امتیازات Donkey Kong Bananza

  • Thread starter Thread starter Bahram
  • تاریخ آغاز تاریخ آغاز

پیش بینی امتیازات


  • مجموع رای دهنده‌ها
    26
  • نظرسنجی بسته شده است .

Bahram

Alan, Wake Up
مدیر انجمن
1000024985.jpg
ناشر: نینتندو
پلتفرم: نینتندو سوییچ ۲
تاریخ انتشار: ۱۷ جولای (۲۶ تیر)
تاریخ برداشته شدن ایمبارگو: ۲۵ تیر


1000024993.png


Power unlimited: 96/100
در متا ثبت میشه.
اولین نمره بازی لیک شده.
مجله هلندی power unlimited به بازی نمره 96 از 100 رو داده.
در قسمت هایی از نقد نوشته شده:
«
* نقدکننده میگه بازی خیلی آسونه. حتی میگه از بازی Kirby هم آسون‌تره.
* همچنین نقدکننده این بازی رو پادشاه جدید بازی‌های پلتفرمر سه‌بعدی می‌دونه، به خاطر اینکه چقدر بازی کردنش لذت‌بخشه و تجربه منحصربه‌فردی که گیم‌پلی تازه اون بهش داده. میگه ماریوی بعدی باید "خیلی خیلی فوق‌العاده" باشه تا بتونه این بازی رو شکست بده.
* اون بازی رو تو ۲۴ ساعت تموم کرده، اما اشاره می‌کنه که فقط ۲۵ درصد از آیتم‌های قابل جمع‌آوری رو پیدا کرده، پس هنوز کلی چیز برای کشف کردن هست.
* میگه قبل از بازی فکر می‌کرده پائولین (Pauline) آزاردهنده باشه (اشاره به همراهان آزاردهنده در بازی Zelda به عنوان مقایسه)، اما وقتی بازی رو شروع کرده خیلی زود عاشقش شده.
* فکر می‌کرده بازی ممکنه تو بخش تخریب محیطیش یکنواخت بشه، اما اون‌ها کارهای خلاقانه زیادی باهاش انجام دادن و برای اون هیچ‌وقت خسته‌کننده نشده.»
مجله به صورت فیزیکی امروز منتشر شده.

این مجله به عناوین ماریو ادیسی (۹۵) و استروبات (۹۴) نمره داده بود.
 

Attachments

  • 1000024980.png
    1000024980.png
    3.1 MB · مشاهده: 56
آخرین ویرایش:
بزرگترین breakthrough صنعت از زمان عرضه ER
چه گیمپلی ای چه گیمپلی ای ماشالا ماشالا
قشنگ معلومه حین بازی کردنش تیر از پات دربیارن نمیفهمی
واقعا حسرت خوردم که سوییچ ندارم
و به نظرم برخلاف چیزی که ظاهرا به نظر میاد در مجموع حلال ترین نونو نینتندو میخوره تو صنعت
 
بزرگترین breakthrough صنعت از زمان عرضه ER
چه گیمپلی ای چه گیمپلی ای ماشالا ماشالا
قشنگ معلومه حین بازی کردنش تیر از پات دربیارن نمیفهمی
واقعا حسرت خوردم که سوییچ ندارم
و به نظرم برخلاف چیزی که ظاهرا به نظر میاد در مجموع حلال ترین نونو نینتندو میخوره تو صنعت
Lol
جدا حقیقته هرکاری بکنن حداقل نه بازی کنسل میکنن نه استودیو میبندن نه کیفیت رو فدا میکنن
 
Lol
جدا حقیقته هرکاری بکنن حداقل نه بازی کنسل میکنن نه استودیو میبندن نه کیفیت رو فدا میکنن
ناشرای شرقی، به صورت دیویژن بندی اداره می شن... یعنی تو یک مقر ممکنه پنج شش تیم تو یک استدیو باشه که هیچ اسمی عملا ندارن،(یک سری استدیو خاص هم شده گاهی تاسیس کنن خارج از مقر،ولی همینا باعث می شه نتونن مدیریتش کنن، کپکامم بعد نسل هشت استدیو های غربیشو بست و رو همون دویژن ها تمرکز کرد)


تو این سیستم مدیریت... مستقیم خوده کمپانی سلبریتی اون کمپانی هست با دو سه تا تهیه کننده خاص تمام!

