اگه خواستید پستی رو نقل قول کنید به جای جواب دادن توی این تاپیک پست رو ببرید داخل تاپیک Movie Center و بزارید پست های اینجا به صورت یک پارچه باقی بمونه. برای این کار گزینه "+ نقل قول" رو پایین سمت چپ پست مورد نظرتون بزنید تا پست انتخاب بشه بعد داخل تاپیک Movie Center از ادیتور گزینه
رو بزنید و پست مورد نظرتون رو اونجا نقل قول کنید.
لطفاً اسم فیلم رو حتماً بنویسید عکس به صورت خالی کافی نیست
عکسها رو حتماً به صورت Thumbnail/کم حجم قرار بدید.
دوستان لطف کنن به جای شیوه های من درآوردی برای امتیاز دادن ، 10 رو حداکثر قرار بدن و نسبت به اون امتیاز بدن.
نوشته هایی که ممکنه بخش خاصی از داستان فیلم رو لو بده، داخل تگ اسپویلر باید گذاشته بشه، در غیر اینصورت برخورد می شه
از پست کردن هر گونه مطلبی که به مبحث این تاپیک مربوط نمیشه خودداری کنید
برو یه 2 بار دیگه هابیت رو ببین که اینجوری نمره ندی برادر !
درسته هرکسی میتونه نظر خودشو بده ولی هابیت سطحش از اون 4 تا فیلم که روهم بزاریدش بیشتره ... !
شاید تو خستگی دیدیش !! حتما دوباره ببینش
من اهنگ تیتراژ هابیت رو به اون کل اون ومپایرهانتر ترجیح میدم
فیلمی بزرگ از کارگردانی بزرگ !
فیلم جالب و قشنگی بود ! اسپیلبرگ تونسته بود خوب فیلم رو دربیاره !
از همه قشنگتر بازی فوق العاده شاهکار دنیل دی لوییس بود ! جدا اسکاری که گرفت حقش بود !
فقط گه گاهی خسته کننده میشه فیلم ! که البته خیلی حاد نیست !
من که ازش خوشم اومد !
در مجموع فیلم خیلی بهتری بود نسبت به اسپایدر من جدید و کپتین امریکا. البته تو اواسطش یخورده وِل شد
بخصوص اونجا که اون یارو غول گنده اومده بود به زمین
در مجموع ok بود.
6 از 10
The Perks of being a Wallflower
به نظرم واسه یه همچین موضوعی، بیش از اندازه مدرسه ای و آروم ساخته شده بود. یعنی حداقل من ترجیح میدادم که این فیلم یکم تاریک تر ساخته میشد!
بازی اما واتسون هم افتضاح بود. اما بازی دو تا پسرا خوب بود.
6 از 10
Rust and Bone
این فیلم جدید Jaqcues Audiard ، کارگردان فیلم A Prophet هست و با اینکه داستانش خیلی با اون فیلم متفاوته، اما روال فیلمسازی و قصه گویی مشابهی داره.
داستان فیلم در مورد یه ارتباط خاصه. بین دو تا آدم که در ظاهر به شدت متفاوت هستن، اما دست روزگار و حوادث، اونا رو به هم نزدیک میکنه. به جز یکی دو جمله ی کوتاه، خیلی با گذشته ی این دو تا شخصیت آشنا نمیشیم، ولی اینقدر واقعی هستن که غریبه به نظر نمی رسن. با اینکه توی فیلم، حوادث زیادی رخ میده، اما تمرکز اصلی فیلم رابطه ی این دو نفر و تاثیری که روشون میذاره هست. تغییری که شخصیت ها تو طول فیلم میکنن نه اینقدر بزرگ و عجیبه که غیرقابل باور باشه و نه اینقدر تابلوئه که تو ذوق بزنه. دیالوگای فلسفی هم نداره. فقط دو تا آدم که هر کدوم علایق خاص و متفاوت خودشون رو دارن که واسه فرار از دست اتفاقات تلخ زندگی، به هم پناه میبرن.
