Rate your last seen movie (قوانین پست اول حتما رعایت شود)

[Darkfie1d]

• اگه خواستید پستی رو نقل قول کنید به جای جواب دادن توی این تاپیک پست رو ببرید داخل تاپیک Movie Center و بزارید پست های اینجا به صورت یک پارچه باقی بمونه. برای این کار گزینه "+ نقل قول" رو پایین سمت چپ پست مورد نظرتون بزنید تا پست انتخاب بشه بعد داخل تاپیک Movie Center از ادیتور گزینه
  
  رو بزنید و پست مورد نظرتون رو اونجا نقل قول کنید.

• لطفاً اسم فیلم رو حتماً بنویسید عکس به صورت خالی کافی نیست
• عکسها رو حتماً به صورت Thumbnail/کم حجم قرار بدید.
• دوستان لطف کنن به جای شیوه های من درآوردی برای امتیاز دادن ، 10 رو حداکثر قرار بدن و نسبت به اون امتیاز بدن.
• نوشته هایی که ممکنه بخش خاصی از داستان فیلم رو لو بده، داخل تگ اسپویلر باید گذاشته بشه، در غیر اینصورت برخورد می شه
• از پست کردن هر گونه مطلبی که به مبحث این تاپیک مربوط نمیشه خودداری کنید

امکان ویرایش قوانین وجود داره .

 

[Origami 2008]

زیرنظر 1398
6.5/10

تعجب نکنید! واقعا فیلم جالبی است. اگر قبل از آن سطح انتظاراتتان را بالا نبرید و بدانید با چه قرار است روبرو شوید، تماشای این اثر حالتان را خوب می کند. زیر نظر اگزوتیک ترین فیلم کمدی چند سال اخیر است. یک آپارتمان شیک، نشان دادن تصویر عریان از بساط اعتیاد که بیشتر در کمدی های آمریکایی جود آپاتوو و تاد فیلیپس پیش از فیلم جو زده جوکر دیده می شود، یک پارتی مختلط، یک صحنه هجو آمیز از گرایش های انحرافی جنسی و یک مدیر ساختمان خانم که انگار همه مردان همسایه به دنبال او هستند! اگر عقاید پایبند به فرهنگ و آداب ایرانی را کنار بگذارید و مدام نگویید که فیلم مبتذل است و به شان و منزلت ایران و ایرانی توهین می شود، فیلم جالبی برایتان خواهد بود. فیلم بر پایه شوخی های جنسی بنا شده است و گاهی خط قرمزها رو رد می کند. نمی شود بگوییم که طنز فیلم جالب نیست، می خنداند. خرده طرح هایی پیرامون کشته شدن یکی از زنان ساختمان و امکان دست داشتن مردان ساختمان، کمی قصه را ملتهب می کند ولی به اندازه کافی بسط پیدا نمی کند. یکی از نکات سقوط فیلم به پایان بندی اش باز می گردد. فیلم رو نگاه کنید. در بین این اوضاع بی اعصابی و تحمل رویکرد «رای به اکثریت»، فیلم حال خوب کنی است.

​

 

[sa-sot1]

The Invisible Man

View attachment 142402
​

انسا ن از چی می ترسه ؟ از تاریکی ، تنهایی .. مرگ ؟

نه انسان از چیزی که نمی فهمه می ترسه ، وقتی ناشناخته ها، شناخته میشن دیگه ترسناک نیستن ، فیلم مرد نامرئی هم تنها وقتی ترسناکه که ندونی اسمش چیه حالا هر چقدر هم بازی Elizabeth Moss و اتمسفر فیلم قوی باشه تا زمانیکه فیلم قابل پیش بینی هست دیدنش

مزه ای نداره.

6/10

Ignore Film Ratings


​

​

حقیقتش از سوسک.

 

[EAST2WEST]

حقیقتش از سوسک.

