعت دستگاه و ساعت واقعی یکیه (میتونید دستی تغییرش بدید، پیشنهاد نمیشه) و به تبع اش همه چیز تو بازی زمان بر اند، میوه هایی که از درخت ها می چینید طول می کشن تا دوباره در بیان، ساختمون ها طول می کشن تا ساخته شن و... . تو بازی های این سبک رو گوشی از این مکانیک زمان واسه چاپیدن پلیر استفاده می کنن تا باهاش بتونی زمان رو اسکیپ کنی و سریعتر به نتیجه برسی.

Animal Crossing اما قضیه اش فرق داره. وقتی بازی های گوشی تلفن همراه در حد Snake بودن این بازی مکانیک زمان داشت. منتها هدف انیمال کراسینگ این نیست که پول خرج کنید تا زمان بگذره (چون راستش این کار رو بازی میذاره به صورت مجانی با یخورده دنگ و فنگ انجام بدید) هدف اینه بازی رو ول کنید! انیمال کراسینگ، جلوتر میگم دوباره، اصلا دوست نداره سریع شما به همه چی برسید! زندگی که این جوری نمی گذره

انیمال کراسینگ بازی ایه که بدون این که تو سرت با متن و هشدار و اینا فرو کنه مجبورت می کنه جای پشت سرهم بازی کردنش، تو بازه زمانی بیشتری بازیش کنی و شاید تو کاغذ احمقانه برسه، ولی تو عمل مکانیک هسته ای زمان شدنی اش کرده و انیمال کراسینگ 20 ساله پلی استایلش رو همین جوری ثابت نگه داشته

دهاتی ها... یا همون Villager ها

شما Villager رو چی ترجمه می کنید جدا من فقط لغت دهاتی به ذهنم میرسه... میشه بهشون شهروند هم گفت با همون دهاتی میریم جلو... حس نزدیکی بیشتری بهم دست میده با این کلمه
در هرصورت اون هان ستاره اصلی کل بازی اند. این بازی در مورد زندگی کردن بین مردمه. آرت استایل به شدت خفن و خوشگل بازی تو ترکیب با دیزاین محشر هر کدوم از این حیوون های آنتورفوموبیک این بخش بازی رو تکمیل می کنن، هر چند نویسندگی سری برای دیالوگ ها بالا و پایین های خودش رو داشته ولی سری همیشه با این دهاتی هاست که زنده اند و مخاطب جمع می کنه. دوست داشتنی بودن این موجودات مهمه و هر چند نینتندو یه مدت تلاش به شدت زیادی تو چاپیدن ملت از طریق سوءاستفاده از این دوست داشتنی بودن و فروختن آمیبو به ملت کرد ولی آخرش وقتی می بینید یه تانوکی مثل Tom Nook و یه سگ مثل Isabelle قیافه شون اندازه چندتا از گنده ترین آیکون های ویدیو گیم این ور و اون ور پخش میشه یعنی کارت رو درست انجام دادی

موسیقی و ساند دیزاین

مطرح کردن و وا کردن این یکی جدا از احتیاج به یه دانش موسیقیایی قوی، یه حوصله عظیم تر هم میخواد که نه من نه اکثر شما ندارید. ولی با این حال من با استناد به حرف بزرگترها موسیقی و ساند دیزاین بازی رو به طرز میمون وار تکرار می کنم که چیز خوبیه
نمیتونم قانع تون کنم، ولی میتونم صرفا بگم که درستن و خب رد شیم ازش

بزرگی در عین کوچکی

نیمال کراسینگ بازی ایه که مهارت اش تو اینه که بازیکن رو مورد فشار قرار نده یا تو همون لفظ انگلیسی اش Overwhelm نکنه. از جزیره کوچولویی که توش شما رو میندازه تا تعداد کم دهاتی هایی که همیشه باهاشون در ارتباطی، خونه کوچیکتون و... بازی سعی نمی کنه به شما همه چیزشو درجا نشون بده. این به ساختار Recliner بازی شدیدا کمک می کنه و کسایی که Stardew Valley زدن بهتر می فهمن منظورمو. این تو Animal Crossing شدیدتره. برای همین بازی تازگی خودش رو به نسبت خیلی بیشتر حفظ می کنه. یه کار می کنه برگشتن بهش جذاب باشه. روند چرخشی روز و شب، دهاتی هایی که میان و میرن، آیتم های فروشی در حال چرخش و... بازی همیشه پر روش هاییه که محتوایی که تو یه زمان ارائه میده رو کنترل شده ولی متنوع جلوه بده.
این به حس دنج بودن بازی هم کمک شدیدی می کنه چون Animal Crossing اصن بحثش سر ساخت گنده ترین چیز ممکن و... نیست و خیلی اهمیت میده به این موضوع که چقدر تو فضای کوچیک خودت راحت باشی

رو مبنای این چهارتا ستون فرنچایزی وایساده که برای نینتندو خیلی مهمه و وقتی اسم Relax و Video Game با هم میان منجر به پدید اومدن اسم این سری تو همه جا میشه. این به نظرم خودش دستاورد خفنیه. خیلیا بعد Animal Crossing تلاش کردند مشابهش رو با همین آرت استایل و کارگردانی و... بنا کنند ولی جادوش لامصب همیشه پیش نینتندو میمونه. درجه پولیش و کیفی این بازی با وجود کانسپت ساده اش چیزیه که در نهایت به نظرم همه این ستون ها رو صیقل میده و نتیجه اش بازی ای میشه که چه از نظر نمرات، چه فروش، چه فن بیس اش یکی از سری های درجه یک این سبک و کمپانی نینتندو بمونه

