Multi Platform Indie Game Center (بحث و تبادل نظر در مورد بازی های مستقل)

​

خب، خیلی وقته میخواستم همچین تاپیکی بزنم چون همیشه یه سری بازی باحال و عجیب غریب عرضه میشه ولی چون تاپیک خاص خودش رو نداره و میره زیر سایه بازیهای بزرگ، دیده نمیشه و خیلیا باهاش آشنا نمیشن.
یه تاپیکی لازمه که به این بازیهای مظلوم و به قول معروف Hidden Gem اختصاص داده بشه و صرف نظر از پلتفرم و اینکه چه زمانی عرضه شده یا حتی اگه عرضه نشده ولی تریلر یا دموی جذابی ازش منتشر شده، اینجا به بقیه معرفی بشه.

یه نکته اینکه حتما اگه بازی خاصی رو معرفی میکنید، بی‌زحمت یه توضیحی هم بدید که بدونیم چرا ارزش تجربه داره و باید بیشتر دیده بشه و اگه تصویر از گیم‌پلی یا بخش‌هایی که به نظرتون جذابه بزارید، خیلی عالیه.

خلاصه که میخواستم یه تاپیک دنج داشته باشیم که در مورد بازیهای کمتر شناخته شده که نیاز به بیشتر دیده شدن دارن صحبت کنیم و شاید حتی یه سری بازی داغون که به خاطر افتضاح بودنشون باید بازیشون کنیم رو هم معرفی کنیم!

امشب توی پست بعدی استارت قضیه رو میزنم...شما هم اگه تجربه‌ای از بازی خاص و مظلومی داشتید که خودش تاپیک نداره و میخواستید در موردش صحبت کنید، این تاپیک رو فراموش نکنید.
تاپیک هم ایشالا اگه مشکلی پیش نیاد و زمان داشته باشم، مداوما آپدیت خواهد شد و اسم بازیهای پیشنهادی که معرفی میشن، به پست اول اضافه میشه تا بقیه باهاش آشنا بشن

* Hidden Gems *
|=======================|

Foregone
Spirit Hunter: Death Mark
Children of Morta
Among The Sleep
Death's Gambit: Afterlife
Steel Assualt
Lost in Random
Blasphemous
El Shaddai ASCENSION OF THE METATRON
The Turing Test
Wargroove
Omno
Where The Heart Leads
Shiren the Wanderer: The Tower of Fortune and the Dice of Fate
AI: The Somnium Files
Risk of Rain 2
The Procession to Calvary
Whispering Willows
Last Day of June
Cyber Shadow
If Found
Agent A: A Puzzle in Disguise
11-11Memories Retold
There Is No Game
Kentucky Route Zero
Billie Bust Up
ScourgeBringer
Iratus: Lord of the Dead
(Tetris Attack (Panel De Pon
Pathologic 2
The Coma 2: Vicious Sisters
Jotun: Valhalla Edition
Echo Night
Horizon Chase Turbo
Minit
Sentient
Dead to Rights
Downwell
Haven
Creaks
Ape Out
Katamari Damacy
Antichamber
The Longing
CrossCode
Cris Tales
The Ambassador: Fractured Timelines

|=======================|

​

 

[NaViiDii]

بازی برا ps4 یا ps5 هم هست؟
من عاشق سبک روگلایکم

فرستاده شده از BAC-L21ِ من با Tapatalk

بله من خودم رو PS5 بازی میکنم
اگه به این سبک علاقه داری Fury Unleashed و Curse of the Dead Gods رو هم بذار تو لیستت.

 

[Z-fan]

آقا ادامه AI The Somnium Files با پشوند nirvanA Initiative برای پلتفرم های نسل هشتمی معرفی شد و قراره 2022 عرضه شه.

به نظرم این بهترین فرصته تا در مورد یکی از بهترین Hidden Gem های 2019 صحبت کنم.
فکر کنم قبلا در موردش تو تاپیک JRPG Club هم گفته بودم



ولی خلاصه AI: The Somnium Files یه هیبرید ویژوال ناول و بازی کارآگاهی طوره که خالق هاش همون خالق های سری Zero Escape اند (اوچیکوشی و Spike Chunshoft) و طراح کاراکترشم از آرتیست های به شدت مورد علاقه خودم یوسکه کوزاکی ـه (Fire Emblem Awakening - No More Heroes)...