دقیقاً مثل A Prophet بازی بازیگر نقش مرد واقعا بی نقصه. طوری نقشش رو بازی کرده که اصلا نمیشه دوستش داشت ولی آدم دلش هم نمیخواد که واسش اتفاق بدی بیفته! بازی نقش اصلی زن هم با اینکه خیلی دشوار بوده ولی واقعا فوق العاده ست. البته از ماریون کوتیارد انتظار دیگه ای هم نمیشه داشت.
ولی در مجموع این فیلم به اندازه ی A Prophet تاثیرگذار نیست. البته نه اینکه بد باشه، جنس قصه اش طوریه که قرار نیست اونقدرها تاثیر گذار باشه.
8.5 از 10
The Hobbit : An Unexpected Journey
راستش با اینکه خیلی وقت بود که منتظر این فیلم بودم، اما یجورایی می ترسیدم نگاش کنم! به خاطر انتظار بالا و علاقه ی زیادی که به سه گانه ی LOTR داشتم، به شدت نگران بودم که نکنه این فیلم ناامیدم کنه. خوندن یه سری کامنت ها هم بی تاثیر نبود تو نگرانیم!
ولی خوشبختانه از فیلم خوشم اومد! و واقعا خوشحالم که اینطور شد!
هابیت، درست مثل LOTR ، فانتزی، تو بهترین حالتشه. دو ساعت و خورده ای سرگرمی خالص و خوب. خیلی از المان هایی که باعث شدن LOTR اینقدر بچسبه(!) توی هابیت هم هستن. موجودات عجیب غریب، محیطهای فانتزی، صحنه های هیجان انگیز، موسیقی های حماسی و استایل بصری و از همه مهم تر این حس ادونچری که به شخصه تو هیچ فیلم دیگه ای به این خلوص تجربه اش نکردم.
من فکر می کنم همه میدونستن که باید چه انتظاری از هابیت داشته باشن. هابیت نه قرار بود مثل Pan's Labyrinth اونقدر رئال باشه و نه مثل Game of Thrones اونقدر دارک باشه. تک تک بیننده های هابیت میدونن که فیلم یه فانتزی خانوادگی حتی شاده که آخرش همه ی شخصیت ها هم موفق میشن و اگر کسی انتظار یه داستان عمیق تر یا رئال تر رو داشته، فیلم رو اشتباه گرفته.
به نظر من هابیت از نظر بصری نسبت به LOTR پیشرفت کرده. واقعاً من مشکلات جلوه های ویژه رو حس نکردم اونقدر! بعلاوه تعداد نماهای طبیعی که تو فیلم دوم LOTR خیلی دوستشون داشتم، تو هابیت خیلی زیاد هستن. یه پیشرفت دیگه که حداقل واسه من خیلی مهمه، شخصیت هابیته. به شخصه بعد از اینکه برای بار اول LOTR رو دیدم مشکلی با فرودو نداشتم. اما وقتی برای بار دوم و سوم و nام که فیلم رو دیدم، هر بار حالم بیشتر از فرودو بهم می خورد!! و چقدر لذت بردم وقتی دیدم شخصیت بیلبو اینقدر دوست داشتنیه! این بزرگترین مزیت هابیت نسبت یه سه گانه ست برای من.
البته انصافا هابیت بی ایراد هم نبود. بخصوص در مقایسه با LOTR . مهم ترین مشکلش، مربوط به خود هابیته. به عنوان کسی که کتاب هابیت رو خوندم، میدونم که داستان هابیت به اندازه ی LOTR عظیم و حماسی نیست. کاریش هم نمیشه کرد. با این وجود به نظر من سعی خیلی خوبی شده بود تا جو حماسی LOTR تا جایی که ممکن بود حفظ بشه. پس از این نظر، حتی قبل از ساخت فیلم، هابیت نسبه به سه گانه عقب تر بود. مشکل دیگه ی هابیت در مقایسه با LOTR، نبود شخصیت های دوست داشتنی و ارتباطات جالبشون هست. هیچکدوم از دوارف ها اونقدری جذاب نبودن که بخوان جای آراگون، لگولاس یا گیملی رو بگیرن. خیلی از دوراف ها که فقط یک یا دو جمله تو کل فیلم حرف زدن! به غیر از گندالف و بیلبو، بقیه ی شخصیت ها خیلی دوست داشتنی نبودن. به همین خاطر تا جایی که میشد سعی شده بود، شخصیت هایی که توی سه گانه بودن، حضورشون پر رنگ تر باشه و نقششون برجسته تر بشه.
