تراژدی
خب کلی بخوام بگم،فیلمه خوبی بود.این سبک فیلما زیاد تو سینمای ما ساخته میشه اما اینکه فیلمش واقعا بتونه اون قضیه رو درست حسابی در بیاره و نشون بده کم پیش میاد که این یکیشه.یکیشم جدایی نادر و سیمین بود البته میشه گفت فاز این دو فیلم کلا جداست،هرچند یه شباهتایی دارن،جفتشون به طبقه فقیر و واقعا بی چاره! میپردازن،شاید کلمه ی بیچاره حرف زشتی باشه،اما این فیلم دیگه اول و اخر حرفش همینه که این طبقه بیچارن.راه و چاره ای ندارن که از این وضع درآن،دست به هرکاری هم بزنن کماکان پولدارا خوشبختو حداقل با چاره ان،ولی فقیرا بیچاره ان.حالا فقیر نه از اینا که فقط گوشه خیابون میشینن البته!
مهدی هاشمی طبق معمول درجه یک،همیشه در اوج
یه بازیه واقعا ردیف از بهرام رادان که به نظرم رقابت تنگاتنگی با بازیش تو فیلم بی پولی داشت.
اما مشکل اصلیه من نه با کارگردانیه خانومی که بار اولشه فیلم میسازه بود(که اتفاقا خیلیم عالی بود)نه با محتوای خیلی غمگینه فیلم،مشکلم با فیلمنامه
نسبتا باور ناپذیره فیلمه.
به هر حال درسته که باید برای ساخت یه فیلم تلخ،به خصوص با توجه به اسم فیلم،یه قصه سراسر غم بگیم،اما نه دیگه اینجوری
یه کارایی از یه شخصیتایی make sense نمیکرد یا همون منطقی به نظر نمیومد
که حالا اگر رفتین فیلمو دیدین خودتون میبینین و بیشتر از این اسپویل نمیکنم
طبقه معموله فیلمای خوبه ایرانی،این فیلمم نقطه قوتش بازیاشه و البته کارگردانیش.کی میشه بالاخره یه فیلمه قوی ایرانی بیاد که از نظر داستان هم شاخ باشه؟
اول هفت دادم بعد دیدم کمه
8.5 تا 9 از 10
پ.ن: خب اینجور فیلما طبیعتا قراره متاثر کننده باشن و غمگین،ولی یه خانومی تو سینما بود فیلم که تموم شد(ارتباطی با صحنه اخر فیلم و این جریانا نداره) هق هق زد زیر گریه
/
اینم گفتم که بدونین با چجور فیلمی سر و کار دارین. صحنه های اشک در آر هم داره.اونم صحنه های درست حسابی!