ورود
ثبت نام
صفحه اصلی
اخبار بازی
بررسی بازی
حقایق بازیها
داستان بازی
بررسی سخت افزار
برنامههای ویدیویی
انجمنها
نوشتههای جدید
پرمخاطبها
جستجوی انجمنها
جدیدترینها
ارسالهای جدید
آخرین فعالیتها
کاربران
کاربران آنلاین
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
ورود
ثبت نام
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
Menu
Install the app
Install
فراخوان عضویت در تحریریه بازیسنتر | برای ثبت درخواست کلیک کنید
صفحه اصلی
انجمنها
موضوعات عمومی
سینما، گرافیک کامپیوتری (CG Art) و Comic
Rate your last seen movie (قوانین پست اول حتما رعایت شود)
ارسال پاسخ
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
متن گفتگو
<blockquote data-quote="Origami 2008" data-source="post: 4548555" data-attributes="member: 112936"><p style="text-align: center"><img src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/9/9e/Velvet_Buzzsaw_%282019_poster%29.png/220px-Velvet_Buzzsaw_%282019_poster%29.png" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p> <p style="text-align: center"></p> <p style="text-align: center"><strong>Velvet Buzzsaw 2019</strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="color: #ffff00">5/10</span></strong></p> <p style="text-align: center"><strong><span style="color: #ffff00"></span></strong></p> <p style="text-align: center">همیشه به این تئوری اعتقاد داشتم که سادگی، زیبایی می آفریند. اما آیا هنر هم همیشه زیبایی می آفریند؟ قطعا با دیدن این فیلم به این نتیجه می رسیم که خیر. به قول تک دیالوگ رنی روسو در فیلم: " همه هنرها خطرناک هستند." دنی گیلروی را به عنوان فیلمسازی می شناختم که پس از تماشای فیلم قابل تحسین و دوست داشتنی "شبگرد"، با خود گفتم که کارگردانی است که می تواند با چنین دغدغه اجتماعی گونه، آثاری درخور و بهتر از "شبگرد" بسازد. گرچه فیلم دوم وی (رومن . جی ایزریل) را ندیدم اما با تماشای این فیلم، گیلروی سعی داشته که ژانر متفاوتی را تجربه کند. شروع فیلم به شدت گنگ و مبهم است. شخصیت های اصلی مدام در یک سالن همایش، از خیانت و رابطه نامشروع صحبت می کنند. تنها با ذکر نام آن ها، تصویری از شخصیت ها ذکر شده نمی بینیم. رفته رفته فیلم همچنان روایت منسجمی به خود پیدا نمی کند و من به عنوان مخاطب، فقط مجذوب طراحی صحنه و میزانسن و قاب بندی ها و جلوه های ویژه فیلم می شوم. داستان خیلی دیر سرو شکل می گیرد و در دقیقه 20 الی 30 متوجه می شویم که که پیرمردی نقاش، پس از مرگ مبهمش، نقاشی های وی دست "جوزفینا" می افتد، درحالیکه جدا از نقاشی های عجیب و جذاب پیرمرد، انگار آن ها نفرین شده اند. فیلم جنبه "وحشت" به خود می گیرد و با تلفیقی از ژانر وحشت و سوپرنچرال، سعی دارد تک تک کسایی که در مبادله این نقاشی ها دست داشتند را به قتل برساند. گاهی اسلشر می شود و گاهی قتل ها در سطح درجه چندم "مقصد نهایی"، از روی اتفاق شکل می گیرد. در میان چند سکانس خوب قتل، گره افکنی و گره گشایی در داستان شکل نمی گیرد. شاید تنها گره و معما داستان همین باشد که نقاش کیست و نقاشی هایش از چه چیزی الهام گرفته است که آن هم پس از اتفاقات وهم انگیز قتل ها، به کل فراموش می شود و شخصیت ها به دنبال بقا و نجات هستند. ولوت بازسا اگر به عنوان یک اثر سطحی ترسناک که می خواهد شوخی با اهالی هنر داشته باشد، نگاه کنیم، اثر سرگرم کننده ای است اما در مقایسه با اثر تکان دهنده "شبگرد"، ولوت بازسا یک عقب گرد کامل در کارنامه دنی گیلروی فیلمساز است.