بازی یه روایت درهم پیچیده و عجیب غریب از یه کارآگاهی رو داره که چشم چپ اش (یا راستش، الان درست یادم نیست) یه هوش مصنوعی خیلی پیشرفته است. طرف هم مبتلا به Amnesia است و از چند سال پیش به قبل رسما هیچی یادش نیست. داستان از جایی شروع میشه که این بشر و همکار هوش مصنوعیش با یه سری قتل های زنجیره ای به شدت خشن و البته اشنا روبرو میشن و باید سر و تهش رو بگیرن ببینن به چی میرسن.

بازی به طور کلی یه ویژوال ناوله منتها با یه نکته خفن
نکته خفن بازی به بخش Psync کردن شه! تو دنیای بازی یه دستگاه خیلی هایتک که انگشت شمار ازش موجود هست وجود داره که ناخودآگاه دو نفر رو به هم میتونه وصل کنه. المان اصلی بازی اینه که این کارآگاه داستان ما با این وسیله خودشو میتونه به دنیای ناخودآگاه مظنون هاش وصل کنه. وقتی وصل میشه این همکار هوش مصنوعیش میتونه تو یه ظاهر آدمیزادی تو این دنیای ناخودآگاه بچرخه و همه چیشو بررسی کنه. این جا بازی کامل سوم شخص و کارآگاهی طور میشه و باید یکم مغزتون رو به کار بگیرید .



سه تا چیز در مورد این بخش ولی خفن ترش هم می کنه.
اول این که انتخاب های شما موقع گشتن تو ناخودآگاه افراد میتونه کامل جریان بازی رو به جهت های مختلف ببره که هر کدوم پایان خودشون رو دارن.
دوم این که تو ناخودآگاه افراد، جریان زمان یه حالت Superhot طوری داره. یعنی هر چقدر شما حرکت کنید زمان حرکت می کنه. بعد این تو ترکیب با محدودیت زمان خیلی سفت و سخت حضور آیبو تو ذهن بقیه و این که اکثر چیزهایی که میتونید باهاش تعامل کنید روی میزان زمان تون موثر اند باعث میشه روی هم خیلی استرس زا و باحال شه این بخش گیم پلی بازی (مخصوصا برای دفعه اولی که وارد میشید و همه چی نامعلومه)
و سوم این که مثل پرسونا، دنیای ناخودآگاه افراد قشنگ ستینگ خوراکیه واسه Abstract بازی درآوردن و خلق موارد مریض. که به نظرم تو این یکی AI: The Somnium Files بعضا از خود پرسونا هم میزنه جلو یه جاهایی دنیای ضمیرناخودآگاه یه سری خیلی Trippy میشه و رسما باید پیچ و مهره منطق خودتو با اون جا تنظیم کنی تا به یه نتیجه ای برسی که عالیه

ولی جدا از اون، بازی اساس گفتم ویژوال ناوله و هفتاد درصد طول بازی قیافه ملت رو می بینید و دیالوگ می شنوید. (و البته چند تا سکانس QTE که آخر خنده اند )

گفتم خنده. اصل دلیلی که من بازی رو پیشنهاد میدم اینه که جدا از داستان به شدت جدی و خشن، و پلات توییست های محشرش، کمدی داستانه که می درخشه
تعامل بین شخصیت ها و شیمی بین شون تو این بازی عالیه. مخصوصا بین داته و Aibo که بحث و جدل و یکی به دو کردن هاشون تمومی نداره. بازی هر جایی که جدی نبودن صدمه ای به روند داستان نمیزنه خیلی تم کمدی عالی ای داره.



و خب به غیر از اونم اگه Zero Escape و... رو بازی کرده باشید میدونید که داستان چند شاخه و پایان های مختلف عجیب و غریب و پلات توییست های چند صد درجه و ویلن های محشر جزو کیفیت های درجه یک بازی های اوچیکوشی اند. هر چند دو سه تا پلات هول گنده هم داره داستان که نمیشه بهشون اشاره نکرد. ولی اورآل تجربه بازی محشره.

