نقد و بررسی بازی
[h=1]Grand Slam Tennis 2[/h][h=1]
[/h][h=1]بخش مهمی از بازی های ویدئویی را بازی های ورزشی تشکیل می دهند. هر ورزشی که تا بحال ساخته شده ، جنبه ی تفریحی نیز داشته است. در کل اکثر ورزش ها ، هم برای سلامتی و پرورش اندام انسان درست شده است و علاوه بر آن برای تفریح و ایجاد یک بازی پر هیجان نیز به وجود آمده اند. در بازی های ویدئویی که مخصوص یک ورزش ساخته می شوند هم از جنبه ی تفریحی و بازی گونه ورزش ها استفاده می کنند و هم جنبه ی گیم پلی بازی را بر اساس آن می سازند. همانطور که گفته شد جنبه ی تحرک و سلامتی ورزش در بازی های ویدئویی حذف شده است ؛ اما دیگر امروزه با وجود کینکت (برای Xbox 360) و موو (برای PlayStation 3) دیگر جنبه ی تحرک ورزش هم به بازی های ورزشی اضافه شده است. [/h][h=1] تا کنون می توان گفت که از تمامی بازی های ورزشی ، بازی ویدئویی ساخته شده است یکی از بازی هایی که بسیار مورد توجه بازی سازان این سبک قرار می گیرد ، بازی تنیس می باشد. هر ساله ما سه بازی Hardcore (بازی های جدی که توسط شرکت های معروف ساخته می شود) و چندین بازی Indie (بازی هایی که توسط شرکت های کوچک تر ساخته می شود) از بازی تنیس را شاهد می باشیم. یکی از سری های مهم تنیس ، سری Grand Slam Tennis می باشد. این بازی را شرکت EA Sports ،که می توان آن را بزرگترین شرکت سازنده بازی های ورزشی دانست ، ساخته است. [/h][h=1] [/h][h=1]قبل از این که بخواهیم نقد جزئی بازی Grand Slam Tennis 2 را شروع کنیم ، باید به نکته ای دیگر در مورد بازی های ورزشی نیز اشاره کرد. بازی های ورزشی را می توان از جنبه ای به دو قسمت تقسیم کرد. برخی از بازی ها از قوانین و گیم پلی ورزش ها استفاده می کنند ، ولی سعی می کنند با المان های مختلف که بیشتر فانتزی هستند بازی را هیجان انگیز تر برای بازی باز بسازند. مانند سری "فوتبالیست ها " که مطمئنا همه ی ما آن را دیده ایم. این فرنچایز از قوانین فوتبال عادی استفاده می کند ولی با اضافه کردن موارد گوناگون دیگر سعی می کند که آن را زیبا تر و بهتر از واقعیت جلوه دهد. اما نوع بعدی بازی های ورزشی ، نوعی هستند که سعی دارند که ورزش را به آنگونه که هست نشانش دهند. به عنوان مثال اگر در بازی های اصلی فوتبال ، نوع خاصی رفتار می شود و یا ضربه ها و حرکت ها به گونه ای خاص است ، سعی می کنند عین آن ها را در بازی بیاورند. به این گونه از بازی ها بازی های شبیه سازی (Simulator) می گویند. در بازی های شبیه سازی سعی می شود که بازی عین واقعیت ساخته شود و از هرگونه اضافه گویی و زیاده روی دوری می کنند.[/h][h=1]
زمین بازی