در مجموع، توی سینمایی که به سختی فیلم فانتزی درست و حسابی ساخته میشه، این فیلم با این کیفیت، مثل لنگه کفش در بیابان که هیچ! مثل یه دست لباس و غذای درجه یک تو بیابان می مونه!
8 از 10
Wolf Children : Ame and Yuki
این فیلم از چند جهت فیلم خیلی مهمیه و میخوام به هر کسی که این متن رو میخونه توصیه کنم که ببینتش! هرچند کسی گوش نمیکنه : دی دلایلم اینا هستن :
اولا که فیلم خیلی خوبیه. یه داستان آروم و دوست داشتنی با یکم چاشنی فانتزی ولی با یه پرداخت رئال رو به شدت خوب روایت میکنه. شخصیت های دوست داشتنی و جذابی داره. هم به اندازه ی کافی سرگرم کننده ست و هم اینقدر خوب ساخته شده که کسایی که میخوان فیلمای هنری تری ببینن، راضی باشن.
دوما به نظر من این فیلم واسه صنعت انیمه های سینمایی که رو به زوال بود، خیلی مهمه. بدون تعارف، بعد از مرگ ساتوشی کن و افت واضح میازاکی و استودیوش (Ghibli) تو ده سال گذشته، همه منتظرن ببینن که کسی پیدا میشه که بتونه سینمای انیمه رو از رکود نجات بده و فیلمایی بسازه که هم مخاطب پسند باشن و هم منتقد پسند و هم اینکه تو خارج از ژاپن قابلیت طرح شدن داشته باشن. در واقع همه چشم انتظار یه اسم تازه بودن که نماد سینمای انیمه ای، بخصوص تو خارج از ژاپن باشه. تو خود ژاپن که مشکل خاصی نیست، سالی یه فیلم One Piece ساخته میشه و هر سال هم انواع و اقسام رکوردها رو جابجا میکنه و میره. مسئله اینه که فیلمی ساخته بشه که بتونه تو خارج از ژاپن هم عرض اندام بکنه.
بعد از اینکه معلوم شد گورو میازاکی (پسر میازاکی معروف) اگر به خاطر پدرش نبود، شاید هیچوقت کارگردان نمیشد و فیلمای دیگه ی استودیو Ghibli (مثل Arrietty) صرفا فیلمای خوبی بودن، چشم خیلی ها به دنبال Makoto Shinkai رفت که از چند سال پیش به عنوان جانشین میازاکی ازش اسم برده میشد. اما با اینکه شینکای، واقعا فیلمای خوبی میسازه (بخصوص از نظر طراحی) و شخصا هم بهش خیلی علاقه دارم، اما فیلماش واسه اون هدفی که بالاتر گفتم، زیادی خاص هستن. پس یکی از معدود امیدهای باقیمونده، Mamoru Hosoda بود که البته در مقایسه با چند نفری که گفتم، کارگردان به شدت باتجربه تریه و کارای خیلی موفقی هم تو کارنامه اش داره. Wolf Children فیلمیه که هوسودا فیلمنامه اش رو نوشته و کارگردانیش رو به بهترین شکل انجام داده و به نظرم با این فیلم، به این انتظار و رقابتی که شکل گرفته بود، پایان داد.
