طرفداران ژانر Horror

بهترین بازی‌های سبک وحشت در نسلی که گذشت

  • Days Gone

  • Observer

  • Layers of Fear

  • Resident Evil 2 Remake

  • Resident Evil 7: Biohazard

  • Detention

  • The Evil Within 2

  • Until Dawn

  • The Last of Us: Part II

  • Little Nightmares

  • SOMA

  • Outlast

  • Dead By Daylight


Results are only viewable after voting.

Democracy

Stay hungry. Stay foolish.
کاربر سایت
Feb 15, 2010
4,957
تاپیک هواداران بازی‌های ترسناک

توی این تاپیک میخوایم درباره بازی‌های ترسناک با هم صحبت کنیم و تجربیاتمون رو به اشتراک بذاریم و بازی‌های خوبی رو که تجربه کردیم معرفی کنیم
 

Deadmau5

Joel Thomas Zimmerman
کاربر سایت
Mar 12, 2014
1,359
به به عجب تاپیکی
ترسناک ترین بازی عمرم amnesia: the dark descent بوده چون تو سن کم بازیش کردم و کلا بازی ها با گرافیک قدیمی ترسناک ترن برای من که اینجور بوده
یه بازی ترسناک دیگه هم بود دوبله دارینوس بود و سوم شخص بود که یه مردیه خوابه و تو خوابش مراحل بازی میری ( هرچی میگردم پیداش نمی کنم) کلا 2 مرحلشو تونستم برم :D
 

Persona.Q

Don't Listen To Ondore's Lies
کاربر سایت
Jun 8, 2014
816
نام
محمد
ترس داریم تا ترس.. ترس واقعی و استرس فقط زمانی که شما سایلنت هیل 2 داری میری همه چیم گذاشتی رو هارد به قصد 10 ستاره و گرفتن اون اسپری کذایی :D هیچی دیگه نگم اهل دلاش میدونن..یا سایلنت هیل 3 اونجا که بیمارستان درب داغونه خونی آخ آخ جلو آینه هه x_x
 

8030v2

کاربر سایت
Oct 23, 2019
683
Dead space 1 زمان خودش پادشاهی میکرد .

رزیدنت اویل 1و2 اصلی با اینکه اون زمان بچه بودم هنوز یادمه کسی تخم نمیکرد شب از کلوپ برگرده خونه.لامصب هنوز موزیک قسمتهای مختلف بازی ترسناکه.

واقعا چه خلاقیتی داشتن بازیسازهای گذشته.

الان دیگه واقعا رغبت نمیکنم سمت بازی این سبک برم، تو این نسل ریمیک رزیدنت اویل 2 خوب بود ،evil within 1،2 هم میشد باهاش کمی گرم بشی.outlast هم خوب بود.

نسل به نسل خلاقیتها داره کمتر میشه.
 

Democracy

Stay hungry. Stay foolish.
کاربر سایت
Feb 15, 2010
4,957
به به عجب تاپیکی
ترسناک ترین بازی عمرم amnesia: the dark descent بوده چون تو سن کم بازیش کردم و کلا بازی ها با گرافیک قدیمی ترسناک ترن برای من که اینجور بوده
یه بازی ترسناک دیگه هم بود دوبله دارینوس بود و سوم شخص بود که یه مردیه خوابه و تو خوابش مراحل بازی میری ( هرچی میگردم پیداش نمی کنم) کلا 2 مرحلشو تونستم برم :D
این amnesia رو که من اصلا نتونستم تموم کنم
 

residen

کاربر سایت
Apr 28, 2014
467
راستش دیدن فیلم ترسناک یا بازی کردن بازی ترسناک لذت بخشه اما مثل هر چیز دیگه ای اگر زیاده روی بشه عوارض جانبی داره ! ممکنه به لذت ترسیدن وابسته بشیم مثل اعتیاد به هر چیزی مثل کسی که عادت کرده صخره نوردی کنه و از اون بالا وقتی آویزون شده پایین و نگاه کنه و تن و قلبش شروع کنه به لرزیدن تا با بالا رفتن هیجان و غلبه بر ترسش لذت ببره ، به هر حال خواستم اولش بگم قرار نیست هر چیزی که گفتم و شما هم تجربه کنید .

