به شخصه با کلمه ی اسکی رفتن یا کپی کردن مشکل دارم و اسمش رو الگوبرداری گذاشتم و این یک مسئله ی دیفالت در ساخت استراکچرینگ بازیسازی و دیزاین اون هست و چیز خیلی عجیبی نیست و نمیشه بهش خرده گرفت. در بخش نوستالژیک بنظرم توم رایدر برتر هست اما در بخش های گیم و گان پلی ( بخصوص در فکت فیزیکال های داخل بازی که جزئیات با دقت بالایی طراحی شدند ) , گرافیک و دیزاین کاراکتر ها , مسائل فنی بازیسازی از جمله VF و .... مشخصه ناتی داگ همیشه یک لول نه تنها از کریستال داینامیکس بلکه از خیل زیاد استدیوهایی که تو زمینه ساخت بازی های تریپل A بعتر فعالیت میکنه ( بعنوان مثال حرکت موشن های صورت نیتن دریک در گیف پایین خودش گویای همه چیز هست که نیاز به توضیح نیست ) بالاتر هست همه ی اینهایی که گفتم فقط مربوط به بخش مکانیزم فیزیک و فیزیکال بازی بود. درمورد شخصیت پردازی هم که کاملا مشخصه برد با آنچارتد هست چون ناتی داگ ارتباط و رلشن شیپ های خوبی بین کاراکتر ها مثل نیتن دریک و النا فیشر ایجاد میکنه همینطور NPC ها البته نباید از دیپ بودن شخصیت لارا کرافت در سری توم رایدر چشم پوشی کرد.
در یک بخش مقاله بنظرم اشتباه کرده نویسنده چون پالیگان های استراکچرینگ بازیسازی نمیشه زیاد جزو برتری دونست چون گرافیکال بازی ها نسل به نسل پیشرفت میکنه اما در مقایسه بازی های هم نسل خودش که ناتی داگ هم گفته بود طراحی پالیگان های صورت نیتن دریک از میلیون ها پالیگان تشکیل شده و این نکته هم باید در نظر گرفت که توم رایدر استارت آی پیش در نسل پنجم و آنچارتد در نسل هفتم بود.
"اصولا نمیشه گفت برد قطعی با کدومه بهرحال سلیقه ها متفاوته و توم رایدر هم آی پی قابل احترامیه و مطالبی که گفتم بیشتر بعنوان یک بازیساز گفتم نه یک سونی فن قدیمی."
ترجمه ی خوبی بود و همونطور که گفتم بخاطر کمالگراییم کم پیش میاد از چیزی یا موضوعی تعریف کنم اما ترجمه ی خوبی بود آفرین.
یادش بخیر
Google