مورد سومی که دیدن این فیلم رو ارزشمند میکنه، تفاوتیه که با اکثر فیلمای انیمیشنی داره، هست. چند وقت پیش که میخواستم تو همین تاپیک به Brave امتیاز بدم، گفتم که انیمیشن های سینمایی هالیوودی ها که 95 درصدشون فیلمای خانوادگی هستن، به شدت به تکرار افتادن. هرچند Wolf Children هم در نهایت یه فیلم خانوادگی حساب میشه، اما قطعا خیلی با انیمیشن های پیکسار و دیزنی و ... فرق داره. رئال تره، داستان واقعی تری داره و بیننده به طور اتوماتیک جدی ترش میگیره. در نتیجه واسه دیدن یه کار متفاوت هم میشه ازش لذت برد.
مورد چهارم که حداقل واسه من همیشه جالب بوده، تقابل گرافیک سه بعدی و دو بعدیه. به نظر من تفاوت این دو تا مثل تفاوت طی کردن یه خیابون با دوچرخه و ماشینه! هرچند با ماشین راحت تره، سریع تره و زرق و برق بیشتری داره ولی دوچرخه، ساده تر، آروم تر و در نهایت لذت بخش تره! نمیدونم تونستم منظورم رو برسونم یا نه. فکر کنم مثالم خیلی خوب نبود : دی
Wolf Children هم طراحی انیمیشن دو بعدی ساده و بسیار لذت بخشی داره که شخصا همه جوره به گرافیک کامپیوتری و سه بعدی ترجیهش میدم. اینم بگم که Wolf Children از نظر انیمیشنی یکی از بهترین کاراییه که با گرافیک دو بعدی میشه کرد. تمامی حرکات آدم ها و حیوانات با بالاترین جزئیات انیمیت شدن و از این نظر این فیلم یکی از اون موارد خاصیه که تو دنیای انیمه، هر چند سال یه بار (و معمولا توسط یکی از فیلمای استودیو Ghibli) می بینیم.
در نهایت اگه The Girl Who Leapt through Time رو در نظر نگیرم، Wolf Children قطعا بهترین فیلم مامورو هوسودا هست و ثابت کرد که کارش رو خیلی خوب بلده.
9 از 10
Pieta
این نُهمین فیلمیه که از کی-دوک کیم، کارگردان کره ای می بینم. ایشون قطعا یکی از 5 کارگردان مورد علاقه ی من هست و همینطور یکی از 5 کارگردانی که ازشون متنفرم. من با تمامی فیلمای کی-دوک کیم یجور رابطه ی عشق و نفرت دارم. یعنی از بعضی از فیلماش به شدت متنفرم و بعضی از فیلماشو واقعاً دوست دارم. صرفنظر از نظر نهاییم، فیلماش همیشه جوری بوده که به طور همزمان احساساتم رو بیدار و سرکوب میکنه. تعصباتم رو به شکل توهین آمیزی لجن مال میکنه و بعد ارزش های خیلی ساده تری تحویل میده. سکوت فیلما و شخصیتاش، تاثیر گذار تر از هر دیالوگی هستن و انتخابای عجیب غریب موسیقیش، هماهنگ ترین قطعاتی هستن که میشه واسه فیلماش انتخاب کرد.
با توجه به انتظاراتی که از این کارگردان داشتم، باید بگم Pieta فیلم ناامید کننده ای بود. نه که فیلم بدی بود. مثل بقیه ی فیلمای کی-دوک کیم تاثیرگذار نبود. حالا نمیدونم من به فیلماش عادت کردم یا اینکه این فیلمش کلا معمولی تر از بقیه فیلماش بود.
البته فیلم صحنه ی غیرمتعارف کم نداره. مطمئنا کسی که اولین فیلم کی-دوک کیمی باشه که می بینه، خیلی غافلگیر میشه و شاید بعضی از صحنه ها رو نتونه تحمل کنه، ولی به نظرم در مجموع نسبت به اکثر کاراش، فیلم سر راست تری بود.
به غیر از اون موضوع. فیلم خوبی بود. داستانش اصلا اوریجینال نیست ولی خوب روایت شده بود. بازی بازیگر زن هم عالی بود. بزرگترین نقطه قوت فیلم هم مثل همیشه جو سنگینی بود که کی-دوک کیم تو فیلم ایجاد کرده بود.