FATAL FRAME
این بازی به شدت ترسناک هست و خب وقتی با موضوعاتی چون ارواح خبیث روبرو باشیم حتما خواهیم ترسید و از اونجایی که این ارواح خبیث اشراف کاملی ( در بازی ) روی ما دارن پس نمیشه با کمی آشنایی با بازی گفت دستشون و خوندم و دیگه قافلگیر نمیشم ! صدا گذاری این بازی به قدری ترسناک و تاثیر گذار هست که با قطع کردنش میشه میزان زیادی از ترس و دلهره بازی و کم کرد ، فضای تاریک و خانه های خالی و تنهایی گسترده باعث شده همون اول بازی خیلی خوب متوجه شدت ترسناک بودن بازی باشیم ، داستان با مفهموی بودن و نوع روایت گویی خاص خودش باعث میشه احساسات ما حتی در زمان شادی و پیروزی و محبت هم با ترس همراه باشد .

خاطرات که زیاد دارم از این بازی اما بذارید به صورت کلی بگم که با این بازی بارها و بارها ترسیدم و با دوربین عکاسی توی دستم سعی کردم ارواح و بترسونم که در نهایت تونستم با موفقیت و پیروزی بر علیه ارواح خبیث و دور کردنشون از خودم و دوستانم به آرامش از دست رفته ام برگردم ، کی فکرش و میکرد با عکس گرفتن بشه ارواح و شکار کرد ! قسمت دومش و بیشتر دوست داشتم نمیدونم شاید به خاطر روابط عاطفی بین این دو خواهر بود .


 

ChampionOfLight

کاربر سایت
Jul 21, 2016
1,140
ممنون برای تاپیک.
یکی از اون فرانچایزهایی که خیلی دوست دارم نسل بعد برگرده Siren هست. حیف که این نسل چیزی ازش ندیدم. حقیقا پتانسیل خیلی خوبی داره و بنظرم یکی از بهترین های این ژانر هست.
به شخصه نسخه اول و دوم رو نتونستم تموم کنم، اما Blood Curse یکی از بهترین بازی های ps3 و ترسناکترین بازیهای بود که تجربه کردم، تا جایی که ساعتها بازی و ارشیو بازی رو کامل کردم. بازی بنظرم ارت دایرکشن عالی و اتمسفر خیلی دلهره اوری داره. حتی بیشتر از ریمیک RE1 که برای من goat و بهترین بازی عمرم هست.هیچ وقت این چپتر رو یادم نمیره.

ezgif.com-gif-maker.gif

فرار از اون خانواده شیبوتو به اندازه کافی سخت و استرس اور بود، بعد از اون موقعی که با ملیسا روبرو میشیدی و باید از دست مادر خودت فرار میکردی، یعنی واقعا هولی شیت.
فکر کنم اومدن بازی اوایل نسل هفت و همینطور ساختار اپیزودیکش بهش ضربه زد. چون داستان به اندازه کافی برای خیلی ها پیچیده بود و کلا یکی از مشخصه های این سری هست. گیم پلی هم چون بیشتر بر پایه stealth و سایت جک بود احتمالا برای خیلی ها مخصوصا گیمرهای جونتر خیلی خوشایند نبود و به مرور زمان تکراری و ازاردهنده میشد.البته میدونم این سری بخاطر همین ویژگی هایی که گفتم هیچ وقت به اندازه فرانچایزهایی مثل RE یا SH بزرگ نبود و فن بیس محدودی داشت.

اگر تویاما الان واقعا داره روی ریبوت سایلنت هیل کار میکنه فکر نکنم فعلا زیاد امیدی به احیای سری باشه مگر اینکه تویاما کارگردانی رو به یه نفر دیگه واگذار کنه. در کل بنظرم اگر سونی روی احیای SH سرمایه گذاری کرده، بد نیست به ip فرست پارتی خودش هم یه فرصت دیگه بده. شاید بعد از ریبوت SH تویاما با تیم سایرین یه ریبوت هم برای سایرن ساخت.
 

residen

کاربر سایت
Apr 28, 2014
467
@ChampionOfLight

سایرن ! یکی از دلهره آورترین و سخت ترین بازیهایی که بازی کردم و هیچوقت نتونستم باهاش کنار بیام و لااقل یکی از قسمتاش و تموم کنم چون به شدت فضای روانی کننده ای داشت ، قشنگ میرفت روی اعصابم و پایینم نمیومد این بازی ! نمیدونم چطوری هر دو قسمت اولش و تا انتها رفتید ( پیشاپیش ببخشید که قضاوت میکنم ) ولی احتمال میدم با کمک ترینر رفته باشید ، من خودمم با ترینر سعی کردم برم ولی بازم فضا و البته داستان مبهم بازی اعصابم و بهم میریخت و باعث میشد بارها از خودم بپرسم : ادامه دادن این بازی چه چیزی به من میده جز بهم ریختن اعصابم ؟!

