ورود
ثبت نام
صفحه اصلی
اخبار بازی
بررسی بازی
حقایق بازیها
داستان بازی
بررسی سخت افزار
برنامههای ویدیویی
انجمنها
نوشتههای جدید
پرمخاطبها
جستجوی انجمنها
جدیدترینها
ارسالهای جدید
آخرین فعالیتها
کاربران
کاربران آنلاین
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
ورود
ثبت نام
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
Menu
Install the app
Install
فراخوان عضویت در تحریریه بازیسنتر | برای ثبت درخواست کلیک کنید
صفحه اصلی
انجمنها
گفتگو درباره بازیها و صنعت بازیهای ویدیویی
امتیازهای سایتها و مجلهها به بازیها
امتياز اعضای بازی سنتر به عناوین پلتفرم PC
ارسال پاسخ
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
متن گفتگو
<blockquote data-quote="Wander" data-source="post: 4407376" data-attributes="member: 3793"><p><strong>Evil Within 2 : <span style="font-size: 18px">8.0</span></strong></p><p>اول اینکه کارگردان شماره دو میکامی نیست ولی نظرات و تهیه کنندگی میکامی روی گیم تاثیر لازم رو گذاشته و تیم سازنده با همون فرمون شماره اول جلو رفتن و بازیی که میکامی بسازه مطمئنا تموم کردنش لذت داره کلا این یه قانونه در مورد بازی هاشه . خیلی بعیده کسی این بازی یا نسخه قبلی رو بازی کنه ولی ازش خوشش نیاد. حتی با وجود داستان قره قاتیی مثل این بازی یا نسخه قبلش. داستانی که واقعا نفهمیدنش هیچی از کیفیت بازی کم نمی کنه عین بقیه بازی های میکامی <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4 :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /> . البته بد برداشت نشه منظور از این جمله این نیست که داستان کاملا بی ارزشه بلکه داستان فقط بهونه است برای انجام بازی و الا اینکه آخر داستان چی میشه رو همه حدس می زنیم و مثلا مردن فلان کاراکتر ما رو شوکه نمی کنه. داستان یه چیز معمولی و در عین حال خفنه! <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4 :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /> یعنی کسی که بازی های قبلی میکامی رو رفته باشه کاملا باهاش آشناست (مگه کسی داریم که مثلا رزیدنت 4 رو نرفته باشه اونم شونصد بار!) فقط اینجا دیگه خبری از جیگر و دل و قلوه های رزیدنت 4 نیست <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4 :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /> یعنی ظاهر کاراکتر ها هم عین دیالوگ هاشون داغونه و دیگه یه خانوم قد بلند با لباس مجلسی قرمز توش ماموریت نمیره <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4 :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /> (من از نوجوانی وقتی ایدا رو توی رزیدنت 4 میدیدم یاد خانوم قرمز پوش ماتریکس میفتادم و چقدر این دو تا شبیه هم هستن <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4 :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /> و چقدر سازندگان این دو کاراکتر هدف یکسانی در طراحی این دو توی دنیای مجازی داشتن!<img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4 :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /> جفتشون دو تا کاراکتر درست کردن با لباس بی ربط به اون محیط! <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4 :D" loading="lazy" data-shortname=":D" />)</p><p>[ATTACH]87396[/ATTACH] [ATTACH]87397[/ATTACH]</p><p>در کل داستان شماره دوم یه داستان ساده تر و بدون پیچ و خم هست برعکس شماره اول که واقعا گیج کننده بود و بعد از اتمام بازی هم بازیکن نمی فهمید که چی به چیه! هم میشه داستان اول رو بهتر دونست به خاطر همون ابهاماتش که جذابیت بازی رو بیشتر می کرد و هم میشه گفت داستان دو سر راسته و گیجت نمی کنه ولی خب در کل من شماره اول و داستانش رو بهتر ازین شماره می دونم.