بعد از ماه ها تاخیر عجیب و طولانی مدت بالاخره چشممون از جمال آخرین قسمت از این سری Hawkeye روشن شد. از خود سری بگذریم که به اندازه کافی ازش تعریف شده و فکر نکنم لازم باشه بازم گفته بشه بصورت کلی انتظاراتم از قسمت آخر بیشتر بود. دوست داشتم فرکشن جرات و جربزه بیشتری نشون بده چون نشون داد واقعا جرات تغییرات بزرگ رو داره.
نه اینکه 22 خوب نباشه، نه. برعکس خیلی هم خوبه ولی فکر نمیکردم اینجوری تموم شه. نمیدونم حالا مارول فرکشن رو زور کرده بود که جوری ای قسمتو بنویسه که سری جدید صدمه ای نبینه و دچار تضاد نباشه.
در کل فرقی نمیکنه، یکی از بهترین سری کمیک های سوپرهیرویی که تا حالا خونده بودم بالاخره تموم شد. واقعا حیفش بود داستان هنوز پتانسیل و کششش لازم رو داشت که فرکشن بخواد بیشتر از 22 قسمت ادامش بده چون واقعا این بشر از ایده و فکر جدید تموم نمیشه، البته دیگه همش تعریف از فرکشن نشه، نصف بیشتر کمیک رو دوش طراحی های بی نظیر دیوید آیا بود. یکی از یونیک ترین و بهترین طراحی هایی که تو عمرم دیدم.
خلاصه اینکه این 22 قسمت عالیه و اگه واقعا کوچکترین علاقه و اشتیاقی به کمیک دارید باید این سری رو بخونید.