اگه چیزی می خواستید در مورد ریشه و این چیزای انیمال کراسینگ بفهمید. دیگه تا این جاش فهمیدید
از این جاش دل نوشته های خودمه در مورد تجربه 7 روزه ام از نسخه اخیر فرنچایز، New Horizons

بخش سوم: جورنال شیرین من​

من عاشق ستینگ جزیره ای ام به طور اساسی ... دومین بازی خفن عمرم Danganronpa 2 ـه که تو جزیرست. The Wind Waker یکی از بهترین زلداهایی که زدمه، که کلا جزیره جزیره است و اساسینز کرید 4 رو از همه اساسینز ها به غیر از نسخه دوم بیشتر دوست دارم که اونم جزیره جزیره است

پس وقتی فهمیدم ستینگ این نسخه انیمال کراسینگ جزیره است از همون اول Sold شدم، چمدون ها رو بستم و روحم رو به Tom Nook فروختم تا بتونم جزیره رویایی خودم رو جفت و جور کنم! متن زیر قصه 7 روز اول من تو جزیره جذابم Skyhue! با تام نوک و بر و بچ ـه! به نوعی یه جورنال ـه ! یه توضیحاتی در مورد بازی هم میدم وسطش و یه سری Tip و کلک هم به اشتراک میذارم. امیدوارم خوندنشون اذیتتون نکنه و لذت ببرید

روز اول

من و یه عقابه به اسم استرلینگ و یه گوریله به اسم راکت، با تام نوک و نوچه هاش (!) تو جزیره پیاده شدیم... من قیافه ام رو یکم نرد درست کردم واسه شروع، میشه همه چی رو تغییر داد و چون بازی خیلی مدرنه (واو!!) عملا جنسیت نداره بازی و میتونی هر مدل مو و فیچر صورت رو روی شخصیت ات بذاری.

تتوریال بازی یه سری نکات ابتدایی بهت یاد میده، جای چادرهاتون رو تعیین می کنید تو جزیره، یه جشن می گیرید دور همی، آب گیلاس میخورید تهش (بخدا زهرماری نیست! جزیره من فقط گیلاس داره، امیدوارم به شما هلو اش بیفته، میوه جزیره تون شانسیه ) و بعد می خوابید! تو خواب K.K Slider بهت یه سری پند پدرانه میگه (قشنگ حس می کنید رفتید Velvet Room یه لحظه) و بیدار که می شید بازی کامل شما رو به اختیارتون ول می کنه! شما یه چادر دارید با یه تخت تاشو پیک نیکی، یه چراغ و یه رادیو! اگه برید صندوق پستی تون، نینتندو براتون یه نینتندو سوییچ گذاشته! البته این شامل حال نسخه 1.1.0 بازی میشه! نینتندو به شماها که نسخه هکی بازی رو ریختید نینتندو سوییچ تزئینی تو بازی نمیده

(مگه این که آپدیت کنید ، نکنید! بذارید من دلم به همین خوش باشه)

خلاصه که زندگی حقیرانه ای رو شروع می کنید

این منم، اسم ام sweet ـه... فرند کد بدید بریزم تو جزیره تون! بهتون چیزای خوب هدیه میدم بعدش! قول میدم ​

بعد تتوریال و خواب تون اگه از چادرتون بیایید بیرون، بازی واقعی شروع میشه و این یعنی این که ساعت بازی با ساعت عادی یکیه! شب برید، شب ـه. روز برید تو بازی روز ـه. فقط یکم تایم اذان شون فرق داره چون یکم غروب و طلوع آفتاب اون حوالی فرق داره با ما و متاسفانه چون جزیره نوردی ما ساختار خونه نشینی و سکونتی داره تا سیاحتی، نماز هم شکسته نیست ...!!! عوضش... تام نوک هست که براتون سفر سفر هواپیما و چادر و تلفن جدیدتون و... رو جفت و جـ... غلط کردید! این جا از همین الانش که جزیره متروکه است کاپبتالیسم برقراره

در نتیجه هیچی جز منابع طبیعی جزیره مجانی نیست و باید تا قرون آخرشو پول بدید!

خدا رو شکر تام نوک، تانوکی مهربونیه و بدون سود و بهره و چک کشی و این حرفا بهتون وام میده واسه این چیزا. فقط اگه بخواید قدم مثبتی جهت رشد جزیره بردارید باید قرض های قبلی تون رو پرداخت کنید... که خودش یه سطح دیگه ای از بهره برداری به حساب میاد. خلاصه که با تام نوک زیاد کار داریم تو این بازی. وقتی بازی رو شروع کنید قیافه این یارو رو بیشتر از باباتون تو زندگی عادی تون می بینید!