درسته بعضی از بازیها از شدت ترس زیادی برخوردار هستن ولی به نظرم این دسته از بازیها ( یا فیلم ها و سریال ها و در کل داستان ها ) که بخش مهمی از ترسناک بودنشون بر مبنای عصبی کردن بازیکنان هست اصلا درست نیست که ادامه پیدا کنن چون تاثیرات منفی زیادی روی ذهن آدم میذارن و به مرور باعث تخریب زیبایی شناختی سبک وحشت در ذهن ما خواهند شد ، برای همین موضوع و موضوعات دیگه که نمیخوام بیشتر وقتتون با گفتنشون و بگیرم بهتره دیگه ادامه ای براشون ساخته نشه ، با نهایت احترام به دوست خوبم .

البته من توی پستم گفتم نسخه اول و دوم رو نتونستم تموم کنم :D بیشتر بخاطر مشکلاتی که با شبیه ساز ps2 روی پی سی داشتم. تا اونجا که میدونم با شبیه ساز نمیشه از ترینر استفاده کرد یا اگر هم میشه من نمیدونم چجوریه و شخصا از ترینر استفاده نکردم :D

آره راست میگید ! نمیدونم چرا بد متوجه شدم ! شاید به نون " نتونستم " دقت نکردم ، بازم ببخشید .

منظورم از ترینر کد بریکر یا گیم شارک بود .

البته هدف اصلی من در پست بالا این بود که تجربه شخصی خودم و با شما و کسانی که میخوان تجربه اش کنن درمیون بذارم .
 
آخرین ویرایش:

Lions Gate

プレイステーション
کاربر سایت
Feb 17, 2008
3,251
به به سبک مورد علاقه من. ترسناک ترین بازی که کردم بدون شک Silent Hill 2 بوده بیشتر واسه اینکه تو سن پایین بازیش کردم. چه کابوس ها و شب بیداری هایی من داشتم سر این بازی. یادمه چندبار واسه PS2 خریده بودمش از ترس نمیتونتم تمامش کنم دیسکش رو میشکوندم تا نتونم بازی کنم بعدش باز میرفتم میخریدم اخرش رو PC هم یه مدتی همین قضیه بود هی پاکش میکردم دوباره نصبش میکردم :D تا اینکه ۱۳-۱۴ سالم شد بالاخره تمامش کردم :D با اینکه Silent Hill اولی رو چندین بار رو PS1 با سن خیلی کمتر تمام کرده بودم نمیدونم چرا انقدر نسخه دوم روم تاثیر میزاشت. دوران PS2 بهترین سال ها واسه بازی های ترسناک بود به نظرم شاهکار هایی مثل سری Silent Hill و Fatal frame , Siren , Clock Tower 3 , Haunting Ground , Kuon , The Suffering داشتیم
 
آخرین ویرایش:

ce7en44

کاربر سایت
Mar 4, 2009
8,347
نام
مسلم
آخ جون، تاپیک جدید:D خب منم از قدیم ندیما علاقه زیادی به بازی های ترسناک داشتم البته بیشتر بازی های شرقی رو میپسندم چون غربی ها معمولاً فقط survival horror با خشونت اغراق شده و بدون معنی و مفهوم هستن ولی من بیشتر به فضاسازی های سورئال و حس غربت و وحشت تنهایی و مرموز بودن و فولکور علاقه دارم. از بازی هایی که انجام دادم:
سری Silent Hills از 1 تا 4، Origins، Home Coming، Shattered Memories...
Fatal Frame 3
Amnesia شماره 1 و 2
Dead Space 1 تا 3
Resident Evil هر چی داشته به غیر از این ریمیک های آخری
Parasite Eve هر سه شماره
Alan Wake
Soma
Eternal Darkness
Prey
Observer
Detention
F.E.A.R سه شماره
Sanitarium
Stasis
و...


