هنر در رگ های بازی های رایانه ای جریان دارد و ما سرسری و سطحی به آن مینگریم ؛ شوتر های اول شخص و سوم شخص ، ریسینگ ها ، پلتفرمرها ، ادونچر ها ، HnS ها و سایر بازی ها ، هر یک از دست کم یک هنر از هنر های هفت گانه را در خود دارند و به رخ میکشند ، اما "سایه کلوسوس" خود هنر است ؛ هنری که گر چه ، در قالب یک بازی رایانه ای منتشر شده است ، اما به قدری اوریجینال و بکر است که کمتر انسان با احساسی میتواند به سراغ آن برود و تحت تاثیر آن قرار نگیرد . ترکیب عالی قصه گویی و گیم پلی و چیدمان هر عنصر در سر جای خود ، نشان از خالقی توانمند دارد ؛ موسیقی روحتان را درگیر میکند و کمک در هم ذات پنداری شما با شخصیت بازی می نماید .
Shadow of the Colossus محصول سال 2004 میلادیست که توسط SCEJ منحصرا برای PS2 منتشر و بار دیگر در سال 2011 در غالب یک کالکشن HD Remaster به همراه دیگر بازی استودیو خلاق Team ICO یعنی ICO (/ایکو/) تحت عنوان ICO HD Collection عرضه شده است . بازی در مورد پسری بنام Wander است که شمشیری باستانی وجادویی را از قبیله خود می رباید و با اسب خود Agro به "سرزمین ممنوعه" فرار میکند تا با نابودی 16 غول عظیم الجثه (کلوسوس) و بازگرداندن روح معشوقه اش Mono که اکنون در کالبد کلوسوس هاست ، حیات را به وی ببخشد ... بازی با یک میان پرده فوق العاده تماشایی آغاز میشود که Wander را سوار بر رکاب Agro ، در زیر باران و تابش مهتاب به "سرزمین ممنوعه" وارد میشوند به نمایش میگذارد . حرکات اگرو به شدت طبیعی ، و به یک اسب واقعی نزدیک است . پُلی که وندر از روی آن میگذرد تا به سرزمین ممنوعه برسد ، به زیبایی جلب توجه میکند . این سکانس را بخوبی بخاطر بسپارید تا وقتی سکانس نابودی این پل را در اواخر بازی دیدید ، بفهمید که راه برگشتی برایتان وجود ندارد و هر آنچه هست ، در همین سرزمین رخ میدهد و انتهای سرنوشت شما را تاریخ "سرزمین ممنوعه" در خود نگاه میدارد . نگاه مینیمالیستی ، در طراحی و هسته گیم پلی بازی دیده میشود ؛ همه چیز ساده و بی آلایش است و به نابودی 16 کلوسوس ختم می شود . هیچ مبارزه دیگری نیز وجود ندارد ؛ اما اصلا فکرش را هم نکنید مانند بازی های مزخرف موجود در بازار که در نهایت 6 ساعت گیم پلی مفید دارند و مابقی ، پرسه زدن در حالت های شبکه ای و چند نفره است ، بتونید بازی را به زودی به پایان برسانید .
کنترل وندر ، چه با پای پیاده و چه سوار بر اسب ، خیلی نرم و روان است ؛ سلاح های وندر هم متشکل از یک تیر و کمان ساده و شمشیر است . انتظار اجرای چند ضرب های سنگین و پیچیده را هم با این شمشیر نداشته باشید . مهمترین قابلیت این شمشیر ، نشان دادن محل اختفای این 16 کلوسوس در سرزمین بی انتهای ممنوعست ؛ شمشیر خود را به آسمان برده و آنجا که تابش خورشید را داشته باشیم ، امواجی از این شمشیر منعکس میشود ، و با تغییر زاویه شمشیر جهتی که امواج نور آن را نشان می دهند ، مَسکن غول هاست ...
بازی از Shrine of Worship (معبد پرستش) شروع میشود و با قابلیت مکان یابی شمشیر ، محل غول اول را پیدا میکنید و به استقبال او میروید . بمحض برخورد با اولین غول و استفاده دو سلاح شمشیر و کمان بر علیه آن ، در میابید که بازی ، همانندی ندارد و مثل این را تا بحال تجربه نکرده اید ؛ زیرا ضربات شما کوچکترین تاثیری بر خط سلامتی این کلوسوس ها ندارد !