</p><p>حالا از داستان که بگذریم گیم پلی بازی واقعا اسمش میکامی سیستم یا بهتر بگم کپکام سیستمه. دقیقا هر چی توی رزیدنت اویل و شماره اول این بازی دیدیم اینجا هم همونه و البته با جزییات بیشتر و پیشرفته تر. کسایی که طرفدار این بازی ساز و کپکام قدیم باشن کاملا با بازی راحت هستن و همه چیز براشون واضحه.عجب سیستمی هست این سیستم که واقعا عمر نداره و کهنه نمی شه. با اینکه خودم دوست دارم میکامی یه تجدید نظری بکنه توی بازی سازیش ولی بازم این فرمول رو دوست دارم ولیکن باید گفت که کسی که مثل من تقریبا اکثر بازی ها کپکام رو توی نسل های پیش رفته یه مقداری شاید اون ذوق و شوق رو برای رفتن اویل ویژین نداشته باشه( مثل شوقی که بارلاگ توی من با GOW جدید درست کرده لامصب عجب چیزی ساخته خدا پدر و مادرش رو بیامرزه. اصلا نمی شه این بازی رو رها کرد از بس کامله) و مثل من تیکه تیکه بین بازی های دیگه اویل ویثین رو بره ولی بازم ازش لذت ببره.</p><p>خوبی بازی اینه که مهمات کمتری نسبت به بازی های این سبکی در اختیار بازیکن قرار میده آپگریت ها هم همه کامل نمی شن و اشتیاق واسه دور بعد بازی کردن هم وجود داره ولی اگه مثل من یه زره خسته شده باشید و کلی بازی دیگه واسه رفتن دارید بعید می دونم دوباره برگردید به این بازی. ولی واسه کسایی که تازه توی این نسل با این سیستم آشنا شدن اویل ویثین عین یه مورفین می مونه که بدجور آرومشون می کنه و عطششون رو واسه بازی می خوابونه. از نظر تنوع اسلحه ها نسبت به شماره اول یه مقدار متنوع تر شدن ولی تقریبا همون ترکیب شماره 1 هست</p><p>اگه دو شماره رو بازی کرده باشید شماره اول و محیط هاش خیلی شبیه به RE4 هست و بازی به شدت به اون بازی شبیه هست ولی این بازی یه مقداری ترکیبش عوض شده و محیط های بازی خیلی بزرگ تر شدن که قابلیت رفت و آمد داره و یه چاشنی اپن ورلد به خودش گرفته که نکته مثبت و خوبی هست.</p><p>المان های مخفی کاری چیزی هست که توی این نسخه خیلی پر رنگ شده و آپگریت های مخصوص به این بخش خیلی توی بازی می تونه توی پیشروی بازی کمکتون بکنه. من که اول از همه این بخش رو تکمیل کردم و بعد سراغ آپگریت کردن ویژگی های دیگه سباستین رفتم.</p><p>بازی یه مقداری از نظر طراحی و ایجاد اون فضاهای ترسناک نسبت به نسخه اول ضعیف تر کار شده که البته بزرگ بودن محیط ها خودش باعث اینکار میشه. از نظر طراحی دشمن های بازی خوب کار شده و تنوع خیلی خوبی دارن ولی خب طراحی های شماره اول بخصوص توی باس ها واقعا بهتره و حس ترس رو به شدت القا می کرد جوری که وقتی دوباره توی شماره 2 یه سری از باس های شماره اول برمیگردن واقعا اون ترس خاصی که توی اونها بود براتون تکرار میشه. میکامی استاد ایجاد یه همچین فضاهایی هست که البته تلاش تیم سازنده نسخه دوم هم قابل تحسینه و چیزی از ارزش هاشون کم نمی کنه! <img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite151" alt=":D" title="4 :D" loading="lazy" data-shortname=":D" /></p><p>از نظر طراحی کلی مراحل به نظرم شماره دوم از 1 بهتر کار شده ولی خب فضاسازی های نسخه اول بهتره و ترسناک تر</p><p>از بعد فنی اویل ویثین روی پی سی واقعا ضعیفه. شماره اول رو که با موتور id Tech 5 ساختن و کلی مشکل داشت و اینبار هم از همین نسخه ولی خب یه نسخه خاص مخصوص به خودشون که اسمش رو استم گذاشتن استفاده کردن که به همون گندی نیست ولی چندان تعریفی هم نداره. با وجود کیفیت بازی های این نسلی اویل ویسین توی بخش فنی واقعا نمره خوبی نمی گیره و بازی به دلیل ضعیف بودن گرافیک در اکثر زمینه ها به شدت بد اجرا میشه و فقط سیستم های های اند از عهده بازی برمیان که یه مقدار عجیبه. شاید در ظاهر اویل ویثین با یه کور آی 3 و گرافیک 560 هم باید بالای 30 فریم اجرا بشه ولی در عمل خیلی بیشتر از این حرفا نیاز به سخت افزار داره. کلا وقتی هم بازی رو انجام میدید زیاد حس بازی این نسلی رو ندارید و گرافیک بازی تاریخ مصرف گذشته به نظر میاد.