و در آخر این که بازی عملا تنها ویژوال ناولیه که از سر تا تهش همه چی سه بعدیه و این جریان به بهترین وجه ممکن کار می کنه و به Art Direction بازی گند نخورده. حتی Sprite کاراکترها و آیکون شون موقع صحبت کردن هم سه بعدیه و تابع مدل شون تو بازیه. محشره از این لحاظ بازی
کل بازی هم کامل صداگذاری شده است که Icing on the Cake ـه. هم دوبله انگلیسی هم ژاپنی بازی جفت شون محشرن

و از این که شخصیت اصلی دنباله هم دختر گل مون میزوکی ـه به شدت خرسندیم

 

[zxc0012004]

مخصوصا بین داته و Aibo که بحث و جدل و یکی به دو کردن هاشون تمومی نداره.

در حد کل کل های ریوجی و مونا هست یا نه؟

کلاً من این سبک ویژوال ناول رو یکمی مرددم هنوز روش
مثل اینکه بازیهای خفنی هم داره برا خودش

پ.ن: ۶۰ دلارم هست... هفته قبل تا ۲۴ دلار اومده بود پایین

 

[Z-fan]

در حد کل کل های ریوجی و مونا هست یا نه؟

کلاً من این سبک ویژوال ناول رو یکمی مرددم هنوز روش
مثل اینکه بازیهای خفنی هم داره برا خودش

پ.ن: ۶۰ دلارم هست... هفته قبل تا ۲۴ دلار اومده بود پایین

بهتر حتی

آره قیمتش زیاده (با وضع مالی ما)، یا کرک کنید، یا صبر کنید تخفیف بخوره. من خودم تو تخفیف ها خریدم

 

[FUTURE]

چند وقتیه که حال و حوصله‌ی AAA ندارم و رفتم سراغ یکی از بازیهایی که همیشه در موردش کنجکاو بودم و منتظر فرصت مناسب...حدود دو سه هفته‌ای هست درگیرشم و انقدرم محتوای فرعی و اصلی داره که احتمالا بالای 100 ساعت طول بکشه تا کارم باهاش تموم بشه!

​

کلا یه جورایی ناجوانمردانست که این سری انقدر کم دیده شده! قبل از اینکه این پست رو بدم یه سرچی کردم تو فروم، تنها پستی که در مورد Shiren پیدا کردم پست 5 سال پیش خودم بود که داشتم میپرسیدم ببینم کسی بازیش کرده و ارزش داره بخرمش یا نه
تاریخچه‌ی عجیبی هم داره...Shiren The Wanderer یه سری فرعی از سری Mystery Dungeon هست که قبلا با Pokemon و FF و غیره کراس اور داشته. این نسخه پنجم Shiren هست ولی خوبیش اینه داستان مستقلی داره و اصلا نیازی نبود اینایی که گفتم رو بگم!
من که طبق معمول اگه یه بازی روی ویتا باشه، روی همون بازی میکنم و چند سالی هم بود نسخه غربی‌اش روی Vita زندانی شده بود ولی اخیرا واسه سوییچ و PC هم اومده.
اگه از بازیهای نقش‌آفرینی روگ لایک و Dungeon Crawler با ظاهر پیکسل‌آرتی خوشتون میاد، اصلا از دستش ندید...یکی از جذابترین پیکسل‌آرت‌‌های کلاسیکی رو داره که تا حالا دیدم.
فقط اینکه لعنتی یه بخش راهنمای خیلی طولانی اول بازی داره که بشدت رو مخه ولی بعدش که وارد چرخه‌ی گیم‌پلی بشید، خیلی اعتیادآور میشه و بعد از مدتی هر قدمی که توی دانجن‌ها بردارید سرنوشت‌ساز میشه و حساسیت قضیه خیلی بالا میره. تعداد سلاح، آیتم‌ها و دشمنا بشدت زیاده و یکی از باحال‌ترین قابلیت‌ها توی بازی اینه که میشه آیتم‌های کاملا جدیدی که قبلا وجود نداشتن رو ساخت و توی مسیر ازشون استفاده کرد. بازی هم اصلا شوخی هم نداره و همونطور که گفتم اگه یه حرکت اشتباه انجام بدی و پلن B نداشته باشی، از اول باید شروع کنی
غیر از خط داستانی اصلی، تعداد خیلی زیادی دانجن و مینی گیم با استایل‌های مختلف تو بازی وجود داره و شخصا اصلا انتظار انقدر محتوای اضافه و متنوع رو نداشتم...
خلاصه که هنوزم بشدت درگیرشم و دقیقا مثل وقتی که درگیر Sakuna شده بودم، از اون مواردی نادری هست که برای طولانی مدت فقط روی همین تمرکز دارم و فعلا دوست ندارم برم سراغ بازی دیگه‌ای...نکته مثبتِ این یکی دو هفته قطعی برق لعنتی هم این بود که خوشبختانه ویتا همراهم بود...
پ.ن: lol همین الان یکی از دکمه‌های کیبوردم به فنا رفت و به زور جمع‌بندی کردم! وگرنه حرف بیشتری واسه گفتن بود فعلا