مبارزه با هر کلوسوس از تلفیق چند سبک تشکیل شده است . تعدادی نقطه حساس بر بدن این کلوسوس هاست ، که بایستی ابتدا به نحوی از پیکر آنها بالا رفته (پلتفرمینگ) ، و شمشیر خود را در آنها فرو کنید (اکشن) . عملا بازی یک پلتفرمر دینامیکیست ، که سکوها (لبه های موجود در پیکر غولها) متحرک هستند و باید با پرش های به موقع ، از یک نقطه به نقطه دیگر بدن کلسوس ، به تمات این نقاط حساس برسید و با فرو کردن شمشیر در آنها ، نهایتا نابودشان کنید .
طراحی این کلوسوس ها ، نقطه قوت و اصلی بازیست ؛ بی نظیر و هنرمندانه . نمونه اولیه آنها ، از اساطیر کهن یونان و ژاپن الهام گرفته شده و به شکل خارق العاده طراحی شده است . برخی از آنها به قدری بزرگ هستند که شما به اندازه یک بند انگشت آنها هستید ! Pelagia یک کلوسوس نابیناست و در عوض صدا ها را خوب تشخیص میدهد . Avion (ققنوس دلتا) ، پرنده است و مبارزه با او بین زمین و هوا و در هنگام پرواز اتفاق می افتد . Cenobia از یک شیر الهام گرفته شده است که از نظر جثه تقریبا اندازه یک شیر واقعیست و کوچکترین در بین سایر کلوسوسهاست ، اما در عوض از تمامی آنهاسریع تر و تهاجمی تر است . از خانواده خزندگان ، و میمونها هم کلسوس در بازی وجود دارد . همانطور که پیشتر اشاره شد شیوه کشتن و نقطه ضعف آنها با یکدیگر متفاوت است . عکس الهمل های این کلوسوها نیز که توسط هوش مصنوعی بازی کنترل میشود فوق العاده است ، میتوانید توجه آنها را با پرتاب تیر یا حتی سوت زدن به خود جلب کنید . دوربین بازی گرچه آزاد است ، و میتوانید با آنالوگ راست آن را آزادانه بچرخانید ، اما معمولا خود در جای مناسب قرار می گیرد . بخصوص زمانی که در حال نبرد هستید ، این دوربین شناورانه چند درجه ای را به چپ و راست میچرخد . با هر ضربه ای که بر پیکره کلوسوس ها وارد میکنید ، حس درد را با نعره هایشان لمس میکنید . این حس با تکان های دوربین بشتر خودنمایی میکند .
من باب درجه سختی نیز بازی فوق العاده بالانس شده رفتار میکند ؛ کشتن کلوسوس اول از دومی ، و دومی از سومی ساده تر است و این رابطه طولی تا شانزدهمین کلوسوس ادامه دارد .
صدا گذاری بازی به بهترین نحو ممکن صورت گرفته است ، عملا دوبله آنچنانی ای برای شخصیت ها صورت نگرفته و کل دیالوگ های بازی را میتوان در یک برگ کاغذ نوشت ، اما شیوه داستان سرایی به کمک بیان عواطف و احساسات ، که خود جوهره اصلی داستان را شکل میدهند ، با اندک میان پرده ها روایت میشود . صداهای محیطی ، صدای آب ، شیهه های Agro و صدای سُمبهایش وقتی با سرعت بر سرزمین ممنوعه میدود ، صدای هر کلوسوس که با توجه به شباهت و منبع الهام کاملا همخوانی دارند و آواهای گنگی که در معبد پرستش به گوش میرسند ، جای هیچ حرف و حدیثی را باقی نمیگذارند . پس از نابودی هر کلوسوس روح آنها ، به شکل سایه هایی از بدن آنها خارج و به بدن Wander وارد میشوند و با جمع آوری سایه های 16 کلوسوس ، معشوقه خود را حیاتی دوباره ببخشد . با نابودی هر کلوسوس به منوی Save میروید و پس از ذخیره کردن بازی ، دوباره کار خود را از "معبد پرستش" آغاز میکنید . جالب اینجاست که اگر دوباره به محلی که قبلا با یکی از کلوسوسها مبارزه کرده اید بروید ، اسکلت بدن آنها را میبینید که بر روی زمین انباشته شده است ؛ بازی این امکان را به شما میدهد که یکبار دیگر با آن کلوسوس دست و پنجه نرم کنید .