Siren و Haunting grounds و باقی فتال فریم ها رو هم در برنامه دارم انجام بدم.
 

ChampionOfLight

کاربر سایت
Jul 21, 2016
1,140
@ChampionOfLight

سایرن ! یکی از دلهره آورترین و سخت ترین بازیهایی که بازی کردم و هیچوقت نتونستم باهاش کنار بیام و لااقل یکی از قسمتاش و تموم کنم چون به شدت فضای روانی کننده ای داشت ، قشنگ میرفت روی اعصابم و پایینم نمیومد این بازی ! نمیدونم چطوری هر دو قسمت اولش و تا انتها رفتید ( پیشاپیش ببخشید که قضاوت میکنم ) ولی احتمال میدم با کمک ترینر رفته باشید ، من خودمم با ترینر سعی کردم برم ولی بازم فضا و البته داستان مبهم بازی اعصابم و بهم میریخت و باعث میشد بارها از خودم بپرسم : ادامه دادن این بازی چه چیزی به من میده جز بهم ریختن اعصابم ؟!

درسته بعضی از بازیها از شدت ترس زیادی برخوردار هستن ولی به نظرم این دسته از بازیها ( یا فیلم ها و سریال ها و در کل داستان ها ) که بخش مهمی از ترسناک بودنشون بر مبنای عصبی کردن بازیکنان هست اصلا درست نیست که ادامه پیدا کنن چون تاثیرات منفی زیادی روی ذهن آدم میذارن و به مرور باعث تخریب زیبایی شناختی سبک وحشت در ذهن ما خواهند شد ، برای همین موضوع و موضوعات دیگه که نمیخوام بیشتر وقتتون با گفتنشون و بگیرم بهتره دیگه ادامه ای براشون ساخته نشه ، با نهایت احترام به دوست خوبم .

البته من توی پستم گفتم نسخه اول و دوم رو نتونستم تموم کنم :D بیشتر بخاطر مشکلاتی که با شبیه ساز ps2 روی پی سی داشتم. تا اونجا که میدونم با شبیه ساز نمیشه از ترینر استفاده کرد یا اگر هم میشه من نمیدونم چجوریه و شخصا از ترینر استفاده نکردم :D
البته الان که دوباره فرصتش رو دارم احتمالا بزودی هر دو نسخه رو روی ps3 از اول بازی کنم. مخصوصا Forbidden Siren 2 رو که یادمه حدود شصت درصدش رو تکمیل کردم و از لحاظ گیم پلی خیلی بهتر و راحتر از نسخه اول بود و از لحاظ داستانی هم جالب بود. حتی یادمه یه فیلم ژاپنی از همین سری که داستانش بیشتر الهام گرفته شده از نسخه دوم بود رو دیدم، که در نوع خودش جالب بود اما خیلی اقتباس قوی از بازی نبود.
 

