Fallout Season One (2024)
9.6/10
جهان‌سازی، جهان‌سازی و جهان‌سازی؛ سه کلیدواژه اساسی و البته تکراری که «فال‌اوت» را به بهترین اقتباس نمایشی از ویدیوگیم تبدیل می‌کند؛ چرا Star Wars را دوست دارید؟ چرا اقتباس‌های پیتر جکسون از «ارباب حلقه‌ها» را دوست دارید؟ جواب ساده است؛ جهان آن! جهان «فال‌اوت» در منبع اصیل و گسترده است و خالق در اقتباس آن دست بازتری برای خلاقیت و تنوع‌سازی دارد؛ چیزی که در The Last of Us ندیدم و به همین دلیل است که TLOU همان جهانی را نشان می‌دهد که خوره‌های سریال با TWD دوران خود را گذرانده‌اند؛ از سوی دیگر، «فال‌اوت» به بهترین شکل سه ساب‌ژانر را تلفیق می‌کند؛ نئو-وسترن، جاده‌ای و آخرالزمانی؛ این سه ساب‌ژانر در توسعه جهان و شناسنامه Fallout موثر واقع می‌شوند؛ هم ریتم خوبی دارد (به مانند Person of Interest) و هم خود را درگیر حاشیه‌های خسته‌کننده «وست‌ورلد» نمی‌کند؛ یعنی «نولان» و «لیزا جوی» از اشتباهات خود درس گرفته‌اند؛ فلش‌بک‌ها طولانی و زننده نمی‌شوند؛ در تکمیل قوس شخصیت‌ها حیاتی هستند؛ همه چیز پرفکت است و به قدری پرفکت هست که حق می‌دهم کاربران برای تجربه مجدد سری‌های «بتسدای» Fallout اشتیاق پیدا کنند.
پ.ن: آمازون در سال 2019 سریال‌های کوچک خود را کنسل کرد تا به این فاز برسد؛ فاز دوم که با The Boys، Power of the Rings و Fallout پوز «نتفلیکس» را به خاک می‌مالد.
Google