تام بعدش بهتون در مورد Nook Miles ها هم میگه، که جدا از Bell که واحد پولی بازی ـه. یه واحد دیگه است که بر اساس Task ها و ماموریت هایی که تو گوشی تون آپدیت میشه میتونید به دست بیارید. خیلی این چیز خوبیه، چون کاملا هدفمند تر می کنه زندگی روزمره تون رو

شما از تام نوک و رفتارهاش درس های زیادی تو بازی یاد میگیرید
یکیش اینه که موقع حسابرسی باید با پنبه سر طرف تون رو ببرید!

​

و بعدش شما یکم ماهی و حشره می گیرید تا یه سری ابزار مثل تبر و بیل دستتون بیاد تا کم کم مراتب چوب جمع کردن و اینا دستتون بیاد. زندگی عادی تا حدودی! بازی خودش اکثر چیزا به بهتون خیلی خوب توضیح میده، پس من وقتم رو حروم چیزهای خیلی واضح نمی کنم.
من یه سری نکات رو از روز اول هایلایت می کنم که و بعدش یه سری Tip و راهنما هم میذارم که امیدوارم کمک کنن

• Timmy و Tommy شدیدا بامزه اند. هر وقت کنار هم اند، با یکی شون صحبت کنید، اون یکی ته جمله این یکی رو ریز اِکو می کنه که خیلی بامزه است
• چطور همه روز اول تو چادر اند، ولی ساختمون فرودگاه ساحلی این قدر پیشرفته و خفنه؟
• اگه به تام نوک جک و جونورهایی که میگیرید رو نشون بدید، از رفیقش Blathers صحبت می کنه که کلا با این چیزا سروکار داره. این کار رو ادامه بدید
• جک و جونور و سوسک و پروانه شکار کردن یکی از اون سرگرمی های عجیبه که بین بچه های ژاپنی نسل های متمادیه که خیلی طرفدار داشته، سرگرمی old School ـیه. واسه همینه تو انیمال کراسینگ هم این قدر مهمه. بازی بخش عمده ایش تصویرسازی فرهنگ زندگی ژاپنی ـه آخه

Tip 1: تو چادر تام نوک یه دستگاهه که از طریقش می تونید به یه فروشگاه مجازی دسترسی داشته باشید و یه حسابی بانکی داشته باشید. هر روز بهش سر بزنید، بهتون Nook miles میده به عنوان جایزه!

• تو همون روز اول تونستم از چادر، وضعیت محل سکونت حقارت آمیزم رو ارتقا بدم به یه خونه نقلی... ولی خب یه روز طول می کشه همیشه تا این جور ساخت و سازها تکمیل شه.
• شب های بازی عجیب آرامش بخش اند!
• فوتو مود بازی رو شدییید دوست دارم. برعکس بازی های اکشن که اصن دستم نمیره بهشون، این جا چون کلا فشاری واسه پیشروی نیست، هر وقت بخوام دست به گوشی میشم و عکس می گیرم

Tip 2: میوه های جزیره تون رندوم اند، یکی مثل من گیلاس و یکی سیب، یکی پرتقال و... . نکته این که هست اینه؛ میوه هایی که شما به Timmy می فروشید اگه از جزیره خودتون باشه، دونه ای 150B فروش میره. نارگیل ها به صورت خاص، 200 تا فروش میرن. و میوه های عادی جزیره های دیگه، 300 تا فروش میرن، اگه سر و کارتون به جزیره دیگه ای خورد و میوه اش با میوه جزیره شما فرق داشت، همه رو بکّنید بکنید تو جیب تون. ارزش طلا دارن اگه رو هم جمع شن

Tip 3: در ادامه مبحث میوه ها، اگه تو روز ده تا میوه بخورید، وارد حالت سوپر سایان سرحال میشید. تو این حالت می تونید با بیل یه درخت رو از جاش بکنید و یه جا دیگه بذارید و سنگ ها رو با تبر خورد کنید. حواستون باشه اگه نمیخواید یه سنگ رو از جایی حذف کنید. هیچ وقت تو حالت سرحال بهش ضربه نزنید که آسیب زدن به منابع جزیره است!

• زدم سنگ های جزیره ام رو همه رو خورد کردم و حالا هیچ آهنی ندارم (Fore shadownig: فرداش واقعا فهمیدم چه گهی خوردم )
• رادیو رو تو چادر یا خونه تون روشن بذارید یا یه نوع پلیر بخرید بذارید تو خونه، خیلی جوابه!
• تو جزیره تون چند تا شاخه رودخونه هست. روز اول نمیشد ازشون گذشت. در نتیجه برای چوب درآوردن، دهن درخت های گوشه جزیره که بهش دسترسی داشتم رو درآوردم
• و درنهایت، درسته ما گفتیم بهتره فرنچایزهای دیگه نینتندو از Zelda: Breath of the Wild درس بگیرن. ولی نه این که بگیری تو هم آیتم های تو Breakable کنی... ای خدا لعنتت کنه فوجیبایاشی با اون ایده ننگین ات. درسته تو بازی خودت جواب بود. این جا روز اول من رو شگفت انگیز کرد (البته با گرفتن ابزارهای قویتر این مشکل خیلی کمتر میشه)

​

روز دوم

اتفاق خفنی که همون شب قبلش افتاد و کلی با داداشم خندیدیم اینه که اگه سه چهار بار با تور تون بزنید تو کله هم شهری هاتون، واکنش های بعضا جالب و متفاوتی دارن