[/h][h=1]بازی Grand Slam Tennis 2 یک بازی شبیه سازی شده به حساب می آید. در این بازی سعی شده حرکات به بهترین نحو ممکن ساخته بشوند و هر چه می توانند آن ها را به واقعیت نزدیک تر کنند. اما بازی Grand Slam Tennis 2 نتوانست کاملا در این قسمت موفق بشود. از لحاظ حرکت پلیر ها (تنیس بازی که در بازی انتخاب شده است) در بازی نمی توان ایرادی گرفت. حرکت ها به عالی و حرفه ای ساخته شده بودند. اگر توپ از پلیر دور باشد و بازی باز سعی کند که به آن ضربه بزند ، پلیر پرشی به سمت توپ می کند تا به آن برسد. و یا وقتی که بازی باز سعی می کرد که توپ را در هوا به زمین حریف ببرد ، پلیر با انیمیشن بسیار قوی و قدرتمندی استیل را اجرا می کرد و توپ را رد می کرد. اما لحاظ های مختلفی با نتوانسته بود یک شبیه ساز خوب باشد. انیمیشن ها با این که به خوبی ساخته شده بودند ، اما برخی از آن ها کمی اغراق در خود داشتند. زمین های بازی بسیار کم بودند. معمولا ساخت زمین بازی تنیس به علت کوچک بودن آن کار راحتی برای بازی سازان به حساب می آید. ولی متاسفانه در این بازی ما شاهد زمین های مختلفی نبودیم. همچنین تفاوت زیادی در زمین ها با جنس های مختلف شاهد نبودیم. بازیکن های مشهور تنیس مرد سعی شده بود که کامل ساخته شود و از این لحاظ مشکلی در بازی نبود ؛ اما ، از لحاظ بازیکنان زن واقعا بازی مشکل بزرگی به نام کمبود را با خود حمل می کرد. بازیکن های زن بازی بسیار کم بودند و ما حتی شاهد ستاره های بزرگ زن تنیس در بازی نبودیم. از لحاظ فیزیک با در سطح خوبی کار شده بود و نمی توان ایراد خاصی از آن گرفت. همچنین نمی توان از آن تقدیر خاصی کرد ، چون فیزیک خاصی را در بازی شاهد نبودیم.[/h][h=1]سیستم کنترل بازی با بازی های تنیس دیگر کمی متفاوت است. در بازی Grand Slam Tennis 2 شما دیگر با زدن یک دکمه از کنترلرتان نمی توانید ضربه بزنید ، بلکه باید با تغییر و حرکت دادن Stick های کنترلر می ضربه های متفاوت بزنید. این سیستم شاید در ابتدا برای بازی باز کمی عجیب باشد ، ولی در ادامه بازی به آن عادت می کند و حتی از آن بیشتر از سیستم کنترل قبلی لذت می برد.بازی Grand Slam Tennis 2 ، بر خلاف بازی های دیگر تنیس ، برای سیستم کینکت و موو پلی استیشن 3 و ایکس باکس 360 عرضه نشده است ؛ پس این سیستم کنترل جدید کمی به ما اجازه می دهد مزه ضربه زدن را احساس کنیم.[/h][h=1]
[/h][h=1]حرکات گوناگون برای ضربه زدن به توپ[/h][h=1]از نکات دیگر بازی ، بخش شغلی (Career Mode) بازی می باشد . باز باز در این بخش می تواند ده سال به عنوان یک تنیس باز بازی کرده و آرام آرام پیشرفت کند. در طی این ده سال می تواند خود را قوی تر کند و حتی در آخر با بازیکنان و ستاره های تنیس هم بازی کند. این بخش نتوانسته است به خوبی خود را جلوه دهد. با روتین های ضعیف درون این حالت از بازی ، شما به شدت از آن زده می شوید. این قسمت بدون هرگونه هیجان شروع می شود و تا آخر پیش می رود. شما نمی توانید هیچگونه از المان های مهم حالت شغلی (Career Mode) دیگر بازی ها را در این بازی احساس کنید. در کل این قسمت از بازی ضعیف ترین قسمت آن محسوب می شود و چون بخش اصلی بازی محسوب می شود ، می تواند نمره ی زیادی از آن کم کند.