اون حس را ما بهش میگیم flinch یا چندش ، اگر هم خیلی شدید و غیر منطقی بشه بهش میگیم phobia

 

[Origami 2008]

Identity 2003
9/10

فیلم نامه اثر بی نظیر است. هم نویسنده در خلق پلات توییست ها خلاقیت به کار برده و هم در شخصیت پردازی کاراکترها. بهترین اقتباس غیر مستقیم از داستان آگاتا کریستی و گاهی اوقات حتی بهتر. شاید تا زمان «روانی» و «بیتس موتل»، اینقدر در طراحی فضای کاریزماتیک محیط متل هیجان زده نشده بودم. پایان بندی اثر یکی از غیرقابل پیش بینی ترین پایان بندی هاست. در میان آثاری از منگولد دیده ام، این فیلم از همه بهتر است.​

 

[Origami 2008]

Bad Times at the El Royale 2018
6/10

با چشم یک اثر شبه Identity و And then There were none به سراغ این فیلم رفتم ولی چیزی که تحویل گرفتم، یک کپی پیست پلان به پلان از هشت نفرت انگیز تارانتینو بود. کارگردان قبلا سابقه ساخت اثری با ترکیب ساب ژانرهای وحشت داشته که در مجموع فیلم جذابی هم از آب درآمد (The Cabin in the Wood 2012) ولی در این فیلم، فیلم نامه نویس از اواسط اصلی ترین خط داستانی اش را فراموش می کند. شخصیت ها به خوبی معرفی می شوند و جذاب ترین قسمت داستان مربوط به مامور برادبرک ( با بازی جان همم) است که پرده از راز مخوف هتل برمی دارد. متاسفانه مخوف بودن هتل با گفتن چند دیالوگ از سوی کارمند هتل و تنها با نمای زیرزمین و یک نگاتیو فیلم به پایان می رسد و تنها چیزی که از آن به بعد دنبال می کند، کشمکش شخصیت ها برای کشتن همدیگر است و با ورود شخصیت کریس همسورث و گروگان گیری باقی شخصیت ها از سوی وی، فیلم به یک هشت نفرت انگیز تبدیل می شود. موسیقی، طراحی صحنه و بازی بازیگران از نکات برجسته فیلم به حساب می آیند.

سوالاتی که در فیلم به آن پاسخ نمی دهد:

رییس هتل کی بود؟ چرا علاقه داشته که از مهمانانش فیلمبرداری کند؟ هدفش چی بود؟ چطوری مایک میلرز به این هتل آمده و کار را قبول کرده؟ کارآگاه برادبرک چرا از همون ابتدا دست به پیدا کردن شنود می کنه؟ آیا دنبال فرد خاصی بوده؟ چرا ایقندر عجیب رفتار میکرده؟​

 

[sa-sot1]

شبی که جهان را می‌خورد

5/10

فیلم "شبی که جهان را می‌بلعد" عنوانی نیست که بیننده شاهد نحوه شیوع ویروس و یک روز پر هرج و مرج با کلی انفجار در شهر باشد، بلکه داستان طوری اتفاق می‌افتد که گویا کارگردان خواسته تم فیلم رو در محیطی زامبی‌طور شکل بدهد و اصلا اهمیت نمی‌دهد که چرا ملت مبتلا شده اند؟ چون اصل موضوع این نیست و دنیای فیلم قراره در مورد مردی درون‌گرا اتفاق بی‌افتد که تقریبا کل فیلم بر پایه انتخابات او شکل گرفته و سوالات دائمی در ذهن مخاطب که "آخرش چی میشه؟ اگر من به جای سم بودم چه میکردم؟" قطعا توقع بیننده را ناخودآگاه بالا می‌برد اما در نهایت پاسخ مناسبی نخواهد ماند.

فیلم شبی که جهان را می‌بلعد ممکن است از دقایق میانی تبدیل به یک اثر تکراری و خسته کننده ای تبدیل شود اما پتانسیل بالای فیلم توانسته نگاه به‌خصوصی را به دنیای زامبی ها القا کند که شاید در عناوین چنینی قبلا شاهد آنها نبوده ایم.

