Rate your last seen movie (قوانین پست اول حتما رعایت شود)

[Darkfie1d]

• اگه خواستید پستی رو نقل قول کنید به جای جواب دادن توی این تاپیک پست رو ببرید داخل تاپیک Movie Center و بزارید پست های اینجا به صورت یک پارچه باقی بمونه. برای این کار گزینه "+ نقل قول" رو پایین سمت چپ پست مورد نظرتون بزنید تا پست انتخاب بشه بعد داخل تاپیک Movie Center از ادیتور گزینه
  
  رو بزنید و پست مورد نظرتون رو اونجا نقل قول کنید.

• لطفاً اسم فیلم رو حتماً بنویسید عکس به صورت خالی کافی نیست
• عکسها رو حتماً به صورت Thumbnail/کم حجم قرار بدید.
• دوستان لطف کنن به جای شیوه های من درآوردی برای امتیاز دادن ، 10 رو حداکثر قرار بدن و نسبت به اون امتیاز بدن.
• نوشته هایی که ممکنه بخش خاصی از داستان فیلم رو لو بده، داخل تگ اسپویلر باید گذاشته بشه، در غیر اینصورت برخورد می شه
• از پست کردن هر گونه مطلبی که به مبحث این تاپیک مربوط نمیشه خودداری کنید

امکان ویرایش قوانین وجود داره .

 

[Ali Venom]

​

یکی از بهترین فیلم های سال 2019 بی شک فیلم زنان کوچک گرتا گرویگه. خوش ساخت در کارگردانی، جذاب در روایت، بازیگوش در اجرا و عالی در بازیگری. فیلمی در ستایش خوهران و مادران، شیطنت ها و خواهرانگی های 4 دختر، حسادت ها و دعواها، قهرها و آشتی ها. آرزوهایی در دست و حسرت هایی بزرگ. فیلمی با حداقل 5 قهرمان و فاقد حتی یک شخصیت منفی.

زنان کوچک نشون داد که کارگردانی گرتا گرویگ در اولین فیلمش لیدی برد (اونهم با بازی سیرشا رونان) کاملن آگاهانه بود نه شانسی و اتفاقی (اولش سعی کرده بودم کمتر از اسم گرتا استفاده کنم از بس که به اسم و تبلیغات کودک/دلقک/مسخره گرتا تونبرگ، شوگرل اروپایی حساسیت و چندش پیدا کردم اما دیدم نمیشه و گرتا گرویگ، گرتا گرویگه).

بزرگترین علت جذابیت فیلم به کلیشه شکنی گرتا گرویگ در انتخاب روایت غیر خطی به جای شیوه معمول خطی کتاب های بزرگ برمیگرده و همین انتخاب، بزرگترین برگ برنده فیلم و نشون دهنده جسارت و نبوغ گرتا گرویگ شده.

علاوه بر روایت، بازیگوشی های گرتا گرویگ هم حسابی تاثیرگذار هستن مثل سکانس خروج از سالن تیاتر و امتداد نگاه جو از روی راه پله به فردی با شروع از انعکاس تصویر در آینه از سمت راست کادر به مسیر خروج فردی در سمت چپ کادر. یا روایت/خواب جو از بهبودی و سلامت بث و رفتنش به آشپزخانه، دیدن مادرش و بث و پایان همون روایت در ادامه به ابتدای خواب جو، بیدار شدنش و رفتن مجدد به آشپزخانه و مجددن دیدن مادر (به نوعی یاد آور نمای ابتدایی شاهکار دیوید لینچ، جاده مالهالند).

و اما بازی ها...
همه عالی از لورا درن باشکوه و بازیگر همیشه محبوب دیوید لینچ به نقش مارمی تا خانواده لارنس و بخصوص خود آقای لارنس دوست داشتنی. از باب اودنکرک با نقش کوتاه آقای مارچ تا مریل استریپ با اجرایی هنرمندانه در نقش عمه لجوج و آتشین زبان.
و دختران.........
اما واتسن به نقش مگ، مهربان و همچون مادر ولی شیفته ترین دختر به تجملات و مادیات (به خاطر ازدواجش به همسرش حسادت کردم???).

