- May 18, 2012
- 4,706
- نام
- Ebrahim
نظر سنجی اضافه شد.
رای ما، Shadow of The Colossus
رای ما، Shadow of The Colossus
X vs Y - Never Walk Alone (FINAL)
- Thread starter Safety & Peace
- تاریخ آغاز
فاینالی یه چیزی که میپرستیمش میتونه برنده بشه
یه چیزی که میپرستیمش میتونه برنده بشه
به بههعع شادو کلوسوس
تازه ریمسترو تمام کردم، پس چندتا از شات هامو میارم میکوبم کف تاپیک
تازه ریمسترو تمام کردم، پس چندتا از شات هامو میارم میکوبم کف تاپیک
اگرو ...
همانا خائنین (علی) به سزای وعده داده شده بر اعمالشان خواهند رسیدیعنی ما واقعا داریم برنده میشیم احسان؟
البته ریمیکه...یعنی اصلا کلا از همون اول بسم الله شروع اش کردنبه بههعع شادو کلوسوس
تازه ریمسترو تمام کردم، پس چندتا از شات هامو میارم میکوبم کف تاپیک
رای خودمو با این عکس اعلام میکنم
جاودانست این بازی
جاودانست این بازی
آقا من نقطه ضعفم GT دیگه!!
یعنی اگه شاهکار قرن هم یه طرف باشه و اینور هم یه نسخه معمولی از GT باز به این رأی میدم! چیکار کنم خو من؟
یعنی اگه شاهکار قرن هم یه طرف باشه و اینور هم یه نسخه معمولی از GT باز به این رأی میدم! چیکار کنم خو من؟
اخطار به کاربر بابت تموم نکردن بازی Shadow of The Colossus
رای ما هم به قول احسان، سوتک
من عاشق غول و موجودات عظیم هستم. اینقدر که بی اراده به سمت این بازی ها جذب میشم حتی اگر خیلی نابود باشن. یادمه اولین بار تریلر سوتک رو توی Game One با Game Network دیدم و واقعا از خود بیخود شدم سال ها دنبالش بودم و وقتی برای اولین بار بازیش کردم، اصلا باورم نمیشد. کل دشمنای بازی غول هستن؟ از غول ها هم میتونیم بالا بریم؟ هیچی دیگه انگار کائنات درهای رحمت رو به روی من گشوده بودن باورم نمیشد چقدر خوب بود این بازی بهترین صحنه بازی هم مربوط به اون غول بالداره شبیه عقاب بود که قبل از شروع مبارزه، تک و تنها توی یه خرابه که زیر آب رفته، اون بالا نشسته بود و آروم آروم دمش تکون میخورد
اصن در روایات داریم ریشه عشق من به بازی های میازاکی به سوتک برمیگرده بیخود نیست میازاکی هم به استاد اوئدا ارادت خاصی دارن و گفتن الگوش هستن
پ.ن: تمومش نکردم
و لعنت به من که تمومش نکردم. 3 روز بن کنین منو.
من عاشق غول و موجودات عظیم هستم. اینقدر که بی اراده به سمت این بازی ها جذب میشم حتی اگر خیلی نابود باشن. یادمه اولین بار تریلر سوتک رو توی Game One با Game Network دیدم و واقعا از خود بیخود شدم
سال ها دنبالش بودم و وقتی برای اولین بار بازیش کردم، اصلا باورم نمیشد. کل دشمنای بازی غول هستن؟ از غول ها هم میتونیم بالا بریم؟ هیچی دیگه انگار کائنات درهای رحمت رو به روی من گشوده بودن باورم نمیشد چقدر خوب بود این بازی بهترین صحنه بازی هم مربوط به اون غول بالداره شبیه عقاب بود که قبل از شروع مبارزه، تک و تنها توی یه خرابه که زیر آب رفته، اون بالا نشسته بود و آروم آروم دمش تکون میخورداصن در روایات داریم ریشه عشق من به بازی های میازاکی به سوتک برمیگرده
بیخود نیست میازاکی هم به استاد اوئدا ارادت خاصی دارن و گفتن الگوش هستن پ.ن: تمومش نکردم
و لعنت به من که تمومش نکردم. 3 روز بن کنین منو.
- May 18, 2012
- 4,706
- نام
- Ebrahim
خب ببینیم چی داریم...
Gran Turismo 6 ایی که هیچ احدی بازی نکرد چون همه کوچ به 4 کرده بودیم
Uncharted 1 خب ایشون رو من بعد 2 رفتم....دیگه خودتون میدونید چقدر فاصله وحشتناک بوده
بجز داستان قشنگ گیمپلی اش وحشتناک روی مخم بود....اینقدر برام غیر قابل تحمل بود که ادامه اش ندادم.
White Knight Chronicles خب... بازی نکردم و با امتیازات زرینی(متای 60) که داره دو احتمال میدم:
1.یک زباله غیر قابل بازیافت هست که صرفا انحصاریه!
2.مثل Nier از اون بازی های اندرریت محسوب میشه، که صرف نظر از مشکلات اثر خوبیه ولی بهش توی اون دوره کم لطفی شده.
کسایی که تجربه کردن بیان بگن کدومه!
بعدی خب... میرسیم به دو بازی که یکی اعصابم رو خورد کرد و اون یکی هم اعصابم رو خورد ولی باعث شد واسه بازی قبلی هم ارزش قائل شدم.
بعد تموم کردن اش این پست رو داده دادم:
امیدوارم سر بازی جدید اش هم با همین قدرت به جلو پیش بره.
دیگه حرفی نیست رای ما این شاهکاره!