 

[Sampler]

دوستان بازی مثل shank و shing و اینا اگه میشناسید معرفی کنید
ترجیحا با گرافیک گوگولی

Sent from my Mi 9 SE using Tapatalk

 

[NINJѦ]

دوستان بازی مثل shank و shing و اینا اگه میشناسید معرفی کنید
ترجیحا با گرافیک گوگولی

Sent from my Mi 9 SE using Tapatalk

Guns, Gore & Cannoli​

گرافیک و دیوونه بازیش مثل Shank هستش

 

[ashe]

کسایی که سبک مترویدوانیا دوست دارن بازی ender lilies را از دست ندن شانسی توی سایت همسایه یه مطلب ازش دیدم اصلا از وجود همچین بازی ای خبر نداشتم .روی سوییچ گرفتمش بازیش کنم فوق العاده جذابه فقط یکم روی سوییچ افت فریم داره متاسفانه نسخه ps تاخیر خورده ولی روی pc هم اومده.
حتما تجربه اش کنید

 

[FUTURE]

​

Where The Heart Leads رو امروز تمومش کردم...اخیرا عرضه شده ولی ندیدم جایی چندان بهش اشاره بشه و خیلی سریع رفت زیر رادار!
از اون بازیاست که به همه نمیشه پیشنهادش کرد ولی مخاطب خودشو میتونه راضی کنه...اگه خیلی زور بزنیم، شاید نزدیک‌ترین بازی معروفی که میشه بهش تشبیه کرد، Life Is Strange باشه...ولی بازم کلی فرق داره از نظر زاویه دوربین، ساختار، بودجه و مخصوصا لحن.
تمرکز اصلی رو انتخاب‌های سرنوشت‌ساز و تاثیری هست که روی اطرافیان میذاری. ولی دیگه خبری از اتفاقات کمیک بوکی و هیجان‌انگیز و تصمیم‌گیری‌هایی که توی زمان محدود باید بگیری و اون روحیه‌ی سر به هوا بودن نیست. اینجا شرایطی که داخلش قرار میگیری تو اکثر مواقع واقع‌گرایانه‌ست و از اون دوراهی‌هایی هست که توی دنیای واقعی خیلی باهاش روبه‌رو میشیم.
واسه این گفتم نمیشه به همه پیشنهادش کرد چون باید حالش رو داشته باشی که با خونسردی دیالوگ بخونی و با ریتم آروم بازی همراه بشی تا ازش لذت ببری.
تاثیرگذاری انتخاب‌ها خیلی زیاده و رسما کل ظاهر شهر و محل زندگی، وضعیت شخصیت‌ها و مشکلاتی که باهاشون روبه‌رو میشی، متغیر هست. مشکلی که من باهاش داشتم اینه که یکمی بازی برای بودجه‌ای که داشته، بیش از حد جاه‌طلبانه‌ست و خیلی جاها میشه حس کرد که محتوا رو کات کردن و اون ایده‌ی اولیه پتانسیل خیلی بیشتری داشته + اگه بودجه واسه صداگذاری شخصیت‌ها داشتن، دیالوگ‌ها و داستان میتونست خیلی جذاب‌تر بشه. استدیو سازنده‌اش (Armature) هم تازه‌کار نیست و بیشتر وظیفه‌ی پورت و ساپورت رو واسه استدیوهای دیگه داشتن و این اولین فرصتشون واسه ساخت یه بازی داستان‌محور و جدی‌ بوده.
با این حال با توجه به قیمتش انتظار داشتم محتوای خیلی کمتری داشته باشه ولی داستان حدود 20 ساعت برام طول کشید و اگه علاقه‌ داشته باشید نتیجه‌ی انتخاب‌های دیگه رو ببینید بیشتر هم میشه. خودشون قبل از عرضه گفته بودن اسکریپت بازی بیشتر از 600 هزار کلمه‌ست! البته این همیشه خوب نیست، بعضی جاها دیگه بیش از حد دیالوگ داریم!
کلا توی این سبک کم داشتیم بازیهایی که اینطوری به دغدغه‌های بزرگسالانه میپردازن و انتخاب‌ها هم اینقدر موثر باشه تو روندش و واسه کسی که اهل این سبکه پیشنهاد ویژه‌ایه

