سخنی از مادر عروس !! توصیه میکنم شما در مورد همون بازیها فقط نظر بده .
مواظب حرف زدنت باش! شما اینجا حق نداری برای کسی تعیین تکلیف کنی و در ضمن به هیچ عنوان هم پست های من و نظر شخصیم بهت مربوط نمیشه. دوستانه بهت میگم که آخرین بارت باشه. من عادت ندارم جواب hater هارو بدم! دوره این مدل کامنت های بی ادبانه سر امده! اگه نظری، مخالفتی، موافقتی، چیزی داری بدور از توهین و ... ابراض کن تا وارد بخث بشی!
یه حبه قند رو ندیدم ، اما سعادت آباد درسته تحت تاثیر فیلمهای فرهادی درست شده ، اما واقعا عالیه ...
من خودم عاشق کارهای مازیار میری ام ، ولی ازین که یه فیلم تقلیدی ساخته ، اونم انقدر تابلو :biggrin1: ، تعجب کردم ... ولی حاصل کار به شدت امیدوار کننده بود .
من نمیگم سعادت آباد فیلم بدی هست، من خودمم خیلی خوشم امد ازش اما کامل فضای فیلم چهار شنبه سوری رو کپی کرده. به همین دلیل از نظر من بدرد نمیخوره.
کلا یکی از بحث هایی که اصغر فرهادی توی فیلم هاش آورد نقد طبقه متوسط جامعه و به واسطه ان مدرنیسم بود. این که در یک شرایط نئوفرمالیزم مدرنیسم توی ایران چه جایگاهیی داره و چطور با دین پیوند خورده. کلا اصغر فرهادی عادت داره تو فیلم هاش دروغ رو خیلی زشت جلوه بده که خوب کلا تم فیلم سعادت آباد هم همینه. اما مثلا اصغر فرهادی میاد این مغوله رو در درجه اول به کل جامعه بست نمیده و بررسی میکنه که چقدر دروغ گویی و یا فرار از ان تو جامعه ما وابسته به شرایط و عادت های دینی هست اما تو سعادت آباد از نظر من کارگردان ناآگاهانه و بدون اینکه خودش بفهمه عملا داره چنین کاری میکنه کلا مدرنیسم تو ایران رو محکوم به دورغ گویی و پنهان کاری میکنه! نگرشش رادیکالی هست.
فیلم یه حبه قند رو هم هرچند خیلی دوست دارم و سه بار تو سینما دیدمش اما باید اعتراف کرد فضای فیلم دزدی از درباری الی هست. اینکه یه اتفاق چجوری باعث تغییر 180 درجه ای فضای میشه. تو درباری الی، مرگ الی ان اتفاقه اما تو یه حبه قند، یه حبه قند! صحبت کارگردان هم در مورد تقابل مدرنیسم و سنت خیلی کلیشه ای و صفر و یکی هست! میاد میگه مطلق مدرنیسم بده و سنت خوبه! اینکه نشد حرف آخه! رو یه موضوع نمیشه به طور کامل خط بطلان کشید!
همین صحبتو اصغر فرهادی تو جدایی نادر از سیمین میکنه اما به دو طرف حق میده! از قول دو طرف صحبت میکنه و در نهایت اجازه میده در غالب شخصیت ترمه انتخاب کنی که میخوای به سمت مدرنیسم بری (و به قول نادر از مشکلات فرار کنی) یا سنت رو انتخاب کنی و تو فضای دروغگویانه و سرشار از اختلاف طبقاتی ان بمونی. یعنی دلیل سیمین برای اینکه نمیخواست بچش تو ایران بزرگ بشه.
من تو یه حبه قند فضای نئو امپرسیونیسمی که ساخته بود رو خیلی دوست داشت. کل فیلم برای من تابلو "نیلوفرهای آبی" کلوئد مونه رو تدایی میکرد. یه فضای خاص بدون هیچ کمپوزیسیون مشخصی که حتی شخصیت های فیلم هم از درجه دوم اهمیت قرار دارن. به نظرم خلق این فضا تو سینمای ایران خیلی یونیک بود و شخصا هیچ فیلم ایرانی رو ندیده بودم که چنین فضایی بسازه و بیانش تصویری باشه.
