ورود
ثبت نام
صفحه اصلی
اخبار بازی
بررسی بازی
حقایق بازیها
داستان بازی
بررسی سخت افزار
برنامههای ویدیویی
انجمنها
نوشتههای جدید
پرمخاطبها
جستجوی انجمنها
جدیدترینها
ارسالهای جدید
آخرین فعالیتها
کاربران
کاربران آنلاین
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
ورود
ثبت نام
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
Menu
Install the app
Install
فراخوان عضویت در تحریریه بازیسنتر | برای ثبت درخواست کلیک کنید
صفحه اصلی
انجمنها
گفتگو درباره بازیها و صنعت بازیهای ویدیویی
بازیهای کنسول و کامپیوتر
Life Is Strange : Before the Storm
ارسال پاسخ
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
متن گفتگو
<blockquote data-quote="Ehsan95_76" data-source="post: 4475803" data-attributes="member: 47703"><p>بالاخره دلم راضی شد که بیام براش یه نامه عاشقانه بنویسم. فکر کن دو سال گذشته و هنوز تاثیرش حداقل توی زندگی خودم و دوستام رو میبینم. هر موقع دور هم جمع میشیم محاله درباره اش حرف نزنیم. </p><p>مگه یه بازی اپیزودیک که بازی قبلی سازنده اش در بهترین حالت معمولی بوده چه قدر میتونه بهتر باشه؟ </p><p>خب، اپیزود اولو شروع میکنم، "اه یعنی دوباره یه داستان درجه چندم درباره نوجوون ها و رابطه های مسخرشون؟" </p><p>از کلاس میام بیرون، مکس آهنگو میذاره تو گوشش، بدنم رو دیگه حس نمیکنم، بدنم مور مور شده، یه لحظه حس هایی که خودم تو دانشگاه داشتم رو به یادم آورد. فقط میخوای آهنگ بزاری تو گوشت که از روتین زندگی و کسایی که تو بندش گیر افتادن رهایی پیدا کنی....</p><p>همین 10،15 دیقه اول با اون گرافیک آبرنگ گونه اش منو برد توی تمام رویاهایی که از بچگی درباره شون درباره ی قسمت های کمتر شناخته شده آمریکا و مردم و روابطشون تصور کرده بودم.</p><p>دخرایی که میخواستن توسط پسرایی که تو تیم فوتبال آمریکایی هستن دیده بشن، پسرایی که با تمام به ظاهر زمخت بودنشون ته دلشون احساساتی هستن. زندگی خانواده های طبقه متوسط شهر های کوچکتر آمریکا، باتمام آرزو ها، علایق و دغدغه هاشون. </p><p>دو تا وسیله و آیتم خیلی منو بیشتر به این شرایط وابسته تر کرد. اولیش که خیلی توی چشم هست موسیقی هاشه. آهنگای ایندی با ضرب آروم و لیریک های عاشقانه و آرزوگونه. </p><p>مگه میشه وقتی آهنگ youth از daughter پخش میشه گریه تون نگیره؟ اگه تازه خودتون یه تجربه عاشقانه شکست خورده هم داشته باشید. </p><p>دومی عکس و دوربین عکاسی هست. ثبت لحظه هایی که به ظاهر بی ربطن ولی عشق مکس به دنیا و زندگی رو نشون میده. اگه بهوام یکی از چیزایی که عشقمو نسبت به عکاسی بیشتر کرد بگم همینه . اینقدر شاعرانه تو بازی گنجونده بودنش که دلم هر دفعه کلیک دوربین اش میخورد میرفت. </p><p>وقتی از تاثیر بازی روی دوستام گفتم واقعا همین طوره، یکی از دوستانم تا قبل تجربه اش یه آدم گوشه گیر، توی خودش بود و زیاد با ما حرف نمیزد یا برون قرار میذاشتیم میپیچوند، الان هر جا که میتونه از بازی پست میذاره و ابراز علاقه شو پنهان نمیکنه، با ما بیشتر حرف میزنه و مخصوصا از تجربه خودش از بازی. </p><p>در عین سادگی، یکی از عمیق ترین تجربه های احساسی زندگیم بوده. زدگی شخصی خودم به قبل و بعدش تقیسم میشه....