نحوه به پایان رسیدن فیلم تعیین کننده رضایت شما خواهد بود، به شخصه سوالات مختلفی در طی دیدن فیلم واسم پیش آمد که بعضی از آنها بی پاسخ ماندند و لحاظات آخر کاملا قابل حدس بود که بهترین راه و پاسخ قطعی چی خواهد بود:

Spoiler

این کاملا مشخص بود که با غلبه سم بر ترس درونش، زندگی را ادامه دار خواهد کرد مخصوصا زمانی که دیگر آذوقه ای برایش باقی نمانده بود.
به عنوان مثال اشاره کوتاهی به فیلم World War Z میکنم به سکانسی که برد پیت به اون خانواده مکزیکی میگه افرادی که دائما نقل مکان می‌کنند زنده خواهند ماند.

و امیدوار بودم چیزی رو پیدا کنم که فیلم بیشتر روی اون تمرکز کرده بود و با چینشی که از ابتدا داشت دنبال پایان فراتری بودم اما در نهایت نادیده گرفته شد.

Spoiler: بازی گلشیفته

شاید بعضی از دوستان بپرسند که بازی گلشیفته چطور بود؟
با یک حضور کوتاه مدت نقش تعیین کننده ای در داستان داشت و واسه من جالبو رضایت بخش بود.

 

[.Amirone]

I Am Mother
9/10​

بعد از مدت ها بالاخره PS4 مجال داد تا دوباره به فیلم برگردم! از معدود فیلمهاییه که ترسناک نیست، ولی خوب ترس هوش مصنوعی رو به جون مخاطب میندازه، ریزه کاریایی داره که فقط با مرور اتفاقات در پایان فیلم می شه به ارزش فیلمنامه و پلات داستانی پی برد، کل فیلم یک فلسفست برای آزمودن مخاطب، من که رد شدم!!!

 

[K I 1 1 E R]

​

چند سال پیش Tokyo Godfathers رو دیدم اون موقع زیاد تو بحث فیلم دیدن و این چیزا نبودم فقط همین رو یادمه اینقدر این فیلم عالی بود که هنوز که هنوز سکانس های مختلفش رو یادمه !! اون موقع پیگیر این نبودم که فیلم X نحوه ادیتش چجوری هست فیلم Y چقدر عالی کارگردانی شده فقط همین رو یادمه که Tokyo Godfathers تو یاد و خاطرم به عنوان یـ فیلم متفاوت حک شده ، گذشت و گذشت تا الان که به واسطه دیدن Paprika متوجه شدم که کارگردانش یـ شخص با سبک خاص ادیت و کارگردانی ـه اون موقع بود که فهمیدم چرا هنوز که هنوز مزه Tokyo Godfathers زیر زبونمه !!
بگذریم قصدم از نوشتن الانم نقد کردن این چهار تا فیلم نیست چون نمره نه دارم که بدم نه میخوام که بدم فقط اومدم بگم که لعنت به سرطان همین
اگه میازاکی استاد تعریف کردن داستان عمیق پشت روایت نرم و لطیف گمراه کننده بود Satoshi Kon استاد دست گذاشتن رو همون داستانا به بی رحمی و پیچیدگی هرچه تموم تر بود لعنت به سرطان که نذاشت جا توی پاش بزاره هرچند با این چهار تا فیلم یادش همیشه برام زنده خواهد موند



پ.ن : من اصولا از قافله خیلی عقبم فقط یـ لطفی به خودتون بکنید اگه از سینمای Aronofsky از سینمای غیر خطی/سر راست خوشتون میاد برید هرچه زود تر این چهار تا فیلم بالا رو تماشا کنید نذارید مثل من یـ عمری گوشه هاردتون خاک بخوره

 

[sa-sot1]

View attachment 143198View attachment 143199View attachment 143200View attachment 143201
​

چند سال پیش Tokyo Godfathers رو دیدم اون موقع زیاد تو بحث فیلم دیدن و این چیزا نبودم فقط همین رو یادمه اینقدر این فیلم عالی بود که هنوز که هنوز سکانس های مختلفش رو یادمه !! اون موقع پیگیر این نبودم که فیلم X نحوه ادیتش چجوری هست فیلم Y چقدر عالی کارگردانی شده فقط همین رو یادمه که Tokyo Godfathers تو یاد و خاطرم به عنوان یـ فیلم متفاوت حک شده ، گذشت و گذشت تا الان که به واسطه دیدن Paprika متوجه شدم که کارگردانش یـ شخص با سبک خاص ادیت و کارگردانی ـه اون موقع بود که فهمیدم چرا هنوز که هنوز مزه Tokyo Godfathers زیر زبونمه !!
بگذریم قصدم از نوشتن الانم نقد کردن این چهار تا فیلم نیست چون نمره نه دارم که بدم نه میخوام که بدم فقط اومدم بگم که لعنت به سرطان همین
اگه میازاکی استاد تعریف کردن داستان عمیق پشت روایت نرم و لطیف گمراه کننده بود Satoshi Kon استاد دست گذاشتن رو همون داستانا به بی رحمی و پیچیدگی هرچه تموم تر بود لعنت به سرطان که نذاشت جا توی پاش بزاره هرچند با این چهار تا فیلم یادش همیشه برام زنده خواهد موند