پ ن 1: بزرگ ترین استدیو خارج از مقر خوده نینتندو که مونولیث سافت باشه هم عملا داخلی مدیریت می شه، چون روی هفتاد تا هشتاد درصد فرست پارتی ها ساپورت هستند،اینطوری نیست که کلا رها شده باشند!

تو غرب با شعار کرامنت انسانی و این چرت و پرتا یک آزادی به استدیو ها و نفرات داده می شه که همون پاشنه آشیل خیلی از محصولات می شه...

شما ببین نینتندو موقع لانچ بازیاش اعضای اصلی میان برا پرسش و پاسخ چه وضعیتی دارند!
1000006162.jpg 1000006163.jpg 1000006164.png 1000006165.jpg
همه با یک یونیفرم ساده میان جلو دوربین، که آدمی که خارج از صنعت هست، احساس می کنه اینا تو گولاکی چیزی هستند:دی

نینتندو خیلی استعداد داره، ولی طرف کارمند هست... کارمندی که تنها وظیفه اش همون خلاقیت و ایده هاش هست... پذیرفته زیر مجموعه یک شرکت باشه که اسمش هیچوقت قرار نیست شاید شنیده و دیده بشه...

دقیقا مثل دانشمندان امروزی که بسیاریشون عملا کارمند کمپانی مادر تو بخش R&D اون برند هستند...و مثل صد تا دویست سال قبل نیست هر دانشمند یا مخترعی مستقیم با مردم در ارتباط باشه و سلبریتی بشه...!


کپکام اگه موفق هست، برا این هست هرچی چهره بود رو با یک لگد از شرکت انداخت بیرون...:دی نتیجه کوتاه مدت شاید افت موقتی کمپانی باشه... ولی با این نوع مدیریت کار ها به خوبی پیش می ره...

دقیقا مشکلی که اسکوئر هم دچارش شد همین هست، هر دفتری برا خودش سلبریتی و چهره داشته و داره، و عملا تو رقابت مستقیم باهم هستند و درحال زیرآب زنی و چشم تو هم چشمی هستند...!

در نهایت اینا هم بازی کنسل می کنند،ولی تو این نوع مدیریت چون فضا به شدت بسته هست، بطوری که یک تیم دویست نفره شاید هیچکدومشون به طور رسمی شبکه اجتماعی نداشته باشند،تو سکوت خبری اون کنسلی ها قبل معرفی به خاطره ها می پیوندند:دی

یعنی اگه مستند یکسری از آثار شرقی رو ببینید، اون چالش های عجیبی که برا تیم بوجود اومده رو اون سلبریتی اون کمپانی اومده گفته...اگه مدیریت بسته بود اجازه گفتن خیلی حرف ها رو نداشتن:دی


پ ن2:شاید که نه، حتما فردی مثل خود منم شاید دوست نداشته باشم تو همچین شرایط بسته ای تو این کمپانی های شرقی کار کنم، ولی خوب حقیقت در موفقیت اینجور کمپانی ها دقیقا همین نوع مدیریتشون هست
 
ناشرای شرقی، به صورت دیویژن بندی اداره می شن... یعنی تو یک مقر ممکنه پنج شش تیم تو یک استدیو باشه که هیچ اسمی عملا ندارن،(یک سری استدیو خاص هم شده گاهی تاسیس کنن خارج از مقر،ولی همینا باعث می شه نتونن مدیریتش کنن، کپکامم بعد نسل هشت استدیو های غربیشو بست و رو همون دویژن ها تمرکز کرد)


تو این سیستم مدیریت... مستقیم خوده کمپانی سلبریتی اون کمپانی هست با دو سه تا تهیه کننده خاص تمام!

پ ن 1: بزرگ ترین استدیو خارج از مقر خوده نینتندو که مونولیث سافت باشه هم عملا داخلی مدیریت می شه، چون روی هفتاد تا هشتاد درصد فرست پارتی ها ساپورت هستند،اینطوری نیست که کلا رها شده باشند!

تو غرب با شعار کرامنت انسانی و این چرت و پرتا یک آزادی به استدیو ها و نفرات داده می شه که همون پاشنه آشیل خیلی از محصولات می شه...