 

[FUTURE]

این روزا که به خاطر خیلی چیزا اعصاب و روان اکثر ملت داغونه، اومدم یه داروی خفن تجویز کنم
جدی دارم میگم اگه دنبال یه بازی آرامش‌بخش هستید که نه خیلی درگیری ذهنی براتون کنه و نه بعد از مدتی خسته‌کننده و تکراری بشه، برید سراغ Omno...



تو این هفته گذشته هر شب بعد از کلی درگیری و خستگی میومدم یکی دو تا منطقه از بازی رو 100% میکردم و واقعا خستگیم درمیرفت و با موسیقی فوق‌العاده‌‌اش کلا یه حس مدیتیشن فوق‌العاده‌ای داره. نه خبری از دیالوگ و متن‌های طولانی هست، نه مبارزه و لوت و گرایند! بازی حتی UI سنتی هم نداره و ایده‌ی یونیک خودشو واسه نقشه و گشت‌ و گذار داره.
بیشترین بازی که من یادش افتادم و به نظرم بازی ازش الهام گرفته، Rime هست...ولی نه پازل‌هاش به اون اندازه نیاز به تفکر و آزمون و خطا داره و نه داستان خیلی سنگینی داره که مو به تنتون سیخ کنه! ولی یه چیزی که به نظرم خیلی بهتر از Rime هست اینه که هیچ‌وقت بازی رو مخ نمیره و تعادل و سختی پازل‌ها فوق‌العادست + گیم‌پلی خیلی لذت‌بخش‌تری نسبت به Rime داره...مخصوصا مکانیک‌های مانور توی محیط و مکانیک موردعلاقه‌ی من که باهاش میشه توی یه چشم به هم زدن از این ور مپ به یه جای دور اون سمت مپ، تلپورت کرد و خبری از پیاده‌روی‌های طولانی نیست!



از جهات دیگه میشه اثر بازیهای بزرگی مثل Journey و حتی Shadow of the Colossus رو هم تو دیزاین بازی دید...
شاید اول که بازی رو شروع کنید، گرافیک و سادگیش یکمی باعث بشه دست کم بگیریدش...خودم توی اولین نگاه یاد بازیایی افتادم که توی Dreams ساخته میشه ولی کاملا اشتباه می‌کردم...اگه بازی جزئیات خیلی زیادی داشت فک نکنم اون مکانیک تلپورت رو میشد به راحتی پیاده‌سازی کرد + اینم باید بدونید که به جز موسیقی بقیه بازی رو فقط یه نفر ساخته که دیگه نباید انتظار فضایی داشت!
جدی هیچ ایراد بزرگی نمیتونم از بازی بگیرم...انقدر واسم جذاب بود که بعد از رسیدن به آخرش دیدم تقریبا همه‌ی کارا رو تو بازی کردم و بدون اینکه توجهی به اچیومنت‌ها کنم، به جز یکی، همه‌ رو گرفته بودم!
در کل خیلی تجربه دلچسبی بود...نه بیشتر از حد طولانی بود و نه بیش از حد کوتاه. دقیقا هم از اون بازیایی بود که تو این روزا لازم داشتم

 

[Z-fan]

من ببخشید لینک میدم ولی همین امروز یه مطلبی که یه مدته نوشته بودم منتشر شده

در مورد یکی از بهترین بازی هاییه که امسال فرصت اش رو داشتم تمومش کنمه
Wargroove
اگه کنجکاوید با دنبال یه Hidden Gem تو ژانر تاکیتکال ـید، حتما بخونید مطلب منو، شاید علاقمند شدید

یادداشت‌های سید | Wargroove | شب زنده داری روی نقشه‌های 32x24 خانه‌ای

 

[darkworld]

اگه اعصاب درستی دارید و دسته در این مواقع نمیزنید بشکونید این بازی رو بازی کنید. یه جور ناجوری فحش داری سخته.