هنگامی که بر روی بدن یک کلوسوس هستید ، همواره بایستی دکمه R1 را نگه دارید ، تا بر اثر تکان خوردن این کلوسوس ها به زمین پرت نشوید و مقداری از خط سلامتی شما کسر نشود که این میزان ، دارای محدودیتیست که در کنار خط سلامتی ، خود دارای یک نشانگر مجزا به شکل یک دایره تو پُر می باشد .
گرافیک بازی آنقدری زیبا و هنرمندانه بود که در نسخه HD نیازی به تغییرات آنچنانی نداشته باشد ، کیفیت بافتها اندکی بهتر و شفاف تر شده ، لبه های زبر اکنون صاف تر و زیباتر شده است و نور پردازی نیز بهبود یافته است ؛ از همه مهمتر ، نرخ فریم بازیست که بر روی عدد 30 قفل و ثابت شده است . بازی اصلی در برخی مواقع افت فریم زیادی داشت ، ولی همچنان از بهترین گرافیکهای PS2 به شمار میرفت . بازی ، از پر افتخار ترین بازیهای PS2 نیز میباشد ؛ بهترین طراحی شخصیت ، بهترین طراحی بازی ،بهترین موسیقی ، اکثر جوایز بهترین طراحی هنری و از برخی دیگر نهاد های مرتبط با بازیهای رایانه ای ، بهترین بازی سال و از آن فراتر ، بهترین بازی دهه و از بهترینهای قرن را کسب کرده و در ویترین افتخارات خود میبیند .
Shadow of the Colossus یقینا عنوانی ورای یک شاهکار است ، در روزگاری که شوترهای نظامی و بازیهای تکراری و خسته کننده بازار را قبضه کرده اند ، SoTC حکم یک جواهر را دارد . این تجربه ناب و خاطره انگیز را به هیچ وجه از دست ندهید .
نکات مثبت :
نکات منفی :
امتیاز :
10 / 10
Shadow of the Colossus محصول سال 2004 میلادیست که توسط SCEJ منحصرا برای PS2 منتشر و بار دیگر در سال 2011 در غالب یک کالکشن HD Remaster به همراه دیگر بازی استودیو خلاق Team ICO یعنی ICO (/ایکو/) تحت عنوان ICO HD Collection عرضه شده است . بازی در مورد پسری بنام Wander است که شمشیری باستانی وجادویی را از قبیله خود می رباید و با اسب خود Agro به "سرزمین ممنوعه" فرار میکند تا با نابودی 16 غول عظیم الجثه (کلوسوس) و بازگرداندن روح معشوقه اش Mono که اکنون در کالبد کلوسوس هاست ، حیات را به وی ببخشد ... بازی با یک میان پرده فوق العاده تماشایی آغاز میشود که Wander را سوار بر رکاب Agro ، در زیر باران و تابش مهتاب به "سرزمین ممنوعه" وارد میشوند به نمایش میگذارد . حرکات اگرو به شدت طبیعی ، و به یک اسب واقعی نزدیک است . پُلی که وندر از روی آن میگذرد تا به سرزمین ممنوعه برسد ، به زیبایی جلب توجه میکند . این سکانس را بخوبی بخاطر بسپارید تا وقتی سکانس نابودی این پل را در اواخر بازی دیدید ، بفهمید که راه برگشتی برایتان وجود ندارد و هر آنچه هست ، در همین سرزمین رخ میدهد و انتهای سرنوشت شما را تاریخ "سرزمین ممنوعه" در خود نگاه میدارد . نگاه مینیمالیستی ، در طراحی و هسته گیم پلی بازی دیده میشود ؛ همه چیز ساده و بی آلایش است و به نابودی 16 کلوسوس ختم می شود . هیچ مبارزه دیگری نیز وجود ندارد ؛ اما اصلا فکرش را هم نکنید مانند بازی های مزخرف موجود در بازار که در نهایت 6 ساعت گیم پلی مفید دارند و مابقی ، پرسه زدن در حالت های شبکه ای و چند نفره است ، بتونید بازی را به زودی به پایان برسانید .
