تصور ریمیک رزیدنت 1 (حتی با فرمول جادویی ریمیک 2) زیاد جذاب نیست واسه من که فن کلاسیک ها هستم و پیر شدم دیگه.ولی انقدر اتمسفر و فضاهاش خاطره انگیز و نوستالژیکه که جدای از گیم پلی دوست دارم با گرافیک امروزی ببینمشون.مثل یه آلبوم خاطرات.هر چند وقت یک بار میرم یوتیوب ویدئوهای نسخه های فن مید رو میبینم.