</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Ehsan95_76, post: 4475803, member: 47703"] بالاخره دلم راضی شد که بیام براش یه نامه عاشقانه بنویسم. فکر کن دو سال گذشته و هنوز تاثیرش حداقل توی زندگی خودم و دوستام رو میبینم. هر موقع دور هم جمع میشیم محاله درباره اش حرف نزنیم. مگه یه بازی اپیزودیک که بازی قبلی سازنده اش در بهترین حالت معمولی بوده چه قدر میتونه بهتر باشه؟ خب، اپیزود اولو شروع میکنم، "اه یعنی دوباره یه داستان درجه چندم درباره نوجوون ها و رابطه های مسخرشون؟" از کلاس میام بیرون، مکس آهنگو میذاره تو گوشش، بدنم رو دیگه حس نمیکنم، بدنم مور مور شده، یه لحظه حس هایی که خودم تو دانشگاه داشتم رو به یادم آورد. فقط میخوای آهنگ بزاری تو گوشت که از روتین زندگی و کسایی که تو بندش گیر افتادن رهایی پیدا کنی.... همین 10،15 دیقه اول با اون گرافیک آبرنگ گونه اش منو برد توی تمام رویاهایی که از بچگی درباره شون درباره ی قسمت های کمتر شناخته شده آمریکا و مردم و روابطشون تصور کرده بودم. دخرایی که میخواستن توسط پسرایی که تو تیم فوتبال آمریکایی هستن دیده بشن، پسرایی که با تمام به ظاهر زمخت بودنشون ته دلشون احساساتی هستن. زندگی خانواده های طبقه متوسط شهر های کوچکتر آمریکا، باتمام آرزو ها، علایق و دغدغه هاشون. دو تا وسیله و آیتم خیلی منو بیشتر به این شرایط وابسته تر کرد. اولیش که خیلی توی چشم هست موسیقی هاشه. آهنگای ایندی با ضرب آروم و لیریک های عاشقانه و آرزوگونه. مگه میشه وقتی آهنگ youth از daughter پخش میشه گریه تون نگیره؟ اگه تازه خودتون یه تجربه عاشقانه شکست خورده هم داشته باشید. دومی عکس و دوربین عکاسی هست. ثبت لحظه هایی که به ظاهر بی ربطن ولی عشق مکس به دنیا و زندگی رو نشون میده. اگه بهوام یکی از چیزایی که عشقمو نسبت به عکاسی بیشتر کرد بگم همینه . اینقدر شاعرانه تو بازی گنجونده بودنش که دلم هر دفعه کلیک دوربین اش میخورد میرفت. وقتی از تاثیر بازی روی دوستام گفتم واقعا همین طوره، یکی از دوستانم تا قبل تجربه اش یه آدم گوشه گیر، توی خودش بود و زیاد با ما حرف نمیزد یا برون قرار میذاشتیم میپیچوند، الان هر جا که میتونه از بازی پست میذاره و ابراز علاقه شو پنهان نمیکنه، با ما بیشتر حرف میزنه و مخصوصا از تجربه خودش از بازی. در عین سادگی، یکی از عمیق ترین تجربه های احساسی زندگیم بوده. زدگی شخصی خودم به قبل و بعدش تقیسم میشه.... [/QUOTE]
Insert quotes…
Verification
پایتخت ایران
ارسال نوشته
صفحه اصلی
انجمنها
گفتگو درباره بازیها و صنعت بازیهای ویدیویی
بازیهای کنسول و کامپیوتر
Life Is Strange : Before the Storm
Top
نام کاربری یا ایمیل
رمز عبور
نمایش
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
مرا به خاطر بسپار
ورود
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی
همین حالا ثبت نام کن
or ثبتنام سریع از طریق سرویسهای زیر
Twitter
Google
Microsoft