ورود
ثبت نام
صفحه اصلی
اخبار بازی
بررسی بازی
حقایق بازیها
داستان بازی
بررسی سخت افزار
برنامههای ویدیویی
انجمنها
نوشتههای جدید
پرمخاطبها
جستجوی انجمنها
جدیدترینها
ارسالهای جدید
آخرین فعالیتها
کاربران
کاربران آنلاین
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
ورود
ثبت نام
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
Menu
Install the app
Install
فراخوان عضویت در تحریریه بازیسنتر | برای ثبت درخواست کلیک کنید
صفحه اصلی
انجمنها
گفتگو درباره بازیها و صنعت بازیهای ویدیویی
اخبار بازیها
کوجیما از چالشهای خود پس از ترک شرکت کونامی میگوید
ارسال پاسخ
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
متن گفتگو
<blockquote data-quote="Rohshen" data-source="post: 4647441" data-attributes="member: 125700"><p>وسط این حرف ها یه چیز بدون فن بازی منم بگم.فکر کنم ۲۳ سال شده گیمرم و همه کنسول ها و همه بازی های موفق رو جوویدم جوری که کل زندگیم گیم بوده و الان دیگه اصلا ارضام نمیکنه.اولین بار که بدونم mgs چیه ، mgs۱ رو برای ps1 گرفتم ، اصلا درک نمیکردم یه بازی چطور انقدر غنی میتونه باشه ، اگه بخوای چیزها و سکانس های مخفی رو هم حساب کنی انقدر محتویات داره که یه بازیه امروزی بنظرم نداره.همیشه افسوس میخوردم چرا نتونستم mgs3 رو بازی کنم تا اینکه ۵ سال پیش رو امولاتور تمومش کردم.۵ سال پیش با اون گرافیک تا الان بازی ای انقدر تو این ۵ سال به یادم نمونده و از اون موقع لذت هر بازی ای کم شد برام.اولین ماموریتی که میری و تازه آهنگ معروف بازی پخش میشه و تازه بازی شروع میشه واقعا گریم گرفت ، یه صحنه و سکانس فوق عجیب رو پل با یه موزیک شاهکار ، تازه میفهمی با چی روبرو هستی و نمیتونی از بازی خارج بشی.اصلا این بازی کاملا روئیاییه.محیط بازی از mgs1 و mgs2 که تو محیط بسته هستی کاملا یدفعه به یه محیط باز تو جنگل تبدیل میشه.آخر بازی که با boss مبارزه میکنی بین یه گلزار روئیایی ، دلیل اینکه boss رئیس خودت داره باهات مبارزه میکنه.... اصلا داستان که فراتر از خیلی فیلم نامه ها.mgs1 رو هرکی عاشقش بوده فکر کنم هنوز هم بعضی وقتا رو امولاتور دوست داره تجربش کنه و هر از گاهی کرده .وقتی از آیتم های مخفی تو mgs1 میگم میدونید از یه چیز ساده نمیگمو چقدر عجیبه بدست آوردنشون.واقعا با این که نه اهل فن بازیم نه تعصبی بودن رو شخص ، اصلا نمیدونم از داستان بگم یا گیم پلی بس که این بازی عجیب غریب قویه. کسی که بی تعصب باشه این دید رو روی mgs داره که اصلا حتی نمیشه انتقادی بهش کرد و بجز تمجید چطوری آدم خودشو در حدی میدونه از این بازی بخواد ایرادی بگیره؟بجز ماجراهای mgsv.چطوری و با چه طرز فکری از این آدم مغز اجازه میده ایراد گرفته بشه؟کلا بین همه بازی ها یه جور معجزس.باورم نمیشه این آدم با این کارنامه بخاطر اصلا هزارتا ایراد دیگه دست کم گرفته بشه.همین فردا mgs3 رو با امولاتور ۲ساعت بازی کنید دوباره ، اگه بیاید از این بشر ماورایی ایراد بگیرید واقعا درکتون مورد سوال باید قرار گرفته بشه.حداقل بگید از سبک بازیاش خوشم نمیاد و برام پیچیدس، ولی این رو هم بیان کنید صادقانه که این بازی شاهکاره. کلا داستان mgs و برادرها و داستان شخصیت هارو کتاب کنن خود داستان خالیش میتونه از شاهکار های تاریخ باشه.تو این سالها آخرین بازی هایی که ارضام کرد بجز mgs ، god of war 4 و the last of us و dark souls و skyrimبوده.بقیه در حد معمولی لذت داشته اونم تقصیر mgs3 میندازم که توقعم رو برد بالا.فعلا فقط دستم به destiny 2 میره.