پ.ن : خدا پدر و مادر باعث و بانی این تعطیلات رو بیامرزه که اجازه داد اینهمه فیلم ببینیم و اینهمه هم واسشون بنویسیم : دی
جانگو
8/10
کم کم دارم حس میکنم عاشق دیوانگی های تارانتینویی هستم
تقریبا میشه گفت سابقه نداشت 3 ساعت پشت سر هم یک فیلم رو بدون خستگی ببینم (هرچند یه استراحت های کوتاهی داشتم:d)
اسکار فیلمنامه هم حقش بود چیز تازه ای بود
فوق العاده بود انتظارش رو هم داشتم که عالی باشه یکی از مهم ترین اتفاقات تاریخ امریکا رو اسپیلبرگ به بهترین شکل ممکن روایت کرده البته بیشتر رو شخص ابراهام لینکلن و تلاشهاش برای پایان جنگ داخلی امریکا و الغای برده داری تمرکز کرده و بنظرم میتونستن مقداری هم بیننده رو به وسط میدون جنگ ببرن ولی در کل انتظاراتم براورده شد و این فیلم بدون شک شایسته تر از آرگو هست برای بردن اسکار ولی خب مهم نیست جایزه نبرد مهم اینه که بیننده رو راضی میکنه.
واو ......واو.........واو............
عالی بود عالی !! خیلی وقت بود میدونستم دیوید فینچر این فیلم رو ساخته و میدونستمم چه زانر نزدیکی به 7 داره ولی به دلایل بسیار الکی و ابکی هیچوقت طرف فیلم نرفتم تا امروز که حوصلم سر رفت و فیلم رو دانلود کردم و نشستم نگاه کردم و بازم باید بگم استاد کارش رو به نحو احسنت انجام داد و الحق و الانصاف جز بزرگترین کارگردان های تاریخ برای من هست ! هر فیلم و هر کارش برای من جز بهترین فیلم های عمرم بوده ! فیلم بر اساس یه سری وقایع کاملا حقیقی روایت میشه و قاتلی که خودش رو Zodiac مینامه تبدیل به یکی از بزرگترین معما های جنایی حل نشده دنیا همانند Jack The Ripper میشه . تقریبا میشه گفت فیلم حدود 3 ساعت زمان داره ولی باور کنید یا نکنید بنده سر راس ساعت 8 شروع به دید فیلم کردم و زمانی که فیلم تموم شد و داشت تیتراژ پخش میشد یه نگاه به ساعت کردم و دیدم هی وای من که ساعت 11 هست !! میشه گفت گفت تعریف گذر زمان در این فیلم غیر قابل اثبات هست و موقع دیدن این فیلم وارد یک خلا میشید که خودتون نمیدونید زمان چی هست !!! فیلم تقریبا یه بازه زمانی بسیار طولانی 12 ساله رو پشتیبای و روایت میکنه ولی با اینحال انسجام و غیر گسسته بودنش از نصف فیلم هایی که فکر میکنید بیشتر هست !! نمیشه بگی خط روایت بعضی موقع ها درهم میپیچه ولی با توجه به داستان و طول روایت کلی واقعا عالی و قابل تحمل کنترل شده !! بازیگر ها همه در حد متسوط رو به خوب هستند و جک جینهال رو فقط میشه گفت به نسبت بهتر بازی کرده و اون حس های نقش رو عالی دراورده و یکم مصنوعی البته ولی باز با اینحال خوب بود سر جمع !! در کل یکی از بهترین فیلم های جنایی عمرم رو مشاهده کردم و چیزی هم غیر از این از فینچر بزرگ انتظار نمیرفت . از توصیه گذشته اگه ندیدید با کله برید !!
