اعتیاد به بازی‌های ویدیویی و مساله‌ی خشونت

[Spotter]

اعتیاد به بازی‌های ویدیویی و مساله‌ی خشونت ​

اعتیاد به بازی‌ها : ​

مطالعات نشان می‌دهد که هیجان موجود در بازی‌ها باعث ایجاد اعتیاد به آن‌ها می‌شود. مساله‌ای که بیشتر والدین با آن آشنا هستند و برایشان تازگی ندارد.​

کافی است از کودکان کم سن و سال بپرسید که چگونه دوست دارند اوغات فراقت خود را پر کنند، آنوقت است که جواب‌های متفاوتی در رابطه با بازی‌ کردن و بازی‌های ویدیویی می‌شنوید. حال این پرسش مطرح می‌شود که چرا کودکان اینقدر بازی‌های ویدیویی را دوست دارند؟ آیا معتاد هستند؟
​

با توجه به مطالعاتی که در این رابطه انجام شده، بازی‌های ویدیویی باعث می‌شوند که مغز یک ماده‌ی شیمیایی آزاد کرده که سبب معتاد شدن فرد می‌شود. این مطلب برای والدینی که فرزندشان با اشتیاق زیادی بازی می‌کند، تازگی ندارد.

​

چه عاملی سبب می‌شود که بازی‌ها تا حد زیادی معتاد کننده باشند؟ دکتر Charles Ungerleider می‌گوید: "آنها خیلی درگیر افزایش دادن قابلیت‌های خود هستند و می‌خواهند بیشتر بدانند و قابلیت‌های جدیدی کسب کنند. این مساله به تنهایی مشکلی ایجاد نمی‌کند، بلکه زمانی مشکل ‌آفرین می‌شود که کودک را از فعالیت‌های دیگر او بازمی‌دارد. و آنوقت است که والدین مداخله می‌کنند و با محدود کردن زمان، کودکان را از بازی بیشتر منع می‌کنند."

​

خانم Maria Klavee، پروفسور علوم کامپوتری، معتقد است که بازی‌های ویدیویی - اگر خیلی خشن نباشند – می‌توانند به کودک آموزش دهند که چطور یک معما را حل کند و تفکری نقادانه و استراتژیک داشته باشد. اما او همچنین اضافه می‌کند که بازی‌های کامپیوتری باید با رعایت اعتدال انجام شوند. او می‌گوید که خانواده‌ها باید طیفی از فعالیت‌های مفید را برای کودکان محیا کنند، نه صرفاً آنهایی که تحرک زیادی دارند و یا معتاد کننده هستند. به عنوان مثال فعالیت‌هایی را انتخاب کنند که در آن معماهایی برای حل کردن وجود داشته باشد و یا داستان جالبی داشته باشند. او اضافه می‌کند که خانواده‌ها باید زندگی کودکان خود را «هدفمند» کنند. ورزش و کتاب‌خوانی بسیار مهم هستند. او به والدین می‌گوید که به بازی‌های کامپیوتری به عنوان یک مکمل نگاه کنند که سبب می‌شود کودک با دنیای اطراف خود و اتفاقاتی که در آن می‌افتد بیشتر آشنا شود.

​

از این سو، دکتر Ungerleider معتقد است که والدین می‌توانند برای جلوگیری از معتاد شدن کودک خود به بازی‌های کامپیوتری و تلویزیون با انجام کارهایی از قبیل ایجاد الگو برای گزینشی کردن تماشای تلویزیون و وارد کردن بازی‌ها به زندگی کودکان از دوران خردسالی که باعث آشنا شدن هر چه بیشتر آنها با بازی‌ها و از وابسته شدن در دوران بزرگسالی به بازی‌ها جلوگیری می‌کند، استفاده کنند.​

در آخر آنگرلایدر اشاره می‌کند که معتاد شدن یک کودک به بازی‌های کامپیوتری مشکل ساز است و لازم است والدین دخالت کنند و فعالیت‌ها و سرگرمی‌های جالب دیگری را برای او محیا کنند.


نگرانی‌ها درباره‌ی خشونت در بازی‌ها :‌

«خشونت» یکی از بزرگترین نگرانی‌ها است. خصوصاً زمانیکه در بازی‌های ویدیویی و با گرافیک بالا به تصویر کشیده می‌شود. این مساله‌ای است که بیشتر والدین و استادان دانشگاه از آن شاکی هستند.
John Murray روان‌شناس کودکان می‌گوید:‌ "مطمئناً تا به حال دیده‌اید که کودکان بعد از انجام یک بازی به سبک Kick Boxingٰ، حرکات کاراکتر‌ها را تقلید می‌کنند که این خود نشان می‌دهد تا چه حد بازی‌های ویدویی تاثیر‌گذار هستند." مشکل اینجاست که مردم بعد از مدتی تماشا کردن صحنه‌های خشن به آنها عادت می‌کنند و حتی بدترین نوع خشونت نیز بعد از مدتی برای آنها عادی می‌شود. آنوقت است که "سندرم دنیای بد" درون انسان شکل می‌گیرد و بعد از مدتی افراد خشن این تصور را می‌کنند که در دنیای بسیار بدی زندگی می‌کنند.