همون قدر که کمک کردن بهشون حال میده، اذیت کردنشون هم حال میده

• جدا از اتفاقات خوبی که این روز افتاد، حسابی با Camera Mode بازی ور رفتم. عکس های باحال و رومانتیک یا سوژه های جالبی میشه گیر آورد.
• نویسندگی بازی رو عجیب دوست دارم مخصوصا Pun هایی که برای گرفتن هر کدوم از حشره ها و ماهی ها به کار می بره، بعضی هاشون باعث میشه مغزم گیرپاچ کنه بنا به دلایلی
• روز دوم Blathers اومد تو دهکده ام. Blathers یه جغده است که ماهی ها، فسیل ها و حشراتی که می گیرید رو براتون تو موزه اش آرشیو می کنه، اول تو یه چادره، بعد یه موزه ارتقائش میده که قسمت بعد این جورنال دوست داشتنی مفصل در مورد خود موزه اش صحبت می کنیم

Tip 4: شما نه تنها جیب تون محدوده مشخصا، بلکه ظرفیت انبار خونه تون هم محدوده. ماهی ها و حشرات و فسیل هایی که میخواهید نگه دارید تا به Blathers بدید رو جای انبار کردن و تو جیب گذاشتن تو محیط جزیره دراپ کنید. تو قالب آکواریوم و قفس شیشه ای به نمایش در میان و شاید تو جزیره تون جا بگیره، ولی به جیب تون رحم می کنه

• Blathers یه بــــنــــد زِر میزنه.... ولی این قدر شیرینه آدم دلش نمیاد هر وقت ازت میپرسه "میخوای در مورد استخون رون چپ تریسراتوپس بهت بگم" بهش جواب نه بدی یه پا دائره المعارفیه واسه خودش... تو فقط برای من در مورد ماهی ها، هو هو کن
• آه و خونه ام صبح حاضر شد. خونه داشتن خوبه، چون هم انبار داره، هم میتونی به دیوارش خرت و پرت آویزون کنی و هم مُد خونه چینی داره، که دیگه توش مجبور نیستی هی همه چی رو بندازی خودت با دست هُل بدی... البته با دست هُل دادن یه مزه دیگه ای داره. ولی نه وقتی میخوای از صفر یه خونه رو بچینی دیگه
• اگه تو عکس ها دقت کنید، یه چشمم بسته است. با زنبور جماعت درگیر شدم. وقتی یه لونه زنبور از یه درخت می افته زمین، بازی یهو تبدیل میشه به Mirror's Edge. باید از تمام مهارت و فنونی که یاد گرفتی استفاده کنی تا زنبورها رو یا دور بزنی یا با تور بگیریشون. Lag input تور وا کردن زیاده برای همین به احتمال زیاد ممکنه زنبورها Punish تون کنن و K.O شید عین من هر دفعه خلاصه که حواستون رو جمع کنید

Tip 5: تو خونه تون حتما یه ضبط صوت بذارید. به مغازه سر بزنید، بعضی روزها باید یه نوع ضبط صوت داشته باشه. فروشگاه دستگاه Nook Miles هم هر روز یه موسیقی از آلبوم K.K Slider میفروشه. جدا از ظاهر بصری به ظاهر شنیداری خونه تون هم توجه کنید، خیلی مهمه.

• و اوه گالیوور... گالیوور تو روز دوم یا سوم رو ساحل های شما پیداش میشه، خیلی خنده داره این بشر کلا ... گوشی شو درست کنید، کشتی اش جمعش کنن فرداش ببرنش البته بعدش براتون چیزهای خوبی پست می کنه.

اینم خونه حقیرانه ما تو انتهای روز دوم، یه دستگاه بخور یه سطل آب یخ میذاشتم قشنگ تبدیل می شد سونا بخار

بازی پر آیتم های واقعا رندوم و عجق وجق ـه و من همین الانش که یه هفته بازی می کنم کلی از این آیتم ها دارم، ولی خدایی این آناتومی بدن ـه یه چیز دیگه بود لامصب

قرض 40 هزارتایی اول رو میتونید با علف کندن و چندتا کار متفاوت کردن پرداخت کنید ولی این 98 هزارتای دوم رو باید خون بها بدید واقعا

​

روز سوم

راستش روز سوم، خیلی روز خفن و پرباری نبود نصف اش رو تو صف سبزی بودم و موقع گرفتن سبزی و گیر کردن بین زن های میانسال خشمگین، قشنگ یه لحظه تماس لمس مرگ رو شونه ها رو حس کردم که الانه کورونا از همه ی سوراخای بدنم وارد تن ام شه
بقیشم صرف دموی Trials of Mana بود که خب این یکی کورونا نداشت، سرطان گوش بود ولی، مسئول های QA اسکوئر انیکس واقعا فکر کردن 2020 میشه با همچین کیفیت درب داغونی دوبله داد واسه بازی ... شخصیت های بازی شاید کلا دو درجه از این راوی اتوماتیک های AI و اینترنتی بیشتر احساس داشتند
من مطمئنم تو اسکوئر این جوری بودند که "اوه ما داریم واقعا جدی جدی، خفن ترین ریمیک تاریخ رو میدیم 2020، و نه Left Alive ـی داریم نه Quiet Man ـی اون موقع که به کارنامه مون گند بزنه" بعد همین جوری که داشتند تو سرشون می زدن احتمالا یک نابغه ای از ته اتاق جلسه بلند شده گفته "حالا که داریم یکی از بهترین ریمیک های تاریخ رو می زنیم بهتره نسخه سوم سری مانا که تا حالا لوکالیز نکرده بودیم برای جاهای دیگه دنیا رو جوری ریمیک کنیم که دیگه هیچ کس نخواد اسمی از سری مانا جایی بیاد

