دینو کریسیس 1 در یه جاهایی ادم رو کلافه میکرد یعنی میدنستی که باید یه بار دیگه بازی رو تمام کنی ....اونم وقت هایی بود که باید تصمیم میگرفتی که تا مسیرت رو انتخاب کنی....فکرش رو بکن بازی ژاپنی واصلا نمیفهمی چی به چیه ....
پارازیت ایول 2 (یکش چطوری بود ...نفهمیدم و ندیدم) هم عالی بود بجز تهاجم فرهنگی از نوع ژاپنیش ........
فکر کنم عمرم قد نداد داد دینو کریسیس 2 رو بازی کنم ......ولی ازش خوشم اومد ......نسخه
پی سی که نبود ....البته تو این همدان خراب شده بیشتر بازیهای کامپیوتری نیست (مثل متال گیر ....)
در مورد تمام بحث ها در مورد گرافیک باید بگم که وقتی شما گرم بازی هستی حواست به گرافیک و....چی بود ...اها ....حرکت دینامیک موها و علفها نیست!!! اینجا تنها چیزی که حرف اول رو میزنه ترکیبیه که سازندگان بازی برای شما در نظر گرفتند ...یعنی کنترلها .....اسلحه ها ...هیجان-موسیقی ...تنوع در محیط ...کلا گیم پلی بازی ...
آخرش هم داستان بازی هم باید در پیتی نباشه