Last edited by a moderator:
نه خداییش هیچ سولزلایکی به سختی نینجا گایدن های ایکس باکس نیست.سخت ترین حالت نینجا گیدن 2 رو ویتاست، سیگما منظور، رسما انگشت درد میگیری به خاطر وضعیت قرار گیری دست ها و ارگونومی ویتا، نسخه اکس باکس هم البته سخته واقعا... ولی رو کنسول در مجموع به نظرم راحت تر از سولز لایک هاست منهای یک سری باس خاص...
نینجا گیدن های NES رو البته همیشه بیشتر دوست داشتم نسخه های کلاسیک مخصوصا شماره 2 که عجیب غریب شاهکار بود، موسیقیش تو همون بچگی دوران میکرو میخکوبم کرد همون اولین باری که پلی کردم رو میکرو... انچنان هم سخت نبود و شدنی بود ولی یادمه اکثرا نمیتونستند بازیش کنند و براشون خیلی سخت بود...
دقیقا.نه خداییش هیچ سولزلایکی به سختی نینجا گایدن های ایکس باکس نیست.
همون باسهایی که میگی خیلی هاشون نیاز به مصرف آیتم دارن برای شکست دادن.
من یادمه حداقل دوبار تقریبن بازی رو از اول شروع کردم تا بتونم آیتم ها رو مدیریت کنم.
یا یه سری اتاق های چلنج بود که رسمن اگر میخاستی ردشون کنی، گریه آدم رو در می آوردن. به طرز ناجوانمردانه ای سخت بود.
کلا پیشرفت در بازی های سالز لایک بجز سکیرو همه مصنوعی و اصلا Skill Based نیست.دقیقا.
سولزلایک/بورن اصلا سخت نیستن وقتی که با کمی فارم کردن خودت باس نهایی میشی و همه رو وانشات میکنی.
بازیهایی مثل نینجا گایدن چون پیشرفت شخصیت و لول و... نداره این فقط خود پلیره که باید یاد بگیره و سطحش بره بالا.
تمام کردن این بازی تو درجه سختی آخر شاید جزو سخت ترین بازیهای تمام دورانه.
اونهم اینقدر باید بازی کرده باشی تا مکانیکهای دفاع همیشگی(active guard) ، جذب سولها و بعد حمله /ult رو درش استاد شده باشی.
البته اینها رو که یاد میگیری و از اون حالت تصادفی دکمه ها رو زدن پیشرفت میکنی نهایت لذته و خب بازی هم آسون میشه.
من اصلن حواسم به قابلیت فارم در سولزلایک ها نبود ))دقیقا.
سولزلایک/بورن اصلا سخت نیستن وقتی که با کمی فارم کردن خودت باس نهایی میشی و همه رو وانشات میکنی.
بازیهایی مثل نینجا گایدن چون پیشرفت شخصیت و لول و... نداره این فقط خود پلیره که باید یاد بگیره و سطحش بره بالا.
تمام کردن این بازی تو درجه سختی آخر شاید جزو سخت ترین بازیهای تمام دورانه.
اونهم اینقدر باید بازی کرده باشی تا مکانیکهای دفاع همیشگی(active guard) ، جذب سولها و بعد حمله /ult رو درش استاد شده باشی.
البته اینها رو که یاد میگیری و از اون حالت تصادفی دکمه ها رو زدن پیشرفت میکنی نهایت لذته و خب بازی هم آسون میشه.
خب اینجوری نمیشه که. فارم جزوی از لول دیزاین بازیهای سولزلایکه. تو خیلی هاشون بدون اینکه بخای هم فارم میکنی. یعنی وقتی جایی میمیری و برمیگردی محل مرگ و xp هارو کالکت میکنی در اصل ناخاسته داری فارم میکنی. مشخصن این جزوی از طراحی بازیه. یعنی میگی عامدانه با کالکت نکردن xp بازی رو برای خودمون سخت کنیم؟مکانیسم فارم در سولزبورن ها ماهیتی شبیه سیستم تعیین دیفیکالتی داره، همونطور که در بازی های عادی شما میتونی دیفیکالتی رو بیاری پایین یا از اول رو ایزی بری، تو سولز هام (منهای سکیرو، که مهم یادگیری دیفلکت هست) میتونی با فارم کردن بازی رو برای خودت اسون تر کنی،
خیلی ساده است، کسی مجبور نیست فارم کنه، همونطور که کسی مجبور نیست با دیفیکالتی پایین بازی کنه، با این تفاوت که بازی های دیگر میشه "از اول" مثل اب خوردن رو ایزی رفت، سولز اما شما باید زحمت بکشی وقت بگذاری فارم کنی،
اینطوری بخوای حساب کنی خب همه بازی هارو میشه با گاید خیلی راحت بهترین الگوی گیم پلی رو پیدا کرد و ازمون و خطا و پیدا کردن پترن توسط خودت رو دور بزنی و روند رو تسریع کنی، اینطوری تموم بازی ها سوپر اسون و اب خوردن هستند
وقتی گفته میشه یکی از اون یکی سخت تر هست، منظور حالت اوج هست، یعنی حالت با فارم استاندارد یا حتی صفر فارم در سولز ها VS سخت ترین دیفیکالتی در بازی های دیگر،
دیگه بقیه اش نظر و سلیقه و تجربه شخصی هست که گیمر کدوم رو سخت تر بشناسد.