مشکل کمبود بازی آشغال سال مون هم جور میشه"
احتمال میدم الان اون یارو یه ترفیعی گرفته باشه تو اسکوئر...

اصلا ولش کن اسکوئر و بلایی که دارن سر سری مانا بیارن
برگردیم انیمال کراسینگ و بهشت برین خودم، Skyhue

هر وقت یه هزارپا میگیرم و این جمله رو میگه من یه تگری میزنم و سوییچ از دستم لیز میخوره. امیدوارم بلایی سر دستگاهم نیاد تا اخر کار ​

• امروز خطیرترین ماموریت کل بازی رو گرفتم... جمع کردن فاکـ*ـنگ 30 تا آهن برای تیمی و تامی لعنتی تا مغازه فکستنی شون رو بزنن بیان بالا. بعد از اون ور، کلا با 10 جور جک و جونور و فسیل، Blathers نمیدونم چجوری اون موزه درندشت رو آورده بالا! به خدا با عقل سلیم جور در نمیاد
• به منظور جمع آوری این درخواست من مجبور شدم مسافر شم برم جاهای دور ... همون جور که قسمت اول گفتم، من ******* () زدم سنگ های جزیره ام رو ترکوندم و درسته، تنها راه به دست آوردن آهن از طریق این سنگ هاست... که یعنی من منابع طبیعی جزیره رو به فنا داده بودم البته سنگ هایی که خورد می کنید بعد دو سه روز به جزیره تون برمیگردن، ولی فکر می کنید من قراره دو سه روز صبر کنم تا این دو تا داداش فسقلی تو چشم من زل بزنن! هرگز
  
  من سریع و قاطع انجامش میدم

Tip 6: سنگ های تو جزیره شما هر روز یه بار بهتون یه بار متریال میده (که شامل سنگ و گِل و آهن و طلا میشه) ولی نکته طلایی این جاست که تو همون یه دفعه اگه سعی کنید سریع پشت هم به سنگ ضربه بزنید، تا هشت بار بهتون متریال میده، برای این که همچین چیزی عملی شه، پشت سر خودتون یا دو تا چاله بکنید یا یه وسیله ای چیزی بذارید بعد شروع به ضربه زدن به سنگ کنید تا به عقب پرت نشید بعد هر ضربه. حتما هم حواستون باشه 8 تا خونه دور سنگ با علفی، گلی وسیله ای اشغال نشده باشه

• نکته خوب سفر به این جزایر واسه فارم کردن اینه که تو بعضی هاشون شما یه سری NPC و دهاتی می بینید که میتونید بهشون بگید بیان جزیره تون ساکن شن. و من تو یه روز هم با Megan آشنا شدم هم با Ruby و درجا دوتاشون رو شکار کردم و به بازی مرگ ام تو جزیره زندگی شیرین و آروم تو جزیره ام دعوت شون کردم. البته چند روز بعد واقعا اومدن تو جزیره ام که یه سری پروسه دیگه داشت
• و این که بالاخره تونستم تو پاسی از شب با فارم کردن های وحشیانه، 30 تا آهن داداش های تیمی و تامی رو جور کنم این قدر هم درگیر فارم بودم که خیلی عکس از روز سوم وجود نداره، به استثنای یه دفعه ای که رفتم تو جزیره بامبویی... چون خیلی خاص بود جزیره اش و استایلش و Ruby هم اون جا عین متریال عکس گرفتن می چرخید منم اون جا یه سری به خودم اومدم چند تا عکس گرفتم
• و آه راستی این کلاه امپراطور کره ایا که هی تو سریالاشون "اربابم اربابم" می کردن رو اگه دقت کرده باشید رو سرم دارم تو عکس ها این یکی از مهم ترین دستاوردهای روز سوم جزیره نوردیمه و اگه یه ردا یشمی خفن با این صندل ها گیر بیارم قشنگ میتونم به امپراطور گوگوریو تبدیل شم
  
  

این روزا آخرین روزاییه که تام نوک تو جزیره مون برامون گزارش میده. بعدش مثل همه تمدن های دنیا، این گزارش ها
هم میره تو دفتر اجرایی جزیره و خیلی خشک و رسمی میشه
​

روز چهارم

برخلاف چرخه روز و شب بازی، آب و هوا تو سری انیمال کراسینگ از واقعیت اطرافتون تبعیت نمی کنه... دلیلش اینه که سوییچ تون برنامه پیش بینی آب و هوا نداره
ولی خب آب و هوای بازی بازم پویاست، ابری، طوفانی، بارونی و... و ممکنه مثلا تو بازی یه برید ببینید داره بارون میاد ولی یه ساعت که بازی می کنید کم کم بند بیاد که خودش چیز جالبیه تو ترکیب با ساعت واقعی بازی. قشنگ این جوری ای که "اه بارون بند اومد"
خلاصه که روز چهارم ما خوردیم به یکی از این بارون ها برای بار اول و حسابی چسبید

