ورود
ثبت نام
صفحه اصلی
اخبار بازی
بررسی بازی
حقایق بازیها
داستان بازی
بررسی سخت افزار
برنامههای ویدیویی
انجمنها
نوشتههای جدید
پرمخاطبها
جستجوی انجمنها
جدیدترینها
ارسالهای جدید
آخرین فعالیتها
کاربران
کاربران آنلاین
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
ورود
ثبت نام
جستجو
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
جستجو فقط عنوان ها
توسط:
Menu
Install the app
Install
فراخوان عضویت در تحریریه بازیسنتر | برای ثبت درخواست کلیک کنید
صفحه اصلی
انجمنها
موضوعات عمومی
سینما، گرافیک کامپیوتری (CG Art) و Comic
Rate your last seen movie (قوانین پست اول حتما رعایت شود)
ارسال پاسخ
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
متن گفتگو
<blockquote data-quote="barneysawyer" data-source="post: 4947036" data-attributes="member: 76406"><p>(2020)I Care A Lot</p><p>قبل از شروع نقد فیلم باید بگم انتظاراتی که از فیلم در ذهنم ایجاد شد تا حدی با فیلم اصلی فاصله داشت. شخصا به نظرم فیلم promising young woman بیشتر از این فیلم به برداشتی که از این فیلم در همین فروم شده نزدیکه. یک فیلم فمنیسیتی اغراق آمیز که برای بیننده نفرت انگیز باشه .اون فیلم رو که عملا انگار تهمینه میلانی ساخته بود <img src="/styles/default/xenforo/smilies/meep/21.gif" class="smilie" loading="lazy" alt=":))" title="21 :))" data-shortname=":))" /></p><p>سال ها پیش که برای بار اول فیلم مخمصه مایکل مان رو دیدم در کنار توانایی های تکنیکی کارگردان و البته حضور دو غول بازیگری هنر فیلم نامه نویسی اثر در خلق دو جبهه مقابل نظرم رو جلب کرد . در اون فیلم نویسنده ها به خوبی کاری کردن که بیننده همیشه بین دو شخص اصلی که یکی پلیسه و دیگری دزد در نوسان باشه و نتونه صرفا تو ذهنش طرف یکی رو بگیره و دو جبهه پرداخت جذاب و سمپاتیکی داشتن . بیننده هم با علاقه دنبال می کرد که در آخر کدام یک قراره روی اون یکی رو کم کنه. حالا در این جا هم سازنده ها همین رویکرد رو به صورت معکوس پیاده کردن . دو جبهه خلق کردن که هردو نفرت انگیز هستن و البته تو کارشون تا حدی موفق .اون دو تا رو در مقابل هم قرار میدهند و بیننده هم در حالیکه دوست داره هردو حال هم دیگه رو بگیرن فیلم رو دنبال میکنه که ببینه کدوم کم میاره . داستان درباره زنی به نام مارلا است که کارش نوعی کلاه برداریه. یک شرکت قانونی داره که افراد سالمند نسبتا مرفه رو با پرونده سازی راهی آسایشگاه می کنه و اموال اشون رو تصاحب می کنه. در آخرین پرونده اش با یک گروه مافیایی درگیر میشه اما از اون جا که فردی جسوره تصمیم میگیره در مقابل اون ها وایسه . فیلم رو میشه یک نماینده خوب برای تفکر مدرن جامعه ای که در اون فیلم ساخته شده و البته به نوعی تفکر مدرن جامعه ی جهانی حساب کرد . جایی که به دست آوردن ثروت به هر قیمتی مهم ترین چیزه. هدف وسیله رو توجیح می کنه و تنها ثابت قدم بودن در بی وجدانی و دروغ گویی راه موفقیته. و خب مثل اکثر فیلم ها با درونمایه های باب این روز ها مثل فمنیسم و ... تزیین شده . اما اون فمنیسم افراطی که من انتظار داشتم نبود . سال های زیادی قبل از راه افتادن این جو فمنیسمی این چنین فیلم هایی در سینمای هالیوود ساخته میشدن که می توان از چیزهای وحشی نام برد . بازی ها شاید یکی از نکات قوت فیلم باشن . روزامند پایک که با فیلم دختر گمشده توانایی هاش رو در نقش زنی شیطانی با ظاهری انسانی نشون داده بود در این جا در نقشی که می توان گفت شیطانی بودنش را از دختر گمشده و قوی و با صلابت بودنش رو از جنگ خصوصی به عاریت گرفته بود خیلی خوب و مسلط ظاهر میشه که جایزه گلدن گلوب اش رو لایق اش میکنه. در مقابل پیتر دینکلیج هم موفق میشه شخصیت نسبتا کاریکاتوری اش رو تا حد زیادی از آب و گل بیرون بکشه و جذاب کنه. بقیه بازیگرا کار خاصی نمی کنن و صرفا موقعیت رو برای درخشش دو بازیگر اصلی هموار می کنن .فیلم در میانه راه کاملا اسیر کلیشه ها میشه و اون شروع قدرتمند رنگ می بازه اما پایان نسبتا قابل قبول اش تا حدی مشکل نیمه دوم رو تحت شعاع قرار میده.