اینی که میگی خیلی شعاریه انصافا
البته درسته ولی خب راستش بزرگترین عامل اش حقیقتا تبلیغ درست محصوله (چه دلیل غیردراماتیکی نه
)
بر خلاف ویتا که تو تبلیغاتش اصرار داشت تجربه کامل AAA رو به صورت دستی ارائه میده که عامل شکستش شد نینتندو صرف نظر از کیفیت کنسول و بازی ها و.. دقیقا عین همون چیزی که الانم مدام تو نشست های مالی و غیره اش گفته می شه تمرکزش رو دو تا چیز بود
که یک: کنسول ما Accessible ترین کنسول تاریخه.. نیگاه کنید... این اقائه تو تبلیغ مون کنسول رو دستمال کاغذی از داک در میاره بازی می کنه
یا این اکیپ ه گرفتن تو سقف خونه شون دارن با سوییچ ARMS میزنن
جدا اینا مهم بودن. سوییچ قطعا اولین دیوایسی نیست که از پس این کار هیبریدی بودن برمیاد ولی مطمئنا تو دل برو ترین شونه
و نینتندو با دادن کنسول 200 دلاری و افزایش باتری کنسول عادی اش کاملا مشخصه که الویت اولش حفظ این جایگاه Accessible بودنه. وگرنه این چیپ جدید تگرا که رو مدل ریویژن شده سوییچ انداختن رو کامل میتونستن اورکلاک کنن که تو همون باتری سه ساعت سابق نتیجه بهتر بده از لحاظ پرفورمنس ولی کاملا تمرکز رو روی مصرف کم و اضافه کردن به میزان باتری کنسول کردن.
این رو بذار کنار این موضوع که جویکان ها دوباره چقدر انعطاف پذیر اند برای استایل های مختلف بازی کردن، قشنگ عامل اول تمایز سوییچ رو مشخص می کنه. جوری که من میگم اگه این شبیه ساز سوییچ همه بازی های انحصاری شم روون اجرا کنه بلایی سر فروش سوییچ نمیاد حقیقتا. چون اصن نمیتونه هدف اصلی سوییچ رو به دست بیاره
دومیش چیه
دومیش چیزیه که به خاطرش من معتقدم حتی اگه امسال DS بهترین بازی سال بشه و تو هیچ مراسمی بازی های نینتندو رو تحویل نگیرن (که همین الانش SSBU بهترین بازی سال ژاپن شد 2019) بازم 2019 سوییچ قطعا سال بهتریه نسبت به 2017 سوییچ که همه جوایز و رکورد ها رو جر داد
قضیه چیه؟
ساده است، بر خلاف سونی (و عملا مایکروسافت هر چند نا موفق) نینتندو به طرز وحشیانه ای دنبال تنوع تو ژانر بازی هاییه که ارائه میده چه خودش چه بقیه کسایی که رو کنسول بازی میدن تا این که دنبال متای بالای 90 باشه چون واقعا اون عامل فروش اش نیست. که اینم میره جزو حربه تبلیغاتی که :آره ما قوی ترین سیستم و بهترین بازی های حال حاضر رو نداریم، درست
ولی عوضش زلدا و ویچر و دووم و پوکمون و کربی رو روی یه کنسول پورتابل داریم
و این محدود به انحصاری های AAA نمیشه و به شدت رو ایندی ها و هل دادن اون ها هم به عنوان بهترین جا برای تجربه شون اصرار داره. مخصوصا وقتی میدونی جایگاه بازی های ایندی رو استیم داره مدام سخت تر میشه و EGS که رسما اگه ایندی گنده ای نباشی می کنتت زیرخاک و قاطی گنده بازار عناوین خفن نسل هشتمی رو ایکس باکس وان و پلی استیشن 4 هم گم میشن این بازی ها ارزش نینتندو سوییچ به عنوان پلتفرم این بازی ها بیشتر درک میشه. اورکوکد 2 یه بازی ایندی بود که بهترین بازی خانوادگی 2018 شد و رو همه سیستم ها بود. لازم نیست بگم من فقط واقعا رو سوییچ ملت این بازی رو می بینم لازمه
البته خوبه بگم جدا از فضای تبلیغاتی بهتری که نینتندو واسه این بازی ها داره Dev kit سوییچ هم به شدت ارزونه و خیلی سازنده های ایندی رو بیشتر تشویق به بازی ساختن رو کنسول می کنه.
برای همین امسال درسته ماریو کارت 8 و زلدا برث و ماریو اودیسه که متاهاشون بالای 90 ه رو نداریم ولی 5+1 انحصاری بالای متای 85 داریم.. یه بازی به شدت niche تو ژانر مکا داریم.. پوکمون و یوشی داریم و پورت های خفنی مثل ویچر و دراگون کوئست. اینا حقیقتا به صورت تکی در مقابل چیزی که کنسول های دیگه ارائه میدن بهتر و بزرگتر نیستن. روی هم یه تنوعی رو تشکیل میدن که به هیچ کس دلیل نمیده از کنسول صرف نظر کنه و از طرفی چون تمرکز روی ژانرهای خاص و محبوب نیست مخاطب خیلی بیشتر مجبور میشه بین بقیه چیزهایی که نینتندو ارائه میده بچرخه و چیزهایی که اصولا خارج از دایره علایق فردی اولیه اشه رو تجربه کنه
و با این که وجود و ساخت این بازی ها مهم اند ولی این تمرکز نینتندو رو تبلیغ این بازی ها به عنوان یه مجموعه متنوع خوب به جای دستچین بهترین عناوین صنعت به نظرم مخصوصا امسال خیلی خوب جواب داده
این همه نوشتم که خلاصه بفهمونم که اگه میگم نوش جونش فروشش حقیقتا به خاطر خاص بودن و حس عجیب و ناب بازی هاش نیست... اون درسته و دلیلیه که فروش بازی هاش به شدت به حق اند ولی نه کنسول
فروش سوییچ به نظرم می چسبه چون تو کاری که می خواست با عرضه اش بهش برسه جدا از این که اول معرفیش خودش و اهدافش مورد شک و تمسخر بازار اصلی کنسول ها بود عین چی موفق بود و ثابت کرد خارج از فضای بلاک باستری کنسول های نسل هشتم که سونی ازش عین چی پول در آورد هم میشه موفق بود
ولی خوب، حیف که توی اقلیتم که نسل قبل رو بهتر از این نسل میدونم
) ، مخصوصا اگر سبکشون Rogue Like هم باشه!
Google