• بعد از عذاب الهی ای که برای جمع کردن اون 30 تا آهن متحمل شدم، مغازه برادران تیمی و تامی شروع به فعالیت کرد.
• هر مکان جدید، پل، پله و کلا و هر پروژه ای رو که تموم می کنید تا هفت روز فرصت دارید که با تام نوک صحبت کنید یه جشن دم دستی بگیرید واسش دورهمی و شما عین مسئولین مملکتی بگید که من خیلی آدم شاخی بودم و تهش هم عکس بگیرید و...
• تو مغازه Nook Cranny این دو تا هر جاش بری میان عین موش دنبالت خیلی بامزست

Tip 7: شما اگه سه تا چوب داشته باشید و باهاش یه چیزی Craft کنید و به برادران تاچیبانا تیمی تامی بفروشیدشون دوبرابر مجموع فروش اون سه تا چوب بهتون پول میدن این دوتا. نکته اش این جاست از وقتی که این دوتا مغازه باز می کنند، هر روز یه آیتم کرفتی به نام آیتم روز مطرح میشه که اگه بیاریدش این دوتا دوبرابر حالت عادی براش پول میدن که یعنی 4 برابر پول موادی که میشه باهاش ساختشون. این یه راه فوق العاده برای پول درآوردن در کنار راحت شدن از شر مواد اولیه اضافه تونه

• امروز یه NPC رهگذر دیدم اسمش Saharah بود. این شتره، صحرا خانم به شما قالیچه و کاغذ دیواری و کف و اینا میفروشه. کاتالوگ نداره و رندومه ولی اصولا چیزهای عجیب و خاصی اند اقلام فروشی اش. یه سیستم بازاریابی باحال هم داره که اگه ازش قالیچه زیاد بخری یه سری بلیط میده که برگردونی بهت یه پارکت یا کاغذ دیواری مجانی میده. سعی میکنه مشتری تون کنه در هر صورت

Tip 8: حتما حواستون به NPC های گذرا تو جزیره تون باشه. مخصوصا اگه دنبال جمع کردن آیتم یا پول درآوردن به صورت های عجیب و غریبید

• و البته امروز همش خوشی نبود، تام نوک ظاهرا فکر می کنه 3 نفر ساکن تو جزیره واقعا کم اند و باید سه نفر دیگه بیاره تا یکم جزیره جون بگیره و خب ظاهرا چون همه علاقه به گذروندن Phase چادرنشینی رو ندارن (واقعا که...) باید ما براشون خونه بسازیم.، یا بهتر بگم... 6 تا آیتم برای هر کی جمع کنیم که بتونه خونه شو سرپا کنه. ولی جدا چرا من باید دم در خونه "گربه" ـه یه Bird"bath" بذارم؟ یه جای کار می لنگه

روز پنجم

هاع روز چهارم، تام نوک عوضی منو مجبور کرد که واسه سه نفری که دعوت کرده خونه کاشانه درست کنم.... but the fool he is

من تو روز پنجم در اقدامی پلات توییست گونه نفر هفتم جزیره رو خودم دستش رو گرفتم آوردم تو جزیره، بله... داداشم رو دارم میگم و حالا باید تام نوک جور چادر و گوشی و این چیزاش رو بکشه

• داداشم رو گفتم با اکانت خودش بیاد این جا تو جزیره من چادر بزنه. البته جای چادرشو من تعیین کردم و انداختمش تو ساحل چادرشو. الان خونه ساحلی داره.

Tip 9: درسته که بازی نمیذاره روی یه کنسول یه جزیره داشته باشید، ولی میذاره رو یه جزیره تا نزدیک به هشت تا پلیر خونه زندگی داشته باشند. طبیعتا فردی که دسترسی مدیریتی بیشتری داره بازیکن اوله، با این حال اگه خوب بتونید با پلیرهای دیگه کنار بیایید خیلی راحتتر پروژه های مثل پل سازی و سر هم کردن وسایل ایونت و اینا رو میتونید جور کنید و وجودشون راهکار خوبی واسه کاهش حجم کارهای جزیره رو دوش خودتونه.

• و امروز موزه ساخته شد و هولی شعــ.... عجب موزه جای توپیه من همیشه فکر می کردم تو بازی های ویدیویی سر زدن به آرکیدهای تو بازی و انجام مینی گیم ها کار فانیه (یاد ایام GTA IV بخیر) ولی این جا ظاهرا فضا فرق داره و اصل عشق و حال تو موزه است. با داداشم رفتیم موزه کلی گشتیم کلی عکس گرفتیم
• داداشم آواتارشو دختر درست کرد محض تنوع. بعد فهمیدیم اسم اون Mad-Crazy ـه (جوون های Edgy این روزها ) و اسم من هم Sweet. سعی کردیم بعدا با آینه یه دستی به سر و رومون بکشیم و من دختر جزیره شم و اون پسر خفن خوفه. من خودم چون آدم صلح آمیزیم این جوری بیشتر پسندیدم
  