View attachment 143202

پ.ن : من اصولا از قافله خیلی عقبم فقط یـ لطفی به خودتون بکنید اگه از سینمای Aronofsky از سینمای غیر خطی/سر راست خوشتون میاد برید هرچه زود تر این چهار تا فیلم بالا رو تماشا کنید نذارید مثل من یـ عمری گوشه هاردتون خاک بخوره

کتاب Perfect Blue رو پیشنهاد میدم حتما بخونید خیلی متفاوت تره.

 

[Origami 2008]

Clue 1985
6.5/10

«سرنخ» فیلمی است که به مرور زمان تبدیل به اثری کالت شده است. گرچه منبع اصلی اقتباس به بازی به همین نام گرفته شده است ولی نمی شود انکار کرد که موقعیت قرار گیری شخصیت ها شباهتی به داستان معروف آگاتا کریستی ندارد. چاشنی طنز و تیپ سازی با هم ترکیب شده و پشت هر بک گراند شخصیت ها مضامینی سیاسی و اجتماعی در بر گرفته است. چیزی که به خوبی در قصه به آن می پردازد و حتی به مکانیزم شخصیت ها هم کمک می کند. چیزی که بعدها و اکنون در فیلم Knives Out دیدیم که به نظرم در این اثر کالت به مراتب بهتر از این مضامین استفاده شده است. بازیگران فیلم خیلی خوب در نقش هایشان ظاهر شده اند (مثل کریستوفر لوید، بازیگر بازگشت به آینده و مایکل مک کین، بازیگر سریال BCS) و حتما در راس «تیم کروی» که یک تنه بار کمدی فیلم را به دوش می کشد. گرچه طنز بزن و بکوب فیلم تاریخ مصرف گذشته است. بامزه ترین بخش فیلم، بخش پایانی است؛ جایی که هویت اصلی قاتل افشا می شود. نویسندگان سه پایان را به تصویر می کشند که هر پایان جذابیت خودشان را دارند. گرچه پایان واقعی کمی با عقل جور در نمی آید ولی بنده از پایان شماره یک بیشتر لذت بردم.​

 

[Safety & Peace]

View attachment 143198View attachment 143199View attachment 143200View attachment 143201
​

چند سال پیش Tokyo Godfathers رو دیدم اون موقع زیاد تو بحث فیلم دیدن و این چیزا نبودم فقط همین رو یادمه اینقدر این فیلم عالی بود که هنوز که هنوز سکانس های مختلفش رو یادمه !! اون موقع پیگیر این نبودم که فیلم X نحوه ادیتش چجوری هست فیلم Y چقدر عالی کارگردانی شده فقط همین رو یادمه که Tokyo Godfathers تو یاد و خاطرم به عنوان یـ فیلم متفاوت حک شده ، گذشت و گذشت تا الان که به واسطه دیدن Paprika متوجه شدم که کارگردانش یـ شخص با سبک خاص ادیت و کارگردانی ـه اون موقع بود که فهمیدم چرا هنوز که هنوز مزه Tokyo Godfathers زیر زبونمه !!
بگذریم قصدم از نوشتن الانم نقد کردن این چهار تا فیلم نیست چون نمره نه دارم که بدم نه میخوام که بدم فقط اومدم بگم که لعنت به سرطان همین
اگه میازاکی استاد تعریف کردن داستان عمیق پشت روایت نرم و لطیف گمراه کننده بود Satoshi Kon استاد دست گذاشتن رو همون داستانا به بی رحمی و پیچیدگی هرچه تموم تر بود لعنت به سرطان که نذاشت جا توی پاش بزاره هرچند با این چهار تا فیلم یادش همیشه برام زنده خواهد موند