سیرشا رونان به نقش جو و در اصل نسخه خود نویسنده لوییز می الکات، با اراده ای در مشت.
فلورنس پو، به نقش امی خواهر هنرمند ولی کینه ای، مهربان ولی زبانی تیز، رک و بی پروا.
و بث، عاشق موسیقی که رابطه زیباش با آقای لارنس یکی از بهترین لحظات فیلم بود و البته بیماریش، شبیه ترین دختر به مادر.

البته اینم بگم که احتمالن تعداد کمی برای بار دوم تمایل زیادی به دیدن فیلم زنان کوچک داشته باشن. و اشکلاتی که سری قبلی بهش گرفتم وارد هست

7/10

 

[rabin88]

justice league 2017
اول دوست داشتم پروژه های مارول رو ببینم بعد بیام سراغ DC هر چند تحمل دیدن نقش بتمن(که محبوب ترین سوپر هیرو هست برای من ) رو با بازی بن افلک نداشتم!!!!
خداییش چجوری بتمن رو دادن بن افلک ماست بازی کنه؟
فیلم شروع شد و هی تعجب میکردم!!از فیلمنامه داغون ، شخصیت پردازیهای ضعیف و نقشهایی که اصلا با بازی بازیگرا مچ نبود!!
واقعا فیلم ضعیف بود.فکر میکردم نقد ها فقط صرفا میخواستن فیلم رو بکوبن و میشه لذت برد ولی واقعا یه معجون افتضاح ساختن
5/10

 

[Origami 2008]

Starred Up 2013
9/10

بی شک بهترین و رئال ترین فیلم پیرامون زندان و زندانی است. حتی بهتر از آثار کلاسیکی چون «فرار از آلکاتراز» و «پاپیون». فیلم نامه ای که روی لبه تیغ حرکت می کند و لبه تیغش همان الفاظ رکیک است که نه تعداد فراوان آن مخاطب را آزار می دهد و نه اختلالی در قصه ایجاد می کند. تنها فیلمی که تمام F*ck هایش درست به کار برده شده تا فضای خشمگین و دیوانه کننده زندان را شرح دهد. بازی ها بی نظیر است؛ واقعا هرچی از هنرنمایی بن مندلسون بگم کم است. قطعا آندرریت ترین و یکی از بهترین بازیگران دهه اخیر است. جک اوکانل هم خیلی خوب است و کاملا روی تمام حرکاتش تسلط دارد. یکی از بهترین فیلم های مستقل دهه اخیر که دیر تماشا کردم!​

 

[\\|NIMA|////]

incendies
نمیدونم چرا این فیلمو تا الان ندیده بودم ... خیلی وقت بود که تو ارشیوم بود .. در یک کلام شاهکار.

Spoiler

 

[Origami 2008]

The Thin Red Line 1998
5/10

متاسفانه از سبک فیلمسازی ترنس مالیک خوشم نمی آید. چنین برنامه ای را پیش گرفته بودم که شاید با تماشای یکی از معروف ترین فیلم های فیلمساز، با پرسپکتیو سینمایی اش آشنا شوم و سپس شروع کنم به دیدن سایر آثارش تا به Song to Song برسم که پس از دوسال هنوز آن را تماشا نکرده ام. متاسفانه هسته فیلم بسیار گنگ است و فقط خود مالیک می داند که قرار است به چه اشاره دارد و ماهیتش را به رخ بیننده بکشاند. درک هسته و ماهیت فیلم بسیار سخت است و من مخاطب که علاقه ای به دسته آثاری پیرامون تعلیق و گرفتاری شخصیت در بحران را دارم، از تماشای آن کلافه شده ام. موسیقی بی نظیر هانس زمیر و حتی کلکسیونی از بازیگران نامدار هم نتوانست خستگی من را برطرف کند. تنها چند سکانس که البته به خوبی فیلمبرداری شده، فیلم را از آن فرم "راز بقایی" خارج می کند. اگر باز دوئل Saving Private Ryan Vs The Thin Red Line اشاره شود، قطعا رای بنده به فیلم نجات سرباز رایان است.​