• اون خرگوشه Ruby که تو قسمت پیش یقه اش رو تو یکی از جزیره ها گرفتم، امروز تو یکی از خونه هایی که ساخته بودم ساکن شد. روز اول سکونت هر حیوون، فقط در حال خونه تکونی اند که یکم ضدحاله ولی دیدن نتیجه خونه نشینی شون و چیدمان شون بعدا کاملا به این صبر یه روزه می ارزه. راستی این Ruby از اون نِرد هاشه با یه استایل خاصی حرف میزنه اصن. انگار ته هر جمله اش یه "داآش" هم میذاره تنگش بعد تحویلت میده که تو ترکیب با قیافه خرگوشی اش خیلی بامزه است

Tip 10: حشرات خودتون رو برادران تیمی تامی نفروشید، اگه نوع جدیده اند بدیدشون به Blathers که موزه تون سر و سامون بیشتری بگیره و اگه هم تازه نیست نگه دارید. Flick یه مارمولک است که از شخصیت های جدید این سری ـه و هر بار که به جزیره تون سر میزنه این حشره ها رو از شما خیلی گرون قیمت تر میخره

• گالیور لعنتی دوباره سر و کله اش تو جزیره ام پیداش شد. من حواسم نبود ولی ظاهرا داداشم شرش رو از سرمون کم کرد آخر شبی... فردا صبح ندیدمش دیگه
• کم کم دارم به خونه ایده آلم نزدیک تر میشم... حداقل تو هال اش. بعدا اتاق اضافه کنم یه سری برنامه دیگه باید براش پیاده کنم

روز ششم

روز شیشم اتفاق خاصی نیفتاد حقیقتا
امروز Megan، اون خرسه که تو یه جزیره دیگه یقه شو گرفته بودم، شروع کرد اسباب کشی. این بشر خیلی خوبه
خارج از اون مورد تونستم خونه Ruby رو ببینم و عجب وایب خوبی داره خونه این بشر. خودمم امروز تونستم یه سری حصار کشی کنم برای جزیره

نکته مهم امروز این بود که من کم کم از آقای Sweet تبدیل به خانم Sweet شدم

روز هفتم

میدونید تو گیمینگ چی حس بهتری نسبت به پلاتینوم کردن یه بازی سخت میده؟
درسته دادن قرض هاتون به تام نوک لعنتی که خونه تو رو چند متر بزرگ تر کنه جوری که از بیرون اصلا نشون نده خودش رو. خونه های شما تو این بازی از همون قاعده چادر های کتاب چهارم هری پاتر تبعیت می کنه. از بیرون یه چیزه، از درون یه چیز دیگه

• امروز قرض دوم خونه ام رو به تام نوک دادم. یکم خونه ام و انباری ام گنده تر شد دوباره. فکر کنم دفعه بعد که قرض مو بدم یه اتاق بهم بده. شدیدا به یه اتاق احتیاج دارم!!!
• یه گربه ـه به اسم Moe هم اومد جزیره ام واسه اسباب کشی. این سومین نفر از سه نفریه که تام نوک رو سرم خراب کرد. این یارو قشنگ وایب این آدمایی رو داره که تو عوالم خودشون زندگی می کنن. یه بار اومدم ازش دستورالعمل یاد بگیرم بهم گفت سوسک های کف اتاق فرمولش رو تو گوشش زمزمه کردن... خدا به خیر بگذرونه
• و اولین درخت پولم با موفقیت از زیر خاک بلند شد!

Tip 11: بعضی موقع ها که تو جزیره تون می چرخید با یه سری نقاط نورانی رو زمین روبرو میشید. اینا از پای ثابت های سری اند. بکنید زیرشون پول ـه. ولی نکته جالب تر اینه که اگه قبل این که چاله رو بپوشونید توش دوباره پول بکارید، سه روز بعد یه درخت پول رشد می کنه و سه برابر اون پولی که کاشتید براتون پول درمیاد ازش. لازم به ذکره درخت پول فقط یه بار پول میده

سوال، انتقاد، خطای تایپی و نگارشی و ... رو حتما سعی کنید بگید به من تو قالب کامنت این زیر که درست کنم​

 

[che-jaleb]

من سال ۸۲ اینا گیم کیوب داشتم این بازی گیرم اومد
بازی عالی بود ولی زیاد نمی‌فهمیدم چیه جریان
و اینکه زبان انگلیسی بلد نبودم بی تقصیر نبود البته الآنم زیاد فرقی نکرده

البته چیزی نمی‌دونستی این بود که رو کاور بازیا GameCube عکس گیم بوی ادونس بود
یعنی این بازی می‌تونستی با کابل مخصوص وصل کنی جا دسته گیم کیوب و از گیم بوی هم به عنوان دسته استفاده کنی
هم یه سری مینی گیم مستقل مرتبط با بازی روی گیم بوی اجرا میشد و قابل بازی

البته زیاد با این جور بازیا ارتباط برقرار نمی‌کردم
با اینکه بعد ها Wii و ds و Wii u و 3ds خریدم دیگه بازیش نکردم

اما نسخه گیم کیوب حسابی بازی کردم
بخصوص قابلیت اتصال گیم بوی بهش محشر بود
دیوانه اش بودم

 

[mobin.hb96]

اوه چقدر کامل بود‌
خسته نباشی.