[/h][h=1]نکته ی بد دیگر بازی ، ساده بودن بیش از حد آن می باشد. حالت شغلی بازی ، با توجه به پیشرفت بازی باز در بازی سخت تر می شود. به طوری که در سال اول درجه ی سختی بازی "ساده" (Rookie) ، در سال دوم درجه سختی "آماتور" (Amateur) ، در سال سوم درجه سختی "حرفه ای " (Pro) و در سال چهارم درجه ی سختی "سوپراستار" (Super-Star) تنظیم می شود. شاید برایتان این سیستم جالب باشد ولی به هیچ عنوان این سری پیشرفت را در بازی شاهد نیستیم. یعنی آن چه را که بازی سازان برای درجه سختی بازی برنامه ریخته بودند را ما در بازی تجربه نخواهیم کرد. ابتدا بازی بسیار آسان برایمان نمایان می شود. بعد از مدتی که درجه سختی زیاد می شود ، چون تجربه ی پلیر خود از دیگران کمتر است ناگهان درجه سختی بسیار بیش تر از حالت قبلی می شود. بعد از مدتی با کسب مهارت های جدید دوباره بازی بسیار برایتان ساده می شود و این خود برای این بازی ، یکی از مهمترین مشکلات به حساب می آید.[/h][h=1]قبل از بازی شما می توانید یک بازی دوستانه داشته باشید و یا تمرینی در زمین بازی کنید. شما باید مانع های گوناگون را با توپ بزنید و خود را مرحله به مرحله جلو ببرید. این بخش بازی نتوانسته است به خوبی خود را نمایش بدهد. تمرین ها بی هدف و بی مقصد ساخته شده اند و کاملا بخش اضافه ای محسوب می شوند.[/h][h=1]گرافیک بازی اصلا حرفه ای ساخته نشده است. شاید به ظاهر گرافیک بازی ، برای یک بازی ورزشی خوب باشد ، ولی با مشکلات مختلفی که در بخش گرافیکی خود داشت ، ضربه ی بزرگی به بازی زده بود. مدل های انسان ها ، چه خود پلیر و چه داور ها و تماشاچی ها ، بسیار غیر حرفه ای و ضعیف ساخته شده بودند. گوشه های سر مدل ها ، به هیچ عنوان صیقلی و صاف نبودند و شاهد برآمدگی های اضافه در آن ها بودیم. همچنین مدل های ابزار اطراف زمین هم بسیار ضعیف و ساده ساخته و قرار داده شده بود. نور پردازی بازی هم در سطح متوسطی قرار داشت. با توجه به این که بازی بیشتر در روز اتفاق می افتد ، اصلا شاهد نور خورشید زیبایی در بازی نبودیم. از لحاظ تکسچر دهی در سطح خود خوب بود ، اما تکسچر صورت ها بسیار ضعیف ساخته شده بود.[/h][h=1]
[/h][h=1]تنیس بازان زن در بازی بسیار کم می باشند[/h][h=1]از لحاظ صداگذاری ، بازی خوب عمل کرده بود. شاید در بعضی اوقات برایتان صدای ضربه زدن به توپ کمی عجیب و مصنوعی به نظر برسد ، اما در کل صدا ها به جا و خوش فرم بخش می شد. اما بخش موسیقی بازی به خوبی کار نشده بود. موسیقی که ما در منوی بازی می شنیدیم ، اغلب اوقات موسیقی های عادی و روتین بود. شاید این موسیقی ها بازی باز را مجبور می کرد که سریع تر از محیط منوی بازی خارج شوند و به خود بازی بروند. در کل قسمت موسیقی می توانست بسیار قوی تر ساخته شود.[/h][h=1]در کل اگر بخواهیم به بازی نمره ای بدهیم ، به بخش گیم پلی بازی 28 از 40 ، به بخش شبیه سازی بازی 7 از 10 ، به بخش صداگذاری بازی 15 از 20 و به بخش گرافیک بازی نمره ی 17 از 30 تعلق می گیرد. در کل نمره ی بازی :[/h][h=1]100/67[/h][h=1]در کل شاید بازی Grand Slam Tennis 2 بهترین بازی تنیس موجود نباشد ، اما تجربه ی آن می تواند برای طرفداران سبک ورزشی و تنیس جالب و دل انگیز باشد.[/h][h=1]با تشکر[/h][h=1]مبین شاکری[/h]
[h=1]
[/h]