شما ببین نینتندو موقع لانچ بازیاش اعضای اصلی میان برا پرسش و پاسخ چه وضعیتی دارند!
View attachment 386429View attachment 386430View attachment 386431View attachment 386432
همه با یک یونیفرم ساده میان جلو دوربین، که آدمی که خارج از صنعت هست، احساس می کنه اینا تو گولاکی چیزی هستند:دی

نینتندو خیلی استعداد داره، ولی طرف کارمند هست... کارمندی که تنها وظیفه اش همون خلاقیت و ایده هاش هست... پذیرفته زیر مجموعه یک شرکت باشه که اسمش هیچوقت قرار نیست شاید شنیده و دیده بشه...

دقیقا مثل دانشمندان امروزی که بسیاریشون عملا کارمند کمپانی مادر تو بخش R&D اون برند هستند...و مثل صد تا دویست سال قبل نیست هر دانشمند یا مخترعی مستقیم با مردم در ارتباط باشه و سلبریتی بشه...!


کپکام اگه موفق هست، برا این هست هرچی چهره بود رو با یک لگد از شرکت انداخت بیرون...:دی نتیجه کوتاه مدت شاید افت موقتی کمپانی باشه... ولی با این نوع مدیریت کار ها به خوبی پیش می ره...

دقیقا مشکلی که اسکوئر هم دچارش شد همین هست، هر دفتری برا خودش سلبریتی و چهره داشته و داره، و عملا تو رقابت مستقیم باهم هستند و درحال زیرآب زنی و چشم تو هم چشمی هستند...!

در نهایت اینا هم بازی کنسل می کنند،ولی تو این نوع مدیریت چون فضا به شدت بسته هست، بطوری که یک تیم دویست نفره شاید هیچکدومشون به طور رسمی شبکه اجتماعی نداشته باشند،تو سکوت خبری اون کنسلی ها قبل معرفی به خاطره ها می پیوندند:دی

یعنی اگه مستند یکسری از آثار شرقی رو ببینید، اون چالش های عجیبی که برا تیم بوجود اومده رو اون سلبریتی اون کمپانی اومده گفته...اگه مدیریت بسته بود اجازه گفتن خیلی حرف ها رو نداشتن:دی


پ ن2:شاید که نه، حتما فردی مثل خود منم شاید دوست نداشته باشم تو همچین شرایط بسته ای تو این کمپانی های شرقی کار کنم، ولی خوب حقیقت در موفقیت اینجور کمپانی ها دقیقا همین نوع مدیریتشون هست
اینطوریم البته اگه زیاده روی شه خوب نیست ها
مثلا یادمه کونامی کارمندای بدبختشو دست از پا خطا میکردن میفرستاد سوفوری کنن مجتمعهای تفریحیش و اعمال شاقه دیگه:دی
غرب از اونور دیگه riده:دی استد‌یوها بعضا شدن خانه حمایت از رنگین کمونیایی که عشقی کار میکنن:دی
 
ناشرای شرقی، به صورت دیویژن بندی اداره می شن... یعنی تو یک مقر ممکنه پنج شش تیم تو یک استدیو باشه که هیچ اسمی عملا ندارن،(یک سری استدیو خاص هم شده گاهی تاسیس کنن خارج از مقر،ولی همینا باعث می شه نتونن مدیریتش کنن، کپکامم بعد نسل هشت استدیو های غربیشو بست و رو همون دویژن ها تمرکز کرد)


تو این سیستم مدیریت... مستقیم خوده کمپانی سلبریتی اون کمپانی هست با دو سه تا تهیه کننده خاص تمام!

پ ن 1: بزرگ ترین استدیو خارج از مقر خوده نینتندو که مونولیث سافت باشه هم عملا داخلی مدیریت می شه، چون روی هفتاد تا هشتاد درصد فرست پارتی ها ساپورت هستند،اینطوری نیست که کلا رها شده باشند!

تو غرب با شعار کرامنت انسانی و این چرت و پرتا یک آزادی به استدیو ها و نفرات داده می شه که همون پاشنه آشیل خیلی از محصولات می شه...

شما ببین نینتندو موقع لانچ بازیاش اعضای اصلی میان برا پرسش و پاسخ چه وضعیتی دارند!
View attachment 386429View attachment 386430View attachment 386431View attachment 386432
همه با یک یونیفرم ساده میان جلو دوربین، که آدمی که خارج از صنعت هست، احساس می کنه اینا تو گولاکی چیزی هستند:دی

نینتندو خیلی استعداد داره، ولی طرف کارمند هست... کارمندی که تنها وظیفه اش همون خلاقیت و ایده هاش هست... پذیرفته زیر مجموعه یک شرکت باشه که اسمش هیچوقت قرار نیست شاید شنیده و دیده بشه...

