کسی که نگران زندگی شخصی و یا راحتیه کاره ! نباید به این فکر کنه که بره تو استودیو های مثل راک استار یا ناتی داگ ! این استودیو ها دارن تو خط مقدم با هم رقابت میکنن ! آنقدر انتظار از اینها بالاست و تحت فشارن، ملت سر کوچک ترین ایراد یا باگی شرفشون رو میبرن!
سیستم کاری این استودیو ها هم جوری هست که خود به خود این افراد توشون تصفیه میشن
این بحث قبلا شده و واقعا بیش از این کشش نداره. چون ماها عادت داریم قانع نشیم و همیشه چیزی که خودمون فکر میکنیم درسته رو روش پافشاری کنیم.
نباید همه قضیه هارو به چشم فن بوییسم دید. این قضیه فراتر از مساعل طرفداریه. مثل قضیه سانسور سیگار که ربطی نداشت من طرفدار ماکرسافت هستم یا نه. موضوع سانسور نباید در این صنعت رشد کنه و همه گیر باشه. اگر کارمند ماکروسافت هم بودم مخالفت خودمو اعلام میکردم.
تو این مورد هم شما باید فراتر از مساعل طرفداری و کل کل ها بهش نگاه کنی. کمااینکه کرانچ در اصل موضوع حقوق بشریه و صرفن مختص صنعت گیم هم نیست.
اینجا کارمک نظر خودشو گفته و عجیب هم نیست که موافق کرانچ باشه. همونطور که افراد سرشناس زیادی موافق برده داری بودن و این دلیل نمیشد که برده داری واقعا کار خوبی باشه. اگر میلیون ها نفر به یک تفکر احمقانه اعتقاد داشته باشن دلیلی بر احمقانه نبودن اون تفکر نیست. حالا طرف میخاد رییس جمهور باشه ، باهوش ترین موجود کره خاکی باشه یا هرچیز دیگه ای....
تو مصاحبه ای که بازیسنتر با تهیه کننده remedy داشت مساعل بسیار جالبی پیرامون کرانچ مطرح شد. به صورت کلی دستور عمل مشخص یا گارانتی وجود نداره که اگر تهیه کننده در پروژه ای کارمندهارو وارد کرانچ کنه، حتما موفق خواهد شد. این مساله به صورت کلی اشتباست. مثال هایی که شما میزنی هم چیزی رو اثبات نمی کنه. چون ما در دنیا فقط داستان کسانی که در انتها موفق شدن رو میخونیم. بازنده ها هیچوقت داستانی نداشتند.
با مدیریت درست که شامل تقسیم کار، زمانبندی مناسب، استخدام نیرو و... میشه، یه تهیه کننده خوب میتونه جلوی کرانچ رو بگیره. حالا چرا اینکارو نمیکنن به نظر من دو دلیل اساسی داره.
1. دوست ندارن پولشونو با بقیه که به همون اندازه زحمت میکشن تقسیم کنن.
2. به این باور دارن که تحت فشار میشه به دست آوردهای بزرگ رسید.
که البته گزینه اول بسیار محتمل تره چون دومی نمونه نقض بسیار بسیار زیادی داره. که تحت فشار نه تنها به دست آورد خارق العاده ای نرسیدن، بلکه همه چیز از بین رفته.
نکته ی دیگه ای هم که شما و طرفداران کرانچ باید بهش توجه کنید اینه که کار استاندارد در جوامع پیشرفته مساوی با تنبلی و تن پروری نیست. نباید تعریف کار در اونجارو با یک کشور عقب مونده ی جهان سومی مقایسه کرد و گرنه دچار اشتباه میشید.
در انتها بازهم تاکیید میکنم. هیچ دلیلی باعث نمیشه که ما یک حرکت ضد بشری رو ترویج بدیم و ازش طرفداری بکنیم. البته که تا وقتی که در حد نظر شخصی باشه میتونه محترم باشه.