[h=1]Grand Slam Tennis 2[/h][h=1]
[/h][h=1]بخش مهمی از بازی های ویدئویی را بازی های ورزشی تشکیل می دهند. هر ورزشی که تا بحال ساخته شده ، جنبه ی تفریحی نیز داشته است. در کل اکثر ورزش ها ، هم برای سلامتی و پرورش اندام انسان درست شده است و علاوه بر آن برای تفریح و ایجاد یک بازی پر هیجان نیز به وجود آمده اند. در بازی های ویدئویی که مخصوص یک ورزش ساخته می شوند هم از جنبه ی تفریحی و بازی گونه ورزش ها استفاده می کنند و هم جنبه ی گیم پلی بازی را بر اساس آن می سازند. همانطور که گفته شد جنبه ی تحرک و سلامتی ورزش در بازی های ویدئویی حذف شده است ؛ اما دیگر امروزه با وجود کینکت (برای Xbox 360) و موو (برای PlayStation 3) دیگر جنبه ی تحرک ورزش هم به بازی های ورزشی اضافه شده است. [/h][h=1] تا کنون می توان گفت که از تمامی بازی های ورزشی ، بازی ویدئویی ساخته شده است یکی از بازی هایی که بسیار مورد توجه بازی سازان این سبک قرار می گیرد ، بازی تنیس می باشد. هر ساله ما سه بازی Hardcore (بازی های جدی که توسط شرکت های معروف ساخته می شود) و چندین بازی Indie (بازی هایی که توسط شرکت های کوچک تر ساخته می شود) از بازی تنیس را شاهد می باشیم. یکی از سری های مهم تنیس ، سری Grand Slam Tennis می باشد. این بازی را شرکت EA Sports ،که می توان آن را بزرگترین شرکت سازنده بازی های ورزشی دانست ، ساخته است. [/h][h=1] [/h][h=1]قبل از این که بخواهیم نقد جزئی بازی Grand Slam Tennis 2 را شروع کنیم ، باید به نکته ای دیگر در مورد بازی های ورزشی نیز اشاره کرد. بازی های ورزشی را می توان از جنبه ای به دو قسمت تقسیم کرد. برخی از بازی ها از قوانین و گیم پلی ورزش ها استفاده می کنند ، ولی سعی می کنند با المان های مختلف که بیشتر فانتزی هستند بازی را هیجان انگیز تر برای بازی باز بسازند. مانند سری "فوتبالیست ها " که مطمئنا همه ی ما آن را دیده ایم. این فرنچایز از قوانین فوتبال عادی استفاده می کند ولی با اضافه کردن موارد گوناگون دیگر سعی می کند که آن را زیبا تر و بهتر از واقعیت جلوه دهد. اما نوع بعدی بازی های ورزشی ، نوعی هستند که سعی دارند که ورزش را به آنگونه که هست نشانش دهند. به عنوان مثال اگر در بازی های اصلی فوتبال ، نوع خاصی رفتار می شود و یا ضربه ها و حرکت ها به گونه ای خاص است ، سعی می کنند عین آن ها را در بازی بیاورند. به این گونه از بازی ها بازی های شبیه سازی (Simulator) می گویند. در بازی های شبیه سازی سعی می شود که بازی عین واقعیت ساخته شود و از هرگونه اضافه گویی و زیاده روی دوری می کنند.[/h][h=1]
زمین بازی