پایانی که شاید کمی دور از ذهن و سرسری باشه اما خب راضی کننده است</p><p>در کل فیلمیه که برای یک بار دیدن پیشنهاد میشه و دیدنش خالی از لطف نیست . فقط قبل اش کاملا گاردتون رو نسبت بهش پایین بیاورید</p><p>امتیاز 7 از 10</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="barneysawyer, post: 4947036, member: 76406"] (2020)I Care A Lot قبل از شروع نقد فیلم باید بگم انتظاراتی که از فیلم در ذهنم ایجاد شد تا حدی با فیلم اصلی فاصله داشت. شخصا به نظرم فیلم promising young woman بیشتر از این فیلم به برداشتی که از این فیلم در همین فروم شده نزدیکه. یک فیلم فمنیسیتی اغراق آمیز که برای بیننده نفرت انگیز باشه .اون فیلم رو که عملا انگار تهمینه میلانی ساخته بود :)) سال ها پیش که برای بار اول فیلم مخمصه مایکل مان رو دیدم در کنار توانایی های تکنیکی کارگردان و البته حضور دو غول بازیگری هنر فیلم نامه نویسی اثر در خلق دو جبهه مقابل نظرم رو جلب کرد . در اون فیلم نویسنده ها به خوبی کاری کردن که بیننده همیشه بین دو شخص اصلی که یکی پلیسه و دیگری دزد در نوسان باشه و نتونه صرفا تو ذهنش طرف یکی رو بگیره و دو جبهه پرداخت جذاب و سمپاتیکی داشتن . بیننده هم با علاقه دنبال می کرد که در آخر کدام یک قراره روی اون یکی رو کم کنه. حالا در این جا هم سازنده ها همین رویکرد رو به صورت معکوس پیاده کردن . دو جبهه خلق کردن که هردو نفرت انگیز هستن و البته تو کارشون تا حدی موفق .اون دو تا رو در مقابل هم قرار میدهند و بیننده هم در حالیکه دوست داره هردو حال هم دیگه رو بگیرن فیلم رو دنبال میکنه که ببینه کدوم کم میاره . داستان درباره زنی به نام مارلا است که کارش نوعی کلاه برداریه. یک شرکت قانونی داره که افراد سالمند نسبتا مرفه رو با پرونده سازی راهی آسایشگاه می کنه و اموال اشون رو تصاحب می کنه. در آخرین پرونده اش با یک گروه مافیایی درگیر میشه اما از اون جا که فردی جسوره تصمیم میگیره در مقابل اون ها وایسه . فیلم رو میشه یک نماینده خوب برای تفکر مدرن جامعه ای که در اون فیلم ساخته شده و البته به نوعی تفکر مدرن جامعه ی جهانی حساب کرد . جایی که به دست آوردن ثروت به هر قیمتی مهم ترین چیزه. هدف وسیله رو توجیح می کنه و تنها ثابت قدم بودن در بی وجدانی و دروغ گویی راه موفقیته. و خب مثل اکثر فیلم ها با درونمایه های باب این روز ها مثل فمنیسم و ... تزیین شده . اما اون فمنیسم افراطی که من انتظار داشتم نبود . سال های زیادی قبل از راه افتادن این جو فمنیسمی این چنین فیلم هایی در سینمای هالیوود ساخته میشدن که می توان از چیزهای وحشی نام برد . بازی ها شاید یکی از نکات قوت فیلم باشن . روزامند پایک که با فیلم دختر گمشده توانایی هاش رو در نقش زنی شیطانی با ظاهری انسانی نشون داده بود در این جا در نقشی که می توان گفت شیطانی بودنش را از دختر گمشده و قوی و با صلابت بودنش رو از جنگ خصوصی به عاریت گرفته بود خیلی خوب و مسلط ظاهر میشه که جایزه گلدن گلوب اش رو لایق اش میکنه. در مقابل پیتر دینکلیج هم موفق میشه شخصیت نسبتا کاریکاتوری اش رو تا حد زیادی از آب و گل بیرون بکشه و جذاب کنه. بقیه بازیگرا کار خاصی نمی کنن و صرفا موقعیت رو برای درخشش دو بازیگر اصلی هموار می کنن .فیلم در میانه راه کاملا اسیر کلیشه ها میشه و اون شروع قدرتمند رنگ می بازه اما پایان نسبتا قابل قبول اش تا حدی مشکل نیمه دوم رو تحت شعاع قرار میده.پایانی که شاید کمی دور از ذهن و سرسری باشه اما خب راضی کننده است در کل فیلمیه که برای یک بار دیدن پیشنهاد میشه و دیدنش خالی از لطف نیست . فقط قبل اش کاملا گاردتون رو نسبت بهش پایین بیاورید امتیاز 7 از 10 [/QUOTE]
Insert quotes…
Verification
پایتخت ایران
ارسال نوشته
صفحه اصلی
انجمنها
موضوعات عمومی
سینما، گرافیک کامپیوتری (CG Art) و Comic
Rate your last seen movie (قوانین پست اول حتما رعایت شود)
Top
نام کاربری یا ایمیل
رمز عبور
نمایش
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
مرا به خاطر بسپار
ورود
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی
همین حالا ثبت نام کن
or ثبتنام سریع از طریق سرویسهای زیر
Twitter
Google
Microsoft