کنترل وندر ، چه با پای پیاده و چه سوار بر اسب ، خیلی نرم و روان است ؛ سلاح های وندر هم متشکل از یک تیر و کمان ساده و شمشیر است . انتظار اجرای چند ضرب های سنگین و پیچیده را هم با این شمشیر نداشته باشید . مهمترین قابلیت این شمشیر ، نشان دادن محل اختفای این 16 کلوسوس در سرزمین بی انتهای ممنوعست ؛ شمشیر خود را به آسمان برده و آنجا که تابش خورشید را داشته باشیم ، امواجی از این شمشیر منعکس میشود ، و با تغییر زاویه شمشیر جهتی که امواج نور آن را نشان می دهند ، مَسکن غول هاست ...
بازی از Shrine of Worship (معبد پرستش) شروع میشود و با قابلیت مکان یابی شمشیر ، محل غول اول را پیدا میکنید و به استقبال او میروید . بمحض برخورد با اولین غول و استفاده دو سلاح شمشیر و کمان بر علیه آن ، در میابید که بازی ، همانندی ندارد و مثل این را تا بحال تجربه نکرده اید ؛ زیرا ضربات شما کوچکترین تاثیری بر خط سلامتی این کلوسوس ها ندارد !
مبارزه با هر کلوسوس از تلفیق چند سبک تشکیل شده است . تعدادی نقطه حساس بر بدن این کلوسوس هاست ، که بایستی ابتدا به نحوی از پیکر آنها بالا رفته (پلتفرمینگ) ، و شمشیر خود را در آنها فرو کنید (اکشن) . عملا بازی یک پلتفرمر دینامیکیست ، که سکوها (لبه های موجود در پیکر غولها) متحرک هستند و باید با پرش های به موقع ، از یک نقطه به نقطه دیگر بدن کلسوس ، به تمات این نقاط حساس برسید و با فرو کردن شمشیر در آنها ، نهایتا نابودشان کنید .
طراحی این کلوسوس ها ، نقطه قوت و اصلی بازیست ؛ بی نظیر و هنرمندانه . نمونه اولیه آنها ، از اساطیر کهن یونان و ژاپن الهام گرفته شده و به شکل خارق العاده طراحی شده است . برخی از آنها به قدری بزرگ هستند که شما به اندازه یک بند انگشت آنها هستید ! Pelagia یک کلوسوس نابیناست و در عوض صدا ها را خوب تشخیص میدهد . Avion (ققنوس دلتا) ، پرنده است و مبارزه با او بین زمین و هوا و در هنگام پرواز اتفاق می افتد . Cenobia از یک شیر الهام گرفته شده است که از نظر جثه تقریبا اندازه یک شیر واقعیست و کوچکترین در بین سایر کلوسوسهاست ، اما در عوض از تمامی آنهاسریع تر و تهاجمی تر است . از خانواده خزندگان ، و میمونها هم کلسوس در بازی وجود دارد . همانطور که پیشتر اشاره شد شیوه کشتن و نقطه ضعف آنها با یکدیگر متفاوت است . عکس الهمل های این کلوسوها نیز که توسط هوش مصنوعی بازی کنترل میشود فوق العاده است ، میتوانید توجه آنها را با پرتاب تیر یا حتی سوت زدن به خود جلب کنید . دوربین بازی گرچه آزاد است ، و میتوانید با آنالوگ راست آن را آزادانه بچرخانید ، اما معمولا خود در جای مناسب قرار می گیرد . بخصوص زمانی که در حال نبرد هستید ، این دوربین شناورانه چند درجه ای را به چپ و راست میچرخد . با هر ضربه ای که بر پیکره کلوسوس ها وارد میکنید ، حس درد را با نعره هایشان لمس میکنید . این حس با تکان های دوربین بشتر خودنمایی میکند .
من باب درجه سختی نیز بازی فوق العاده بالانس شده رفتار میکند ؛ کشتن کلوسوس اول از دومی ، و دومی از سومی ساده تر است و این رابطه طولی تا شانزدهمین کلوسوس ادامه دارد .