نشانه‌هایی از مغز :

برای یافتن ارتباط بین تماشا کردن خشونت و خشونت کردن John Murray به دنبال نشانه‌هایی در مغز انسان است. در آخرین تحقیقات وی، 8 پسر و دختر بین سن‌های 8 تا 12 سال آزمایش شدند و ویدیو کلیپی را تماشا کردند.تعدادی از کلیپ‌ها صحنه‌هایی خشن از فیلم Rocky IV را نشان می‌داد. بقیه‌ی کلیپ‌ها نیز پر از صحنه‌های اکشن بودند اما خشونتی نداشتند. تعدادی از کلیپ‌ها نیز فقط صفحه‌ای سیاه‌رنگ را نشان می‌دادند. در حین آزمایش کودکان در اتاق‌های مخصوصی که از مغز عکس‌برداری می‌کند نشستند.

نتایج این آزمایش به طور خلاصه در تصویر زیر مشاهده می‌شود:

قسمت‌های رنگی بخش‌هایی از مغز را که در حال فعالیت و تماشای صحنه‌های خشن است است نشان می‌دهند.
​

در مغزهای این افراد ماده‌ای به نام Amygdala ترشح می‌شود. این ماده که به آن "Fight or Flight" نیز می‌گویند در شرایطی که انسان در خطر است به او هشدار می‌دهد تا فرار کند یا بماند و بجنگد. در این حالت سرعت تنفس کاهس می‌یابد، فرد به کوچکترین حرکت در محیط واکنش نشان می‌دهد و خون با سرعت به قسمت مرکزی مغز رانده می‌شود.



​

خشونت در بازی‌ها :

​

اجازه دهید مطلب را با این پرسش آغاز کنیم؛ آخرین باری که بازی‌های فرزندتان را ارزیابی کردید چه زمانی بود؟ اگر تا به حال این کار را نکرده‌اید حتماً نگاهی به بازی‌هایی که او می‌کند بیاندازید و بعد از مشاهده‌ی علایم روی پک بازی که آنها را از لحاظ محتوی ارزشیابی می‌کند، غافلگیر نشوید.
​

از بازی‌های شاد کودکان گرفته تا بازی‌های خشن، همگی به عنصر «خشونت» برای ایجاد سرگرمی تکیه می‌کنند. آقای Craig Anderson، از دپارتمان روان‌شناسی دانشگاه آیووا و یکی از نویسندگان کتاب "The Influence of Media Violence on Youth، می‌گوید "خشونت، ذاتاً باعث جلب توجه می‌شود. اما به این خاطر که کودکان به صحنه‌های خشونت‌آمیز سریعاً عادت می‌کنند، خشونت بیشتری نیاز است تا توجه آنها را جلب کند و باعث فروش بازی‌ها شود. اگر می‌خواهید توجه بازیبازی را جلب کنید باید به او انرژی بدهید و توجه او را جلب کنید. متاسفانه مشکل اینجاست که مردم به محدوده‌ی خاصی از خشونت راضی نمی‌شوند و دوست دارند که خشونت موجود در بازی‌ها بیشتر و بیشتر شود تا نیاز آنها را ارضا کند."

​

اندرسون می‌گوید تحقیقات روی رسانه‌های خشن نشان می‌دهد که تماشای فیلم‌ها و برنامه‌های خشن میزان خشونت انسان را بیشتر می‌کند. اما تاثیر بازی‌های کامپیوتری بسیار بیشتر از تلویزیون است، چرا که کودک هنگام بازی کردن نقشی فعال دارد و در این حالت راحت‌تر یاد می‌گیرد و تاثیر می‌پذیرد. این تعامل دو طرفه باعث می‌شود بازی‌های خشن ویدیویی روی ذهن کودک تاثیر بسیار زیادی بگذارند. در بازی‌های خشن، کودک باید در نقش یک کاراکتر منفی قرار بگیرد، تصمیم گیری کند و اعمال فیزیکی انجام دهد. این عمل فیزیکی می‌تواند کشیدن ماشه‌ی یک تفنگ اسباب‌بازی باشد و یا کلیک موس کامپیوتر.

​

والدین باید چه کاری را در این مساله انجام دهند؟ اندرسون می‌گوید اولین قدم این است که از بازی‌هایی که به منزلشان وارد می‌شود آگاهی کامل داشته باشند. تشخیص اینکه یک بازی برای فرزندشان مناسب است یا خیر احتیاج به تخصص خاصی ندارد و آنها به راحتی میتوانند این موضوع را تشخیص دهند. راه حل این است که با قاطعیت بگویند "این بازی برای فرزند 6 ساله یا 12 ساله ی من خوب نیست و باید قوانین بازی کردن او تغییر کند."



​