ورود
ثبت نام
صفحه اصلی
اخبار بازی
بررسی بازی
حقایق بازیها
داستان بازی
بررسی سخت افزار
برنامههای ویدیویی
انجمنها
نوشتههای جدید
پرمخاطبها
جستجوی انجمنها
جدیدترینها
ارسالهای جدید
آخرین فعالیتها
کاربران
کاربران آنلاین
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
ورود
ثبت نام
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
Menu
Install the app
Install
فراخوان عضویت در تحریریه بازیسنتر | برای ثبت درخواست کلیک کنید
صفحه اصلی
انجمنها
گفتگو درباره بازیها و صنعت بازیهای ویدیویی
گفتگوی آزاد پیرامون بازیها
چرا بعضی یک دفعه از بازی کردن زده میشوند ؟
ارسال پاسخ
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
متن گفتگو
<blockquote data-quote="MrElectricWizard" data-source="post: 4281615" data-attributes="member: 70875"><p>به نظر من کم شدن علاقه به بازی کردن در یک نفر مثل کم شدن علاقه در هر موضوعی به میزان/پایداری/قدرت اون علاقه مربوطه. و متاسفانه فکر میکنم بحث اینجا یک مقدار شخصی بیان شده و نه عمومی . منظورم دوستانی هست که بازی یا هر سرگرمی دیگه ای رو به هر طریقی به پوچی ربط دادند.</p><p>به همین دلیل به نظرم باید با 2 مثال شروع کنیم . 2 مثال از افرادی که حالات مختلف سرگرمی علاقه دارند.</p><p></p><p>1 . طرف 15/25 ساله با دیدن اسکیت بورد تو یک فیلم و یا حتی از نزدیک جذب این وسیله میشه. میره سراغش . مدتی هم استفاده میکنه. تا حدودی پیشرفت هم میکنه. اما به دلایل زیادی که برای هر شخصی هم میتونه متفاوت باشه این علاقه روز به روز کمتر میشه . که به نظرم شایع ترین دلیل هم نبود علاقه باطنی و بهتر بگیم تحت جو بودن علاقه اولیست. یعنی مثلا تو یک فضای خاصی با اسکیت بورد اشنا شده و چون اون فضا براش خیلی دل نشین بوده به صورت کاذب جذب این وسیله شده. و وقتی روز ها ماه ها سال ها و به عبارتی زمان بگذره و از اون فضا خارج شه تازه به علاقه واقعیش نسبت به اون وسیله پی میبره. اینجاست که <strong>اگر </strong>علاقه اولیه طرف کاذب بوده باشه از وسیله/کار/سرگرمی مورد نظر دور میشه تا جایی که کنارش میزاره و اینجا مشکل از اسکیت بورد نیست بلکه فقط به علاقه شخص مربوطه .</p><p><strong>اما </strong>اگر علاقه مورد نظر با روح طرف امیخته شده باشه 85 سالگی هم به بازی و ورزش با اسکیت بوردش ادامه میده <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4 :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /></p><p></p><p><img src="http://dl.artavil.ir/8i1lxrs2nj3m14lmn7osjwywruvvwt1501948406.gif" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p></p><p>2. طرف (خودم) هیچ علاقه ای به فوتبال و در واقع بازی با توپ نداره <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4 :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /> ایا باید به همین دلیل فوتبال را پوچ بدونم ؟ (صرف نظر از ورزش چون روش های بهتری هم برای ورزش هست) یا کلی مثال دیگه . وقتی علاقه به یک چیزی کم میشه انسان ناخوداگاه کمتر بهش میپردازه . حالا چه هیچ وقت علاقه نداشته بوده چه مدت محدودی (حتی چند سال) فقط علاقه مند بوده باشه. مثلا باز هم خودم رو میگم چون این تاپیک به شدت شخصیه . از 4/5 سالگی با بازی کامپیوتری اشنا شدم که یک بازی عصر حجر فرم 2 بعدی بود که حتی اسمش هم یادم نمیاد. <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4 :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /> ویندوز 95 بود فکر کنم. تا تقریبا 1 سال بعد که میکرو (nes) وارد زندگیم شد و همینطور به ترتیب sega genesis/ps1/ps2/360/ps3/ps4 هم وارد شدند <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4 :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /> همین الان هم سال های زیادی هست که سر کار میرم , اکثرا هم ps3 یا ps4 تو یک کوله پشتی با هام به سر کار میان و در کوچکترین فرصت استفاده میشند <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4 :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /> و البته از الان تو فکر پس انداز برای ps5 هم هستم <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4 :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /> : ) ) ایشالا همینطور هم باقی بمونه <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4 :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /></p><p></p><p></p><p></p><p>در نهایت واقع بین باشیم . تمام انسان ها بلاخره وrت ازاد پیدا میکنند . اصلا مشکل دنیا الان همین وقت ازاد زیاد ادماست که اگر خالی باشه به افسردگی هم کمک زیادی میکنه! خب . کسی که حالت روحی درست و قوی داشته باشه یه طوری این وقت ازاد رو پر میکنه حالا چه متاهل 1 ساعته چه من مجرد 7/8 ساعته . یکی مثل من بیشتر رو بازی/موزیک/فیلم/سریال/کتاب/اینترنت گردی/ورزش های شخصی مانور میده یکی هم با ورزش حرفه ای خیلی ها هم مخلوطی از همه چیز .</p><p></p><p></p><p>و اینکه به نظرم این تاپیک باید اسمش عوض بشه . "چرا بعضی از افراد ناگهان از یک کار زده میشند" اسم بهتریه <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4 :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /></p><p></p><p>پ ن : اگر قرار سر ارزش بازی کردن و مقایسش با سرگرمی های "شغل محور" بحث کنیم که زیادی گسترده میشه . این یکی رو بیخیال به نظرم <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4 :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /> در این حد که هر کسی خودش باید برای زندگیش ارزش گذاری کنه . یکی با موفقیت تحصیلی/شغلی به ارضای درونی میرسه یکی هم ممکنه با وجود موفقیت های مختلف همچنان بیشتر با بازی مثلا ارضا شه <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4 :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /> این موضوع به نظرم به شدت شخصیه و به نباید قضاوتی در موردش انجام داد . خصوصا با توجه به "جدید" بودن ویدئو گیم به نسبت سرگرمی های دیگر .</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="MrElectricWizard, post: 4281615, member: 70875"] به نظر من کم شدن علاقه به بازی کردن در یک نفر مثل کم شدن علاقه در هر موضوعی به میزان/پایداری/قدرت اون علاقه مربوطه. و متاسفانه فکر میکنم بحث اینجا یک مقدار شخصی بیان شده و نه عمومی . منظورم دوستانی هست که بازی یا هر سرگرمی دیگه ای رو به هر طریقی به پوچی ربط دادند. به همین دلیل به نظرم باید با 2 مثال شروع کنیم . 2 مثال از افرادی که حالات مختلف سرگرمی علاقه دارند. 