TeTration

TeT
کاربر سایت
Jan 17, 2013
3,636
نام
Moein
به به عجب تاپیکی، نوآیس D:
نمیخوام از بازیهایی که بازی کردم و ترسناکترین بازیهای زندگیم و اینا صحبت کنم چون تقریبا هممون با هم یه جورایی هم تجربه و هم نظریم تو این موردا... میخوام درباره این حرف بزنم که چقدر بازیهای ترسناک به تکرار افتادن و علنا تموم بازیهای ترسناک( چه مستقل چه بازیهای نسبتا بزرگ(بازیهایAAA هم که والا بیشترشون اکشنن تا ترسناک) ) همشون شدن حل پازل و 2 تا جامپ اسکر یا گشت و گذار توی یه محیط تاریک و کلا چیزی به نام اتمسفر وجود نداره توی اکثر بازیای نسل جدید. من خودم به شخصه بیشتر سر گیجه و سردرد میگیرم تا حس ترس و اضطراب.
به نظرم این سبک کلا باید یه دور از نو کوبیده شه تمام المان هاش، دوباره ساخته شه و هم اینکه یه داستان خوب پشت بازی باشه نه اینکه پدر مادرمون توی یه دانشگاه گم شدن بعد ما ساعت 2 صبح رفتیم دنبالشون پیداشون کنیم با یه چراغ قوه. پازل های بازی هم که همه از دم key simulator :/ توی محیط بگرد یه کلید پیدا کن کلید و پیدا کردیم توی راه برگشت یه جامپ اسکر و شایدم یه تعقیب و گریز، خب رسیدیم به در درو باز میکنیم میرسیم به یه در دیگه و یه کلید دیگه میخوایم، حالا برو اونو پیدا کن. قضیه هم جایی جالب میشه که یه محیط 2 طبقه داریم با 17 18 تا در(حداقل) خب این حقیقتا ترسناک نیس آزاردهنده اس. یه سیستم اینتراکتیو هم اضافه میکنن به گیم که عملا هیچکاری نمیکنه جز اینکه میری کنار یه آیتم E رو میزنی یا هیچی نمیشه یا یه متن میاد که مثلا قراره با اون داستان بازی تعریف شه :/ (خیلی کمن بازیهایی که این سیستم رو تمیز پیاده کردن و در خدمت گیمپلی بوده به اصطلاح، مثل visage یا beast inside)
به نظرم توی بازیهای ترسناک مدرن بخوایم یه نمونه کامل و خوب چه از نظر داستان سرایی چه حل معما چه اتمسفر چه طراحی محیط بگیم layers of fear نسخه یکه. واقعا این بازی شاهکاره از همه نظر
بحث بعدی هم نورپردازیه، اونم به این شکل که خب چیکار کنیم بازیمون ترسناک شه؟ کلا نور رو از بازی حذف میکنیم که دیگه نه نیاز باشه محیط طراحی کنیم نه تکسچر اینا میخوایم فقط صدا پا و صدا نفس میذاریم پشت کارکتر که بترسه مثلا :/ شما به بازیهای بزرگی که توی این سبک ساخته شده نگاه کنین هیچکدوم تاریکی محض نبوده و اتفاقا کاملا روشن بوده محیطا.
خلاصه که ژانر مورد علاقمون وضعش بد خرابه متاسفانه و آب قطع شده.
فعلا همین دیگه D:
 

Democracy

Stay hungry. Stay foolish.
کاربر سایت
Feb 15, 2010
4,957
به به عجب تاپیکی، نوآیس D:
نمیخوام از بازیهایی که بازی کردم و ترسناکترین بازیهای زندگیم و اینا صحبت کنم چون تقریبا هممون با هم یه جورایی هم تجربه و هم نظریم تو این موردا... میخوام درباره این حرف بزنم که چقدر بازیهای ترسناک به تکرار افتادن و علنا تموم بازیهای ترسناک( چه مستقل چه بازیهای نسبتا بزرگ(بازیهایAAA هم که والا بیشترشون اکشنن تا ترسناک) ) همشون شدن حل پازل و 2 تا جامپ اسکر یا گشت و گذار توی یه محیط تاریک و کلا چیزی به نام اتمسفر وجود نداره توی اکثر بازیای نسل جدید. من خودم به شخصه بیشتر سر گیجه و سردرد میگیرم تا حس ترس و اضطراب.
به نظرم این سبک کلا باید یه دور از نو کوبیده شه تمام المان هاش، دوباره ساخته شه و هم اینکه یه داستان خوب پشت بازی باشه نه اینکه پدر مادرمون توی یه دانشگاه گم شدن بعد ما ساعت 2 صبح رفتیم دنبالشون پیداشون کنیم با یه چراغ قوه. پازل های بازی هم که همه از دم key simulator :/ توی محیط بگرد یه کلید پیدا کن کلید و پیدا کردیم توی راه برگشت یه جامپ اسکر و شایدم یه تعقیب و گریز، خب رسیدیم به در درو باز میکنیم میرسیم به یه در دیگه و یه کلید دیگه میخوایم، حالا برو اونو پیدا کن. قضیه هم جایی جالب میشه که یه محیط 2 طبقه داریم با 17 18 تا در(حداقل) خب این حقیقتا ترسناک نیس آزاردهنده اس. یه سیستم اینتراکتیو هم اضافه میکنن به گیم که عملا هیچکاری نمیکنه جز اینکه میری کنار یه آیتم E رو میزنی یا هیچی نمیشه یا یه متن میاد که مثلا قراره با اون داستان بازی تعریف شه :/ (خیلی کمن بازیهایی که این سیستم رو تمیز پیاده کردن و در خدمت گیمپلی بوده به اصطلاح، مثل visage یا beast inside)
به نظرم توی بازیهای ترسناک مدرن بخوایم یه نمونه کامل و خوب چه از نظر داستان سرایی چه حل معما چه اتمسفر چه طراحی محیط بگیم layers of fear نسخه یکه. واقعا این بازی شاهکاره از همه نظر
بحث بعدی هم نورپردازیه، اونم به این شکل که خب چیکار کنیم بازیمون ترسناک شه؟ کلا نور رو از بازی حذف میکنیم که دیگه نه نیاز باشه محیط طراحی کنیم نه تکسچر اینا میخوایم فقط صدا پا و صدا نفس میذاریم پشت کارکتر که بترسه مثلا :/ شما به بازیهای بزرگی که توی این سبک ساخته شده نگاه کنین هیچکدوم تاریکی محض نبوده و اتفاقا کاملا روشن بوده محیطا.
خلاصه که ژانر مورد علاقمون وضعش بد خرابه متاسفانه و آب قطع شده.
فعلا همین دیگه D:
اگه SOMA رو بازی نکردی حتما تجربه کن. تجربه نابی است :D
 