اتفاقا برام سوال شده بود چن روز که دقیقا هدف چیه تو این بازی که اینقدر عجیب غریب داره میفروشه ه خب رفع شد.
فقط این سفر به جزایر دیگه رو نفهمیدم. سفر کنی که چی بشه؟ چیکار میشه کرد؟
اون جورنال خودت رو فرصت نکردم بخونم که فردا میخونم. دیگ خوابم میاد الان.

 

[Z-fan]

اوه چقدر کامل بود‌
خسته نباشی.

اتفاقا برام سوال شده بود چن روز که دقیقا هدف چیه تو این بازی که اینقدر عجیب غریب داره میفروشه ه خب رفع شد.
فقط این سفر به جزایر دیگه رو نفهمیدم. سفر کنی که چی بشه؟ چیکار میشه کرد؟
اون جورنال خودت رو فرصت نکردم بخونم که فردا میخونم. دیگ خوابم میاد الان.

قربونت که خوندی
جورناله هنوز کامل نیست، کاملش می کنم فعلا یکم درگیر بودم این سیستم Draft و ذخیره تایپ سنتر انجمن هم بعد یه مدت بگیر نگیر داره بعد کلا اگه یه مدت فایل رو پیوست کنی نفرستی میزنه زیرش
واسه همین ناقص فرستادم

 

[residen]

عالی بود محمد حسین جان ، هنوز همش و نخوندم ولی واقعا دوست دارم تمامش و بخونم چون خیلی خوب نوشتی
از نگارش جالبی استفاده میکنی ، این از درک درست تجربه ای که از بازی داشتی به وجود اومده ...
ممنون ، سال خوبی داشته باشی

----- ---- -----

تاپیک حجم زیادی از اینترنت و مصرف میکنه ..
پیشنهاد میکنم حجم فایلهایی مثل عکس و کم کنید ، ممنون

 

[Z-fan]

تاپیک حجم زیادی از اینترنت و مصرف میکنه ..
پیشنهاد میکنم حجم فایلهایی مثل عکس و کم کنید ، ممنون

خودم دارم نابود میشم سر همین
کامل که کردم تاپیک رو، عکس های سنگین رو میبرم دوباره Resize می کنم

 

[che-jaleb]

خودم دارم نابود میشم سر همین
کامل که کردم تاپیک رو، عکس های سنگین رو میبرم دوباره Resize می کنم

تاپیک هرچقدرم نت مصرف کنه
اندازه ۳ دقیقه که اینستاگرام نت مصرف می‌کنه نمیکنه

بازی animal crossing نسخه gameboy advance

 

[g4mer]

خسته نباشی و دمت گررررررم بخاطر لحن باحال و شیوا و حس و حال دوس داشتنیت تو اینهمه مطلب
انقدر خوب و قشنگ از بازی تعریف کردر ک همه شکامو به یقین تبدیل کردی یه سوییچ لایت دیگه حتما باید بگیرم
دمت گرم بابت اینهمه انرژی تو مطالبت??

 

[g4mer]

یادش بخیر وقتی wii خریدم با کلی بازی که تو هارد ریختم انیمال رو داشتم کلیم باهاش عشق کردم و چند زندگی کردم و ی مدت اعتیاد پیدا کرده بودم
اینطور ک میگی بدترین نسخه بوده ببین نسخه سویچ چیه

 

[che-jaleb]

یادش بخیر وقتی wii خریدم با کلی بازی که تو هارد ریختم انیمال رو داشتم کلیم باهاش عشق کردم و چند زندگی کردم و ی مدت اعتیاد پیدا کرده بودم
اینطور ک میگی بدترین نسخه بوده ببین نسخه سویچ چیه

متاش 73 شده بود نسخه wii
کنسول ها خونگی موفق نینتندو : میکرو . Snes و Wii بودن کلا

 

[Z-fan]

هولی شعط گرفتم دوباره عکس هایی که PNG بودن رو گرفتم، روی هم 22 مگ حجمشون بود
زدم اندازه و حجمشون رو کم کردم و JPG شون و روی هم 1.5 مگ اش کردم
از اون جا که هر پست محدودیت "تعداد" عکس پیوستی داره، این جا پیوست می کنم بالا جایگزین می کنم شون

 

[Z-fan]

خب بخش سوم مقاله رو هم منتقل کردم
فقط بخش چهارم مونده که به نسبت کوتاه تر و فشرده تره، ولی خب باید فقط از اول بنویسم شون


@residen

عکس ها رو هم حجمشون رو کلی آوردم پایین
دمت گرم که گفتی

 

[EAST2WEST]

​

 

[Z-fan]

شاید آخرش من اون بخش Trivia رو نزدم (چون حس می کردم واسه معرفی یه سری خیلی سنخیت نداره و گنگ ـه بیشتر)
ولی عوضش یه طرح ریز باحال برای اول صفحه زدم

 

[Cait Sith]

یکم رحم بهمون کن کمتر تحریکمون کن
آحر تو این گرونی میریم سوییچ میخریم
من میخوام تا عرضه پرو دست نگه دارم