Gran Turismo 6 ایی که هیچ احدی بازی نکرد چون همه کوچ به 4 کرده بودیم
Uncharted 1 خب ایشون رو من بعد 2 رفتم....دیگه خودتون میدونید چقدر فاصله وحشتناک بوده
بجز داستان قشنگ گیمپلی اش وحشتناک روی مخم بود....اینقدر برام غیر قابل تحمل بود که ادامه اش ندادم.
White Knight Chronicles خب... بازی نکردم و با امتیازات زرینی(متای 60) که داره دو احتمال میدم:
1.یک زباله غیر قابل بازیافت هست که صرفا انحصاریه!
2.مثل Nier از اون بازی های اندرریت محسوب میشه، که صرف نظر از مشکلات اثر خوبیه ولی بهش توی اون دوره کم لطفی شده.
کسایی که تجربه کردن بیان بگن کدومه!
بعدی خب... میرسیم به دو بازی که یکی اعصابم رو خورد کرد و اون یکی هم اعصابم رو خورد ولی باعث شد واسه بازی قبلی هم ارزش قائل شدم.
بعد تموم کردن اش این پست رو داده دادم:
واقعا شاید فومیتو اوئدا جزو محدود بازیساز های ژاپنی باشه، که جدا اون دید اصیل ایی که توی دوره اوج بازیساز های ژاپنی داشتن رو داره، و سعی نمیکنه شبیه بازیساز های غربی باشه.من چند روز پیش بازی رو تموم کردم و هنوزم فکرم مشغولشه!
بعضی بازیا با مقیاس خوب یا بد با استاندارد های معمول حس میکنم نباید سنجیده باشن بعضی بازیا شاید با استاندارد های معمول زجر اور قلمداد میشن، ولی ممکنه تو همون یک روح خاص نهفته، یک "هنر" که با هیچ نمره ایی قابل قیاس نیست... چیزی که این بازی رو خاص میکنه نه گیمپلی نه گرافیک و... چیزا... نمیگم مهم نیستن اتفاقا هستن که ریمیک اش کردن
داستان بازی ساده بنظر میاد ولی با اینکه هزار دیالوگ نداره توش هزاران حرف نهفته هست!
برای مثال داستان دختر و شخصیت اصلی هر طور که مخاطب تصور کنه میتونه باشه.
با اینحال تصور خودم در عین بازی کردن، رابطه عاشقانه بینشون بود. با اینحال اگه کسی رابطه خواهر و برادری هم براشون تصور کنه فک نکنم بازی صریحا رد کرده باشه.
محیط با اینکه خالی از سکنه بود ولی بازم حس این رو میداد خیلی اتفاقات توش افتاده.
هر گوشه اش یک منطقه با اب و هوای متفاوت و جغرافیای متفاوت بود.
خود Agro هم هرچی بازی میگذشت.... وابسته و وابسته تر بهش شدم، تا اخر بازی بطوری که، واقعا تنها یار و یاور ارزشمند خودم توی بازی شده بود. اگه نبود خیلی بازی حس تنهایی میداد
خود کلوسوس ها هم نمیدونم با اینکه حرف نمیزدن بازم حس زنده بودن رو داشتن.
البته بعضیاشون بشدت اعصاب خورد کن بودن. مثل کلوسوس هایی که مثل گاو بودن یا حتی آخرین کلوسوس(فک کنم صد باری ازش افتادم
پیدا کردن بعضیاشون هم واقعا دهن سرویس بود مخصوصا بخاطر اینکه یکهو نور شمشیر تغییر میکرد
موزیک واقعا عالی بود....گرافیکم که ارتقا داده بودن ولی خیلی بهتر از ورژن اصلی شده بود.
با همه اینا به چیزی میرسیم که پایان...
این دومین بازیه که اوئدا بازی میکنم
لست گاردین اولی بود که برام تجربه زجر اوری قلمداد میشه.
خیلی هم جالبه همون مشکلات رو با درصد کمتری با این داشتم ولی با این حال پایان به قدری شاهکار بود که حتی برای اون بازیم ارزش و احترام بیشتری قائل شدم.
خیلی جالبه توی هر دو بازی اوئدا یک چیز مشترک سفر شاید اذیت بشی ولی توی هر دو بازی اش توی مقصد واقعا توی چنته داره.
و گفتم پایان....عجب پایان شاهکاری بود...
بعد این پایان واقعا درک کردم چرا اینقدر این بازی ماندگار مونده!
قشنگ رفت جزو بهترین بازی های عمرم درصد زیادیش بخاطر این پایان بندی بی نقص...!
بنظرم اگه مثل من تا به الان تجربه اش نکرده بودید جدا از باقی نکات قوتش، حداقل فقط و فقط بخاطر پایان اش تجربه اش کنید واقعا ارزشش رو داره.
امیدوارم سر بازی جدید اش هم با همین قدرت به جلو پیش بره.
دیگه حرفی نیست رای ما این شاهکاره!
@Jill_Valentine وای اخطاری که بهش دادی خدا بود ترکیدم از خندهرای ما هم به قول احسان، سوتک
من عاشق غول و موجودات عظیم هستم. اینقدر که بی اراده به سمت این بازی ها جذب میشم حتی اگر خیلی نابود باشن. یادمه اولین بار تریلر سوتک رو توی Game One با Game Network دیدم و واقعا از خود بیخود شدم
اصن در روایات داریم ریشه عشق من به بازی های میازاکی به سوتک برمیگرده
پ.ن: تمومش نکردم
کاربرانی که این قسمت را مشاهده می‌کنند
Google