ماکان جان نمیدونم من رو جزء کدوم دسته میبینی، اما کار جدایی این بود که برای وارد کردن اون حس هرج و مرج اومد به طور بسیار افراطی دوربین رو دست رو اجرا کرد، یا به فول کارگردان :"من می خواستم حس فیلم طوری باشه که انگار بیننده خودش با یک گوشی موبایل داره فیلم زندگی نادر و سیمین رو میگیره."
این تکنیک توی سینمای ایران سابقه نداشت (یا اگر هم بود ناموفق بود) و چون اینجا اجرا شده بود تماشاگر کف بر می شد یه طورایی.
بازی هاش هم نگفتم بد بود، اما واقعاً کسی مثل خانوم حاتمی بدرد نخور بودند توی خیلی جاها و اصلاً حس لازم رو نداشت.
اما توی سعادت آباد تک تک بازیگرا نقش خودشون رو میدونستند. و اینکه به دلیل فضای شیک و آروم کار نیازی به دوربین رو دست نبود، و فقط لازم بود تا یه دوربین خیلی آروم فیلم رو بگیره.
اول از همه منظور من بیشتر عوام بود. اما اگه این پست من رو از اول کامل بخونی من دلایلم برای موافقت با جدایی و مخالفت با سعادت اباد رو گفتم.
اما در مورد دوربین جدایی باید بگم حرف های این مسعود فراستی رو تکرار نکنید!
واقعا میزانسن های فرهادی رو نمشه به راحتی زیر سوال برد! در ضمن همین سعادت آبادی که میگی هم دوربینش HC هست! تو جدایی دوربین به صورت مجزا حس نمیشه و در عین حال یه تصویر عالی از فضای خونه میده. اما تو سعادت آباد چی؟ کارگردان سعی کرده به دوربین شخصیت بده و از نظر من ان رو شبیه یک شخص انمی که تو صحنه حاضره بکنه که هیچ معنی خاصی نداره.
انصافی تو داری pan های دوربین جدایی رو با سعادت آباد مقایسه میکنی؟ خداوکیلی نگید این حرفارو!
نکته بعد هم بازی بازیگران دو فیلم هست! تو سعادت آباد من بازی لیلا حاتمی و حسین یاری رو خیلی دوست داشتم. اما بغیر از اینها شخصا هیچ بازی خاصی از کسی ندیدم! حامد بهداد که تکرار مکررات هست و من یه نفر دیگه از داره حالم از بازی های تکراریش بهم میخوره. مهناز افشار هم که... بگذریم!
اما تو جدایی انصافی کل تیم بازیگری عالی عمل کردن! حتی بابای نادر!
من اصلا اولش باور نمیشد ان مرده داره بازی میکنه! فکر میکردم حالا یه مرد آلزایمری رو گیر آوردن گذاشتن تو فیلم!
خداییش بازی شهاب حسینی تو جدایی اصلا قابل مقایسه با بازی های بقیه فیلم ها هست؟ از نظر من یه کمپین قوی برای شهاب حسینی راه مینداختن میترکوند!
سعادت آباد قشر بورژوا (متوسط ادا در بیار) جامعه رو هدف قرار داده بود، در حالی که در ظاهر زندگی بسیار شیک، اتو کشیده و تمیزی داشتند و در هر لحظه سعی میکردند با ادای پولدار بودن خودشون رو سطح بالا نشون بند
طبقه متوسط نماد مدرنیسمه! وقتی میگی این طبقه و تمام تیپ های اجتمایی شنهان کاری میکنن و دروغ میگن عملا داری مدرنیسم رو محکوم میکنی نه بورژوازی! همونطور هم که گفتم این نگرش خیلی رادیکالی هست! هیچ تحلیلی پشتش نیست! اصلا چه ربطی به بورژوازی داشت این فیلم؟
اما در آخر باید بگم زیر سوال بردن جدایی کار نشدنی هست! مگه اینکه بپذیریم تمام منتقدینی که بهش این همه جایزه میدن هیچی حالیشون نیست!
Google