در صنعت بازیهای رایانهای، هر چند سال یکبار عنوانی وارد عرصه رقابت میشوند که با تغییر گسترده فرمولها و قوانین سبک خود، به موفقیت عظیمی دست مییابند. این نوآوریها یکی از اساسیترین دلایل پیشرفت سبک مرتبط با خود بازی هستند. اما موفقیت بیبدیل این آثار حامل اتفاقات ناگوار نیز است که میتواند باعث تغییر پایه و اساس عناوین مشابه و مرگ ژانرهای کلاسیک شود. فروش فوقالعاده بازیهای مورد اشاره، باعث الهامگیری فزاینده و در بعضی موارد افراطی دیگر سازندهها از این عناوین میشوند و این چرخه تا جایی ادامه پیدا میکند که مکانیکهای اصلی سبک به فراموشی سپرده شده و مکانیکهای جدید جایگزین آن میشوند. البته اضافه شدن مکانیکهای جدید و مدرن به خودی خود مورد بسیار پسندیدهای است و باعث افزایش کلی کیفیت صنعت و در بر گرفته شدن سلیقههای بیشتر میشود. اما به حاشیه رانده شدن مشخصههای کلاسیک در طول این پروسه، موجب تکرارزدگی آثار مشابه شده و در واقع تمامی بازیها را تبدیل به کلونهایی از عنوان مادر میکند که با وجود داشتن پوستههایی متفاوت، دارای هسته یکسانی هستند.
دمت گرم کاوه خیلی خوب بود
2016 یه سال فراموشنشدنی برای طرفدارای DOOM بود. قبل از عرضه همه چی دست به دست هم داده بود که از بازی ناامید بشیم ولی id تونست سختترین کار ممکن یعنی زنده کردن یه IP محبوب و قدیمی رو به بهترین شکل انجام بده.
به همه پیشنهاد میکنم اون مستند سه قسمتی که درباره روند توسعهی DOOM و پستی و بلندیهاش و تصمیمهای سختی که باعث شد DOOM شکل بگیره رو حتما تماشا کنن.
ایشالا پای Devil Daggers به کنسولها هم باز بشه تا ما هم فیضشو ببریم
اینجور مقالههای تحلیلی واقعا توی بازیسنتر کم شدن و امیدوارم در آینده بیشتر بشه. تشکر
@Destruction
مقاله بسیار خوبی بود. دستت درد نکنه. البته خود GeOW رو باید در موردش مقاله ای جدا نوشت شوتر سنگینی که تحول عظیمی در صنعت بازیسازی ایجاد. ولی خب مشکل همینه که یه عده بدون اینکه بدونند فلسفه چی بوده، چشم بسته شروع کردن ازش تقلید کردن و شد اونچه که توی مقاله بهش اشاره کردی. ولی واقعا این یکی دو سال اخیر سبک شوتر اول شخص دچار تحول شده و عناوین خوبی منتشر شده.
مقاله واقعا عالی بود، مررسی کاوه، خیلی خوبه که مقاله های از این دست توی سایت زیاد بشه، هم میزان آگاهی و فهمیدن کانسپت اون سبک رو به خوبی بیان میکنه هم سیر تحول اون ها و تاریخچشون رو.
خیلی خوبه که ژانر شوتر داره دوباره به روزای خوبش برمیگرده و موج تنوع و دگرگونی رو دوباره میشه توی اون ها احساس کرد. به شحصه آخرین سال هایی که ژانر شوتر اینگونه دارای تنوع بود برام سال های 2010 و 2011 بودن. مثلا سال 2010 بازی های با دایرکشن داستاسرایی و سینمایی ای مثل COD BO و Battlefield bad company2 رو میشد در کنار بازی های فوق العاده عالی گیم پلی محور مثل singularity دید و بازی کرد. یواش یواش بعد از 2011 بازی های خوب این ژانر توی سال خلاصه میشدن به یکی دو بازیه خاص. تا سال 2016 که تنوع خیلی عالی و خوبی رو شاهدش بودیم. و امسال هم که prey رو داریم که میتونه تجربه بسیار عالی ای باشه برای این ژانر.
باز هم تشکر برای مقاله مفید و خوبت کاوه.