 

[milad.ps4]

اگه اعصاب درستی دارید و دسته در این مواقع نمیزنید بشکونید این بازی رو بازی کنید. یه جور ناجوری فحش داری سخته.

من اینو یادمه وقتی برای پلاس رایگان شده بود تموم کردم اما یادم نمیاد چطور تموم کردم احتمالا گزینه skip boss داشت lol بازیش غیر منطقی سخت بود

 

[milad.ps4]

بازی deadlight رو حتما بازی کنین من اون سال ها که اومد بازیش کردم و کلی لذت بردم

 

[Dinosaur]

The Turing Test

نمی‌دونم این بازی مناسب این تاپیک هست یا نه، ولی چون به شدت بازی مظلومیه و تاپیک اختصاصی که هیچی، حتی اشاره خشک و خالی هم به جز یکی دو پست در موردش پیدا نکردم، اینجا در موردش می‌نویسم.
چند وقتی میشه اشتراک PS Now گرفتم و بازی کم نداره. یه سری بازی‌های بزرگ و معروف هم هست که هنوز سراغشون نرفتم یا اواسطشون هستم، ولی الآن چند روزی میشه که وارد یکی از اون فازهای روحی روانی خاص شدم که حال و حوصله بازی‌های معروف رو ندارم و گفتم یه سری به لیست PS Now بزنم و ببینم چه خبره.
چشمم خورد به The Turing Test و فضاش (حداقل از روی عکس‌ها!) برام جالب بود و اسمش هم که جالب‌تر (اگه نمی‌دونین تست تورینگ چیه، برین اینجا). یه سرچی زدم و دیدم نقدهاش در حد متوسط رو به خوب هست، نه خیلی خوب و خفن (۷۴/۱۰۰) ولی به جای استفاده از عبارت حماسی «زیر ۸۰ خر است»، گفتم یه سری بهش بزنم و الآن که تموم شد، خیلی خوشحالم از اینکه سراغش رفتم.
بازی توی سبک پازل/معمایی هست و یه جورایی شبیه Portal. یعنی پشت سر هم وارد اتاق‌هایی با پازل‌های مختلف میشیم که با حل کردنشون دو تا دونه جمله هم بین شخصیت اصلی بازی و یه هوش مصنوعی رد و بدل میشه و میریم اتاق بعدی و... معماها نه بیش از حد آسون هستن و نه سخت. یعنی من که توی این جور بازی‌ها بعضی وقت‌ها سراغ راهنما میرم، این یکی رو از اول تا آخر بدون کمک رفتم و بسی لذت بردم از این قضیه!

با وجود ظاهر ساده معماها، یه ذره که جلوتر برین اتفاقات جالبی می‌افته و ماجرا کمی پیچیده‌تر میشه و داستان هم به تدریج به جاهای جالبی می‌رسه و پایانش رو هم به شدت دوست داشتم. روابط بین دو تا شخصیت اصلی خیلی خوبه و دیالوگ‌هاشون در کنار صداپیشگی عالی باعث میشه آدم ارتباط نزدیکی باهاشون برقرار کنه. از اون داستان‌هایی هم هست که مخاطب رو به فکر میندازه و نمی‌ذاره همین‌طوری ساده از کنارش بگذره. داستانی که با سلیقه من هم خیلی جور بود و همین قضیه در ترکیب با اتمسفر جالب بازی و طراحی زیبا و مدرن محیط‌ها (در عین سادگی) باعث شد لذت خیلی زیادی ازش ببرم و تبدیل بشه به یکی از تجربه‌های جالب و متفاوت این چند وقت اخیر.
یکی از بهترین بخش‌های بازی هم به نظرم آهنگ‌هاش بود. آهنگ‌هایی که خیلی غلیظ و سنگین نیستن و خیلی جاها هم خبری ازشون نیست و محیط ساکته، ولی بعضی وقت‌ها با شروع آهنگ، یه حس خاصی به آدم دست میده و ترکیبش با معماها واقعاً اتمسفر تر و تمیزی رو می‌سازه.



خلاصه اگه اهل بازی‌های معمایی هستین، از محیط‌های مدرن و سفید(!) با حس و حال ایستگاه‌های فضایی خوشتون میاد و از داستان‌هایی که آدم رو به فکر فرو می‌بره لذت می‌برین، به نظرم بد نیست یه سری به The Turing Test بزنین.