[/h][h=1]بازی Grand Slam Tennis 2 یک بازی شبیه سازی شده به حساب می آید. در این بازی سعی شده حرکات به بهترین نحو ممکن ساخته بشوند و هر چه می توانند آن ها را به واقعیت نزدیک تر کنند. اما بازی Grand Slam Tennis 2 نتوانست کاملا در این قسمت موفق بشود. از لحاظ حرکت پلیر ها (تنیس بازی که در بازی انتخاب شده است) در بازی نمی توان ایرادی گرفت. حرکت ها به عالی و حرفه ای ساخته شده بودند. اگر توپ از پلیر دور باشد و بازی باز سعی کند که به آن ضربه بزند ، پلیر پرشی به سمت توپ می کند تا به آن برسد. و یا وقتی که بازی باز سعی می کرد که توپ را در هوا به زمین حریف ببرد ، پلیر با انیمیشن بسیار قوی و قدرتمندی استیل را اجرا می کرد و توپ را رد می کرد. اما لحاظ های مختلفی با نتوانسته بود یک شبیه ساز خوب باشد. انیمیشن ها با این که به خوبی ساخته شده بودند ، اما برخی از آن ها کمی اغراق در خود داشتند. زمین های بازی بسیار کم بودند. معمولا ساخت زمین بازی تنیس به علت کوچک بودن آن کار راحتی برای بازی سازان به حساب می آید. ولی متاسفانه در این بازی ما شاهد زمین های مختلفی نبودیم. همچنین تفاوت زیادی در زمین ها با جنس های مختلف شاهد نبودیم. بازیکن های مشهور تنیس مرد سعی شده بود که کامل ساخته شود و از این لحاظ مشکلی در بازی نبود ؛ اما ، از لحاظ بازیکنان زن واقعا بازی مشکل بزرگی به نام کمبود را با خود حمل می کرد. بازیکن های زن بازی بسیار کم بودند و ما حتی شاهد ستاره های بزرگ زن تنیس در بازی نبودیم. از لحاظ فیزیک با در سطح خوبی کار شده بود و نمی توان ایراد خاصی از آن گرفت. همچنین نمی توان از آن تقدیر خاصی کرد ، چون فیزیک خاصی را در بازی شاهد نبودیم.[/h][h=1]سیستم کنترل بازی با بازی های تنیس دیگر کمی متفاوت است. در بازی Grand Slam Tennis 2 شما دیگر با زدن یک دکمه از کنترلرتان نمی توانید ضربه بزنید ، بلکه باید با تغییر و حرکت دادن Stick های کنترلر می ضربه های متفاوت بزنید. این سیستم شاید در ابتدا برای بازی باز کمی عجیب باشد ، ولی در ادامه بازی به آن عادت می کند و حتی از آن بیشتر از سیستم کنترل قبلی لذت می برد.بازی Grand Slam Tennis 2 ، بر خلاف بازی های دیگر تنیس ، برای سیستم کینکت و موو پلی استیشن 3 و ایکس باکس 360 عرضه نشده است ؛ پس این سیستم کنترل جدید کمی به ما اجازه می دهد مزه ضربه زدن را احساس کنیم.[/h][h=1]
[/h][h=1]حرکات گوناگون برای ضربه زدن به توپ[/h][h=1]از نکات دیگر بازی ، بخش شغلی (Career Mode) بازی می باشد . باز باز در این بخش می تواند ده سال به عنوان یک تنیس باز بازی کرده و آرام آرام پیشرفت کند. در طی این ده سال می تواند خود را قوی تر کند و حتی در آخر با بازیکنان و ستاره های تنیس هم بازی کند. این بخش نتوانسته است به خوبی خود را جلوه دهد. با روتین های ضعیف درون این حالت از بازی ، شما به شدت از آن زده می شوید. این قسمت بدون هرگونه هیجان شروع می شود و تا آخر پیش می رود. شما نمی توانید هیچگونه از المان های مهم حالت شغلی (Career Mode) دیگر بازی ها را در این بازی احساس کنید. در کل این قسمت از بازی ضعیف ترین قسمت آن محسوب می شود و چون بخش اصلی بازی محسوب می شود ، می تواند نمره ی زیادی از آن کم کند.