residen

کاربر سایت
Apr 28, 2014
467
بعضی بازیها با اینکه ترسناک هستن ولی با محیط و داستان و شخصیت پردازی خاصی که دارن باعث میشن ما احساس ترس کمتری ( یا مهار شده تری ) داشته باشیم ، مثلا فرض کنید در محیطی خطرناک با لوازم دفاعی خیلی کم هستیم و شخصیت بازی هم یک فرد بچه سال هست که در چهره اش ترس زیادی دیده میشه ، خب با وجود همین موارد کافیه تا ترسید و با هیجان غیر قابل کنترل مقطعی ، دست به کارهای اشتباهی بزنیم و مجبور بشیم دوباره بازی و شروع کنیم ! حالا همین مثال و طوری دیگه فرض کنید که در همون محیط خطرناک هستیم اما لوازم دفاعی زیادی کنارمون هست که میدونیم به احتمال زیاد به درد خواهند خورد و شخصیت بازی هم با وجود بچه سال بودن ولی اثر ترس کمتری در چهره اش دیده میشه یا اصلا ترسی در چهره اش دیده نمیشه ! اینجا بر خلاف موقعیت قبلی به خاطر حس متفاوتی که داره در ما ایجاد میکنه هیجان ما به سمت بهتری هدایت میشه و واکنش ما بهتر خواهد بود و احتمالا خیلی کم پیش میاد که بازی و دوباره شروع کنیم ، من به ترس موجود در محیط دوم میگم ترس مهار شده مثل اسبی که مهار شده یا به اصطلاح رام شده که و با وجود غیر قابل پیش بینی بودن اما به حد قابل ملاحظه ای از میزان آسیبش ( ترسش ) کمتر شده است .

Clock Tower + Haunting Ground

بازیهای کلوک تاور و هانتینگ گراند به نظرم از همین نوع بازیها هستن که در بالا بهش اشاره کردم ، به این معنی که با وجود ترسناک و راز آلود بودن که باعث میشه دست و قلب بازیکن در خیلی از جاهای بازی بلرزه ولی معمولا با ظاهر آرام و مطمئن شخصیت بازی ( با وجود سن کم و بی تجربه بودن ) و وجود محیطهایی که بسته به خواست ما آرام و امن تر میشوند در کنار وجود امکانات دفاعی متعدد باعث میشه تا با آرامش و قدرت بیشتری به بازی کردن پرداخت ، به طور کلی اگر میشد بازیهایی که در سبک ترسناک ساخته میشن و به طیف های رنگی گوناگون تقسیم کرد این نوع از بازیها در طیف زرد پاییزی قرار میگرفتن که این دو بازی ( در کنار یک بازی دیگه که اگر قسمت شد بعدا به صورت جدا و ویژه بهش اشاره خواهم کرد ) در این سبک و این طیف از بهترین بازیهایی هستن که من تجربه کردم .


 

کاربرانی که این قسمت را مشاهده می‌کنند

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
or ثبت‌نام سریع از طریق سرویس‌های زیر