</p><p>در آخر اینو می شه گفت که اویل ویسین 2 یه بازی جذابه که تا انتها جذابیتش رو حفظ می کنه و نمیزاره ریتم بازی کند یا حوصله سر بر بشه. همیشه جا برای پیشروی توی بازی دارید حتی زمانی که بازی رو تمام می کنید و این خودش ارزش بازی رو دو چندان می کنه ولی سیستم گیم پلی بازی دیگه برای خیلی از طرفداری بازی های این سبکی تکراری شده و اون جذابیت رو نداره. دنبال داستان هم توی بازی نباشید چون چیز زیاد جذابی گیرتون نمیاد. بهرحال یه بار حتما امتحانش کنید.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Wander, post: 4407376, member: 3793"] [B]Evil Within 2 : [SIZE=5]8.0[/SIZE][/B] اول اینکه کارگردان شماره دو میکامی نیست ولی نظرات و تهیه کنندگی میکامی روی گیم تاثیر لازم رو گذاشته و تیم سازنده با همون فرمون شماره اول جلو رفتن و بازیی که میکامی بسازه مطمئنا تموم کردنش لذت داره کلا این یه قانونه در مورد بازی هاشه . خیلی بعیده کسی این بازی یا نسخه قبلی رو بازی کنه ولی ازش خوشش نیاد. حتی با وجود داستان قره قاتیی مثل این بازی یا نسخه قبلش. داستانی که واقعا نفهمیدنش هیچی از کیفیت بازی کم نمی کنه عین بقیه بازی های میکامی :D . البته بد برداشت نشه منظور از این جمله این نیست که داستان کاملا بی ارزشه بلکه داستان فقط بهونه است برای انجام بازی و الا اینکه آخر داستان چی میشه رو همه حدس می زنیم و مثلا مردن فلان کاراکتر ما رو شوکه نمی کنه. داستان یه چیز معمولی و در عین حال خفنه! :D یعنی کسی که بازی های قبلی میکامی رو رفته باشه کاملا باهاش آشناست (مگه کسی داریم که مثلا رزیدنت 4 رو نرفته باشه اونم شونصد بار!) فقط اینجا دیگه خبری از جیگر و دل و قلوه های رزیدنت 4 نیست :D یعنی ظاهر کاراکتر ها هم عین دیالوگ هاشون داغونه و دیگه یه خانوم قد بلند با لباس مجلسی قرمز توش ماموریت نمیره :D (من از نوجوانی وقتی ایدا رو توی رزیدنت 4 میدیدم یاد خانوم قرمز پوش ماتریکس میفتادم و چقدر این دو تا شبیه هم هستن :D و چقدر سازندگان این دو کاراکتر هدف یکسانی در طراحی این دو توی دنیای مجازی داشتن!:D جفتشون دو تا کاراکتر درست کردن با لباس بی ربط به اون محیط! :D) [ATTACH]87396[/ATTACH] [ATTACH]87397[/ATTACH] در کل داستان شماره دوم یه داستان ساده تر و بدون پیچ و خم هست برعکس شماره اول که واقعا گیج کننده بود و بعد از اتمام بازی هم بازیکن نمی فهمید که چی به چیه! هم میشه داستان اول رو بهتر دونست به خاطر همون ابهاماتش که جذابیت بازی رو بیشتر می کرد و هم میشه گفت داستان دو سر راسته و گیجت نمی کنه ولی خب در کل من شماره اول و داستانش رو بهتر ازین شماره می دونم. حالا از داستان که بگذریم گیم پلی بازی واقعا اسمش میکامی سیستم یا بهتر بگم کپکام سیستمه. دقیقا هر چی توی رزیدنت اویل و شماره اول این بازی دیدیم اینجا هم همونه و البته با جزییات بیشتر و پیشرفته تر. کسایی که طرفدار این بازی ساز و کپکام قدیم باشن کاملا با بازی راحت هستن و همه چیز براشون واضحه.عجب سیستمی هست این سیستم که واقعا عمر نداره و کهنه نمی شه. با اینکه خودم دوست دارم میکامی یه تجدید نظری بکنه توی بازی سازیش ولی بازم این فرمول رو دوست دارم ولیکن باید گفت که کسی که مثل من تقریبا اکثر بازی ها کپکام رو توی نسل های پیش رفته یه مقداری شاید اون ذوق و شوق رو برای رفتن اویل ویژین نداشته باشه( مثل شوقی که بارلاگ توی من با GOW جدید درست کرده لامصب عجب چیزی ساخته خدا پدر و مادرش رو بیامرزه. اصلا نمی شه این بازی رو رها کرد از بس کامله) و مثل من تیکه تیکه بین بازی های دیگه اویل ویثین رو بره ولی بازم ازش لذت ببره. خوبی بازی اینه که مهمات کمتری