خبر رسمی مدیر سابق ایکس‌باکس: به سونی رحم نکردیم؛ پلی‌استیشن را لرزاندیم و مشت زدیم

[Farh@d]

​

آقای پیتر مور، مدیر سابق Xbox 360، در مصاحبه‌ای با سایت یوروگیمر توضیح می‌دهد مایکروسافت چرا وارد نبرد با سونی شد و چگونه رقابت با Playstation منجر به شکل‌گیری جنگ کنسولی مدرن شد. وی در ادامه توضیح داد:​

مایکروسافت در اوایل دهه ۲۰۰۰ از یک چیز می‌ترسید: اینکه سونی «اتاق نشیمن» را تصاحب کند. سونی با تلویزیون‌ها، موسیقی، فیلم‌ها و پلی‌استیشن در حال تبدیل شدن به مرکز سرگرمی خانگی بود و مایکروسافت نگران بود که فقط در حد یک شرکت اداری/دسکتاپ باقی بماند. به همین دلیل تصمیم گرفت وارد بازی‌های خانگی شود و برندسازی مستقلی به نام Xbox بسازد.


مور می‌گوید پروژه Xbox 360 از ابتدا فقط سخت‌افزار نبود؛ هدف ساخت یک پلتفرم کامل بود: سرویس آنلاین، جامعه کاربری، و رقابت مستقیم با PS . او اکس‌باکس-لایو را پیش‌درآمد تمام شبکه‌های اجتماعی امروزی می‌داند؛ جایی که میلیون‌ها بازیکن دور یک بازی مشترک جمع می‌شدند، نه فقط دو نفر در یک اتاق. مور می‌گوید آن‌ها در خط مقدم این تحول بودند و با ظهور پلی‌استیشن نتورک، «پلی‌استیشن را کمی لرزاندند.»»


او توضیح می‌دهد که رقابت با سونی کاملاً واقعی، ملموس و ماهیتاً یک «نبرد» بود. فقط ۱۰۰ درصد سهم بازار وجود داشت و هر درصدش جنگ بود.
«من آورده شدم تا مشت‌اندازی را شروع کنم.»
او توضیح داد که مایکروسافت به افرادی نیاز داشت که بتوانند روی صحنه بایستند، به سونی مشت بزنند و کمی تهاجمی‌تر باشند، زیرا مایکروسافت به عنوان شرکتی متشکل از «آدم‌هایی با محافظ جیب و عینک‌های ضخیم شناخته می‌شد.»


در زمینه بازی‌های ترد-پارتی هم مایکروسافت می‌دانست که باید پول خرج کند تا ناشران را قانع کند. او صراحتاً می‌گوید: «پول حرف می‌زند»، و مایکروسافت مجبور بود چک بنویسد تا بازی‌ها روی ایکس‌باکس منتشر شوند و چرخه اعتماد شکل بگیرد.


در پایان، مور می‌گوید هدف ساخت برند مستقلی بود که دهه‌ها دوام بیاورد و رقابت مستقیم شبکه پلی‌استیشن را به چالش بکشد. و به باور او، Xbox 360 دقیقاً مرکز همان جنگی است که امروزه به آن «جنگ کنسولی» می‌گوییم.

 

[sony_boy]

يادى هم بكنيم از روزگار E3 ها و روزاى شلوغ بعدش تو سايت و ويژه نامه هاى بازى رايانه و بازى نما.

یادمه می‌رفتم خیابان ولیعصر یه پاساژی بود به نام پارسیان اگه اشتباه نکنم
بعد یکی از اون فروشگاهی که اونجا بود dvd ها e3 می‌فروخت
و هم برای مایکروسافت هم برای سونی هم برای نینتندو
بعد یه دیسک داشت مقایسه بازی‌های مولتی که منتشر شده روی پلی استیشن ۳ و ایکس باکس ۳۶۰

با اینترنت زغالی اون زمان نمیشه دانلود کرد دیگه راحت می‌خریدم میومدم می‌ذاشتم حال می‌کردم

حتی psp برای خودش غولی بود و اون زمان
فکر کن مردم گوشی نداشتن یا فوقش در حد نوکیا ۱۱۰۰
بعد این کنسول پرتابل موسیقی با اکولایزر پخش می‌کرد یلم پخش می‌کرد
گیم‌های خیلی گرافیک خفن نسبت به زمان خودش داشت