1 . طرف 15/25 ساله با دیدن اسکیت بورد تو یک فیلم و یا حتی از نزدیک جذب این وسیله میشه. میره سراغش . مدتی هم استفاده میکنه. تا حدودی پیشرفت هم میکنه. اما به دلایل زیادی که برای هر شخصی هم میتونه متفاوت باشه این علاقه روز به روز کمتر میشه . که به نظرم شایع ترین دلیل هم نبود علاقه باطنی و بهتر بگیم تحت جو بودن علاقه اولیست. یعنی مثلا تو یک فضای خاصی با اسکیت بورد اشنا شده و چون اون فضا براش خیلی دل نشین بوده به صورت کاذب جذب این وسیله شده. و وقتی روز ها ماه ها سال ها و به عبارتی زمان بگذره و از اون فضا خارج شه تازه به علاقه واقعیش نسبت به اون وسیله پی میبره. اینجاست که [B]اگر [/B]علاقه اولیه طرف کاذب بوده باشه از وسیله/کار/سرگرمی مورد نظر دور میشه تا جایی که کنارش میزاره و اینجا مشکل از اسکیت بورد نیست بلکه فقط به علاقه شخص مربوطه . [B]اما [/B]اگر علاقه مورد نظر با روح طرف امیخته شده باشه 85 سالگی هم به بازی و ورزش با اسکیت بوردش ادامه میده :D [IMG]http://dl.artavil.ir/8i1lxrs2nj3m14lmn7osjwywruvvwt1501948406.gif[/IMG] 2. طرف (خودم) هیچ علاقه ای به فوتبال و در واقع بازی با توپ نداره :D ایا باید به همین دلیل فوتبال را پوچ بدونم ؟ (صرف نظر از ورزش چون روش های بهتری هم برای ورزش هست) یا کلی مثال دیگه . وقتی علاقه به یک چیزی کم میشه انسان ناخوداگاه کمتر بهش میپردازه . حالا چه هیچ وقت علاقه نداشته بوده چه مدت محدودی (حتی چند سال) فقط علاقه مند بوده باشه. مثلا باز هم خودم رو میگم چون این تاپیک به شدت شخصیه . از 4/5 سالگی با بازی کامپیوتری اشنا شدم که یک بازی عصر حجر فرم 2 بعدی بود که حتی اسمش هم یادم نمیاد. :D ویندوز 95 بود فکر کنم. تا تقریبا 1 سال بعد که میکرو (nes) وارد زندگیم شد و همینطور به ترتیب sega genesis/ps1/ps2/360/ps3/ps4 هم وارد شدند :D همین الان هم سال های زیادی هست که سر کار میرم , اکثرا هم ps3 یا ps4 تو یک کوله پشتی با هام به سر کار میان و در کوچکترین فرصت استفاده میشند :D و البته از الان تو فکر پس انداز برای ps5 هم هستم :D : ) ) ایشالا همینطور هم باقی بمونه :D در نهایت واقع بین باشیم . تمام انسان ها بلاخره وrت ازاد پیدا میکنند . اصلا مشکل دنیا الان همین وقت ازاد زیاد ادماست که اگر خالی باشه به افسردگی هم کمک زیادی میکنه! خب . کسی که حالت روحی درست و قوی داشته باشه یه طوری این وقت ازاد رو پر میکنه حالا چه متاهل 1 ساعته چه من مجرد 7/8 ساعته . یکی مثل من بیشتر رو بازی/موزیک/فیلم/سریال/کتاب/اینترنت گردی/ورزش های شخصی مانور میده یکی هم با ورزش حرفه ای خیلی ها هم مخلوطی از همه چیز . و اینکه به نظرم این تاپیک باید اسمش عوض بشه . "چرا بعضی از افراد ناگهان از یک کار زده میشند" اسم بهتریه :D پ ن : اگر قرار سر ارزش بازی کردن و مقایسش با سرگرمی های "شغل محور" بحث کنیم که زیادی گسترده میشه . این یکی رو بیخیال به نظرم :D در این حد که هر کسی خودش باید برای زندگیش ارزش گذاری کنه . یکی با موفقیت تحصیلی/شغلی به ارضای درونی میرسه یکی هم ممکنه با وجود موفقیت های مختلف همچنان بیشتر با بازی مثلا ارضا شه :D این موضوع به نظرم به شدت شخصیه و به نباید قضاوتی در موردش انجام داد . خصوصا با توجه به "جدید" بودن ویدئو گیم به نسبت سرگرمی های دیگر . [/QUOTE]
Insert quotes…
Verification
پایتخت ایران
ارسال نوشته
صفحه اصلی
انجمنها
گفتگو درباره بازیها و صنعت بازیهای ویدیویی
گفتگوی آزاد پیرامون بازیها
چرا بعضی یک دفعه از بازی کردن زده میشوند ؟
Top
نام کاربری یا ایمیل
رمز عبور
نمایش
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
مرا به خاطر بسپار
ورود
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی
همین حالا ثبت نام کن
or ثبتنام سریع از طریق سرویسهای زیر
Twitter
Google
Microsoft