نسبت به بازی های این سبکی در اختیار بازیکن قرار میده آپگریت ها هم همه کامل نمی شن و اشتیاق واسه دور بعد بازی کردن هم وجود داره ولی اگه مثل من یه زره خسته شده باشید و کلی بازی دیگه واسه رفتن دارید بعید می دونم دوباره برگردید به این بازی. ولی واسه کسایی که تازه توی این نسل با این سیستم آشنا شدن اویل ویثین عین یه مورفین می مونه که بدجور آرومشون می کنه و عطششون رو واسه بازی می خوابونه. از نظر تنوع اسلحه ها نسبت به شماره اول یه مقدار متنوع تر شدن ولی تقریبا همون ترکیب شماره 1 هست اگه دو شماره رو بازی کرده باشید شماره اول و محیط هاش خیلی شبیه به RE4 هست و بازی به شدت به اون بازی شبیه هست ولی این بازی یه مقداری ترکیبش عوض شده و محیط های بازی خیلی بزرگ تر شدن که قابلیت رفت و آمد داره و یه چاشنی اپن ورلد به خودش گرفته که نکته مثبت و خوبی هست. المان های مخفی کاری چیزی هست که توی این نسخه خیلی پر رنگ شده و آپگریت های مخصوص به این بخش خیلی توی بازی می تونه توی پیشروی بازی کمکتون بکنه. من که اول از همه این بخش رو تکمیل کردم و بعد سراغ آپگریت کردن ویژگی های دیگه سباستین رفتم. بازی یه مقداری از نظر طراحی و ایجاد اون فضاهای ترسناک نسبت به نسخه اول ضعیف تر کار شده که البته بزرگ بودن محیط ها خودش باعث اینکار میشه. از نظر طراحی دشمن های بازی خوب کار شده و تنوع خیلی خوبی دارن ولی خب طراحی های شماره اول بخصوص توی باس ها واقعا بهتره و حس ترس رو به شدت القا می کرد جوری که وقتی دوباره توی شماره 2 یه سری از باس های شماره اول برمیگردن واقعا اون ترس خاصی که توی اونها بود براتون تکرار میشه. میکامی استاد ایجاد یه همچین فضاهایی هست که البته تلاش تیم سازنده نسخه دوم هم قابل تحسینه و چیزی از ارزش هاشون کم نمی کنه! :D از نظر طراحی کلی مراحل به نظرم شماره دوم از 1 بهتر کار شده ولی خب فضاسازی های نسخه اول بهتره و ترسناک تر از بعد فنی اویل ویثین روی پی سی واقعا ضعیفه. شماره اول رو که با موتور id Tech 5 ساختن و کلی مشکل داشت و اینبار هم از همین نسخه ولی خب یه نسخه خاص مخصوص به خودشون که اسمش رو استم گذاشتن استفاده کردن که به همون گندی نیست ولی چندان تعریفی هم نداره. با وجود کیفیت بازی های این نسلی اویل ویسین توی بخش فنی واقعا نمره خوبی نمی گیره و بازی به دلیل ضعیف بودن گرافیک در اکثر زمینه ها به شدت بد اجرا میشه و فقط سیستم های های اند از عهده بازی برمیان که یه مقدار عجیبه. شاید در ظاهر اویل ویثین با یه کور آی 3 و گرافیک 560 هم باید بالای 30 فریم اجرا بشه ولی در عمل خیلی بیشتر از این حرفا نیاز به سخت افزار داره. کلا وقتی هم بازی رو انجام میدید زیاد حس بازی این نسلی رو ندارید و گرافیک بازی تاریخ مصرف گذشته به نظر میاد. در آخر اینو می شه گفت که اویل ویسین 2 یه بازی جذابه که تا انتها جذابیتش رو حفظ می کنه و نمیزاره ریتم بازی کند یا حوصله سر بر بشه. همیشه جا برای پیشروی توی بازی دارید حتی زمانی که بازی رو تمام می کنید و این خودش ارزش بازی رو دو چندان می کنه ولی سیستم گیم پلی بازی دیگه برای خیلی از طرفداری بازی های این سبکی تکراری شده و اون جذابیت رو نداره. دنبال داستان هم توی بازی نباشید چون چیز زیاد جذابی گیرتون نمیاد. بهرحال یه بار حتما امتحانش کنید. [/QUOTE]
Insert quotes…
Verification
پایتخت ایران
ارسال نوشته
صفحه اصلی
انجمنها
گفتگو درباره بازیها و صنعت بازیهای ویدیویی
امتیازهای سایتها و مجلهها به بازیها
امتياز اعضای بازی سنتر به عناوین پلتفرم PC
Top
نام کاربری یا ایمیل
رمز عبور
نمایش
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
مرا به خاطر بسپار
ورود
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی
همین حالا ثبت نام کن
or ثبتنام سریع از طریق سرویسهای زیر
Twitter
Google
Microsoft