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Origami 2008, post: 4548555, member: 112936"] [CENTER][IMG]https://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/thumb/9/9e/Velvet_Buzzsaw_%282019_poster%29.png/220px-Velvet_Buzzsaw_%282019_poster%29.png[/IMG] [B]Velvet Buzzsaw 2019 [COLOR=#ffff00]5/10 [/COLOR][/B] همیشه به این تئوری اعتقاد داشتم که سادگی، زیبایی می آفریند. اما آیا هنر هم همیشه زیبایی می آفریند؟ قطعا با دیدن این فیلم به این نتیجه می رسیم که خیر. به قول تک دیالوگ رنی روسو در فیلم: " همه هنرها خطرناک هستند." دنی گیلروی را به عنوان فیلمسازی می شناختم که پس از تماشای فیلم قابل تحسین و دوست داشتنی "شبگرد"، با خود گفتم که کارگردانی است که می تواند با چنین دغدغه اجتماعی گونه، آثاری درخور و بهتر از "شبگرد" بسازد. گرچه فیلم دوم وی (رومن . جی ایزریل) را ندیدم اما با تماشای این فیلم، گیلروی سعی داشته که ژانر متفاوتی را تجربه کند. شروع فیلم به شدت گنگ و مبهم است. شخصیت های اصلی مدام در یک سالن همایش، از خیانت و رابطه نامشروع صحبت می کنند. تنها با ذکر نام آن ها، تصویری از شخصیت ها ذکر شده نمی بینیم. رفته رفته فیلم همچنان روایت منسجمی به خود پیدا نمی کند و من به عنوان مخاطب، فقط مجذوب طراحی صحنه و میزانسن و قاب بندی ها و جلوه های ویژه فیلم می شوم. داستان خیلی دیر سرو شکل می گیرد و در دقیقه 20 الی 30 متوجه می شویم که که پیرمردی نقاش، پس از مرگ مبهمش، نقاشی های وی دست "جوزفینا" می افتد، درحالیکه جدا از نقاشی های عجیب و جذاب پیرمرد، انگار آن ها نفرین شده اند. فیلم جنبه "وحشت" به خود می گیرد و با تلفیقی از ژانر وحشت و سوپرنچرال، سعی دارد تک تک کسایی که در مبادله این نقاشی ها دست داشتند را به قتل برساند. گاهی اسلشر می شود و گاهی قتل ها در سطح درجه چندم "مقصد نهایی"، از روی اتفاق شکل می گیرد. در میان چند سکانس خوب قتل، گره افکنی و گره گشایی در داستان شکل نمی گیرد. شاید تنها گره و معما داستان همین باشد که نقاش کیست و نقاشی هایش از چه چیزی الهام گرفته است که آن هم پس از اتفاقات وهم انگیز قتل ها، به کل فراموش می شود و شخصیت ها به دنبال بقا و نجات هستند. ولوت بازسا اگر به عنوان یک اثر سطحی ترسناک که می خواهد شوخی با اهالی هنر داشته باشد، نگاه کنیم، اثر سرگرم کننده ای است اما در مقایسه با اثر تکان دهنده "شبگرد"، ولوت بازسا یک عقب گرد کامل در کارنامه دنی گیلروی فیلمساز است.[/CENTER] [/QUOTE]
Insert quotes…
Verification
پایتخت ایران
ارسال نوشته
صفحه اصلی
انجمنها
موضوعات عمومی
سینما، گرافیک کامپیوتری (CG Art) و Comic
Rate your last seen movie (قوانین پست اول حتما رعایت شود)
Top
نام کاربری یا ایمیل
رمز عبور
نمایش
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
مرا به خاطر بسپار
ورود
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی
همین حالا ثبت نام کن
or ثبتنام سریع از طریق سرویسهای زیر
Twitter
Google
Microsoft