یاد دنیای بازی دیجیتال بخیر هم تریلرها رو داشت هم تیزرها رو داشت هم چند تا بازی برای psp و nds تو دیسکش بود

دوران خیلی خوبی بود
واقعا اون نسل تو ایران به خصوص دست پلی استیشن و ایکس باکس ۳۶۰ بود

باور کن اونایی که الان میان اینجا حمله می‌کنن به مایکروسافت یا چیز دیگه یه تیکه می‌پرونن اون دورانو که ما زندگی کردیم و تجربه کردیم و تجربه نکردن

می‌رفتیم نشریه‌های گیمینگ که خودت اسم بردی می‌خریدیم
از بازی رایانه و بازی نما گرفته تا دنیای بازی و پردازش و بازی کام و غیره

 

[unloved]

هنوز هم با همون اعتماد به نفس و عزت نفس , یه مدیر کاریزماتیک از نسل طلایی غیر قابل تکرار .
چقدر تو دو نسل که از آخریش دو دهه داره میگذره باید خوب کار کرده باشی تا با تمام افتضاحی که این برند به بار آورده ،
همچنان سربلند و قابل احترامی حتی بین طرفدارهای رقیب!!!
کاش میشد یه جوری به نسل جدید توضیح داد که چرا فن برند Xbox و انحصاری های طلایی
دورانش بودیم .
چه جنگی بود !!!!! حیف که نمیدونستیم دوران پرایم گیمری هستیم !!!
حتی با تجربه ریمیک و ریمسترها هم نمیشه اون حس رو انتقال داد.
امیدی ندارم نسل جدید با پابجی و فورتنایت و نیکی میناژ بتونن اون عظمت رو تجربه کنند ولی همینه که هست .

 

[MyJinx]

فک کن پیتر مور چقدر جنگید و چه دستاوردهای غیرممکنی کسب کرد و میراث حاضر و اماده ای رو گذاشت که با یکم جربزه و عقل میشد ادامش داد و رقابت نفس گیری رو توی نسل ۸ و ۹ رقم زد. منتهی میراثش افتاد دست یه مدیر نالایق، بی عقل و دلقک که طی ۲ نسل برند Xbox رو با خاک یکسان کرد و شرایط شکست این پلتفرم رو مهیا کرد.
خیلی دوس دارم بدونم اگه پیتر مور رو با فیل اسپنسر روبرو کنن چی میشه! باورنکردنیه که پیتر مور از هیچ، چه چیزایی ساخت و همش به دست یه دلقک دود شد و رفت هوا! چه رقابت نفس گیری میتونست طی ۲ نسل گذشته اتفاق بیفته با انحصاریای خفن و باکیفیت. پولایی که میشد خرج ساخت این انحصاریا بشه رفت برای تصاحب ناشر و خریدن آدمایی سمی توی رسانه ها که فقط ناجوانمردانه رقیبو تحت فشار بذاره. آخرم خود همین Xbox کله پا شد و شکست خورد.
---
جالبه که به عنوان یه متخصص و باسواد این حوزه میگه انحصارگرایی باعث موفقیت توی جنگ کنسولی میشه! اونوقت یه عده کم سواد میان میگن نه ببین انحصار کردن به درد نمیخوره! البته که خب الان کل صنعت گیمم انحصارشون بشه فایده نداره چون Xbox عملا یه پلتفرم تموم شده و شکست خوردس! واقعا حیف که از دوران ۳۶۰ به چه افتضاحی دچار شد این پلتفرم.

 

[amir_amd]

نسل 7 و xbox360 تنها نسلی بود که مایکروسافت واقعا در حال رقابت با سونی بود و البته شاید لذت بخش ترین نسل هم باشه.
بعدش دیگه ایکس اکس سیر نزولی داشته، الان هم که دیگه جنگ و رقابتی نیست.

امیدوارم یک شرکتی پیدا بشه رقیب سونی بشه، بازار تک قطبی برای مصرف کننده اصلا خوب نیست.

