طرفداران رزیدنت اویل در سراسر دنیا و ایران خودمان کم نیستند. پس از اینکه کپ کام با نینتندو سر لج افتاد و بازی های انحصاری نینتندو مانند Viewtiful Joe یا Killer 7 را برای پلی استیشن هم طراحی کرد، همه منتظر ورود دوباره رزیدنت اویل به پلی استیشن بودند. شینجی میکامی گفته بود من اگر سرم هم برود اجازه نمی دهم بازی برای پلی استیشن 2 عرضه بشود! اما فعلا ما داریم بازی را با PS2 هایمان بازی می کنیم و سر جناب میکامی هم هنوز سر جایش است! رزیدنت اویل 4 بهترین تجربه شما با پلی استیشن 2 است و دورنمایی از بازی های نسل جدید. به نظر می رسد روند بازی ها به شدت در حال تحول است و بازی های نسل جدید کم کم حال و هوای دیگر پیدا خواهند کرد. اگر متال گیر را شروع کننده این راه بدانیم، رزیدنت تا به این لحظه کامل کننده این حرکت نام خواهد گرفت. متال گیر با روایت داستان بی نظیر سینمایی و روند بازی آزادش تراز جدیدی از درجه آزادی را در بازی ها تعریف کرد. متال گیر چیزی است که نه می توانید نام بازی را به آن بدهید نه نام فیلم. متال گیر یک «چیز» جدید است، یک نوع مدیا که شاید نقطه تقاطع بازی ها و فیلم ها باشد. اما متال گیر در نوع خود ایرادهایی هم داشت که بیشتر به جنبه بازی گونه قضیه بر می گشت؛ روایت داستان بی نظیر است. کپ کام با ساخت رزیدنت اویل 4 نشان داد که هدفی جز رسیدن به همان نقطه ندارد، اما از سمت و سویی دیگر. کسانی که هم متال گیر و هم رزیدنت اویل 4 را بازی کرده باشند شباهت بسیار زیاد این دو بازی به را تایید می کنند. رزیدنت اویل 4 داستان بسیار خوبی دارد، دنیایی که میکامی با معرفی Umbrella و ویروس های کذایی اش آفریده به اضافه شخصیت های بسیار پرداخت شده، دست بازی سازان را برای ساخت ادامه های متعدد با داستان های بهتر باز گذاشته است.
تا وقتی آلبرت وسکر باشد رزیدنت اویل هم هست! داستان به عمق و جزئیات متال گیر نیست. فرق این دو شاهکار با هم در اینست که متال گیر داستان را در قالب دموها به خورد شما می داد اما رزیدنت اویل داستان را در قالب خود بازی روایت می کند و به نوعی دموها و بازی با هم ترکیب شده اند. اگر از بازی کردن متال گیر هدفتان این بود که سریعتر به دمو بعدی برسید و ادامه داستان را ببینید، در رزیدنت اویل به همان اندازه دوست دارید در بازی بچرخید و از روند بازی بی نظیر آن لذت ببرید. همه چیز آماده شده برای یک تجربه سرگرم کننده دلچسب و کامل. روایت داستان به شدت سینمایی شده، حتی در حین بازی، چیزی که MGS در آن مشکل زیاد داشت. حرکت دوربین کاملا بر اساس میزانسن های سینمایی است. دوربین کوچکترین مشکلی ندارد. همیشه و در همه حال بهترین دید را به شما نشان می دهد، به در و دیوار هم گیر نمی کند. وقتی چیزی بالای سرتان مهم باشد بطور نامحسوسی دوربین به پایین حرکت می کند تا بالا را بهتر بتوانید ببنید، تغییر نوع دوربین از سوم شخص به حالت نشانه گیری بطور ناگهانی اتفاق نمی افتد، بلکه سریع و پیوسته است تا با تغییر فاصله کانونی دوربین، حس جهت یابی و عمق خود را از دست ندهید. در میانه دموها بخش هایی هم برای اینکه حوصله تان سر نرود و هیجان دیدن اتفاقات دو چندان شود، به عنوان دکمه زدن در نظر گرفته شده که هر از چند گاهی باید دکمه هایی را با سرعت فشار دهید تا دمو ادامه پیدا کند. خوشبختانه سازنده ها در این زمینه شورش را در نیاورده اند! مطمئن باشید اگر سازنده های فارنهایت می خواستند رزیدنت اویل 4 را بسازند، به جای مبارزه با ده ها گانادو، فرار از دست آنها، تعویض خشاب و ... که همه هیجان انگیز هستند، باید 10 دقیق بی وقفه دکمه های بالا و پایین را می زدید! یا به جای مبارزه نفس گیر با کراوزر یا غول دریاچه و لذت بردن از زیبایی های بصری، باید چهار چشمی به صفحه نگاه می کردید که چه دکمه ای را نمایش خواهد داد؟ درک سینمایی هر دو بازی به شدت بالاست، همچنین نحوه روایت داستان، اما چیزی که رزیدنت اویل را از همه بازی های دیگر متمایز می کند چیزی است به نام گیم پلی! روند بازی همانند داستان پردازی، گرافیک، موسیقی و ... در اوج است! بازی برای کسانی که صرفا می خواهند «بازی» کنند و از آن لذت ببرند کاملا مناسب است. اکشن ها بسیار روان هستند. کاش کنترل قدیمی و کلاسیک بازی کمی تغییر می کرد. یا اگر قابلیت strafe (یک وری راه رفتن) در بازی وجود داشت خیلی بهتر می شد. سلاح ها مانند همه قسمت های رزیدنت خوش دست هستند و از تک تک آنها به موقع می توانید استفاده کنید. گیم پلی و سیستم رندوم و اتفاقی تیر دادن ها آنقدر هوش مند طراحی شده که به شما اجازه نمی دهد مدت زیادی از یک سلاح استفاده کنید و مجبورتان می کند برای این از نظر مهمات کم نیاورید، استراتژی خود را تغییر دهید. همیشه تیر و جان کم دارید! اما در همه حال بازی دارد به شما تیر و جان می دهد. برقرار کردن چنین تعادلی در بازی کار مشکلی است. به خصوص اینکه دشمن ها، تیرها و خیلی چیزهای دیگر اتفاقی هستند و پس از هربار لود کردن تغییر می کنند. جالب اینجاست که بازی آنقدر هوشمند است که وقتی شما بار دوم بازی را بازی می کنید و از ابتدا مثلا مگنوم یا TMP را با خود دارید، در دهکده که دور اول فقط تیر کلت به شما داده می شد، بتواند اینبار تیر TMP یا مگنوم هم به شما بدهد!
مبارزه با کراوزر یکی از هیجان انگیز ترین مبارزه های بازی است که به خاطر نوع مبارزه و شخصیت پردازی آن به شدت حال و هوای متال گیری دارد! باز هم حرف راجع به این بازی زیاد است. تجربه بازی کردن رزیدنت اویل را هیچ بازی کننده ای نباید از دست بدهد. شک نکنید! رزیدنت اویل 4 بهترین بازی امسال است که از نظر آزادی روند، روایت داستان، گرافیک و بسیار عوامل دیگر بازی ها را یک قدم بزرگ به جلو برده. مطمئن باشید این تنها مقدمه ایست از دنیایی که بازی ها مشغول وارد شدن به آن هستند. وعده بعدی، متال گیر 4!
نویسنده : سید طه رسولی
تاریخ نقد : 10 اسفند 1384
درج شده در وبسایت بازیکده