Star Wars E9 The Rise of Skywalker
زباله ی غیر قابل تحملی به اسم خیزش اسکای واکر
به خوابم هم نمی دیدم که سرنوشت جنگ های ستاره ای یه روزی به اینجا برسه.مخصوصا برای سه گانه ی جدید بعد E7
E7 یه ریمیک از E4 بود اما چون قرار بود بعد از 32 سال داستان اصلی رو پیش ببره قابل قبول و خوب بود.یه سری شخصیت های جدید معرفی شد و یه بیس جدید ریخت.بعد E8 اومد.غیر قابل قبول بود و پر بود از مسائل آبدوغ خیاری و پلات هول و بی منطقی و بی خلاقیتی.اما با این وجود میشد باامید به E9 ازش چشم پوشی کرد اما لحظه ای فکر نمی کردم که بعد از E8 به همچین زباله ای برسم.به وضوح مشخصه هیچ ایده و خلاقیت و تعهدی برای جنگ های ستاره ای در عوامل وجود نداشته و قصد بر این بوده این مجموعه فقط به بورس برگرده.از آخرین جنگهای ستاره ای جورج لوکاس 15 سال می گذره و هنوز هم عوامل سه گانه ی جدید دست به دامن جنگ های ستاره ای اون هستن تا بتونن کار رو پیش ببرن
فاجعه ی E9 از اونجا شروع میشه که در شروع کار شلنگ را برداشته و برروی 6 قسمت و مجموعا 28 سال عمر دو سه گانه قبل می گیره.و این شلنگ گیری هم برگرداندن پالپاتینه.فکر کنم همین برگردوندن پالپاتین کافی باشه تا من بخوام حسابی از خجالت E9 در بیام!این بازگشت یعنی به فنا دادن شخصیت پردازی فوق العاده ی ویدر در سه گانه اصلی و نابود کردن شخصیت پردازی آناکین اسکای واکر در سه گانه ی دوم و ساختن انواع و اقسام پلات هول در این مجموعه.سوال مگه پیشگویی نشده بود آناکین کسی باشه که تعادل رو به وجود میاره؟مگه برگزیده نبود؟مگه تو E6 همینکار رو انجام نداد؟چه نیازی بود همچین گند بزرگی گرفته بشه به کل این مجموعه؟
بعد از 8 قسمت و 40 سال هنوز هم مقاومت و امپراتوری و ستاره ی مرگ و پالپاتین؟بابا بسه دیگه مگه شماها خودتون اندکی خلاقیت ندارین؟چه معنی میده ؟اصلا عوامل جدید چه چیز تازه و جدیدی به این سری اضافه کرده؟اما حال بهم زن ترین جاهای E9 بافاصله دیالوگ نویسی،سیر روایی(فقط تحول درونی کایلو رن) و منطقی و اندینگه.دیالوگ ها که انگار غضنفر 7ساله از دوغوز آباد سفلی نوشتتش و گلشن 8 ساله از ناکجاآباد خط منطق و ایده پردازی کار رو انجام داده.همین قدر آبکش و بچگانه و مسخرهو سراسر پلات هول.از اندینگ که دیگه نگم.ری با فاصله مزخرف ترین شخصیت تاریخ جنگ های ستاره ایه حتی بالاتر از شخصیتی مثل جارجار بینکز.البته اولش پتانسیل فوق العاده ای داشت ولی به لطف E8 و E9 به خاک سیاه نشست مخصوصا E9 که تیر خلاصی بود براش.حساب کنید پالپاتین یک و نیم نسل از آناکین جلوتره و ری هم نسل نوه ی آناکین،میشه نوه ی پالپاتین (یعنی بر پدر و مادر کسی که فن سرویسی و رو ابدا کرد و اون کارگردان احمقی که با فن سرویس کارش رو پیش برد).نحوه ی تعاملش با کایلو رن و اون دیالوگ آخرش
ته فاجعه بودنه.البته از معلق بودن خود کایلو رنی که داشت در طول این سه گانه به یه شخصیت جاافتاده تبدیل میشد هم نمیشه گذشت.باقی شخصیت ها هم بود و نبودش زیاد مهم نیست.موسیقی جان ویلیامز هم دیگه چیزی نداره برامون در کمال تاسف و به تکرار شدید افتاده
اما نکته ی آخر اینکه چرا خیزش اسکای واکر؟والا من نفهمدیم این خیزش محترم چرا اسمش شد اسکای واکر یکی این رو برام توضیح بده من ممنون میشم چون بیشتر می خورد خیز پالپاتین یا خیزش احمق ها و یا حتی خیزش فن سرویس باشه
در آخر اینکه این سه گانه بر خلاف سه گانه ی دوم که ضعیف شروع کرد ولی تونست شخصیت پردازی درست و کاملی از آناکین و زندگیش ارائه بده و نشون داد که چی شد که آناکین ویدر شد و در نهایت با ROTS یک اتصال معقول و درست به سه گانه ی اصلی داشت و با قدرت تمام شد،خوب شروع شد ولی در نهایت تبدیل به زباله ای شد که سر سوزنی قابل تحمل نیست به عنوان یه فن پر و پا قرص جنگ های ستاره ای تا اطلاع ثانوی جنگ های ستاره ای که سازندش این تیم و دیزنی باشن ندیده می گیرم و فقط همون 6 قسمت رو به عنوان جنگ های ستاره ای قبول می کنم.
0/10
Google