ورود
ثبت نام
صفحه اصلی
اخبار بازی
بررسی بازی
حقایق بازیها
داستان بازی
بررسی سخت افزار
برنامههای ویدیویی
انجمنها
نوشتههای جدید
پرمخاطبها
جستجوی انجمنها
جدیدترینها
ارسالهای جدید
آخرین فعالیتها
کاربران
کاربران آنلاین
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
ورود
ثبت نام
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
Menu
Install the app
Install
فراخوان عضویت در تحریریه بازیسنتر | برای ثبت درخواست کلیک کنید
صفحه اصلی
انجمنها
موضوعات عمومی
سینما، گرافیک کامپیوتری (CG Art) و Comic
Rate your last seen movie (قوانین پست اول حتما رعایت شود)
ارسال پاسخ
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
متن گفتگو
<blockquote data-quote="Wander" data-source="post: 4533851" data-attributes="member: 3793"><p>[ATTACH]99373[/ATTACH]</p><p><strong>Roma : 6.5</strong></p><p></p><p>Roma یه فیلم کاملا شخصی الفونسو کوارون هست که خودش فیلم برداری کرده و به گفته خودش قریب به اکثر سکانس ها از خاطرات دوران بچگیش گرفته شده و حتی اینقدر حساس بوده که بیشتر مبلمان خونه رو هم از خونه اقوام خودش داخل فیلم آورده. این یعنی</p><p>یه احساس فرای از احساس وظیفه کارگردان در قبال یک فیلم. فیلمی که زندگی و بهترین دوران زندگیت یعنی دوران خوردسالیت رو روایت می کنه پس حساسیت کارگردان چند برابر میشه.</p><p>البته این وسط یه سری چیزا باید فدا بشن تا فیلم شبیه یک داستان مستند بشه و اینقدر به واقعیت نزدیک بشه که کوارون به عنوان فردی که توی اون فضا بوده دوباره حس کنه به اون دوران برگشته. دیگه خبری از درام های پرکشش نیست بلکه همه چیز از نگاه دوربین</p><p>ثابت کوارون که دائم در حال گردش و پن شات هست دیده میشه دوربینی که نقش یک روح رو بازی می کنه که از دنیای حال برگشته به اون دوران و داره داستان رو بدون هیچ دخالت یا قضاوتی تماشا می کنه.</p><p>شروع فیلم یکی از بدترین قسمت هاشه جوری که تا نیم ساعت اول واقعا خسته کننده است. کوارون مجبوره عین یه زندگی معمولی تک تک صحنه ها رو کش بده و روتین ترین کارهای یه کارگر رو نشون بده تا با فضای فیلم و چیزی که قراره بهتون در ادامه نشون بده آشنا بشید و باهاش خو بگیرید. اگه حوصله این سکانس های طولانی حوصله سر بر رو ندارید مطمئنا وسط فیلم بیخیال دیدنش میشید. قاب بندی ها عالیه ولی استفاده بیش از حد پن شات تو ذوق میزنه. علاقه بیش از حد کارگردان باعث میشه استفاده زیادی ازین تکنیک بشه و اون اثر گزاری لازم رو نداره. کارگردان فیلم نامه کامل رو به هیچ بازیگری نداده و متن روز فیلم برداری دست بازیگرا داده شده ولی خب عملا بازی ها اصلا چشم گیر نیست و شخصیت اصلی به شدت خشک و بی روح بازی می کنه و کارگردان نمی تونه ازش بازی درستی بگیره و عملا به دلیل ضعیف بودن کست بازیگر اون کار به ضرر فیلم تمام شده.</p><p>روما یه دوباره سازی از خاطرات ذهن یک فرده که برای تشکر از خدمتکار همیشگی خونه خودشون ساخته شده تا رنج ها و داستان زندگی اون و مقداری هم از زندگی دوران کودکی کارگردان رو به تصویر بکشه و قرار نیست فقط ما رو سرگرم نگه داره. البته این داستان برای کوران خیلی جذاب تر از ما است ولی خب اگه اینقدر فیلم شخصیه خب چرا اصلا ساخته شده واسه عموم؟ سوالی هست که کارگردان باید جواب بده. دیدن فیلم خالی از لطف نیست ولی واقعا با ندیدنش چیزی رو از دست نمی دید چون واسه شما ساخته نشده.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Wander, post: 4533851, member: 3793"] [ATTACH]99373[/ATTACH] [B]Roma : 6.5[/B] Roma یه فیلم کاملا شخصی الفونسو کوارون هست که خودش فیلم برداری کرده و به گفته خودش قریب به اکثر سکانس ها از خاطرات دوران بچگیش گرفته شده و حتی اینقدر حساس بوده که بیشتر مبلمان خونه رو هم از خونه اقوام خودش داخل فیلم آورده. این یعنی یه احساس فرای از احساس وظیفه کارگردان در قبال یک فیلم. فیلمی که زندگی و بهترین دوران زندگیت یعنی دوران خوردسالیت رو روایت می کنه پس حساسیت کارگردان چند برابر میشه. البته این وسط یه سری چیزا باید فدا بشن تا فیلم شبیه یک داستان مستند بشه و اینقدر به واقعیت نزدیک بشه که کوارون به عنوان فردی که توی اون فضا بوده دوباره حس کنه به اون دوران برگشته. دیگه خبری از درام های پرکشش نیست بلکه همه چیز از نگاه دوربین ثابت کوارون که دائم در حال گردش و پن شات هست دیده میشه دوربینی که نقش یک روح رو بازی می کنه که از دنیای حال برگشته به اون دوران و داره داستان رو بدون هیچ دخالت یا قضاوتی تماشا می کنه. شروع فیلم یکی از بدترین قسمت هاشه جوری که تا نیم ساعت اول واقعا خسته کننده است. کوارون مجبوره عین یه زندگی معمولی تک تک صحنه ها رو کش بده و روتین ترین کارهای یه کارگر رو نشون بده تا با فضای فیلم و چیزی که قراره بهتون در ادامه نشون بده آشنا بشید و باهاش خو بگیرید. اگه حوصله این سکانس های طولانی حوصله سر بر رو ندارید مطمئنا وسط فیلم بیخیال دیدنش میشید. قاب بندی ها عالیه ولی استفاده بیش از حد پن شات تو ذوق میزنه. علاقه بیش از حد کارگردان باعث میشه استفاده زیادی ازین تکنیک بشه و اون اثر گزاری لازم رو نداره. کارگردان فیلم نامه کامل رو به هیچ بازیگری نداده و متن روز فیلم برداری دست بازیگرا داده شده ولی خب عملا بازی ها اصلا چشم گیر نیست و شخصیت اصلی به شدت خشک و بی روح بازی می کنه و کارگردان نمی تونه ازش بازی درستی بگیره و عملا به دلیل ضعیف بودن کست بازیگر اون کار به ضرر فیلم تمام شده. روما یه دوباره سازی از خاطرات ذهن یک فرده که برای تشکر از خدمتکار همیشگی خونه خودشون ساخته شده تا رنج ها و داستان زندگی اون و مقداری هم از زندگی دوران کودکی کارگردان رو به تصویر بکشه و قرار نیست فقط ما رو سرگرم نگه داره. البته این داستان برای کوران خیلی جذاب تر از ما است ولی خب اگه اینقدر فیلم شخصیه خب چرا اصلا ساخته شده واسه عموم؟ سوالی هست که کارگردان باید جواب بده. دیدن فیلم خالی از لطف نیست ولی واقعا با ندیدنش چیزی رو از دست نمی دید چون واسه شما ساخته نشده. [/QUOTE]
Insert quotes…
Verification
پایتخت ایران
ارسال نوشته
صفحه اصلی
انجمنها
موضوعات عمومی
سینما، گرافیک کامپیوتری (CG Art) و Comic
Rate your last seen movie (قوانین پست اول حتما رعایت شود)
Top
نام کاربری یا ایمیل
رمز عبور
نمایش
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
مرا به خاطر بسپار
ورود
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی
همین حالا ثبت نام کن
or ثبتنام سریع از طریق سرویسهای زیر
Twitter
Google
Microsoft