اسم ترانه هست Ballad Of A Thin Man
به به جناب مت بازبی،مارو یادت هست؟! نمی دونم هنوزم توو زمینه ی گوشی اطلاعات داری یا نه (اون موقعه ها که استادی بودی :biggrin1: ) ولی یه چند تا سوال داشتم در مورد گوشی که اتفاقا می خواستم ازت بپرسم،حالا به وقتش...
اول بزار یه تشکر کنم،چون خیلی دنبال این آهنگش گشتم،احتمالا دوستان هم کف و خون قاطی می کنن وقتی ببینن گیر آوردم...
یه چیزی،این ترک هم که دادی کنسرتش بود یا همینجوری هست؟! فک کنم این ترک شم ماله جوونیاشه دیگه نه؟چون احساس کردم اون صدای خسته خبری نیست،ضمن اینکه واقعا خود بلانشت چیزی بالاتر از شاهکار اجرا کرده بود این ترانه رو،نحوه ی زدن پیانوش بگیر تا لفظ مستر جونز ش رعشه میاره به من حداقل :biggrin1: یه زحمتی،اجرای بلانشت رو نمیشه گیر آورد؟! یعنی طالبم ...:biggrin1:
بحث I'm Not there شد
يه سوال مشكل فيلم دقيقا چي بود ؟
من خيلي باب ديلن رو دوست اما فيلم برام كاملا غير قابل تحمل بود به طوري كه نيم ساعت آخر رو نتونستم ببينم
آيا به خاطر چند بازيگري بودنش بود؟ به نظر من كه ايده جالبي بود اما نمي دونم
خوشحال مي شم نظرات كسايي كه فيلم رو ديدن، بدونم خصوصا كسايي كه خوششون اومد
آه پسر،من این فیلم رو می پرستم...
بعضیا که فیلم رو دیدن میگن این 6 قسمت،دوران زندگی باب دیلن هست،یا همشون خوده باب دیلن هستن ولی به نظر من اشتباهه،چون این چند نفر تقریبا خاطرات باب دیلن یا بهتر بگم خواسته ها و تمایلات باب دیلن توو سنین مختلفه که بهشون نسبت داده شده،البته باید اینم بگم که رویکرد ها همه به هم ریخته است و نوع بیان فیلم برای تشریح خاطرات کمی غیرخطی و پیچیده اس،یه چیزی مثه پرستیژ نولان،که با چند دور دیدن دستت میاد.بچه ی سیاه همون روح سرگردان وودی گاتریه از پدران موسیقی کانتری با اون گیتار معروفش ملقب به "این ماشین قاتل فاشیست هاست" که بعدها باب دیلن به همراه جک الیوت و خیلیای دیگه زیر دستش میشن و گاتری یکی از کسایی بوده که دیلن همیشه الهام و مورد ستایش قرار میداده.
کریستین بیل نقش یکی از خدایانه افسانه ای موسیقی محلی یا همون کانتریه که زوج همکارش آلیس فابین(جولین مور) یکی از اسطوره های صاحب نامه که خودشم در موردش میگه که توو دهه ی 60 رولینز دیگه اون ترانه های اعتراض آمیز رو نمیخونه و طرفداراش دیگه قبولش ندارن،و فک می کنم توو فیلم هم اشاره به الکلی شدن رولینز بعد ها می کنه که همونطور که گفتم باب دیلن بهش نسبت-تشبیه داده شده.
هیث لجر مرحوم هم به نقش یه بازیگر دهه ی 60 یعنی رابی کلارک که توو کرکترای موسیقی کانتری بازی می کرده ظاهر شده،که اتفاقا یکی از این فیلماش نقش جک رولینز رو داشته،که خودشم میگه "من شعری نمیگم من اجرا می کنم" و کلا این قسمت از فیلم برخورد با زندگی زناشویی و روانکاوی و تاثیرش نسبت به دیلن طبقه بندی شده که اینم همونطور که گفتم خاطراتی پراکنده از کلارکه که خیلی از آهنگا و آلبومای دیلن از سبک و سیاق بازیش گرفته تا تلفیق عشق کلارک-کرکتر رولینز در فیلما به اتفاق،چه در ساختن آهنگا تو اوهام دیلن و چه توو زندگی واقعی دیلن سوق داده شد...
ریچارد گر در واقع همون بیلی کیده،همون فیلم وسترن معروف "پت گریت و بیلی د ِ کید" با اون افتتاحیه خسته ش :biggrin1: که مسلما الگوی خیلی از کارگرداناست...تو این فیلم خوده باب دیلن هم بازی می کنه که بچه بوده اون موقعه :biggrin1: نقش بیلی کید در حد بت برای باب دیلن بوده و یک مسیری از زندگی باب دیلن به همین دلیل به نوعی تارک دنیا کرده،که نهایتا هم توو آخرین سکانس بیلی کید با وودی گاتری پیوند میخوره...
و بالاخره کیت بلانشت با اون نقش رویاییش دقیقا آوازه ی و ابهت باب دیلن رو نوید میده،ولی به اسم جود کویین،باب دیلن از اول فیلم پیداس،توری به انگلستان داره که اکثر حوادث مربوط به این اپیزود و بخش اعظمی از زندگی واقعی و آینده ی باب دیلن رو متشکل میشه،توو این سفر از برخورد با برایان جونز (رولینگ استون رو که دیگه همه آشنا هستن...) گرفته تا بیتلز و اون شاعر افسانه ای آلن گینگزبرگ که من فک می کنم یکی از دلایل رفتن دیلن به انگلیس بود رو میبینه،دیلن همونجا با یکی از خبرنگارای بی بی سی که قصد بیرون کشیدن حرفای پوچ و غیر منطقی از دیلن رو داره برخورد میکنه،که با اون اجراش توو کنسرت (دیوانه ی این سکانسشم،همین الان جوش گرفت باید برم ببینم:biggrin1: ) نوک پیکان اهدافش رو به سمت همین جونز خبرنگار میکشونه که با اون تیکه های سورئال تو فیلم مستر جونز رو دست میندازه :biggrin1: همین آهنگه مردمای کوته فکر توو کنسرت رو به تمسخر باب دیلن وا میداره که بهش "یهودی" میگن،باب دیلن هم میگه:این موسیقی آمریکاییه نه انگلیسی،این موسیقی گوش شنوا میخواد...
اشکارا از اسم فیلم معلومه...باب دیلن بعد از این همه طومار و تاریخچه،گویا هنوزم به چیزی که می خواسته-تمایل-آرزو داشته نائل نشده و میگه نتونستم این باشم،من نتونستم اوهام خودم رو بسازم،من بین اون همه آدم نیستم،من آنجا نیستم...
سینا خدا خیرت بده،جو فیلم اومد ناجور،بریم ببینیم :biggrin1:
کلا یه سری فیلما هستن نیاز دارن تا از فرهنگ اون ملت مطلع باشیم و خیلی از سکانسای فیلم که خودمم توشون موندم نشات گرفته از همین چیزاس،من پیشنهاد می کنم تا زمان برای فیلم دیدن از آن توست،این فیلم رو از دست ندی...
ویرایش:الان چک کردم دیدم اسکار نقش مکمل زن اون سال رو داده بودن تیلدا سویینتن
خاک بر سر آکادمی،خاک...
Google