 

[peyman_eun]

Never Rarely Sometimes Always - 2020
​

تا به حال دیدید فیلمی که خیلی خوب ساخته شده باشه ولی تقریبأ هیچ ایده داستانی جدیدی نداشته باشه؟! شاید تا یک ساعت ابتدایی فکر میکردم فیلمش کلأ از نظر داستانی تعطیله! اما بعدش قضیه تغییر کرد و به نظرم کارگردان تونست مفاهیم ساده خودش رو منتقل کنه. داستان این فیلم رو مثلأ توی 5 دقیقه میشه جمع‌بندی کرد و خیلی داستانش ساده و تکراریه ولی اینقدر خوب ساخته شده که دوست داری یه زندگی واقعی معمولی بدون هیچگونه پیچش‌های داستانی رو دنبال کنی. خصوصأ دختران با این فیلم خیلی راحت میتونن همذات‌پنداری کنن و به طور کلی فیلم زنانه‌ای هست. بخشی که مشاور روانشناس کلینیک بارداری سوال‌های بی‌پرده زیادی پشت سر هم از آتم میپرسه رو دوست داشتم. آتم فقط باید چهار تا کلمه در جواب استفاده کنه: هرگز، به ندرت، گاهی، همیشه. آتم تصوری جز راه مقابله با این قضیه نداره و نمیتونه هیچ جوری با این قضیه کنار بیاد. فقط میخواد تمومش کنه. یکی از سکانس‌های اواخر فیلم باعث شد داستان و مفاهیم این فیلم کمی قابل تأمل‌تر بشه. فیلم از نظر کارگردانی، قاب‌بندی و فیلمبرداری و همینطور موسیقی در سطح بالایی قرار داره. بازیگری‌ها چندان حرفه‌ای نیست ولی به خصوص بازیگری تالیا رایدر دوست داشتنی هست. فضای فیلم خیلی لذت‌بخشه و درام فیلم هم خیلی خوب جا افتاده.
گاهی اوقات ما برای بدست آوردن چیزی مجبور به انجام کارایی میشیم و بعدأ خودمون رو سرزنش میکنیم که چرا اون کارا رو انجام دادیم. اما نکته جالبش اینجاست که گاهی ما خودمون رو مجبور به انجام اون کارا میدونیم! این فیلم 100 درصد یک فیلم روانشناسانه هست و مطمئن باشید یک تیم پزشکی و روانشناسی پشت این فیلم بوده. به نظرم بازیگر نقش آتم به خوبی تونسته روحیات دختری 17 ساله با اون مشکلاتی که سر راهش هست رو به تصویر بکشه. مشکلاتی که شاید برای جوامع غربی عادی باشه اما هیچگاه آسان نخواهد بود و تبعات خودش رو خواهد داشت، تبعاتی که در این فیلم به تصویر کشیده شده به خصوص در روحیات آتم. اون فقط میخواد تمومش کنه و از شرش خلاص بشه! این رو در تمام مدت فیلم احساس خواهید کرد.
دیدن این فیلم بیشتر به دختران و همینطور به طرفداران ژانر درام پیشنهاد میشه! امتیاز من: 6.8/10

 

[asheghangta]

قصر شیرین (۱۳۹۷)
​

به تشویش کشاندن مخاطب در فضایی دراماتیزه، با استفاده از سناریویی نسبتا کم ‌تلاطم اما تأمل برانگیز، نشان دهنده‌ی به بار نشستن فیلم و ثمره دادن اهداف کارگردان است.قصر شیرین (که در واقع به قصر تلخ‌آگین می‌ماند)، درام جاده‌ای (Road Drama) به کارگردانی رضا میرکریمی ساخته ۱۳۹۷ و اکران عمومی ۱۳۹۸ است.قصر شیرین درامی سنگین بال، و دارای پلات داستانی هوشمندانه است که در راه محقق شدن این امور، به ثقل ایفای نقش های درخور نیز مزین شده است.بازی ها (از جمله حامد بهداد به عنوان نقش اول مرد و نیوشا علیپور؛ بازیگر دختر خردسال) در سطح بالایی قرار داشته و بازیگران به خوبی از پس وظایف خود برآمده اند.شخصیت پردازی کاراکتر ها کمی تا به حد کمال رسیدن فاصله دارد، که شاید ران‌تایم به نسبت کوتاه فیلم های ایرانی در سبب شدن این موضوع نقش ویژه‌ای داشته باشد.موسیقی متن نسبتا مناسب است.اصول سینماتوگرافی را نیز با ارفاق می‌توان نسبتا مطلوب ارزیابی کرد.کلیت موضوعی داستان فیلم ممکن است کلیشه‌ای به نظر برسد؛ اما در طول فیلم، پرداخت مناسب باعث می‌شود که مخاطب بیشتر با فیلم‌نامه همراه شود و مسائل جزئی برای وی تکان دهنده باشد و در سکانس های مورد نظر کارگردان، خاطر مخاطب مشوش شده و احوالات کاراکتر های فیلم بر وی تأثیرگذار باشند.فیلم تلاش خاصی نمی‌کند تا با عظمت جلوه کند، اما پالس ها و پیام هایش را در جزئیاتش برای مخاطب محفوظ نگه داشته است و در این امر مؤفق بوده است.

امتیاز:8.5/10

 

[Changed_Man 50]

Portrait of a lady on fire

فیلمی با ظاهری مثل نقاشی که نقاشی در اون نقش مهمی داره.
نگاه ریز بین زنانه در «چهره زن در آتش» موج میزنه و مخاطب رو در این نوع نگاه کردن همراه خودش میکنه.
از نظر محتوی شاید بشه گفت یکی از بهترین فیلم های فمنیستی چند سال اخیر هست،
البته اگه فساد این کلمه رو نادیده بگیریم، و قطعا در این زمینه از «زنان کوچک» پیشی میگیره،
چرا که این فیلم نیازی به بیان مستقیم محتواش نداره و تمام کار رو با فرم تصویری و روایی انجام میده.
کاراکتر های فیلم و دیالوگ هاشون عالی نوشته و اجرا شده اند و پیشرفت رومنس اونها و تغییراتشون یاد آور فیلم پرسونا «۱۹۶۶» است.
تنها ایراد چشمگیر برای من خالی و طولانی بودن یک سری سکانس ها بود و بهتر بود طول فیلم کوتاه تر و به صد دقیقه میرسید.
در ضمن رومنس این فیلم بسیار واقعی، عمیق و جذابه و احتمالا به همین علت خارج از فرانسه هم فروش عالی داشته.

8.5/10​

 

[dragonslayer]

Official Secrets​

این فیلم، داستان واقعی Katharine Gun، کارمند یکی از سازمان های اطلاعاتی بریتانیا، رو روایت میکنه که اطلاعاتی از سازمان اطلاعاتی بریتانیا لیک کرد که این اطلاعات بیان کننده این بود که سازمان اطلاعاتی بریتانیا به دستور ایالات متحده آمریکا، برای پیدا کردن اطلاعاتی از دیپلماتهای کشورهای مختلف در سازمان ملل که بشه با سوءاستفاده از این اطلاعات اونها رو مجبور به دادن رای مثبت به قطعنامه حمله به عراق در سال 2003 کرد، فعالیت کرده. این فیلم به گرفتاری ها و دادگاه هایی که این شخص بعد از انجام این عمل باهاشون مواجه میشه، میپردازه. این فیلم ساختار آشنایی داره و به هیچ وجه خاص یا انقلابی نیست ولی جدا از اینها، همه چیز از بازی بازیگرا تا فیلمنامه و کارگردانی خوبه و در ضمن نسبت به وقایع تاریخی هم کاملاً وفادار و صحیحه و از این روی میتونه اطلاعاتی رو به مخاطب اضافه کنه و برای مخاطب آموزنده باشه. یکی از فیلم های بسیار خوب 2019.

The Report
​

این فیلم هم بر اساس واقعیاته؛ این فیلم به تحقیقات Daniel J.Jones و تیمش در مورد استفاده از شکنجه در بازجوییهایی که از به اصطلاح "مظنونین به تروریسم" توسط سی آی اِی بعد از 11 سپتامبر انجام شد، و گزارشی که اونها در این زمینه برای سنای آمریکا تهیه کردن، میپردازه. فیلم صحنه های دلخراشی رو نشون میده و واقعیات تلخ تاریخی و اعمال شنیعی رو که مامورهای سی آی اِی انجام دادن رو به تصویر میکشه. فیلمِ واقعاً تامل برانگیزیه و مخاطب رو به فکر وامیداره. یکی از نکات جالب این گزارش برای من این بود که این شکنجه ها و اعمال شنیعی که سی آی اِی بر روی قربانیهای خودش انجام داده، علاوه بر وحشیانه و بربرانه و غیراخلاقی بودن، موثر هم نبوده و موجب تولید اطلاعات مفید هم نشده و این گزارش ثابت میکنه که شکنجه، علاوه بر غیراخلاقی بودن، حتی روش موثری هم برای کسب اطلاعات نیست. یکی از فیلم های بسیار خوب 2019.

BlacKkKlansman
​

این فیلم هم باز بر اساس واقعیته و بر اساس کتاب شرح حالی که Ron Stallworth، اولین کارآگاه آفریقایی-آمریکایی در ایالت کلرادو، در مورد تحقیقاتش و نفوذش به گروه تروریستی و نژادپرست کو کلاکس کلان، نوشته، ساخته شده. فیلم به قدری دیوانه وار و جنون آمیزه که مخاطب خیلی سخت میتونه باور کنه که این فیلم بر اساس واقعیات ساخته شده، با این حال کاملاً داستانش واقعیه و این اتفاقات واقعاً رخ داده. این فیلم، کمدی سیاه در بهترین حالت خودشه و در عین حال به مشکلات روز سیاسی و اجتماعی آمریکا به خوبی انتقاد میکنه. در این فیلم هم همه چیز خوبه از بازیگری گرفته تا کارگردانی و فیلنامه. یکی از فیلمهای بسیار خوب سال 2018.

 

[Changed_Man 50]

Once upon a Time, in the West
1968



بهترین وسترنی که تاحالا دیدم، از لحاظ فنی راحت بیست سال از زمان خودش جلوتره
استایل فیلمبرداری، تدوین و میزان سن واقعا سورپرایزم کرد
ریتم آروم فوق العاده که فقط مستحق کلمه "خفن" هست!!
نمیدونم چرا کاملا بیشتر از خوب، بد زشت باهاش حال کردم.

A Fistful of Dollars
For a Few Dollars More
The Good, the Bad and the Ugly

میگن سه گانه Dollar که اخریش همون GBU هست خیلی سر راست تر و سرگرم کننده تره

Once Upon a Time in the West
Duck, You Sucker!
Once Upon a Time in America

اما سه گانه روزی روزگاری که اولیش این فیلم باشه، خیلی استایل محور، اتمسفریک و بنظر من خفن تره

10/10

____________________

In the mood for love

اینو بار دوم امروز دیدم، ایندفعه بیشتر خوشم اومد
بعد رمانتیک فیلم یه حس معصومیت منحصر بفردی داره
با اینکه طرفدار ژانر رمانتیک نیستم، این فیلم تا حد زیادی جذبم کرد
خارج از آداب و رسوم و تشریفات مصنوعی و پرفشار
و خارج از فساد بیشتر مردم
واقعا امکان "خوب بودن" وجود داره.
این مهم ترین تمی بود که از فیلم بنظرم رسید.

9.5/10

​

 

[barneysawyer]

extraction
مخلوط مردی در آتش و 22 مایل . اکشن خوش ساختی که البته خودش رو کمی جدی میگیرد اما این جدی گرفتن به نفع اش تمام شده . ولی از همان نگاه بلاهت آمیز دهه 80 ای در نمایش کاراکتر های منفی و مثبت قصه اش رنج می برد . البته مدت هاست که در آثار اکشن نباید انتظار داستان داشت . حداقل انگیزه کاراکتر برای به خاک و خون کشیدن این جا ابلهانه و دور از ذهن نیست . اما واقعا کاراکتر های منفی تو دیوار هستن . شخصیت هایی که خباثت اشون گل درشت و آزار دهنده است. نکته ی جالب برای من اینه که از این نظر فیلم واقعا با قسمت پایانی رمبو هیچ فرقی نداره . ولی چرا اون فیلم بدجور کوبیده شد و این نشد ؟ شاید حضور یک قهرمان خوشتیپ و جذاب برای نسل جوون و اسم محبوبی مثل جی روسو پشت فیلم باعث شده که بازخورد ها مثل اون فیلم نباشه . کاراکتر پردازی فیلم کاملا کلیشه ای سطحیه . نه درامی شکل می گیره نه چیزی .جاهایی هم که سعی می کنه وارد گذشته کاراکتر بشه بی جهت است چرا که برای بیننده اهمیتی نداره .کاراکتر اصلی یک ماشین ادم کشی خوش چهره است و بس . از این نظر فیلم برای دوستداران گیم جذاب است چون مثل ماموریت های بازی های اکشنه . مبارزات خوشساخت هستن . هرچند همچنان تدوین پر جنب و جوش و حرکت های سردرد آور دوربین در این فیلم هم هست ولی آزار دهنده نیست . خشونت فیلم هم کم و بیش قابل قبوله . در سکانس هایی کمی بیش از حد وارد جزییات خشن میشه ول در کل سعی شده از نمایش صریح خشونت دوری بشه تا مخاطب ها کمتر نشن . بازیگر ها قابل قبول هستن . نه بیشتر نه کمتر . همزوورت در نقش اصلی که خوراک خودش نوشته شده بازی خوبی ارائه میده و کاریزمای بالا اش باعث میشه بیننده باهاش همراه بشه . گلشیفته فراهانی هم داره کم کم جا می افته و بازی اش طبیعی میشه در نقش های خارجی . دیوید هاربر هم نقش کوتاهی داره که مثل همیشه تو همون نقش کوتاه خوب ظاهر شده . کارگردانی فیلم هم قابل قبوله و کارگردان به سکانس های اکشن مسلط بود و تونسته بود ریتم اثر رو حفظ کنه . خوبی فیلم اینه که خبری از تیکه پرونی های رو بورس این سال های هالیوود نیست . خدا رو شکر راک یا کوین هارت هم حضور ندارن توش .
در کل دیدن این فیلم برای سرگرمی به علاقه مندان فیلم های اکشن پیشنهاد میشود
امتیاز 7.5 از 10

 

[Caliban]

Birds of Prey

بعد از اسپین‌آف "تسویه حساب" با بازی جنیفر لوپز که پارسال اومد و مورد توجه منتقدای آمریکایی هم قرار گرفت حالا با دیدن این فیلم به نظرم میلانی اکستندد سینماتیک یونیورس (MECU) یه مسیر جدی تو تولیدات سینمای آمریکاستفیلمایی که جلوه زن هواخواهیشون با مردستیزبودن بودنشون بروز پیدا میکنه.اینجا شخصیت ها مستقیما از جهان سینمایی تهمینه میلانی در اومدن.حتی اون پیرمرد نودل فروش هم در نهایت تو زرد از آب درمیاد. به طور کلی مرد خوب تو این فیلم،مرد مرده است ولی از فیلم خوشم اومد چون یک جور تعمد تو اور د تاپ بودنش وجود داره.(شما پوستر فیلم رو نگاه کن مثلا)اگه اکسپلوتیشن مووی ها جذابیتشون تو استفاده افراطی از ترندهای زمان خودشون ( مثل ازادیهای جنسی، خشونت و ...) بود،اینجا هم فیلمساز با می‌تو و گرل پاور لاس نمیزنه، مستقیم میره تو دلشبه همین دلیل نادیده گرفته شدنش توسط منتقدا طبیعی به نظر میرسه.خود مارگو رابی که نقش پررنگی تو تولید فیلم داره هم قبلا تو "ترمینال" علاقشو به مایه های تِرَش مووی ها نشون داده بود.اونایی که تیم آپ سوپرهیرهای زن تو آخر اونجرز رو مسخره میکنن، اینجا دستشون خالیه.به نظرم از نظر استراتژی، جالب ترین فیلم دی سی تا اینجاست و احتمالا تبدیل به کالت میشه.مقایسه بکنید با فیلم بی خاصیت آکوامن که چه طوری مایه های زی مووی مردی که زیر آب شلوار چرم میپوشه و سوار کوسه میشه رو نادیده گرفته بودمشکلی اگه باشه اینه که با اینکه شیرجه زدن تو ژانر ولی خیلی دل ندادن و پایین نرفتن.به هر حال شگفت انگیز ترین موجودات دریا تو عمیق ترین قسمتان(فرق اساتید غواصی مثل کارپنتر و ورهوفن با این جوجه ها)
این دفعه دومی بود که فیلمو دیدم. هفت از ده مثلا

 

[mobin.hb96]

Hight and low 1964- 8.5/10
همیشه وقتی میخواستم یه فیلم جنایی با فیلمنامه قرص و محکم و بدون ایراد معرفی کنم، Dial M for murder رو نام میبردم.
الان Hight and low که اتفاقا خصوصا تو ۱ ساعت اول تحت تاثیر فیلم هیچکاکه هم برام اومده تو لیست.
همه چیز عالی کنار هم چیده شده. تدوین فیلم فوق العاده است(خصوصا صحنه های اتاق جلسه اداره پلیس و مرور کردن سرنخ هاشون)
بازی توشیرو میفونه مثل همیشه فوق العاده است.
بعد از red beard که یه مقدار ناامیدکننده بود برام با توجه به انتظاری که داشتم، این فیلم فوق العاده بود.

خلاصه امیدوارم اگر کسی به داستان های درست و حسابی جنایی بدون اکشن علاقه داره، از دست نده این فیلم هارو به خاطر قدیمی و سیاه سفید بودن و ... چون واقعد تو دهه اخیر فیلم جنایی بهتر از این خیلی کم بوده.

 

[Changed_Man 50]

King of Comedy
1982

این فیلمو ببینید تا بفهمید جوکر 2019 چه تقلید معمولی از این شاهکار اسکورسیزی است
این فیلمو نگاه کنید و مثل آینه ای خودتون رو درونش ببینید
مشکل روانی یک برچسب صفر و یکی نیست
همگی تا حدی از تحقیر شدگی رنج میبریم و برای بالاتر رفتن تلاش میکنیم،
برای حساب شدن در جامعه، برای سلطان شدن در چیزی
این فقط شدت وضعیت هست که متفاوته، و بیچاره اونهایی که برچسب بیمار بودن میخورن...
یکی از بهترین کمدی های تاریک.

10/10​

 

[Anakin]

خانه پدری
8/10

من خیلی فیلم ایرانی ندیدم. این نسخه ای هم که داشتم ( 1ساعت و 36 دقیقه بود، کسی نسخه کاملتر دیده بگه) نمیدونم کامل بود یا نه اما بنظرم میومد سانسور داشت.

اما گذشته ای از اینها، فیلم خیلی خوبی بود. تو دقایق اولیه فیلم یه حس ترسی بهم دست داد که چند دقیقه بعدش از بین رفت ! فیلم روی یک موضوع حساسی دست گذاشت و یک واقعیت رو بیان کرد. نوع روایت فیلم هم واسم خیلی جالب بود و یک نقطه قوت برای خودش بود. اما در کل نمیدونم این همه بگیر و ببند و توقیف واسه چی بود؟
به هرحال بین رحمان 1400 ها و مطرب ها تو بیا و خانه پدری باش

پ.ن: فکر کنم تنها فیلمی که مهران رجبی بازی کرده و میشه بهش "فیلم" گفت همین خانه پدری باشه