خیلی بازی های لذت بخش دیگه این سال ها بوده که یادم نمیاد العان ولی این ها تو ذهنم باقی مونده.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Rohshen, post: 4647441, member: 125700"] وسط این حرف ها یه چیز بدون فن بازی منم بگم.فکر کنم ۲۳ سال شده گیمرم و همه کنسول ها و همه بازی های موفق رو جوویدم جوری که کل زندگیم گیم بوده و الان دیگه اصلا ارضام نمیکنه.اولین بار که بدونم mgs چیه ، mgs۱ رو برای ps1 گرفتم ، اصلا درک نمیکردم یه بازی چطور انقدر غنی میتونه باشه ، اگه بخوای چیزها و سکانس های مخفی رو هم حساب کنی انقدر محتویات داره که یه بازیه امروزی بنظرم نداره.همیشه افسوس میخوردم چرا نتونستم mgs3 رو بازی کنم تا اینکه ۵ سال پیش رو امولاتور تمومش کردم.۵ سال پیش با اون گرافیک تا الان بازی ای انقدر تو این ۵ سال به یادم نمونده و از اون موقع لذت هر بازی ای کم شد برام.اولین ماموریتی که میری و تازه آهنگ معروف بازی پخش میشه و تازه بازی شروع میشه واقعا گریم گرفت ، یه صحنه و سکانس فوق عجیب رو پل با یه موزیک شاهکار ، تازه میفهمی با چی روبرو هستی و نمیتونی از بازی خارج بشی.اصلا این بازی کاملا روئیاییه.محیط بازی از mgs1 و mgs2 که تو محیط بسته هستی کاملا یدفعه به یه محیط باز تو جنگل تبدیل میشه.آخر بازی که با boss مبارزه میکنی بین یه گلزار روئیایی ، دلیل اینکه boss رئیس خودت داره باهات مبارزه میکنه.... اصلا داستان که فراتر از خیلی فیلم نامه ها.mgs1 رو هرکی عاشقش بوده فکر کنم هنوز هم بعضی وقتا رو امولاتور دوست داره تجربش کنه و هر از گاهی کرده .وقتی از آیتم های مخفی تو mgs1 میگم میدونید از یه چیز ساده نمیگمو چقدر عجیبه بدست آوردنشون.واقعا با این که نه اهل فن بازیم نه تعصبی بودن رو شخص ، اصلا نمیدونم از داستان بگم یا گیم پلی بس که این بازی عجیب غریب قویه. کسی که بی تعصب باشه این دید رو روی mgs داره که اصلا حتی نمیشه انتقادی بهش کرد و بجز تمجید چطوری آدم خودشو در حدی میدونه از این بازی بخواد ایرادی بگیره؟بجز ماجراهای mgsv.چطوری و با چه طرز فکری از این آدم مغز اجازه میده ایراد گرفته بشه؟کلا بین همه بازی ها یه جور معجزس.باورم نمیشه این آدم با این کارنامه بخاطر اصلا هزارتا ایراد دیگه دست کم گرفته بشه.همین فردا mgs3 رو با امولاتور ۲ساعت بازی کنید دوباره ، اگه بیاید از این بشر ماورایی ایراد بگیرید واقعا درکتون مورد سوال باید قرار گرفته بشه.حداقل بگید از سبک بازیاش خوشم نمیاد و برام پیچیدس، ولی این رو هم بیان کنید صادقانه که این بازی شاهکاره. کلا داستان mgs و برادرها و داستان شخصیت هارو کتاب کنن خود داستان خالیش میتونه از شاهکار های تاریخ باشه.تو این سالها آخرین بازی هایی که ارضام کرد بجز mgs ، god of war 4 و the last of us و dark souls و skyrimبوده.بقیه در حد معمولی لذت داشته اونم تقصیر mgs3 میندازم که توقعم رو برد بالا.فعلا فقط دستم به destiny 2 میره.خیلی بازی های لذت بخش دیگه این سال ها بوده که یادم نمیاد العان ولی این ها تو ذهنم باقی مونده. [/QUOTE]
Insert quotes…
Verification
پایتخت ایران
ارسال نوشته
صفحه اصلی
انجمنها
گفتگو درباره بازیها و صنعت بازیهای ویدیویی
اخبار بازیها
کوجیما از چالشهای خود پس از ترک شرکت کونامی میگوید
Top
نام کاربری یا ایمیل
رمز عبور
نمایش
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
مرا به خاطر بسپار
ورود
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی
همین حالا ثبت نام کن
or ثبتنام سریع از طریق سرویسهای زیر
Twitter
Google
Microsoft