قبول : )خب اینجوری نمیشه که. فارم جزوی از لول دیزاین بازیهای سولزلایکه. تو خیلی هاشون بدون اینکه بخای هم فارم میکنی. یعنی وقتی جایی میمیری و برمیگردی محل مرگ و xp هارو کالکت میکنی در اصل ناخاسته داری فارم میکنی. مشخصن این جزوی از طراحی بازیه. یعنی میگی عامدانه با کالکت نکردن xp بازی رو برای خودمون سخت کنیم؟
شما در نینجاگایدن وقتی بمیری، برمیگردی به آخرین چک پوینت.
اگر منظورت اسپیدران هستش که بدون فارم بازی رو تموم کرد، که خب اکثر بازیهای سولزلایک رو کمتر از 30 دقیقه اسپیدران میکنن. تو این زمینه هم نینجا گایدن 2004 هیچ اسپیدران ولیدی نداره. نینجاگایدن 2 رو هم فقط 3 نفر در دنیا روی آخرین دیفیکالتی اسپید ران ولید دارن.
مقاومت نکن )) قبول کن که نینجا گایدن بازی به مراتب سخت تری از تمام سولزلایک ها هستن.
البته نینجا گایدن 3 رو من چیزی که یادمه هیچ چالشی برام نداشت. و بازی آسونی بود.
ولی برای من سختی نینجا گیدن بیشتر از همون دوربین بازی بود و اگه توی در جه نرمال بازی بخوای بری همچین هم بازی سختی نیست ضمن اینکه درسته لول آپ به سبک سولز لایک ها نداره ولی لول آپ اسلحه ها و خط جون هم مثل سایر hns ها داره و به نظرم به اون شکل بازی سختی نیست حالا خود من زیاد نینجا گایدن ها رو در سطح بهترین hns نمی بینیم اونو در رده سوم بعد از دویل می کرای و بیونتا ۱ میدونم ولی واقعا از مرگ استاد نارحتم مخصوصا اینکه doa میتونست توسط ایشون به رقیب اصلی تکن بدل بشه که در حال حاظر کلا بازیش تغییر ماهیت دادهخب اینجوری نمیشه که. فارم جزوی از لول دیزاین بازیهای سولزلایکه. تو خیلی هاشون بدون اینکه بخای هم فارم میکنی. یعنی وقتی جایی میمیری و برمیگردی محل مرگ و xp هارو کالکت میکنی در اصل ناخاسته داری فارم میکنی. مشخصن این جزوی از طراحی بازیه. یعنی میگی عامدانه با کالکت نکردن xp بازی رو برای خودمون سخت کنیم؟
شما در نینجاگایدن وقتی بمیری، برمیگردی به آخرین چک پوینت.
اگر منظورت اسپیدران هستش که بدون فارم بازی رو تموم کرد، که خب اکثر بازیهای سولزلایک رو کمتر از 30 دقیقه اسپیدران میکنن. تو این زمینه هم نینجا گایدن 2004 هیچ اسپیدران ولیدی نداره. نینجاگایدن 2 رو هم فقط 3 نفر در دنیا روی آخرین دیفیکالتی اسپید ران ولید دارن.
مقاومت نکن )) قبول کن که نینجا گایدن بازی به مراتب سخت تری از تمام سولزلایک ها هستن.
البته نینجا گایدن 3 رو من چیزی که یادمه هیچ چالشی برام نداشت. و بازی آسونی بود.
کلا نینجا گایدنها (1 و 2 ، مخصوصا نسخه های ایکس باکس) رو اونطور که براش طراحی نشده بازی کنی خیلی بازی خاصی نیستن و شاید اصلا اون جادوی بازی رو حس نمیکنی.ولی برای من سختی نینجا گیدن بیشتر از همون دوربین بازی بود و اگه توی در جه نرمال بازی بخوای بری همچین هم بازی سختی نیست ضمن اینکه درسته لول آپ به سبک سولز لایک ها نداره ولی لول آپ اسلحه ها و خط جون هم مثل سایر hns ها داره و به نظرم به اون شکل بازی سختی نیست حالا خود من زیاد نینجا گایدن ها رو در سطح بهترین hns نمی بینیم اونو در رده سوم بعد از دویل می کرای و بیونتا ۱ میدونم ولی واقعا از مرگ استاد نارحتم مخصوصا اینکه doa میتونست توسط ایشون به رقیب اصلی تکن بدل بشه که در حال حاظر کلا بازیش تغییر ماهیت داده
