رزیدنت اویل ۴ به خاطر بازتعریف مفهوم ژانر وحشت و بقا از طریق بازسازی ساز و کارِ گیم پلی بازی خود، و در عین حال پیدا کردن راهی برای ایجاد تعادل بین المان‌های اکشن و وحشت مورد تحسین و تمجید قرار گرفته است. اگرچه این بازی شایسته‌ی این نظرات و تحسین‌های درخشان از سوی گیمرهاست، اما شایسته‌ی شناخته شدن و مورد اعتبار قرار گرفتن برای بازتعریف ژانر وحشت نیست!
این اعتبار باید به بازی داینو کرایسیس ۲، یک بازی کلاسیک و فراموش‌شده در ژانر اکشن و وحشت، برسد؛ چرا که این بازی غیر اقتباسی پلی استیشن واقعاً مفهوم ژانر وحشت و بقا را تغییر داد. هرچند که نسخه‌ی اول این بازی به نوبه‌ی خود تلاش کرد تا خودش را به عنوان یک بازی در ژانر وحشت به مردم بشناسد، اما نسخه‌ی دوم داینو کرایسیس از یک فرمول جادویی مخصوص به خود استفاده کرد که این فرمول باری دیگر در بازی رزیدنت اویل ۴ استفاده شد. با نگاه به گذشته، وقت آن رسیده است که به این بازی قدیمی پلی استیشن اعتباری برسد که شایسته‌ی آن است.
گیم پلی بازی داینو کرایسیس ۲ به نسخه‌ی قبلی خود شباهت داشت، چرا که بر مفهوم شناخته‌شده‌ی «ترس ناگهانی» تمرکز داشت؛ نوعی از وحشت که در آن جنبه‌ی هراس از طریق لحظاتی با تعلیق بالا شکل می‌گیرد. بر خلاف نسخه‌ی قبلی بازی داینو کرایسیس، بازی‌بازان با کشتن دایناسورها امتیاز به دست می‌آوردند که این امتیاز می‌توانست برای خرید اسلحه‌های جدید، مهمات و سلامت استفاده شود.
بازی‌بازان باید با مجموعه‌ای متفاوت و گوناگون از دایناسورها، از رپتور و تی‌رکس گرفته تا آلوسور، بال‌انگشتی‌ها، پلسیوسوروس و جیگانوتوسور مبارزه می‌کردند. همچنین باید بر چالش‌ها غلبه می‌کردند و معماهایی را حل می‌کردند تا بتوانند پیشرفت کنند. حتی گاهی اوقات می‌توانستید با دایناسورهایی مبارزه کنید که زره به تن داشتند. آیا چیز دیگری باقی می‌ماند که بخواهید؟
وقتی داینو کرایسیس برای اولین بار عرضه شد، به شدت مورد تحسین قرار گرفت، اما بسیاری از منتقدین و بازی‌بازان آن را با رزیدنت اویل مقایسه کردند. این بازی باید تلاش میکرد تا خودش را به عنوان یک مجموعه بازی در ژانر وحشت جا بیاندازد، بدون اینکه به عنوان «رزیدنت اویل با دایناسورها» شناخته شود. داینو کرایسیس ۲ توانست از طریق جا انداختن خودش به عنوان یک بازی در ژانر وحشت با المان‌های اکشن، به این هدف دست پیدا کند.
کپکام متوجه شد که این مجموعه بازی اگر از همان گیم پلی رزیدنت اویل استفاده کند نمی‌تواند به حیات خود ادامه دهد. داینو کرایسیس ۲ یک گیم پلی جدید را معرفی کرد که کاربرپسندتر بود و در عین حال مفهوم وحشت ناگهانی را در خود جا‌ی داده بود. این تغییرات باعث شدند که داینو کرایسیس ۲ به خاطر خلق یک تجربه‌ی جدید در ژانر وحشت و بقا، به طور گسترده توسط منتقدین و بازی‌بازان مورد تمجید قرار بگیرد.
بخش اعظم المان‌های بازی که برای اولین بار در داینو کرایسیس ۲ عرضه شده بودند، بعدها در بازی رزیدنت اویل 4 مورد استفاده‌ی دوباره قرار گرفتند. مشهودترینِ این المان‌ها، فاصله گرفتن از محیط وحشت قدیمی و حرکت به سمت یک روند پُرشتاب بود. با این وجود، معرفی این روند پرشتاب به این معنی بود که معماها دیگر از عوامل مهم و اصلی در جریان پیشرفت بازی‌باز نبودند. همچنین این نکته هم در خور توجه بود که نگهداشتن منابع دیگر مسئله‌ی مهمی نبود، چرا که بازی‌بازان می‌توانستند به راحتی از مکان‌های مشخص شده در بازی (برای مثال تاجر یا همان بازرگان) تجهیزات تازه بخرند.
اما باعث تأسف است که به خاطر شکست تجاری نسخه‌ی سوم بازی داینو کرایسیس، این مجموعه بازی به فراموشی سپرده شد. در عین حال، رزیدنت اویل ۴ این مجموعه بازی را برای یک مخاطب جدید مورد بازاریابی قرار داد. و بعدها به یک بازی مشهور میان بازی‌بازان تبدیل شد. درست است که رزیدنت اویل ۴ شایسته‌ی شناخته شدن برای دگرگونی این مجموعه بازی و سبک وحشت و بقاست، اما به اندازه‌ی داینو کرایسیس ۲ شایسته‌ی تعریف نیست.
داینو کرایسیس ۲ بازی‌ای بود که از زمان خودش جلوتر بود و حال فراموش شده است. در حقیقت فقط گیمرهای باسابقه و طرفداران واقعی ژانر وحشت آن را به یاد می‌آورند. اگرچه بسیاری به تحسین و تمجید رزیدنت اویل ۴ برای دست یافتن به آنچه که دست یافته است ادامه می‌دهند، اما جامعه‌ی گیمینگ باید این حقیقت را بپذیرد که داینو کرایسیس ۲، فوندانسیون لازم برای بازآفرینی ژانر وحشت را بنیان گذاشت. داینو کرایسیس ۲ شاهکاری بود که از زمان خودش جلوتر بود و نسبت به آنچه که حال شناخته شده، شایسته‌ی تحسین بیش‌تری است.
Google