View attachment 143202

پ.ن : من اصولا از قافله خیلی عقبم فقط یـ لطفی به خودتون بکنید اگه از سینمای Aronofsky از سینمای غیر خطی/سر راست خوشتون میاد برید هرچه زود تر این چهار تا فیلم بالا رو تماشا کنید نذارید مثل من یـ عمری گوشه هاردتون خاک بخوره

از کارهای ساتوشی کُن حتما حتما و حتما انیمه Paranoia Agent رو ببین. یکی از بهترین انیمه های عمرمه. خصوصا اگر از Silent Hill 2 خوشت اومده و یه همچون داستان مریضی رو دوست داری ببینی. خیلی wtfـه این انیمه

 

[Changed_Man 50]

Love
2015

در نگاه کردن به راه های مختلف زندگی
شکی در زشت بودن وانمود کردن و همرنگی
در زشت بودن "تربیت و تمدن" ، نیست.
اما آیا بازگشت به شامپانزه بودن راه حل است؟
آیا ما میتوانیم شامپانزه های واقعی باشیم؟
یا آن هم صرفا یک نقش بازی کردن دیگر است...
این نظرم درباره محتوی بود
گرچه در فرم، نوآوری و خلاقیت نوئه حتی در این فیلم هم هویداست
اما فیلم در جاهایی واقعا خسته کننده میشود و چیز زیادی برای ارائه ندارد.


5/10​

 

[Tidus & Shayne]

Weathering with You 2019

7.7/10




یکی از زیباترین صحنه های اون انیمه از لحظه 01:15:44 تا 01:15:49 است.



Shinobi: Heart Under Blade 2005

7.8/10





The Hustler 1961

8.5/10





Cat on a Hot Tin Roof 1958

8/10

​

 

[majidred2011]

Birdbox: 6.8/10

کتابشو چند وقت پیش تموم کردم و بشدت حال کردم باهاش، با اینکه میدونستم فیلمش اونقد نظرات مثبت جلب نکرد ولی بخاطر اسمشم نشستم دیدم.
بنظرم مشکلش این بود که زده بود تو ریشه اصلی دنیای برد باکس، چیزی که مشخص بود غیر از بیس کلی داستان بقیه چیزا زیاد واسشون اهمیت نداشته، با چپوندن صحنه های هیجانی که این موجودات سایه ای ازشون دیده میشه و ... بیشتر تبدیلش کردن به یک فیلم پاپ کرنی که مخاطب عام باهاش حال میکنه نه کسی که دنبال فیلم دارک و سنگین هست که جوابم داد با اینکه بودجه خیلی کمی داشت سود خوبی ازش بردن، از اونطرف بخاطر تایم کمش خیلی از اتفاقاتو کلا تغییر دادن و بصورت خلاصه رد کردن رفت، درسته که کلا مسیر متفاوتی رو نسبت به کتاب انتخاب کردن اما نتیجه کار شد کلیشه ای که تو فیلمای چند سال اخیر تو این ژانر میبینیم.
در کل یک نمونه از عناوینی هست که بنظرم حداقل بخاطر موضوعش نباید وارد دنیای فیلم میشد اما حالا که شد بازم از حد انتظاراتم بالاتر بود، اما ترجیح میدادم یک مینی شو چند قسمتی میبود.

 

[rabin88]

تو این مدت چند تا فیلم یکم قدیمی تر دیدم
phone booth 2002
15 سال بود میخواستم این فیلمو ببینم!!و بالاخره دیدم و واقعا عالی بود.زمان فیلم کم بود ولی حق مطلب رو ادا کرد.به شدت پیشنهاد میشه
8/10

Identity 2003
موضوعش جالب بود ولی یه کم گنگ بود ولی لذت بخش بودگ
6.5/10

1998 The negotiator
از فیلمهای خوب دهه نود و کلیه مشخصه های فیلمهای اون زمان رو داشت.کلا از فیلمهای جنایی خوشم میاد.
7/10