دقیقا مثل دانشمندان امروزی که بسیاریشون عملا کارمند کمپانی مادر تو بخش R&D اون برند هستند...و مثل صد تا دویست سال قبل نیست هر دانشمند یا مخترعی مستقیم با مردم در ارتباط باشه و سلبریتی بشه...!


کپکام اگه موفق هست، برا این هست هرچی چهره بود رو با یک لگد از شرکت انداخت بیرون...:دی نتیجه کوتاه مدت شاید افت موقتی کمپانی باشه... ولی با این نوع مدیریت کار ها به خوبی پیش می ره...

دقیقا مشکلی که اسکوئر هم دچارش شد همین هست، هر دفتری برا خودش سلبریتی و چهره داشته و داره، و عملا تو رقابت مستقیم باهم هستند و درحال زیرآب زنی و چشم تو هم چشمی هستند...!

در نهایت اینا هم بازی کنسل می کنند،ولی تو این نوع مدیریت چون فضا به شدت بسته هست، بطوری که یک تیم دویست نفره شاید هیچکدومشون به طور رسمی شبکه اجتماعی نداشته باشند،تو سکوت خبری اون کنسلی ها قبل معرفی به خاطره ها می پیوندند:دی

یعنی اگه مستند یکسری از آثار شرقی رو ببینید، اون چالش های عجیبی که برا تیم بوجود اومده رو اون سلبریتی اون کمپانی اومده گفته...اگه مدیریت بسته بود اجازه گفتن خیلی حرف ها رو نداشتن:دی


پ ن2:شاید که نه، حتما فردی مثل خود منم شاید دوست نداشته باشم تو همچین شرایط بسته ای تو این کمپانی های شرقی کار کنم، ولی خوب حقیقت در موفقیت اینجور کمپانی ها دقیقا همین نوع مدیریتشون هست
یه مشکل دیگه کمپانی های غربی و مخصوصا آمریکایی این هست که هر سال می‌خوان سودشون بیشتر از قبل باشه بدون استثنا
اگه به این هدف نرسن این سود رو از طرق دیگه مث اخراج و تعدیل نیرو و غیره در میارن...
کمپانیای شرقی خیلی کمتر درگیر این موضوع هستن و اگر به سود کافی نرسن فقط روششون رو عوض میکنن و به سودشون میرسن.

یادمه جیم رایان رو که کردن مدیر عامل پلی استیشن هم، همچین دیدگاهی داشت و داشت یه تنه گند میزد به برند، تا اینکه اخراجش کردن و سونی برگشت به همون روال قبلی.
 
ناشرای شرقی، به صورت دیویژن بندی اداره می شن... یعنی تو یک مقر ممکنه پنج شش تیم تو یک استدیو باشه که هیچ اسمی عملا ندارن،(یک سری استدیو خاص هم شده گاهی تاسیس کنن خارج از مقر،ولی همینا باعث می شه نتونن مدیریتش کنن، کپکامم بعد نسل هشت استدیو های غربیشو بست و رو همون دویژن ها تمرکز کرد)


تو این سیستم مدیریت... مستقیم خوده کمپانی سلبریتی اون کمپانی هست با دو سه تا تهیه کننده خاص تمام!

پ ن 1: بزرگ ترین استدیو خارج از مقر خوده نینتندو که مونولیث سافت باشه هم عملا داخلی مدیریت می شه، چون روی هفتاد تا هشتاد درصد فرست پارتی ها ساپورت هستند،اینطوری نیست که کلا رها شده باشند!

تو غرب با شعار کرامنت انسانی و این چرت و پرتا یک آزادی به استدیو ها و نفرات داده می شه که همون پاشنه آشیل خیلی از محصولات می شه...

شما ببین نینتندو موقع لانچ بازیاش اعضای اصلی میان برا پرسش و پاسخ چه وضعیتی دارند!
View attachment 386429View attachment 386430View attachment 386431View attachment 386432
همه با یک یونیفرم ساده میان جلو دوربین، که آدمی که خارج از صنعت هست، احساس می کنه اینا تو گولاکی چیزی هستند:دی

نینتندو خیلی استعداد داره، ولی طرف کارمند هست... کارمندی که تنها وظیفه اش همون خلاقیت و ایده هاش هست... پذیرفته زیر مجموعه یک شرکت باشه که اسمش هیچوقت قرار نیست شاید شنیده و دیده بشه...