صدا گذاری بازی به بهترین نحو ممکن صورت گرفته است ، عملا دوبله آنچنانی ای برای شخصیت ها صورت نگرفته و کل دیالوگ های بازی را میتوان در یک برگ کاغذ نوشت ، اما شیوه داستان سرایی به کمک بیان عواطف و احساسات ، که خود جوهره اصلی داستان را شکل میدهند ، با اندک میان پرده ها روایت میشود . صداهای محیطی ، صدای آب ، شیهه های Agro و صدای سُمبهایش وقتی با سرعت بر سرزمین ممنوعه میدود ، صدای هر کلوسوس که با توجه به شباهت و منبع الهام کاملا همخوانی دارند و آواهای گنگی که در معبد پرستش به گوش میرسند ، جای هیچ حرف و حدیثی را باقی نمیگذارند . پس از نابودی هر کلوسوس روح آنها ، به شکل سایه هایی از بدن آنها خارج و به بدن Wander وارد میشوند و با جمع آوری سایه های 16 کلوسوس ، معشوقه خود را حیاتی دوباره ببخشد . با نابودی هر کلوسوس به منوی Save میروید و پس از ذخیره کردن بازی ، دوباره کار خود را از "معبد پرستش" آغاز میکنید . جالب اینجاست که اگر دوباره به محلی که قبلا با یکی از کلوسوسها مبارزه کرده اید بروید ، اسکلت بدن آنها را میبینید که بر روی زمین انباشته شده است ؛ بازی این امکان را به شما میدهد که یکبار دیگر با آن کلوسوس دست و پنجه نرم کنید .
هنگامی که بر روی بدن یک کلوسوس هستید ، همواره بایستی دکمه R1 را نگه دارید ، تا بر اثر تکان خوردن این کلوسوس ها به زمین پرت نشوید و مقداری از خط سلامتی شما کسر نشود که این میزان ، دارای محدودیتیست که در کنار خط سلامتی ، خود دارای یک نشانگر مجزا به شکل یک دایره تو پُر می باشد .
گرافیک بازی آنقدری زیبا و هنرمندانه بود که در نسخه HD نیازی به تغییرات آنچنانی نداشته باشد ، کیفیت بافتها اندکی بهتر و شفاف تر شده ، لبه های زبر اکنون صاف تر و زیباتر شده است و نور پردازی نیز بهبود یافته است ؛ از همه مهمتر ، نرخ فریم بازیست که بر روی عدد 30 قفل و ثابت شده است . بازی اصلی در برخی مواقع افت فریم زیادی داشت ، ولی همچنان از بهترین گرافیکهای PS2 به شمار میرفت . بازی ، از پر افتخار ترین بازیهای PS2 نیز میباشد ؛ بهترین طراحی شخصیت ، بهترین طراحی بازی ،بهترین موسیقی ، اکثر جوایز بهترین طراحی هنری و از برخی دیگر نهاد های مرتبط با بازیهای رایانه ای ، بهترین بازی سال و از آن فراتر ، بهترین بازی دهه و از بهترینهای قرن را کسب کرده و در ویترین افتخارات خود میبیند .
Shadow of the Colossus یقینا عنوانی ورای یک شاهکار است ، در روزگاری که شوترهای نظامی و بازیهای تکراری و خسته کننده بازار را قبضه کرده اند ، SoTC حکم یک جواهر را دارد . این تجربه ناب و خاطره انگیز را به هیچ وجه از دست ندهید .
نکات مثبت :
- طراحی هنری و استایل گرافیکی خارق العاده
- شیوه داستان گویی بی نظیر و فوق العاده با پایان بندی عالی
- موسیقی های شنیدنی و صداگذاری عالی
- به شدت اوریجینال و بکر
- مبارزات نفسگیر و هیجان انگیز با 16 کلوسوس
نکات منفی :
- - - -
امتیاز :
10 / 10
یادش بخیر عجببببببببببببببببببببببببببببببببببببببببببببببببب بازی بود بهتر از اسکایریم بود
البته افت فریم و برخی اشکالاتی که تو بخش دوربین بود خیلی اذیت میکردن 
Google