[/h][h=1]نکته ی بد دیگر بازی ، ساده بودن بیش از حد آن می باشد. حالت شغلی بازی ، با توجه به پیشرفت بازی باز در بازی سخت تر می شود. به طوری که در سال اول درجه ی سختی بازی "ساده" (Rookie) ، در سال دوم درجه سختی "آماتور" (Amateur) ، در سال سوم درجه سختی "حرفه ای " (Pro) و در سال چهارم درجه ی سختی "سوپراستار" (Super-Star) تنظیم می شود. شاید برایتان این سیستم جالب باشد ولی به هیچ عنوان این سری پیشرفت را در بازی شاهد نیستیم. یعنی آن چه را که بازی سازان برای درجه سختی بازی برنامه ریخته بودند را ما در بازی تجربه نخواهیم کرد. ابتدا بازی بسیار آسان برایمان نمایان می شود. بعد از مدتی که درجه سختی زیاد می شود ، چون تجربه ی پلیر خود از دیگران کمتر است ناگهان درجه سختی بسیار بیش تر از حالت قبلی می شود. بعد از مدتی با کسب مهارت های جدید دوباره بازی بسیار برایتان ساده می شود و این خود برای این بازی ، یکی از مهمترین مشکلات به حساب می آید.[/h][h=1]قبل از بازی شما می توانید یک بازی دوستانه داشته باشید و یا تمرینی در زمین بازی کنید. شما باید مانع های گوناگون را با توپ بزنید و خود را مرحله به مرحله جلو ببرید. این بخش بازی نتوانسته است به خوبی خود را نمایش بدهد. تمرین ها بی هدف و بی مقصد ساخته شده اند و کاملا بخش اضافه ای محسوب می شوند.[/h][h=1]گرافیک بازی اصلا حرفه ای ساخته نشده است. شاید به ظاهر گرافیک بازی ، برای یک بازی ورزشی خوب باشد ، ولی با مشکلات مختلفی که در بخش گرافیکی خود داشت ، ضربه ی بزرگی به بازی زده بود. مدل های انسان ها ، چه خود پلیر و چه داور ها و تماشاچی ها ، بسیار غیر حرفه ای و ضعیف ساخته شده بودند. گوشه های سر مدل ها ، به هیچ عنوان صیقلی و صاف نبودند و شاهد برآمدگی های اضافه در آن ها بودیم. همچنین مدل های ابزار اطراف زمین هم بسیار ضعیف و ساده ساخته و قرار داده شده بود. نور پردازی بازی هم در سطح متوسطی قرار داشت. با توجه به این که بازی بیشتر در روز اتفاق می افتد ، اصلا شاهد نور خورشید زیبایی در بازی نبودیم. از لحاظ تکسچر دهی در سطح خود خوب بود ، اما تکسچر صورت ها بسیار ضعیف ساخته شده بود.[/h][h=1]
[/h][h=1]تنیس بازان زن در بازی بسیار کم می باشند[/h][h=1]از لحاظ صداگذاری ، بازی خوب عمل کرده بود. شاید در بعضی اوقات برایتان صدای ضربه زدن به توپ کمی عجیب و مصنوعی به نظر برسد ، اما در کل صدا ها به جا و خوش فرم بخش می شد. اما بخش موسیقی بازی به خوبی کار نشده بود. موسیقی که ما در منوی بازی می شنیدیم ، اغلب اوقات موسیقی های عادی و روتین بود. شاید این موسیقی ها بازی باز را مجبور می کرد که سریع تر از محیط منوی بازی خارج شوند و به خود بازی بروند. در کل قسمت موسیقی می توانست بسیار قوی تر ساخته شود.[/h][h=1]در کل اگر بخواهیم به بازی نمره ای بدهیم ، به بخش گیم پلی بازی 28 از 40 ، به بخش شبیه سازی بازی 7 از 10 ، به بخش صداگذاری بازی 15 از 20 و به بخش گرافیک بازی نمره ی 17 از 30 تعلق می گیرد. در کل نمره ی بازی :[/h][h=1]100/67[/h][h=1]در کل شاید بازی Grand Slam Tennis 2 بهترین بازی تنیس موجود نباشد ، اما تجربه ی آن می تواند برای طرفداران سبک ورزشی و تنیس جالب و دل انگیز باشد.[/h][h=1]با تشکر[/h][h=1]مبین شاکری[/h]
Mobin.shakeri[at]yahoo.com
[h=1]
[/h]
Google