دقیقا مثل دانشمندان امروزی که بسیاریشون عملا کارمند کمپانی مادر تو بخش R&D اون برند هستند...و مثل صد تا دویست سال قبل نیست هر دانشمند یا مخترعی مستقیم با مردم در ارتباط باشه و سلبریتی بشه...!


کپکام اگه موفق هست، برا این هست هرچی چهره بود رو با یک لگد از شرکت انداخت بیرون...:دی نتیجه کوتاه مدت شاید افت موقتی کمپانی باشه... ولی با این نوع مدیریت کار ها به خوبی پیش می ره...

دقیقا مشکلی که اسکوئر هم دچارش شد همین هست، هر دفتری برا خودش سلبریتی و چهره داشته و داره، و عملا تو رقابت مستقیم باهم هستند و درحال زیرآب زنی و چشم تو هم چشمی هستند...!

در نهایت اینا هم بازی کنسل می کنند،ولی تو این نوع مدیریت چون فضا به شدت بسته هست، بطوری که یک تیم دویست نفره شاید هیچکدومشون به طور رسمی شبکه اجتماعی نداشته باشند،تو سکوت خبری اون کنسلی ها قبل معرفی به خاطره ها می پیوندند:دی

یعنی اگه مستند یکسری از آثار شرقی رو ببینید، اون چالش های عجیبی که برا تیم بوجود اومده رو اون سلبریتی اون کمپانی اومده گفته...اگه مدیریت بسته بود اجازه گفتن خیلی حرف ها رو نداشتن:دی


پ ن2:شاید که نه، حتما فردی مثل خود منم شاید دوست نداشته باشم تو همچین شرایط بسته ای تو این کمپانی های شرقی کار کنم، ولی خوب حقیقت در موفقیت اینجور کمپانی ها دقیقا همین نوع مدیریتشون هست
من صد درصد مدل شرقیا رو ترجیح میدم
چون برندسازی فردی توی محصولی که بالا پایینش یه محصول تیمیه بی معنیه، اینکه یکی مثل کوجیما و دراکمن و … میان کل زحمتای صدها نفر رو به اسم خودشون میزنن شدیدا مسخره ست

یه مشکل دیگه کمپانی های غربی و مخصوصا آمریکایی این هست که هر سال می‌خوان سودشون بیشتر از قبل باشه بدون استثنا
اگه به این هدف نرسن این سود رو از طرق دیگه مث اخراج و تعدیل نیرو و غیره در میارن...
کمپانیای شرقی خیلی کمتر درگیر این موضوع هستن و اگر به سود کافی نرسن فقط روششون رو عوض میکنن و به سودشون میرسن.

یادمه جیم رایان رو که کردن مدیر عامل پلی استیشن هم، همچین دیدگاهی داشت و داشت یه تنه گند میزد به برند، تا اینکه اخراجش کردن و سونی برگشت به همون روال قبلی.
بدبختی اقتصاد کپیتالیستی همینه (هرچند مدل های دیگه به مراتب بدترن)
اکثر سهامدارای کمپانی ها اصلا پیشینه مربوط ندارن و شغلشون اینه که بنگاه سهامگذاری دارن برای همین درک درستی از شرایط صنعتی مثل گیم که‌ محصولاتش چندین سال زمان میبره که نتیجه بدن ندارن.
بهترین حالت همیشه یه بالانسه بین یه فرد با دیدگاه مالی قوی و فرد با پیشینه مربوطه قوی (شبیه مایکروسافت دوره ویندوز ۷ و اکس باکس ۳۶۰ که بیل گیتس کارای فنی رو میکرد بالمر کار های مالی)
 
آخرین ویرایش:
سایت متاکریتیک این یه ساله که عوض کرده به کل سیستم شو واقعا حال به هم زن شده
نه درست Sort می کنه نقدها رو
نه سرعت خوبی داره سایت
نه موتور جستجوش مثل آدم کار می کنه

هیچی آقا هیچی
جدی آدم رغبت اش برای زدن تاپیک و آپدیت نمرات کم میشه
 

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or