مستند Apocalypse: The Second World War از قدرت گرفتن نازی ها شروع میشه تا خاتمه کامل جنگ جهانی دوم
نمره 8
دو نمره کم میشه به خاطر اینکه محصول فرانسه ست :d
Downfall ـه الیور هرشبیگل آلمانی درباره آخرین روزهای زندگی هیتلر محصول 2004
تا حالا ندیده بودمش چون فکر میکردم این هم یکی دیگه از اون آثار کلیشه ای درباره هیتلر و جنگ جهانی دوم ـه
خب دیدمش و فهمیدم که نیست
نمره : 10
پ ن : برونو گانز ، هیتلره یا هیتلر برونو گانزه :-o ( اسکار هم بهش ندادن حتی نامزد هم نشده :-o بدتر از همه اینکه پا شدن اسکارو دادن به جیمی فاکس :-o:d )
آدلف هیتلر : The war is lost... But if you think that I'll leave Berlin for that, you are sadly mistaken I'd prefer to put a bullet in my head
Fight Club:10/10 نمی دونم چی بگم.....فضا سازی عالی....بازی فوق العاده ادوارد و برد....فیلم برداری عالی...از همه مهم تر داستان که باور نکردنیه....انصافا فینچر یکی از بهترین هاست...کارهاش آدمو به فکر فرو میبره..این فیلم هم بدجور روم تاثیر گذاشته جوری که با پسر عمم چند باری از عمد دعوا کردیم و بسیار حال داد:d
برو یه 2 بار دیگه هابیت رو ببین که اینجوری نمره ندی برادر !
درسته هرکسی میتونه نظر خودشو بده ولی هابیت سطحش از اون 4 تا فیلم که روهم بزاریدش بیشتره ... !
شاید تو خستگی دیدیش !! حتما دوباره ببینش
من اهنگ تیتراژ هابیت رو به اون کل اون ومپایرهانتر ترجیح میدم
دوستان این فیلم فوق العاده بود ... من خیلی اهل تئاتر رفتم هستم و اگر تئاتر خوبی توی ایرانشهر یا همین تئاتر شهر قرار باشه اجرا بشه معمولا میرم ... دوستانی که اهل تئاتر رفتن هستن حتما قبول دارن اگر یه تئاتر خوب ببینیم تا یه مدت دیگه کمتر فیلم سینمایی به شما حال میده چون واقعا توی این زمینه اوج هنر توی تئاتر میبینیم
این فیلم دقیقا احساس یه تئاتر ناب و زیبا بهم داد و کل فیلم نکته اموزشی بود
بازی بازیگر ها فوق العاده بود همه عالی بودن اما 4 نفر از از بازیگر های این فیلم در یک کلام بی نظیر بودن و بازیشون واقعا یه کلاس اموزشی بود Anne Hathaway در نقش Fantine Hugh Jackman در نقش Jean Valjean (من لینکولن هنوز ندیدم اما ندیده میگم این نقش خیلی سختتر از نقشی بود که دنیل دی لوئیس در لینکولن ایفا کرده ) Daniel Huttlestone در نقش Gavroche Isabelle Allen در نقش کودکی کوزتواقعا حیفه این فیلم فقط 3 اسکار ببره
قبل از دیدن این فیلم تصورشم نمیکردم بتونم با یه فیلم موزیکال اینطور ارتباط برقرار کنم
اگر میخواستم این فیلم با فیلمهای ژانر خودش مقایسه کنم بدون شک 10 میدادم اما چون کلی حساب کردم بهش 9 دادم
Skyfall 7
به نظر من توی این سری جدید هنوز هم کازینو رویال بهترینه
توقعم از اسکای فال خیلی بیشتر ازاین بود بخصوص بعد از نمراتی که بچه ها توی تاپیک بهش دادن
کل فیلم یه طرف تیتراژ اولش یه طرف !
The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford 7
این فیلم ، فیلمی نبود که مثلا بگم کسی که ندیده حتما باید تجربش کنه اما نکات مثبت زیادی داشت
بهتون توصیه میکنم برین موسیقی متن این فیلم دانلود کنید چون فوق العاده بود
ضمن اینه پایان فیلم هم بسیار خوب طراحی شده بود
Winter's Bone 6/5
این سبک طرفداران خاص خودشو داره اما من کلا با این دست از فیلمها نمیتونم ارتباط برقرار کنم شاید بخاطر ریتم خیلی کند این فیلمها باشه
:d
Google