همکنون، در حین نوشتن این مطلب، خردهتراکنش (microtransaction) به یک صنعت میلیون دلاری در بازیهای ویدئویی بدل گشته است!
بعنوان مثال EA طی گزارش مالی خود در ماه مارس 2016 سود حاصل از محتوی اضافی خود را 1.3 بیلیون دلار عنوان کرد. که شامل تمام محتوی دیجیتال شامل DLC، سیزن پس و ... میشد. تقریبا نصف این مبلغ یعنی 650 میلیون دلار از راه Ultimate Team بدست آمده بود.
مُدِ Ultimate در بازیهای FIFA و Madden به بازیبازان اجازه میدهد تا طبق سیستم خردهتراکنشی آیتم ها و کارت هایی برای هرچه قوی تر کردن تیم خود بخرند. این سود در مقایسه با فروش کل محتوی اضافی EA کاملا جلب توجه میکند. همینطور به ما نشان میدهد که بازیبازها هم از خرج اضافه برای بازیهایی که full price آن را پرداختنه اند بدشان نمی آید!
بعد از بازیهایی مثل Mortal Kombat X و Assassin’s Creed: Unity در آخرین موردها ما با بازی For Honor مواجهیم هست که از خردهتراکنش ساپورت میکند.
این ابتدا در صنعت بازیهای موبایل بود که خردهتراکنش تاثیر فوق العاده خود را اثبات کرد. Candy Crush و Clash of Clans در این راه بسیار موفق عمل کردند. این نوع بازیها که بطرز هوشمندانه ای معمولا رایگان عرضه میشوند ابتدا بازیباز را درگیر و وابسته به گیم پلی خود کرده و سپس برای خرید آیتم های به ظاهر اختیاری اما در هر حقیقت ضروری برای پیشرفت اغوا میکنند.
99.99 دلار فقط برای یک آیتم در بازی The Simpsons: Tapped Out
بنابراین کمپانی های بازیسازی تمایل دارند برای سود بیشتر بازیهای خود را میلک کنند. و زمانی که امکان بالا بردن قیمت ثابت 60 وجود ندارد، خردهتراکنش و محتوی قابل دانلود وارد بازی می شوند!
season pass پدیده جدیدی است که در آن کمپانی ها محتوی از قبل ساخته خود در ازای 20-30 دلاری اضافه آزاد میکنند. EA برای عرضه DLCـهایش در روز اول انتشار مورد انتقاد قرار گرفته است. مشکل برخی این خردهتراکنش ها اینست که بازی اصلی را ناکامل و ناقص جلوه میدهند. و بازیبازها مجبورند برای تجربه کامل بازی ای که قیمت کامل آن را پرداخته اند باز هم هزنیه کنند. این مورد برای بیزینس بخوبی جواب داده است و اما از اعتماد مردم نسبت به بازیها می کاهد.
نکته جالب اینجاست بازیهای مستقل مثل سری The Witcher بدون خردهتراکنش و بدون قفل DRM توانستند به سرعت رشد کرده و به پروژه های چند میلیون دلاری در صنعت تبدیل شوند.
آخرین ویرایش: