Rate your last seen movie (قوانین پست اول حتما رعایت شود)

[Darkfie1d]

• اگه خواستید پستی رو نقل قول کنید به جای جواب دادن توی این تاپیک پست رو ببرید داخل تاپیک Movie Center و بزارید پست های اینجا به صورت یک پارچه باقی بمونه. برای این کار گزینه "+ نقل قول" رو پایین سمت چپ پست مورد نظرتون بزنید تا پست انتخاب بشه بعد داخل تاپیک Movie Center از ادیتور گزینه
  
  رو بزنید و پست مورد نظرتون رو اونجا نقل قول کنید.

• لطفاً اسم فیلم رو حتماً بنویسید عکس به صورت خالی کافی نیست
• عکسها رو حتماً به صورت Thumbnail/کم حجم قرار بدید.
• دوستان لطف کنن به جای شیوه های من درآوردی برای امتیاز دادن ، 10 رو حداکثر قرار بدن و نسبت به اون امتیاز بدن.
• نوشته هایی که ممکنه بخش خاصی از داستان فیلم رو لو بده، داخل تگ اسپویلر باید گذاشته بشه، در غیر اینصورت برخورد می شه
• از پست کردن هر گونه مطلبی که به مبحث این تاپیک مربوط نمیشه خودداری کنید

امکان ویرایش قوانین وجود داره .

 

[stanley]

I stand alone
قطعا یکی از بهترین فیلم های گاسپر نوعه. بعد از دیدن این فیلم باز بیش از پیش به پسرفتی که گاسپر نوعه با کلایمکس دچارش شده بود پی بردم. من تنها ایستاده ام دقیقا همون دید عریان و بی پرده ی نوعه نسبت به زندگی یه که همانند چاقویی مستقیم به درون گوشت بدنت وارد میکنه و هیچ ابایی از عواقبی که ممکنه داشته باشه نداره.
9.5 از 10
پ.ن: بنظرم i stand alone نقطه مقابل فیلم amelie میتونه باشه و وقتی نگرش این دو کارگردان رو میبینم که هرکدوم کارکترهاشون رو بعد از تراژدی به چه سمت سویی میکشن برام جالبه و میتونم بگم هر دو هم قابل درکه و تنها پاسخی که میتونم بخودم بدم اینه که زندگی عادلانه بین همه تقسیم نشده.

 

[last of amir]

Seventh Seal
بهترین فیلم برگمان که دیدم، فکر کنم پنجمین فیلمیه که از برگمان دیدم و واقعا مجذوب این فیلم شدم. برگمان اگه اشتباه نکنم از بچگی یک روحیه مذهبی داشت و تقریبا یک بچه کشیش حساب میشد ولی خیلی جالبه که تو این سن بالا، داریم شک و شبهه‌اش رو راجب مبحث مرگ و اون دنیا میبینیم. فیلم دو شخصیت اصلی داره که شوالیه هستند تقریبا و داستان، تو دوره طاعون سیاه اروپا اتفاق میوفته و یه همزادپنداری خفنی بین این دو شخصیت و خودم دیدم که از نظر فکری ترکیبی بین این دوتام؛ مخصوصا شک و شبهه‌هایی که راجب مرگ دارم. از نظر فرم هم شکی به برگمان نیست، یجورایی یک شاعر هم محسوب میشه و چندین ویوی خیلی خفن میبینیم که برای اون سال، عجیب غریبن.
اون کلوز‌آپ دوتایی‌های معروف برگمان هم اینجا است که اوجشونو تو پرسونا دیدیم
۱۰/۱۰

1917

هیجان فیلم رو دوست داشتم که خیلی هیجانش شبیه گیم خودمون بود مخصوصا کالاف و اینا.
کلا سکانس پلان رو دوس دارم ولی اینجا مبتذله چرا؟ چون به درونمایه فیلم خورانده نمیشه و یجورایی حالت تکنیک‌زدگی پیدا میکنه و به فرم نمیرسه؛ یعنی اینکه من تمام فیلم حواسم به حرکات دوربین بود فقط که الان چیکارا میکنه و کدوم ور میره و منو از تجربه فیلم دور می‌کرد تا حدودی. ازونور مگه جنگ جهانی اول نیست؟پس چرا آلمانی‌ها رو شیطان بزرگ معرفی می‌کنن؟ من سم مندز رو به خاطر اسکای‌فال و آمریکن بیوتی قبول دارم تقریبا ولی این، به نظرم یه فیلمیه که به مرور زمان فراموش میشه و ماندگار نیست.
بهترین فیلم جنگی هم که دیدم غلاف تمام فلزی و راه‌های افتخار بودن که حداقل جهت‌گیری خاصی نداشتن و ضدجنگ بودن بیشتر
۷/۱۰

 

[Jill-Valentine]

The Gentlemen

۸.۵/۱۰
​

خیلی خوشحالم گای ریچی خودشو (ریشه ها) فراموش نکرده. بدجور باهاش حال کردم. بعضی از مواقع احساس می کردم که دارم ادامه Lock, Stock and Two Smoking Barrels رو می بینم.

طرفداران Snatch هم حتما باید فیلمو ببین.

​

 

[rabin88]

View attachment 133729

The Gentlemen

۸.۵/۱۰
​

خیلی خوشحالم گای ریچی خودشو (ریشه ها) فراموش نکرده. بدجور باهاش حال کردم. بعضی از مواقع احساس می کردم که دارم ادامه Lock, Stock and Two Smoking Barrels رو می بینم.

طرفداران Snatch هم حتما باید فیلمو ببین.

​

کیفیت بلوری این فیلم اومده دوست عزیز؟

 

[Jill-Valentine]

کیفیت بلوری این فیلم اومده دوست عزیز؟

نه هنوز نیومده دوست عزیز. نسخه دیجیتالی این فیلم بخاطر تعطیلی سینماها زودتر عرضه شده

Sent from my SM-A505F using Tapatalk

 

[rabin88]

نه هنوز نیومده دوست عزیز. نسخه دیجیتالی این فیلم بخاطر تعطیلی سینماها زودتر عرضه شده

Sent from my SM-A505F using Tapatalk

توی تورنت میتونم پیدا کنم؟و این نسخه ای که شما دیدید کیفیتش خوب بود؟میشه اسم فایل رو لطف کنین

 

[Jill-Valentine]

توی تورنت میتونم پیدا کنم؟و این نسخه ای که شما دیدید کیفیتش خوب بود؟میشه اسم فایل رو لطف کنین

من ریلیز انکودر PaHe رو دیدم؛ 1080p x265 10bit

کیفیت راضی کننده است.

 

[peyman_eun]

The Invisible Man 2020

یکی از فیلم‌های خوب ژانر وحشت و معمایی که مخاطب رو چند باری غافلگیر میکرد. هرچند که اوایل فیلم به دلیل زمینه‌چینی‌های کارگردان حوصله سربر هست و شاید احساس کنید برخی از سکانس‌ها زاید هستند اما در نیمه دوم فیلم میبینیم ورق برمیگرده و جذابیت فیلم به مراتب بیشتر میشه. فیلم نه تنها دلهوره و ترس رو به خوبی به مخاطب تزریق میکنه بلکه ذهنش رو هم درگیر میکنه و حالت معمایی داره. فیلم مدام شما رو دچار شک میکنه و این عمل تا آخرین سکانس‌های فیلم ادامه داره. همین که فیلم پایان باز نداشت ازش راضیم! در واقع اصل داستان و مسبب و دلیل اتفاقات در پایان فیلم مشخص میشه. فیلمبرداری و جلوه‌های ویژه خوبی داشت و در مجموع از نظر کارگردانی اثر قابل قبول و جذابی بود. کارگردان این فیلم (لی ونل) از نویسندگان سری اره بوده و در غافلگیر کردن مخاطب تبحر دارد. صداگذاری هم در خدمت فیلم بود هرچند موسیقی‌ معمولی بود. انتخاب بازیگر اصلی فیلم یعنی الیزابت ماس انتخاب معقول و خوبی بود و نقشش رو هم به خوبی ایفا کرد ولی اکثر بازیگران دیگر متوسط ظاهر شدند. در مجموع فیلم درگیر کننده و جذابی بود (اگر از وقت تلفی و زمینه‌چینی‌های حوصله سربر ابتدای فیلم صرفه‌نظر کنیم). داستان خوب و غافلگیرکننده‌ای داشت و قطعأ ارزش یک بار دیدن را داشت هرچند به نظرم یک فیلم ماندگار نبود.
امتیاز من: 7.1/10

10Cloverfield Lane 2016

این فیلم با وجود اینکه در زمان اکرانش بی‌سر و صدا پخش شده بود ولی بهتر از آن چیزی ست که تصور می‌کنید! (امتیاز IMDB فیلم به ناحق هست) هیچکدام از وقایع این فیلم را نمی‌خواهم اسپویل کنم چون این فیلم به نظر من یکی از غافلگیرکننده‌ترین فیلم‌های تاریخ سینما است و الهاماتی از فیلم The Mist گرفته بوده است. کارگردان این فیلم تا یک ماه قبل از اکرانش حتی نام فیلم را لو نداده بود و فیلم را بسیار بی سر و صدا اکران کرد. حتی تریلرهایی که در همان فاصله ی کوتاه از فیلم منتشر شده بود به شدت معمولی و فاقد اسپویل بودند. عجیبه! عجیبه! عجیبه! این کلماتی ست که به طور مداوم پس از دیدن فیلم در ذهن شما تکرار می شود، آری شما از چنین داستان شگرفی شوکه شده اید! اما بگذارید یک روز از دیدن فیلم بگذرد و به وقایع فیلم و چرایی آنها فکر کنید تا به جادوی فیلم پی ببرید، البته نیازی نیست شما به خود زحمت بدهید چون حتی اگر بخواهید هم نمی توانید به آن فکر نکنید! به نظرم فیلم های خوب این سبک انگشت شمارند! چون صرف ترساندن ابلهانه‌ست بلکه فیلمی که ترسناک باشد و بیننده از دیدنش لذت ببرد ارزش دارد چیزی که در معدود فیلم هایی همچون فیلم های The Others و The Mist و همین فیلم 10Cloverfield Lane به بهترین شکل ممکن پیاده شده است. من نه میخواهم از داستان سخنی بگویم نه از شخصیت پردازی نه از فیلمبرداری نه از تدوین نه از بازیگری ها نه از موسیقی و نه از هیچ ویژگی فنی دیگری. در تمام اینها فیلم در حد کمال قوت دارد اما مهم‌ترین نقطه‌ی قوت فیلم ویژگی غافلگیر کردن و درگیر کردن ذهن تماشاگر است، یکی از بهترین فیلم های معمایی که تا به حال دیدم. توجه کنید که تمام وقایع فیلم حساب شده هستند، فکر همه چیز شده، برای هر یک از سکانس ها دلیل قانع کننده‌ای وجود دارد. فیلمنامه به شدت منسجم و خلاقانه است. مفاهیم بسیار زیادی در فیلم نهفته هست و بسیار هیجان انگیز هم هست. نمیخواهم بگویم این فیلم کاملأ بی‌نقص است (به پختگی فیلم The Mist که پایان شاهکاری داشت نبود ولی از نظر جذابیت باهاش رقابت می‌کرد) اما بدون شک این فیلم که با بودجه نسبتأ پایینی سخته شده بوده، کارگردان خوبی داشت و یکی از بهترین‌ فیلم‌های ژانر وحشت است. این فیلم را چندین بار ببینید!
امتیاز من: 8.2/10

Parasite 2019

اول از همه این رو بگم که این فیلم به شدت خوش‌ساخت هست و انواع ژانرها رو درون خودش داره از ژانر درام، کمدی و جنایی گرفته تا ژانر وحشت! کلأ این کارگردان توی خیلی از فیلم‌هاش اینجوری مخاطبین رو غافلگیر میکنه. کارگردانی در سطح بسیار بالایی قرار داره و فیلمنامه نیز بسیار جذاب و مفهومی هست. شیوه فیلمبرداری فیلم رو دوست داشتم و به نظرم فیلمش فراز و نشیب داشت و گاهی به شدت اوج میگرفت. پایان غافلگیرکننده‌ای هم داشت و البته از این کارگردان بعید نبود. اگه بخوام خیلی خلاصه‌وار بگم این فیلم به زیبایی هرچه تمام‌تر اختلاف طبقاتی در جامعه رو به تصویر کشیده. فیلم به این حقیقت تلخ میپردازه که افراد ضعیف جامعه که مجبورند مثل انگل زندگی کنند (در اصطلاح انگل خودش رو میچسبه به دیگران و از خون اونها تغذیه میکنه تا زنده بمونه) تا زمانی که ثروتمند نشده‌اند انگل باقی میمونن! این فیلم به نقد نگاه طبقه مرفه به افراد طبقه ضعیف جامعه پرداخته. در کل حقش بود اسکار بهترین فیلم رو بگیره و به حقش هم رسید.
امتیاز من: 8.4

Captain Fantastic 2016

فیلم تا حد بسیار زیادی تونسته مفهوم رو به خوبی به بیننده منتقل کنه اما در چند سکانس مفهوم خودش رو نقض میکنه. برخلاف خیلی از فیلم‌های به اصلاح معناگرا ولی مفهوم‌زده، این فیلم شیوه ی روایتش کاملأ جا افتاده و از ذهن بیننده کار میکشه، در نود درصد سکانس‌ها از مفهوم دور نمیشه و این یعنی نویسنده‌ی داستان در اکثر لحظات هدف رو دنبال میکنه. اوایل فیلم یکم حوصله سربر هست ولی در مجموع هم از نظر داستانی و هم از نظر درام خوب عمل کرده. یکی از مفاهیم فیلم به نظر من این هست که این خانواده برای خودشون زندگی میکنن نه برای دیگران، برای همین ممکنه کارهایی انجام بدهند که خودشون دوست دارند ولی ممکن هست از نظر دیگران عجیب به نظر بیاد.

Spoiler: چالش‌های مفهومی داستان

در یکی از دیالوگ‌ها پسر ارشد خانواده به پدر میگه: "پدر تو ما رو عجیب بار آوردی". این خانواده قوانین و فرهنگ و عقاید خودشون رو دارند و نمی‌خواهند از قوانین و فرهنگ‌های دیگران تبعیت کنند، به عبارتی اعتقاد ندارند که باید از عرف پیروی کرد. در اینجا به دلیل اینکه این خانواده در جنگل زندگی میکردند (عمدأ از شهر دور شده و به جنگل پناه آورده بودند) و بعد با اتفاقی که پیش میاد وارد دنیای بزرگتر و مدرن‌تری میشوند یک تقابل به وجود میاد. تقابل بین فرهنگ‌ها، رسوم و عقاید. حالا فرمانده ما کارش به جایی رسیده که فکر میکنه تمام مدت اشتباه میکرده و باید خودش رو تطبیق میداده، فرمانده همیشه برای بچه‌هاش تصمیم میگرفته ولی اینبار هر کدوم از بچه‌ها فرماندۀ خودشونن، یکی شون میره کالج و کاری رو انجام میده که آرزوش رو داشته. این فیلم یک چالش رو مطرح میکنه و اون هم اینکه آیا لازمه‌ی تربیت بچه‌ها تبعیت از عرف هست؟ اگر جایی باشی که عقاید مردمانش با تو متفاوت باشه، باید اعتقاد خودت رو مخفی نگه داری و از فرهنگ آنها تبعیت کنی؟ یا جوری زندگی و رفتار کنی که دوست داری و خود واقعیت باشی؟ خب پس فیلم از نظر مفهومی ذهن رو به شدت درگیر میکنه و موفق هست.

از نظر کارگردانی، فیلمبرداری و موسیقی هم لذت‌بخش هست، بازیگران کودک فیلم به همراه فرمانده بازی دوست داشتنی و قابل قبولی ارائه دادن، اوایل فیلم یکم حوصله سربر هست و میتونید فیلم رو در دو نوبت ببینید، به نظرم چیزی که این فیلم رو ماندگار میکنه همون مفهوم داستانش هست که تا حد زیادی خوب جا افتاده بود. در کل لذت بردم ولی فیلم نقاط ضعف بسیاری هم داره.

Spoiler: نقاط ضعف و تناقض فیلم

نمونه ی بارزش اصلاح کردن ریش پدر و موهای پسر ارشد خانواده. تکلیف فیلم مشخص نیست بالاخره چی میخواد بگه؟ کدوم حرفش رو باور کنیم؟ اگه پدر میخواد با این حرکت نمادین خودش رو با دنیای مدرن‌تری که باهاش روبرو شده تطبیق بده پس چرا دوباره برمیگرده سر کوچه ی اول و دوباره از این دنیا فاصله میگیره؟ یک جاهایی فیلم دیگه کلأ منحرف میشه، کلأ از ارزش فاصله میگیره و چند تا مفهوم شعاری رو توی حلقوم بیننده فرو میکنه. به نظرم یک کارگردان نباید همیشه یک جانبه حرف بزنه، نباید عقایدش رو تحمیل کنه باید یک جایی هم به بیننده فرصت بده که خود بیننده قضاوت کنه. بزرگترین عیب فیلم همونطوری که گفتم متناقض بودنشه. دو تا چالش باعث این تناقض شدن: 1- فرمانده میخواد بچه‌هاش از قوانین خانوادۀ خودش پیروی کنن 2- عرف نمیگذارد. از یک دید میشه به این تناقض دید مثبت داشت و اون هم اینکه بین این دو چالش یک اعتدال برقرار میشه. درسته که بچه‌هاش نه از عرف تبعیت کردند (لحظات دراماتیک پایانی که یکی از بچه‌ها به پدرش میگه: "ازت متنفر نیستم و ...") و نه از فرمانده پیروی کردن (کالج رفتن پسر بزرگ) اما این مفهومش همون تعادلی ست که یک خانواده‌ی نیمه‌متمدن رو میسازه.

امتیاز من: 7.7/10

3:10to Yuma 2007

فیلم وسترن "۳:۱۰ به یوما" نقاط قوت بسیاری دارد اما داستان چنان متحول و دگرگون می‌شود که بیننده دچار شوک می شود. علاوه بر آن کاراکترهای فیلم نیز دگرگون می شوند و مخاطب میخواهد که دیدن این داستان جذاب! را ادامه دهد و لذت ببرد، از طرفی داستان هر لحظه در حال تخیلی‌تر شدن و جذاب‌تر شدن است! خلاصه کارگردان از هر ایده‌ای که می‌توانست استفاده کرده تا بیننده را غافلگیر کند. فیلمبرداری، تدوین و بازیگری ها چنان عالی هستند که داستان به هر طرفی می‌رفت از لذت آن کم نمیشد همانگونه که به بیراهه هم رفت!! در هر صورت بیننده با داستان کنار می‌آید، در کنار همه اینها بد نیست بدانید که این یک وسترن سنت شکن و مدرن است گرچه به مدرنیته‌ی وسترن‌های تارانتینو نمی رسد! اما تخیلی تر از آنهاست، علاوه بر مدرن بودنش از نظر تحول شخصیت‌های داستان نیز ساختار شکن است، این فیلم برای من یکی از جذاب‌ترین فیلم‌های وسترنی بود که تا به حال دیدم، شاید به شاهکاری فیلم های همچون خوب بد زشت نباشد ولی مطمئنأ جذابیتش کمتر نبود. واقعأ بازی کریستین بیل و راسل کرو در این فیلم فوق‌العاده و بی‌نقص هست و همچنین این فیلم موسیقی متن فوق العاده‌ای داشت. این فیلم ثابت میکند که جیمز منگولد کارگردان بسیار خوبیست و باید منتظر همه فیلم‌های بعدی او بود! (کارگردان فیلم Ford v Ferrari هم هست) همچنین ثابت میکند که المور لئونارد ذهن آشفته ای دارد!!
امتیاز من: 8/10

One Cut of the Dead 2017

اول از همه بگم من از فیلم‌های با محتوای زامبی متنفرم و این شاید جزو معدود فیلم‌های با محتوای زامبی بود که تونستم کلش رو ببینم بدون اینکه از فیلمش زده بشم و حقیقت سه چهار باری غافلگیر شدم. فیلمبرداری بسیار دلچسب و غافلگیری‌های داستانی لذت دیدن این فیلم رو دو چندان کرده. به نظرم ایده فیلم بسیار جالب و در عین حال خلاصه داستانش گول‌زننده‌ست! به طوری که مخاطب مرز اینکه بازیگران دارند نقششان را ایفا می‌کنند و یا اینکه حوادث در واقعیت رخ می‌دهند را تشخیص نمی‌دهد و این یعنی اینکه بازیگران کاملأ در نقش خود فرو رفته‌اند کما اینکه هدف کارگردانی که درون فیلم نقش ایفا می‌کند با هدف کارگردان اصلی این فیلم تطابق کامل دارد.

Spoiler: دیالوگ کلیدی

کارگردان: تو داری با مرگ مواجه میشی
بازیگر: بله
کارگردان: قبلأ این حس رو داشتی؟
بازیگر: بله. داشتم سعی میکردم نشون بدم
کارگردان: نه نشون دادن جعلی‌ـه
بازیگر: باشه
کارگردان: نشونش نده... زندگی‌اش کن!
بازیگر: باشه. منظورت از "زندگی کردن"؟
کاگردان: ترس واقعی میخوام. باید ترس رو تو صورتت ببینم. میدونی چرا نمیتونی اجراش کنی؟
بخاطر اینکه کل زندگیت جعلی‌ـه. کل زندگیت رو با دروغ گذروندی. ماسک جعلی بودنت رو بردار.

در نیمه دوم فیلم، ایده داستان کاملأ لو میره و اینبار مشاهده می‌کنیم که نقش کارگردان چه بود! و کارگردان از چه ابزارها و شیوه‌هایی برای واقعی جلوه دادن فیلمش استفاده کرده. نکته جالب اینکه کارگردان درونِ فیلم در واقع هم بازیگر است و هم کارگردان و نکته جالب دیگر اتفاقی‌ست که باعث می‌شود این کارگردان درون فیلم خودش بازی کند. اما شخصیت و روحیات او در واقعیت با نقشی که ایفا می‌کند کاملأ متفاوت است.
به نظرم پایان‌بندی‌ فیلم بسیار مزحک بود! هم پایان‌بندی فیلم درونی هم پایان‌بندی فیلم اصلی هر دو ضعیف بودن.
کارگردان اصلی فیلم میتونست ارزش فیلمش رو با یک حرکت جالب‌تر تکمیل کنه که متأسفانه اینجور نیست.... فقط میتونم بگم این پتانسیل هدر رفت. اونم اینکه کاش کارگردان اصلی فیلم همونی بود که داخل فیلم بود! منظورم اینه که کاش کارگردان اصلی این فیلم خودش نقش کارگردان درونِ فیلم رو بازی میکرد!
و در آخر دوست دارم تقدیر کنم از فیلمبرداری عالی، خنده‌دار و بدون کات فیلم درونی! ایده خلاقانه و غافلگیرکننده، بازیگران فیلم که نقششون رو نسبتأ خوب ایفا کردن و صد البته کارگردان خلاق! و حرفه‌ای این فیلم که چه در فیلم درون و چه در فیلم برون! ثابت کرد با وجود محدودیت‌ها و بودجه کم میشه یک فیلم خلاقانه و غافلگیرکننده ساخت و کلیشه‌ها را شکست.
امتیاز من: 6/10

The Irishman 2019

تمام المان‌های مافیایی توی فیلم به چشم میخوره. پاپوش، مخمصه، تهدید (اصطلاحی که هیچوقت فراموشم نمیشه: It's what it is/همینیه که هست)، خیانت، قدرت و نقطه مقابلش درماندگی... به نظرم Irishman یک فیلم با بازیگری‌های عالی بود. از نظر کارگردانی هم در سطح بالایی قرار داشت هرچند پر از سوتی بود! در هر صورت هیچکدوم از فیلم‌های اسکورسیزی رو از دست نمیدم و همیشه از فیلم‌هاش لذت میبرم. جو پشی و آل پاچینو توی این فیلم غوغا کرده بودن (حتی رابرت دنیرو هم نسبتأ خوب بازی کرده بود) خصوصأ آل پاچینو. استیون گراهام هم با حضور کوتاهش در سکانس‌هایی که با آل پاچینو درگیری لفظی داشت ما رو به وجد آورد. اما در مقابل فیلم هیجان بالایی نداشت هرچند تدوین بد نبود و موسیقی هم خوب بود. مدت زمان فیلم زیاد بود ولی فقط به خاطر بازیگری‌های عالی جو پشی، آل پاچینو و استیون گراهام حاضر میبودی تا دو ساعت دیگر هم ادامه پیدا کنه! فیلمی نبود که از ایده یا داستانش لذت زیادی ببری (هرچند داستانش هم خوبه) بیشتر فیلمی بود که تقاضای اسکار داشت! منتقدپسند بود. دیالوگ‌های خیلی باحالی داشت. یک سکانس نسبتأ شوکه‌کننده تقریبأ اواخر فیلمش داره. اواخر فیلمش کمی مفهومی شده بود. اینا همه واسه آدم درس عبرت هست! تا الآن بعضی از سکانس‌های فیلم رو بیش از 5-6 بار دیدم. این چه جادوییه؟ واقعأ عجب دیالوگ‌هایی... نقطه عطف و اشتراک اکثر این دیالوگ‌ها و سکانس‌های فوق‌العاده جذاب، آل پاچینو هست.
امتیاز من: 7.8/10

​

 

[mohsen_mzh]

Star Wars: The Rise of Skywalker
​

نمیدونم چرا انقدر هری پاتر مانند کردن فیلم رو. استفاده های عجیب غریب از نیروی فورس تو این سه گانه واقعا بی منطق نسبت به سه گانه های قبلی شده. اگر این استفاده ها رو میشد ازش کرد کلا داستان سری های قبل چیز خیلی متفاوتی میشد. فقط یه ورد خوندن آواداکداورا کم مونده برای تبدیل به یکی از داستان های جی کی رولینگ.
داستان با وجود کلی اتفاق های جورواجور و تقابل های بین بد و خوب کاملا قابل پیش بینی هست روند کلیش.
کاراکتری که خیلی اصرار هست روش که درونش تقابل بین خوبی و بدی هست و هیچ وقت معلوم نشد واقعا این خشمش از پدرش چرا انقدر زیاد بوده که میزنه میکشتش. فقط به خاطر اینکه بگه طرف دارک ساید هست؟ یادتون بیاد که دارث ویدر به خاطر خانواده ش از دارک ساید اومد بیرون و انقدر نیاز نداشت به صورت بچه گانه بگه من پسرم رو میکشم تا ثابت کنم کدوم وری هستم! و بعد از همه اینا تغییر جبهه بده کاملا. در کل حذف کاراکتر ها به نظرم به خاطر ادامه دادن سری و شرایط سنی بازیگرهاشون هست اکثرا و منطق خیلی خوبی نداره.
خلاصه اینکه جلوه ها و موسیقی خوبه ولی داستان اصلا خوب نیست.

امتیاز 5.5/10

 

[reydge]

Parasite


این الان چی بود دقیقا ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
با هزار امید و ارزو گفتم یه فیلم ببینم انتخابم رو هم رو Parasite گذاشتم با اون همه تعریفی که ازش کرده بودن و تحولی که گرفته بودنش تهش پوکر فیس کامل شدم به این شکل
کاملا میفهمم فیلم قرار چی بگه اتفاقا دستش درد نکنه به موضوع خوبی داره اشاره می کنه ولی واقعا نمی فهمم داره چی میگه.موضوعش رو می دونم حرفش رو نمی فهمم.
ته حرف فیلم اینکه انگل ها یا مردمان طبقات متوسط به پایین باید برای امرار معاش زندگی انگلی داشته باشن و زمانی این مورد حل میشه که خودشون توانا بشن با این توضیح بزرگترین سوالی که برام پیش اومد نه دغدغه ی فیلم بود نه هدفش و نه پیامش بزرگترین سوال این بود : الان که چی مثلا؟
جدا از مورد بالا فیلم المان های مرسوم سینمای کره ای خودش رو هم چپ و راست در حلق مخاطب فرو می کنه سر همین المان ها به نظرم سینمای کره باید یه تجدید نظر اساسی در مورد بخش های بزرگی از خودش بکنه مخصوصا با این رویه ای که پیش گرفته

2.5/10

 

[bayern_vahid]

Star Wars: The Rise of Skywalker
7.5/10

 

[majidred2011]

Parasite: 9/10
هنوز تمام فیلمای مهمه پارسالو ندیدم اما این یکی قطعا بهترین بود برام، از مفهومش بگیر تا ترکیب انواع ژانرا.
با توجه به اینکه خیلیا رو دیدم که عاشق فیلم بودن و خیلیا رو هم دیدم تنفر داشتن فک میکردم جز اونایی باشم که حال نکنم چون اهل سینمای کره نیستم اما از تک تک لحظات فیلم لذت بردم و رو حالت فست فروارد دوباره هم دیدمش روز بعد.
اگه از فیلمای دیگه این کارگردان مثل Snowpiercer خوشتون میاد احتما اینم راضیتون کنه.

Knives out: 8.4/10
سبک مورد علاقم همراه با بازیگرای عالی و شخصیتای دوس داشتنی، داستان سریع و جذاب، تنها مشکلش بنظرم ویلین کلیشه ایش بود با اینکه بازیش خوب بود چیز متفاوت و جدیدی در موردش وجود نداشت بنظرم.

1917: 8.5/10
اینکه با یک دوربین پشت دونفر راه بیوفتی و بتونی بیننده رو میخکوب پای کل فیلم نگه داری وقعا هنر میخواد، جلوه های ویژه، فضاها، تکنیک هایی که تو این فیلم به کار رفته فوق العادس.
داستان با اینکه خیلی ساده هست اما چیزی از جذابیت فیلم کم نمیکنه.

Irish Man: 8/10
تکنیک جوون کردن بازیگرا که کاملا CGI بود جذاب ترین بخش فیلم بود برام، بازی پشی، آلپاچینو، دنیرو که دوستان همه چیو گفتن نیاز نیست چیزی بگم
روایت جذابی بود از یک داستان مافیاییه خوب که بشدت منو یاد نسخه اول بازی مافیا انداخت. (بیشتر بخاطر شروعش )

Once Upon a Time in Hollywood: 7.2/10
نه جز اون افرادی بودم که تنفر دارن نه اونایی که عاشقش بودن، اما پایین ترین نمره ایه که به یک فیلم تارنتینویی دادم.
با اینکه فیلم جذابی هست و آدمو راحت میکشونه تا آخرش اما بنظرم بشدت کل بارش رو دوش دیکاپریو و مخصوصا برد پیت بود، حتی با اینکه فقط یک صحنه تارنتینویی کلا توش داشتیم اما همون صحنه هم بنظرم نزدیک صحنه های Inglourious bastards و Reservier dogs یا حتی The Hateful Eight نبود.
و هنوز نفهمیدم نقش مارگو رابی چی بود تو این فیلم

 

[last of amir]

belle de jour 1968
بعد از مدت‌ها تصمیم گرفتم که سمت یکی از فیلم‌های بونوئل برم. "سگ آندلسی" اولین فیلمی از بونوئل(و سالوادور دالی) بود که باهاش مواجه شده بودم که یکی از اولین کار‌های پست مدرن سینماس که به دلایلی سمت دیدنش نرفتم. امشب فرصت رو غنیمت شمردم و یک فیلم اروتیک فرانسوی به کارگردانی بونوئل دیدم که اقتباس از یه رمان بود. فیلمی بود که نصف مفهومش را پس از اتمام فیلم و خوندن چند تا نقد متوجه شدم و فقط نصفشو از خود فیلم دریافت کردم که در کل به مبحث فانتزی و تمایز اون از واقعیت می‌پردازه.
به هر حال فیلم زیبایی بود به نظرم و ویو‌های خیلی جذابی هم داشت.
ولی در کل انتظار یک چیز خیلی پرفکت‌تر داشتم
۸/۱۰

Rashomon

این هم اولین فیلمی بود که از کورسوا دیدم و واقعا فوق‌العاده بود. دوربین فیلم واقعا فراتر از چیزی بود که از این فیلم در سال ۱۹۵۰ انتظار داشتم. چند لانگ شات خیلی خفن از طبیعت وجود داره که خیلی جذابن.
موضوعیت کلی فیلم هم که در مورد خوب و بده و اینکه کورسوا نسبت به انسانیت، خوشبینه.
حتما پیشنهاد میشه و به شدت دوست دارم که ۷ سامورایی رو هم ازش ببینم.
۱۰/ ۱۰

 

[drdoremi]

خیلی خوبه کالین فرل تو جنتلمن. سر صبحی حضی بردم از فیلم

 

[.Amirone]

The Invisible Man
9.5/10​

موضوعات تا پایان فیلم به هم گره خوردن، هیچ سکانسی رنگ آرامش نداره، حرکت دوربین توی بک گراندها برای حس تعلیق بیشتر استادانه کار شده، موسیقی متن کامل با جریان فیلم حرکت می کنه، این فیلم صرفا یک ریبوت نیست، خیلی حرف برای گفتن داشت، از هنرنمایی بی نظیر الیزابت ماس، تا پیچش داستانی با دیالوگ های سنجیده و انسجام این روایت، به تصویر کشیدن تمام تغییرات ریزو درشت که روی سسیلیا از ابتدا تا انتهای فیلم چه از لحاظ ظاهری و چه روحی روانی رخ می ده،، تدوین حرفه ای و در پایان این تراژدی با یک کلمه جواب تمام پرسشهای بیننده رو میده. این فیلمو شاهکار می دونم و از گفتنش هم هیچ ترسی ندارم، از لحظه لحظش لذت بردم و برای تمام این ریزه کاریا کارگردانو تحسین می کردم. این فیلمو فقط شب ببینید.

دیالوگ پایانی فوق العاده بود:
جیمز: پس برای اعتراف گرفتن نیومده بودی.
سسیلیا: چرا برای اون اومده بودم، ولی هیچوقت نمی دونستم بی ثباته!
بی ثباتی خیلی مفهوم بزرگی داره توی این فیلم، آدرین کسیه که همه رو با زبون تحت کنترل خودش می گرفت، سسیلیا کاملا ناتوان بود در مقابلشو اونو شیطانی ترین موجود در دنیا خطاب می کرد، نقشه هاش فرای تصورات بقیه بود، ولی از کی ضربه خورد در پایان؟ از کسی که فکرشو نمی کرد، ضعف خودش، این کلمه به وضوح می گه شما اگر در جایگاه خدا هم باشی، دارای نقطه ضعف هستی و در پایان همین نقطه ضعف تو رو پایین می کشه، آدرین می دونست سسیلیا اومده ازش اعتراف بگیره، ولی نمی دونست اون دختر دهاتی! داره بازی رو با روش خودش ولی شیطانی تر از نقشه های خودش عوض می کنه:

نشستن پای میز شام و مثل خواهر فوت شدش شروع کرد دیالوگای اونو تکرار کردن(قوی شدن)، گریه کردن(ایفا کردن نقش آدرین)، بلند شدن آدرین و دلداری دادنش(گول زدن به روش آدرین) بلند شدن از پای میز شام(برداشتن نقاب) کشتن آدرین به دست خودش و نقش بازی کردن برای مقصر جلوه دادن آدرین(زن نامریی!) انقدر خوب نقششو بازی کرد که من هم باورم شد!! وقتی به جیمز می گه تو که می دونی خودکشی کرده اونم می گه آره، جیمز موقع رفتن سسیلیا و بردن لباس نامریی، بر می گرده و یه نگاه متعجب داره بهش، برای اینه که اون زن دیگه سسیلیای ضعیف و محتاط نیست!(سوپرایز)