 

[Albert Camus]

مایکروسافت و تیم Xbox، مصداق عینیِ فرگشت معکوس یا تکامل رو به عقب در عرصه مدیریتی و بیزنسی هستن! وقتی از مدیر توانمند، باهوش و شجاعی مثل Peter Moore می‌رسی به امثال Don Mattrick و Phil Spencer و احتمال زیاد Sarah Bond در آینده، مثل این می‌مونه که از Homo Sapiens (انسان خردمند)، عقبگرد کردی به نئاندرتال‌ها! واقعا جای تأسفه که از میراث ارزشمندِ نسل هفتمیِ Xbox، همچین بقایای رقت‌بار و ترحم‌برانگیزی به جا مونده؛ واقعا حیف!

 

[Tommy Vercettii]

اونایی که نسل هفتم را خوب بیاد میارن میدونن تنها نسلی بود که رقابت انقدر نزدیک بود. نسلی که اکثر بازیها در درجه اول برای دل گیمرها ساخته میشدن نه صرفا برای پول درآوردن.
شاید یه کمی عجیب بنظر بیاد اما پیتر موری که باعث موفقیت Xbox تو نسل هفتم شد همین شخص در اصل باعث شکست نخوردن PS3 هم شد‌ . سونی با اشتباهات مهلکی وارد نسل هفتم شد که اگر پیتر مور نبود که XBOX 360 انقدر بزرگ بشه شاید سونی هم راه و روشش با PS3 رو عوض نمیکرد.
شاید قیمت PS3 را ولو با ضرر کاهش نمیداد. شبکه PSN رو اصلاح و بزرگتر نمیکرد (برای مقابله با Xlive) و از همه مهمتر The Last Of Us و انحصاری هایی که باعث نجات PS3 شدند هیچ وقت ساخته نمیشدند(فکت) که در نهایت همه اینها منجر به موفقیت PS4 هم شد.
تا اینکه اسپنسر اومد و کلا قواعد بازی عوض شد. هم برای Xbox و هم تا حدی برای PlayStation . پس اگر الان رقابتی وجود نداره بعدا بدجور دودش تو چشم خود پلی استیشن هم خواهد رفت و همه ما یک روز حسرت خواهیم خورد که ای کاش همون رقابت و جنگ کنسولی وجود میداشت. انحصار اصلا چیز بدی نیست . همیشه باعث رشد حتی بشریت بوده. شرکتهای زیادی بعد از انقلاب صنعتی با همین فرمول انحصار باعث پیشرفت همدیگه شدند. تصور کنید صنعت اتومبیل سازی از ابتدا هیچ گونه انحصار براش وجود نداشت و همه کمپانی ها از ابتدا فرمول ساخت های همدیگه را به اشتراک میذاشتن. هرگز به پیشرفت الان نمیرسیدیم. خود جنگ سرد فقط بر سر جذابیت های انحصاری طلبی دو ابر قدرت شرق و غرب بود . اگر اون انحصارگرایی ها نبود هرگز انسان پا به ماه نمیذاشت و بسیاری از تکنولوژی ها مثل CD ، GPS و اینترنت به این سرعت رشد نمیکرد. جنگ به معنای کلی (جنگ تکنولوژیک ، جنگ اقتصادی، جنگ فرهنگی و جنگ نظامی) در کل به نفع بشریت بوده تا به ضررش.

 

[arshia the bes]

ایکس باکس بزرگترین مشکلش این بود که یادش رفت چرا سونی انقدر موفق شده و پلی استیشن نفوذ کرده تو همه جا.تو نسل ۷ میدونست باید رو چی مانور بده.یه ایل اسندیو نداشت که نتونه هیچ کدوم مدیریت کنه شما یه نمونه turn 10 تو نسل ۷ و الان شرایطشو ببنید.مایکروسافت باید همون سیاست نسل۷ ادامه میداد.اومد وسعت بده هیچ کدوم از زیر مجموعه هاشم نتونست مدیریت کنه نتیجه این شد از هیلو های افسانه ای رسید به اینفینیت از سه گانه گرز رسید به گرز ۴ و ۵.الانم هر دفعه داره یسری استدیو میبنده و تعدیل می کنه.
مایکروسافت یادش رفت چه چیزی ایکس باکس تو نسل ۷ تبدیل به رقیب پلی استیشن کرد.الانم داره همون مسیری میره سر ویندوز فون و نوکیا رفت.به قدری سر نرم افزار و ویندوزم درآمدزایی داره که رو هر چی دست بذاره میتونه کلا گند بزنه ابم از اب تکون نخوره.